Jak pomóc:

Możesz zapobiec brania narkotyków jeżeli:

  • znajdziesz czas na rozmowę
  • słuchasz uważnie i nie lekceważysz moich problemów
  • nie oceniasz i nie porównujesz z innymi
  • nie wyśmiewasz i stale nie krytykujesz
  • doceniasz starania i chwalisz postępy
  • pomagasz uwierzyć w siebie

 

Jeżeli jednak Twoje dziecko sięgnęło po narkotyki:

Ważne, byś w porę zauważył pierwsze niepokojące oznaki używania, abyś umiał wysłuchać i spokojnie porozmawiać ze swoim dzieckiem. Jeżeli dziecko samo przyjdzie do Ciebie z tym problemem doceń, jakim zaufaniem Cię darzy.

Jeżeli uznasz, że sam nie poradzisz sobie, nie wahaj się poszukać specjalistycznej pomocy, bo zwlekanie w tym przypadku działa na niekorzyść.

Ocenia się, że szansę wyjścia z nałogu posiada 8 do 12% uzależnionych. Istnieją uzasadnione obawy, iż zależność psychiczna od narkotyku pozostaje do końca życia,

Kuracja odwykowa prowadzona jest z reguły w trzech etapach.

Etap pierwszy:

ma na celu normalizację zmian internistycznych, neurologicznych i psychicznych spowodowanych używaniem środków odurzających oraz usunięcie ostrych zaburzeń przez nie wywołanych.

Drugi etap:

leczenia może być rozpoczęty po całkowitym ustąpieniu objawów abstynencji. Ze względu na występujące psychiczne uzależnienie od środka narkotycznego, prowadzona psychoterapia musi odbywać się w warunkach całkowitego odstawienia narkotyku. Wysiłki terapeutów winny być skierowane na jak najdokładniejsze rozpoznanie tych cech osobowości chorego,które skłoniły go do sięgnięcia po środki.

Etap trzeci:

poświęcony jest przede wszystkim readaptacji społecznej chorego.



Kochaj mnie i pomóż ! ! !