.Kort begrip..

 

Op hierdie bladsy:

ZOELOE

__________________________________________________________________

 

ZOELOE

 

DIE Zoeloes is Suid-Afrika se talrykste bevolkingsgroep en tel meer as agt miljoen. Hulle woon hoofsaaklik in die noorde van KwaZulu-Natal, in die gebied wat destyds as Zoeloeland bekend geword het, asook in Gauteng. Daar is verwante stamme in 'n groot deel van Natal en ook in Kaapland. Die Matabeles van Zimbabwe en die Angoni van Malawi is ook verwant aan die Zoeloes.

 

Die jongste argeologiese navorsing dui daarop dat die voorvaders van die Suider-Afrikaanse swart mense, insluitende die Zoeloes, boere was wat van verder noord op die vasteland gekom het. Van sowat die eerste of tweede eeu nC het hulle hulle in klein gemeenskappe langs die kus van die teenswoordige KwaZulu-Natal gevestig.

 

Hulle het later opwaarts versprei in die riviervalleie van die streek en nog later tot in die hoδr liggende graslande. Daar is taal- en genetiese getuienis dat hulle noue verbintenisse gehad het met die destyds bestaande bewoners van die streek -- jagter-versamelaars wat taamlik seker Khoisan-tale gepraat het.

 

Dit lyk of die vroegste voorouers van die Zoeloes in betreklik groot, selfonderhoudende statte gewoon het. Nß omstreeks 1000 nC het hulle in kleiner wooneenhede opgebreek, wat benodigdhede onder mekaar geruil het.

 

Die mense het sorghum en millet (voδlsaad) gekweek en beeste, bokke en langstert-skape geteel. Spesialiste onder hulle het yster gesmelt, gesmee en daarmee handel gedryf. Die een of ander tyd nß 1500 het hulle mielies begin kweek, Æn Suid-Amerikaanse gewas wat moontlik deur Europese seevaders na Afrika gebring is.

 

Tot die tweede helfte van die agttiende eeu was die inwoners van die huidige KwaZulu-Natal blykbaar in klein kapteinsgebiede georganiseer waar miskien Æn paar duisend mense op Æn paar honderd vierkante kilometer gewoon het.á Nß 1750 het groter state begin ontwikkel, moontlik as Æn reaksie op die verspreiding van Æn internasionale handel in ivoor, beeste en slawe na die streek.

 

Hierdie prosesse van staatsvorming het die hoogtepunt bereik met die totstandkoming van die Zoeloe-koninkryk onder Shaka in die 1820's. Onder Shaka het die Zoeloes ontwikkel van 'n onbekende en skugtere stam tot een wat met sy verowerings van ander stamme vrees en ontsag regdeur Suider-Afrika ingeboesem het.

 

Nß die moord op Shaka en die vrugtelose poging van sy moordenaar en opvolger Dingaan om te verhinder dat die Voortrekkers sy land binnegaan, het die meeste Zoeloes teruggetrek tot noord van die Tugelarivier, wat die aanvaarde grens tussen hulle en die wit mense geword het; talle Zoeloes het egter in Natal self gaan woon.

 

Daar was 'n taamlike mate van vrede onder Panda, maar geskille met die Britse koloniseerders het tot breekpunt gekom onder Cetswayo wat in die Zoeloe-oorlog verslaan en onttroon is en uiteindelik weer met beperkte magte terug op die troon geplaas is. In die jare tagtig van die 1800's het groot onrus in Zoeloeland geheers en was daar stamoorloδ tussen sommige stamhoofde. Britse gesag is uitgeoefen, maar eers in 1897 het Zoeloeland finaal deel van Natal geword.

 

Veral vroeδr was daar baie swart mense wat die Zoeloes as aristokrate beskou het. Hulle handhaaf 'n hoδ sedelike peil, het 'n pragtige taal, aantreklike voorkoms en natuurlike waardigheid. Baie van hulle is steeds tradisievas en trots daarop om Zoeloes genoem te word. KwaZulu bly funksioneer onder die tradisionele stelsel in die sin dat daar steeds 'n Zoeloe-koning is. Groot getalle Zoeloes word tans in Durban en ander stede aangetref.

 

In die 1980's en 1990's, Æn tyd van verreikende politieke veranderings in Suid-Afrika, was daar baie geweld tussen Zoeloes wat hul steun toegesΩ het aan Inkatha Freedom Party (Æn party wat hom tot Zoeloe-nasionalisme verbind het) en diΘ wat die African National Congress (ANC) ondersteun het. Die vlak van geweld het intussen baie afgeneem, maar die Zoeloe-volk -- binne en buite Natal -- bly bitter verdeeld in hul politieke lojaliteite.

 

Taal

 

òáá DIE Zoeloe-taal, of isiZulu, het meer eerstetaal-sprekers as enige van die ander tien amptelike tale in Suid-Afrika. Dit behoort tot die Nguni-subfamilie van die sogenaamde Bantu-tale en is naby verwant aan isiXhosa. (Let wel: die Bantu is hier Æn taalkundige onderskeiding en moet nie verwar word met die woord Bantoe, wat nie as gebruiklik beskou word nie.)

 

Klapkonsonante is kenmerkend. Daar is drie basiese klapklanke in isiZulu wat op verskeie maniere gewysig kan word (byvoorbeeld deur aspirasie) en daar is gevolglik sowat vyftien verskillende klapklanke in die taal. Die geskrewe vorm van die taal word deur die Zulu Language Board in KwaZulu-Natal beheer.

 

_________________________________________________________

 

Terug na inhoudsblad -- klik hier

_________________________________________________________

 

Ons Wonderlike WΩreld op CD, 2004 - Uit Huisgenoot se Jongspan