Kariera Napoleona Bonaparte.

I okres

1 ) Sytuacja w jakiej Napoleon rozpocz╣│ karierΩ.

2 ) Motywacje i cele dyrektoriatu w latach 1795 - 1799.

3 ) Napoleon wykonawc╣ polityki dyrektoriatu.

4 ) Zas│ugi Napoleona dla Republiki Francuskiej w latach 1795 - 1799.

II okres

1 ) Sytuacja w jakiej Napoleon przej╣│ w│adzΩ.

2 ) Filozofia w│adzy Napoleona Bonaparte. Konstytucja francuska w dobie Konsulatu.

3 ) Polityka wewnΩtrzna i zewnΩtrzna Napoleona Bonaparte w latach 1800 - 1807.

4 ) Rezultaty.

I.

1 ) Po upadku dyktatury Jakobin≤w w│adzΩ we Francji przejΩ│a grupa , kt≤ra wesz│a do historii pod nazw╣ Termidorianie. W zasadzie Termidorianie zachowali podstawowe zdobycze rewolucji , ale stanΩli przed problemem opracowania nowej konstytucji , odpowiedniej do nowych warunk≤w. Tymczasem Republika by│a zagro┐ona. Z jednej strony royali£ci ( zwolennicy kr≤la ) d╣┐yli do przywr≤cenia monarchii i obalenia rz╣du , z drugiej za£ strony zwolennicy Jakobin≤w r≤wnie┐ chcieli obaliµ rz╣d. Rz╣d rozprawi│ siΩ z demonstracjami organizowanymi przez Jakobin≤w , natomiast powa┐n╣ groƒbΩ stanowi│ spisek royalistyczny. Wtedy konwent wezwa│ na pomoc armiΩ , ale jej dow≤dca sprzyja│ buntownikom. W≤wczas dow≤dc╣ zosta│ zast╣piony przez cywilnego polityka Barrasa. Barras nie zna│ siΩ na sprawach wojny i potrzebowa│ doradcy. Jego wyb≤r pad│ na m│odego genera│a N. Bonaparte , kt≤ry zorganizowa│ wewnΩtrzn╣ armiΩ i st│umi│ bunt royalist≤w w Pary┐u w 1795 r. W tym czasie pozna│ pani╣ J≤zefinΩ Bumarsze. Jej m╣┐ zgin╣│ na gilotynie w 1794 r. Ona cudem uniknΩ│a £mierci , by│a 6 lat starsza od Napoleona , mia│a 2 prawie doros│ych syn≤w , cieszy│a siΩ nie najlepsz╣ s│aw╣ , by│a kochank╣ Barrasa.

W marcu 1796 r. odby│ siΩ £lub Napoleona z J≤zefin╣ , a tydzie± wcze£niej Napoleon zosta│ mianowany dow≤dc╣ armii w│oskiej ( armia francuska , kt≤ra mia│a operowaµ na terenie W│och dlatego armia w│oska ). M≤wiono , ┐e to posag J≤zefiny. Armia nale┐a│a do najgorszych , liczy│a 35 tys. ludzi , ale ┐o│nierze od wielu miesiΩcy nie dostawali ┐o│du , nie mieli but≤w , byli obdarci i cierpieli g│≤d. Skromne fundusze by│y czΩsto rozkradane przez oficer≤w intendentury ( zaopatrzenia ). Napoleon wiedzia│ , ┐e nie ma co liczyµ na pomoc dyrektoriatu ( rz╣du ) , ale ukr≤ci│ z│odziejstwo , wprowadzi│ dyscyplinΩ , obieca│ ┐o│nierzom , ┐e w kraju , do kt≤rych ich bΩdzie prowadzi│ ( W│ochy ) znajd╣ to co potrzeba. Tymczasem wiosn╣ 1796 r. koalicja antyfrancuska sk│ada│a siΩ z Anglii , Austrii i Kr≤lestwa Sardynii.

2 ) Celem dyrektoriatu by│o odparcie zagro┐e± , tymbardziej , ┐e pod koniec 1795 r. uchwalono now╣ konstytucjΩ francusk╣ , gdzie w pe│ni zosta│y zachowane podstawowe zdobycze rewolucji │╣cznie z republika±sk╣ form╣ rz╣d≤w , ale prawa wyborcze oparto na cenzusie maj╣tkowym. W│adzΩ ustawodawcz╣ mia│a posiadaµ tzw. Rada Starszych i Rada PiΩciuset , natomiast w│adzΩ wykonawcz╣ ( rz╣d ) mia│ sprawowaµ 5 osobowy dyrektoriat.

