Literatura pozytywistyczna mia│a byµ spo│ecznie zaanga┐owana. Jej tw≤rca to nauczyciel spo│ecze±stwa a pisarstwo to s│u┐ba publiczna. Orzeszkowa twierdzi│a, ┐e literatura wsp≤│czesna nie m≤wi prawdy o ┐yciu i ludziach, nie zajmuje siΩ ┐ywotnymi sprawami wsp≤│czesno£ci, obraca siΩ wok≤│ temat≤w nieaktualnych, nie nad╣┐a za ┐yciem. Literatura i ┐ycie spo│eczne rozwijaj╣ siΩ. Orzeszkowa ┐╣da│a aby pisarz po│╣czy│ siΩ sercem i my£l╣ z og≤│em ludzi. Chcia│a aby tw≤rca sta│ siΩ sercem og≤│u. Mia│ to byµ tw≤rca czuj╣cy, opowiadaj╣cy o problemach zbiorowo£ci. Temat≤w mia│ szukaµ w£r≤d ludzi i wsp≤│czesno£ci.
Tym tematem zajmowa│ siΩ tak┐e Sienkiewicz. Zaleca odrzucenie egoizmu, dostrzeganie problem≤w innych ludzi, wed│ug niego preferowany powinien byµ gatunek literatury - powie£µ. Ma ona przysz│o£µ, jest po┐yteczna. Dostrzeg│ on w niej form╣ literack╣, kt≤ra najskuteczniej s│u┐y propagandzie i agitacji. Zgadza siΩ tak┐e z tym Orzeszkowa.
W pozytywizmie nast╣pi│ zwrot ku powie£ci i noweli. Stwarza│y one bowiem okazjΩ do wnikliwego zaprezentowania rzeczywisto£ci. Proza by│a │atwiejsza w odbiorze, bardziej komunikatywna. Mog│a dotrzeµ do wiΩkszego krΩgu odbiorc≤w.
Wykorzystywa│a r≤┐ne gatunki prozatorskie. Artysta ma mieµ cel spo│eczny, bez niego literatura jest pusta.
Orzeszkowa: ôCh│ostaµ przes╣d, g│upotΩ, pod│o£µ i zast≤j, rozja£niaµ pojΩcia, zachΩcaµ do pracy, wskazywaµ drogi do postΩpowania i wzory do na£ladowania - oto dzi£ zadanie literaturyö.
Bohater:
Fabu│a:
Narrator: