Typowe
cechy sztuki greckiej, helle±skiej i rzymskiej
- Domy, w kt≤rych GRECY by│y budowane z
umiarem, wszyscy prowadzili podobny tryb ┐ycia nacechowany umiarem.
- Bogom natomiast
wznosili jak najwspanialsze £wi╣tynie.
- WiΩkszo£µ rzeƒb
greckich powsta│a w zwi╣zku z potrzebami religijnymi,
wykonywano pos╣gi wielkich b≤stw,
p│askorzeƒb zdobi╣cych £wi╣tynie,
nagrobk≤w.
- Do po│owy IV wpne.
powsta│a sztuka nie s│u┐╣ca Bogom, na charakter
rzeƒby mia│ wp│yw sport przyzwyczajaj╣cy hellen≤w do
ogl╣dania nagich cia│ i podziwiania ich.
- Arty£ci greccy
pos│ugiwali siΩ br╣zem, marmurem i kamieniem jaskrawo
malowanym.
- Grecka rzeƒba
wci╣┐ ewaluowa│a - przed VI w.p.n.e. dzie│a by│y
sztywne i nieporadne, od polowy V wpne.
starano siΩ, przedstawiµ cz│owieka w ruchu. Najwybitniejsza: DYSKOBOL - Myrona
- R≤s│ stopie±
szczeg≤│owo£ci oraz poprawno£ci przedstawie±. Poliklet w DYFOSIE zawar│ idealne
proporcje cia│a mΩ┐czyzny. Postacie by│y
nacechowanegodno£ci╣, powag╣,
spokojem. R≤wnie┐ pojawi│y siΩ b≤l, rado£µ,
nienawi£µ.
- Ceramika malowana
zajmowa│a w tw≤rczo£ci artystycznej grek≤w takie
miejsce, jakiego nie zyska│a w innych cywilizacjach.
Garncarze tworzyli naczynia o doskona│ych kszta│tach,
cienkich £ciankach. Ozdabiali je pokrywaj╣c barwn╣ i
skomplikowan╣ dekoracj╣. Przedstawiano na nich sceny mityczne.
- NajwiΩksze dzie│a
architektury greckiej to: Arkropol, £wi╣tynia
Ateny, Artemidy
- W dziedzinie
budownictwa, zw│aszcza w architekturze sakralnej RZYMIANIE dokonali wiΩcej.
- Pos│ugiwali siΩ
ceg│╣ i zapraw╣. Pozwoli│o to na srosowanie
p≤│okr╣g│ych sklepiej zamiast p│askich strop≤w.
- W rzeƒbiarstwie
tak┐e osi╣gneli wiΩcej ni┐ grecy. Nie wahali siΩ
pokazaµ brzydoty, staro£ci a nawet
wulgarno£ci.
- Osi╣gniΩcia
sztuki portretowej mo┐na £ledziµ na monetach, czΩsto
bed╣cych dzie│ami sztuki.
Filozofie antyczne
Sokrates
469-399 r.p.n.e.
- by│ nauczycielem
Platona
- g│osi│ on
absolutyzm i intelektualizm etyczny
- dobro, cnotΩ i
szczΩ£cie uto┐samia│ z prawd╣
- jego dewiza to: ôPoznaj samego siebieö
- podkre£la│
£wiadomo£µ w│asnej niewiedzy: ôWiem, ┐e nic nie
wiemö
- £rodki poznania
to: ┐ywy dialog, zbijanie fa│szywych argument≤w
rozm≤wcy, pomoc w dochodzeniu dostΩpnej
prawdy
- idea│em by│a
doskona│o£µ etyczna, racjonalizm i intelektualizm
etyczny (uto┐samianie szczΩ£cia, dobra,
cnoty z wiedz╣ o tym co dobre i z│e)
- nie uwa┐a│ siebie
za mΩdrca ani za nauczyciela m╣dro£ci. Pr≤buj╣c
odpowiedzieµ na pytanie ôczym jest wiedzaö
rozmawia│ z mieszka±cami Aten czΩsto ujawniaj╣c ich niewiedzΩ
Platon
427-347 r.p.n.e. (Arystokles)
- by│ uczniem i
przyjacielem Sokratesa
- stworzy│ pierwszy
system idealizmu obiektywnego (platonizmu)
- dualizm £wiata:
- £wiat idei
(idealny) - niedostΩpny zmys│om
- £wiat materialny
- jego pisma filozoficzne to ôUcztaö,
ôPa±stwoö, ôPrawaö
- funkcja poznawcza
to dusza obdarzona wrodzon╣ wiedz╣ o ideach
- na podstawie swej
teorii idei zbudowa│ teoriΩ pa±stwa idealnego.
Za│o┐y│ szko│Ω w Atenach nazwan╣ ôAkademi╣ od
gaju Akademosaö.
Arystoteles
384-322 r.p.n.e.
- uznawany za najwybitniejszego my£liciela
staro┐ytno£ci
- jego dzia│alno£µ
obejmowa│a niemal wszystkie dziedziny wiedzy
- za│o┐y│ szko│Ω
filozoficzn╣ w Atenach
- twierdzi│, ┐e
ka┐da rzecz jest bytem z│o┐onym z materii i formy
kszta│tuj╣cej materiΩ
- postawi│ tezΩ o
zmienno£ci bytu i wielo£ci form ruchu
- zapocz╣tkowa│
empiryczne metody bada± przyrodoznawczych
- stworzy│ podstawy
rozwoju nauk przyrodniczych
- by│ rzecznikiem
demokracji, stworzy│ naukΩ o pa±stwie
- zajmowa│ siΩ
zagadnieniami etycznycmi
- tw≤rca ôPoetykiö -
rozprawy o literaturze,
prawach rz╣dz╣cych poszczeg≤lnymi gatunkami i rodzajami literackimi