3 ) Dyrektoriat front w│oski traktowa│ jako front pomocniczy , albowiem g│≤wne walki toczy│y siΩ nad Renem i w Alpach. Teraz dzia│ania wojenne mia│y zostaµ przeniesione do W│och. Kampania w│oska przynios│a Napolenowi wielk╣ s│awΩ. W ci╣gu dw≤ch lat pobi│ on armiΩ austriack╣ i zmusi│ AustriΩ do zawarcia korzystnego dla Francji pokoju w Campo Formio ( 17.X.1797 r. ). W wyniku tego pokoju Austria zrzek│a siΩ Belgii , lewobrze┐nych posiad│o£ci nad Renem , za£ w p≤│nocnych W│oszech powsta│a Rzeczpospolita Cisalpi±ska. By│a to tzw. siostrzana republika. Faktycznie tw≤r pa±stwowy uzale┐niony i w pe│ni kontrolowany przez FrancjΩ. W roku nastΩpnym zajΩty wojska francuskie zajΩ│y Rzym , proklamuj╣c republikΩ rzymsk╣ , papie┐ zosta│ uwiΩziony. Ze Szwajcarii utworzono republikΩ helweck╣ , z tym , ┐e Genewa zosta│a wcielona do Francji. Francuzi zajΩli r≤wnie┐ Piemont. Wszystkie te sukcesy by│y mo┐liwe dziΩki zwyciΩstwom Napoleona Bonaparte we W│oszech. Ale dyrektoriat nie chcia│ byµ specjalnie wdziΩczny Napoleonowi , a wiΩc skwapliwie zgodzi│ siΩ na to , aby genera│ wyprawi│ siΩ do Egiptu. Egipt by│ formalnie pod panowaniem Turcji , ale faktycznie w│adzΩ w nim sprawowa│a miejscowa kasta ┐o│nierzy zwanych Mamelukami.

Do dzi£ nie s╣ do ko±ca wyja£nione motywy jakimi kierowa│ siΩ Napoleon wyprawiaj╣c siΩ do Egiptu. Mo┐liwym jest , ┐e chcia│ os│abiµ wp│ywy angielskie w basenie Morza îr≤dziemnego. Mo┐liwym jest , ┐e marzy│a mu siΩ droga do Indii wzorem Aleksandra Macedo±skiego.

Kampania egipska Napoleona trwa│a 2 lata 1798 - 1799. W trakcie tej kampani zdo│a│ pokonaµ armiΩ egipskich mamelut≤w i zaj╣µ kraj , ale flota francuska zosta│a zniszczona w bitwie pod Abukirem w 1799 r. W ten spos≤b │╣czno£µ miΩdzy Francj╣ , a armi╣ napoleo±sk╣ w Egipcie zosta│a przerwana. Wyprawa egipska Napoleona w zasadzie nie osi╣gnΩ│a zamierzonych cel≤w. Tymczasem sytuacja Francji przedstawia│a siΩ tragicznie. Odnowi│a siΩ koalicja antyfrancuska z Angli╣ , Austri╣ , Rosj╣ ( 1799 - 1802 ). Francuzi utracili W│ochy , jeszcze gorzej przedstawia│a siΩ sytuacja wewnΩtrzna. W Wandeii i Normandii wybucha│y przeciw rz╣dowi republika±skiemu powstania wspierane przez Anglik≤w. Na drogach szerzy│ siΩ bandytyzm. Na nastroje spo│eczne wp│ywa│a tak┐e dro┐yzna artyku│≤w ┐ywno£ciowych. Jednocze£nie w╣ska elita w│adzy bogaci│a siΩ w nies│ychanym tΩpie. Dyrektoriat ( rz╣d ) by│ skompromitowany ( korupcja , defraudacja ) za przyk│adem najwy┐szych dygnitarzy sz│y ni┐sze szczeble administracyjne. Klasy obywatelskie jak i ludno£µ potrzebowa│y rz╣du sprawnego i energicznego , kt≤ry zapewni│by poszanowanie prawa , wprowadzi│ │ad i porz╣dek , roz│adowa│ niezadowolenie spo│eczne.

