Tw≤rczo£µ Juliusza S│owackiego by│a i jest szko│╣ uczuµ i my£li patriotycznych.

Juliusz S│owacki by│ jednym z najwybitniejszych poet≤w romantycznych. Ca│a jego tw≤rczo£µ przesi╣kniΩta by│a mi│o£ci╣ do ukochanego kraju, do ojczyzny, od kt≤rej by│ daleko i do kt≤rej nie m≤g│ wr≤ciµ. Mi│o£µ do ojczyzny i narodu jest obecna prawie w ka┐dym jego utworze, w kt≤rym to nawo│uje gor╣co do zmobilizowania siΩ Polak≤w i zachΩca ich do dzia│ania i walki o wolno£µ i niepodleg│o£µ Polski.

BΩd╣c jeszcze w kraju, jako m│ody ch│opak, S│owacki powita│ powstanie listopadowe cyklem wierszy patriotycznych. Jednym z nich jest ôHymnö zaczynaj╣cy siΩ od s│≤w ôBogurodzico Dziewico ...ö. W utworze tym m│ody poeta nawo│uje do wsp≤│pracy z dekabrystami, kt≤ra jego zdaniem umo┐liwi│aby Polakom odzyskaµ upragnion╣ wolno£µ. Wiersz ten jest przesi╣kniΩty nadziej╣, ┐e kiedy£ Polska stanie siΩ niepodleg│a i wolna.

Poeta nawi╣zuje do tradycji pie£ni rycerstwa spod Grunwaldu, tzn. do pie£ni kt≤ra przy£wieca│a im w czasie walki.

Hymn ten uczy, ┐e nie nale┐y nigdy traciµ nadziei, pozostawaµ biernym i obojΩtnym na sprawy narodu, lecz zmobilizowaµ swe si│y i d╣┐yµ najlepsz╣ drog╣ prowadz╣c╣ ku wolno£ci.

S│owacki napisa│ tak┐e jeden ôHymnö ôSmutno mi Bo┐eö, bΩd╣c ju┐ na wygnaniu za granic╣. Zawarta jest w nim smutna skarga tu│acza nie mog╣cego wr≤ciµ do kraju i do ukochanej matki.

W 1883 r. S│owacki napisa│ jeden z najwiΩkszych swoich utwor≤w û ôKordianö. Dzie│o to dotyczy spraw narodowo û wyzwole±czych.

Bohaterem utworu jest Kordian, cz│owiek patriota walcz╣cy o wyzwolenie swojej ojczyzny. Kordian postanawia walczyµ w obronie swego kraju. Cel jest szlachetny i dobry, lecz spos≤b walki jest z│y. Pragnie walczyµ sam przeciwko potΩ┐nemu wrogowi jakim jest car. WalkΩ t╣ Kordian przegrywa. KlΩska ta jest aluzj╣ do klΩski powstania listopadowego.

Cel powstania by│ tak┐e dobry, lecz zadufana szlachta by│a zbyt dumna, aby walczyµ wsp≤lnie z narodem, bo nie rozumia│a, ┐e w oderwaniu od mas ludowych niczego nie dokona.

S│owacki, jak wiadomo, nie darzy│ sympati╣ Adama Mickiewicza. Ostr╣ krytykΩ jego pogl╣d≤w umie£ci│ w poemacie dygresyjnym û ôBeniowskiö. Utw≤r ten sk│ada siΩ z dw≤ch ci╣g≤w tematycznych: epicki opowiadaj╣cy o losach m│odego szlachcica Beniowskiego, dygresyjny maj╣cy charakter refleksji na r≤┐ne tematy.

W jednej dygresji S│owacki zarzuca│ Mickiewiczowi S│owianofilstwo i uleg│o£µ Watykanowi.

W poemacie tym tak┐e S│owacki daje wyraz patriotyzmowi. Oburza siΩ on na emigracjΩ, kt≤ra przyjΩ│a zbyt biern╣ postawΩ wobec Polski. Pragnie on za pomoc╣ swoich utwor≤w ukazywaµ Polakom najlepsz╣ drogΩ, kt≤ra by wiod│a do wyzwolenia.

Utw≤r, kt≤ry ma tak┐e charakter upolityczniony to ôUspokojenieö. S│owacki obrazowo ukazuje, wcze£niej przeczuwan╣ przez niego rewolucjΩ i powstanie ludowe w Warszawie.

Przeczuwaj╣c zbli┐aj╣c╣ siΩ £mierµ napisa│ S│owacki ôTestament m≤jö, w kt≤rym pisze, ┐e najwiΩkszym zadaniem narodu jest s│u┐ba ojczyƒnie. Wiersz ten przepe│niony jest nadziej╣ nadej£cia wolno£ci i nawo│uje do Polak≤w by oni poszli za jego przyk│adem i tak jak on nie tracili nadziei.

ôLecz zaklinam, niech ┐ywi nie trac╣ nadziei,

I przed narodem nios╣ o£wiaty Kaganiec,

Je┐eli trzeba na £mierµ p≤jd╣ po kolei,

Jak kamienie przez Boga rzucone na szaniec ...ö.

Juliusz S│owacki ostr╣ krytykΩ szlachty przeprowadzi│ tak┐e w ôGrobie Agamemnonaö, gdzie ukazuje szlachtΩ jako ôczerep rubasznyö zaciskaj╣cy nar≤d.

Jest pe│en nadziei, ┐e nadejdzie kiedy£ taki dzie±, w kt≤rym ≤w czerep rubaszny zostanie rzucony, a nar≤d wyzwolony.

Utwory Juliusza S│owackiego s╣ dowodem jak bardzo bliskie mu by│y sprawy kraju i niepodleg│o£ci. Ukocha│ on nade wszystko sw≤j kraj i lud. Nie dopuszcza│ do siebie my£li o odrodzeniu Polski przez szlachetczyznΩ, lecz przez lud, kt≤ry p│ynie jak │a±cuch ┐urawi w postΩp.

Postacie jego utwor≤w s╣ wyrazicielami jego my£li i pogl╣d≤w dotycz╣cych przysz│o£ci bliskiej mu ojczyzny.

Tw≤rczo£µ J. S│owackiego by│a i jest szko│╣ uczuµ i my£li patriotycznych. Poeta bardzo czΩsto w swych utworach porusza│ ten temat, poniewa┐ bardzo kocha│ swoj╣ ojczyznΩ.

Ze wzglΩdu na swe s│abe zdrowie nie m≤g│ sam braµ udzia│ w walkach, dlatego nawo│ywa│ innych.

Jego utwory ucz╣ nas mi│o£ci do ojczyzny, w kt≤rej zosta│a przelana krew wielu tysiΩcy Polak≤w, walcz╣cych o niepodleg│o£µ.