( klasa obywatelska - ci co maj╣ cenzus maj╣tkowy , p│ac╣ wysokie podatki i uczestnicz╣ w ┐yciu publicznym ). My£l o dokonaniu zbrojnego przewrotu nie by│a obca nawet w£r≤d cz│onk≤w rz╣du. Wyb≤r o dokonanie przewrotu pad│ na genera│a Bonaparte , kt≤ry w miΩdzyczasie potajemnie powr≤ci│ do Egiptu i zjawi│ siΩ w Pary┐u. Przeprowadzenie przewrotu okaza│o siΩ dziecinnie │atwe , a mianowicie dyrektoriat sam ust╣pi│ za£ cia│a prawodawcze 9.XI.1799 r. zosta│y rozpΩdzone przez wojsko. P≤ƒniej niekt≤rych pos│≤w schwytano i zebrano w jednym pomieszczeniu i oni uchwalili przekazanie w│adzy genera│owi Bonaparte. Tak wiΩc niby zalegalizowano przewr≤t.

II. Czas konsulatu 1799 - 1804

Sytuacja zawiera│a w sobie szereg problem≤w do rozwi╣zania : 1) wojna domowa w Wandeii i Bretanii , 2 ) wojna z koalicj╣ , 3 ) problemy wyznaniowe , 4 ) problemy bezpiecze±stwa wewnΩtrznego , 5 ) problemy gospodarcze , spo│eczne , 6 ) problem emigrant≤w

Co robi│ Napoleon ? Pierwsz╣ rzecz╣ , kt≤r╣ wykona│ to opracowa│ now╣ konstytucjΩ (uprawnienia w│adzy prawodawczej zosta│y bardzo ograniczone , za£ instytucje stanowienia prawa rozdzielono miΩdzy a┐ 4 izby : RadΩ Stanu , Trybunat , cia│o pracodawcze , Senat ).

Na czele pa±stwa mia│o staµ 3 konsuli , ale liczy│ siΩ tylko pierwszy , dwaj pozostali musiΩli byµ figurantami. W rΩku I konsula spoczywa│a pe│nia w│adzy wykonawczej oraz czΩ£ciowo w│adza ustawodawcza. A wiΩc konsul mianowa│ cz│onk≤w Senatu ( Senat mia│ czuwaµ nad przestrzeganiem konstytucji ). Senat wybiera│ r≤wnie┐ cz│onk≤w Trybunatu i cia│a prawodawczego , spo£r≤d deputowanych dawnych zgromadze± ustawodawczych ). Ka┐da ustawa mog│a byµ dyskutowana w Trybunacie , a g│osowana w ciele prawodawczym ; ponadto I konsul powo│ywa│ rz╣d z│o┐ony z 7 ministr≤w. Zgromadzenie kompetencji prawodawczych , wykonawczych by│o zgodne z filozofi╣ w│adzy Napoleona , kt≤ry uwa┐a│ , ┐e konstytucja powinna byµ kr≤tka i niejasna. Zaufanie musi i£µ od do│u , a w│adca od g≤ry. S│abo£µ w│adzy to najwiΩksza klΩska narod≤w. Rz╣dziµ trzeba tak ┐eby ludzie chcieli byµ rz╣dzeni. Sam Napoleon czu│ siΩ reprezentantem i powiernikiem woli narodu.

Nowa konstytucja zosta│a przyjΩta w powszechnym plebiscycie .W konstytucji tej zachowano jednak wszystkie podstawowe zdobycze rewolucji bur┐uazyjnej ( wolno£µ osobista , nietykalno£µ wasno£ci prywatnej , r≤wno£µ obywateli wobec prawa , swoboda wyboru zawodu , wolno£µ sumienia , £wieckie ma│┐e±stwo z pe│ni╣ w│adzy mΩ┐czyzny ).Zdobycze te zosta│y potwierdzone przez tzw. kodeks cywilny Napoleona z roku 1804.

Inne reformy Napoleona :

- zawarcie konkordatu z Ko£cio│em w 1801 roku

- amnestia dla emigrant≤w

- gwarancja nietykalno£ci maj╣tk≤w uzyskanych podczas rewolucji

W polityce zewnΩtrznej Napoleon odni≤s│ zwyciΩstwa nad koalicj╣ antyfrancusk╣ i w roku 1801.9.II. z Austri╣ podpisano pok≤j w Luneville. By│o to potwierdzenie war. pokoju w Compo Formio. W marcu 1802 r. zawarto pok≤j z Angli╣ w Amiens. W wyniku kt≤rego Francja odzyska│a swe posiad│o£ci zamorskie. W tym te┐ roku Napoleon zosta│ mianowany konsulem do┐ywotnim , ale ju┐ w 1804 r. zosta│ obwo│any cesarzem Francuz≤w. W ten spos≤b republika zmieni│a siΩ w Cesarstwo. By│ to cesarz nie z │aski bo┐ej , ale z woli ludu , nie cesarz Francji , ale cesarz Francuz≤w.