Kr≤lestwo Polskie w przede dniu Powstania Styczniowego 1856-1861.

Sytuacja spo│ecze±stwa polskiego po wojnie krymskiej.

W owym czasie spo│ecze±stwo polskie sk│ada│o siΩ z grup :

ch│opstwo

mieszcza±stwo i drobnomieszcza±stwo

ziemia±stwo

inteligencja pracuj╣ca

UstΩpstwa Cara :

1. Powr≤t emigrant≤w i zes│a±c≤w .

2. Z│agodzenie cenzury.

3. Zezwolenie na otwarcie w Warszawie Akademii Medyczno-Hirurgicznej.

4. Zniesienie stanu wojennego.

5. Przywr≤cenie na Litwie jΩzyka polskiego w szko│ach £rednich i dopuszczenie Polak≤w do urzΩd≤w.

6. Zezwolenie na utworzenie Towarzystwa Rolniczego, kt≤re mia│o byµ reprezentantem ziemia±stwa. Mianowanie na Namiestnika kr≤lestwa liberalnego hrabiego Gorczanowa.

Problemy spo│eczne i organizacje, kt≤re siΩ nimi zajmowa│y.

G│≤wny problem kwestii w│o£cia±stwa. Ch│op by│ osobi£cie wolny do 1806 r. ale nie mia│ ziemi. W dobrach prywatnych 40% gospodarstw by│o oczynszowanych. W 1857 r. szlachta litewska z inspiracji w│adz z│o┐y│a adres do tronu z pro£b╣ o zniesienie podda±stwa. W odpowiedz Car Aleksander II powo│a│ komitety guwerialne do spraw reformy w│o£cia±skiej. Na skutek przemian spo│ecznych w kr≤lestwie zmniejszy│a siΩ liczba ziemia±stwa, tworzy│a siΩ inteligencja z wykszta│cenia r≤wna klasie posiadaj╣cej ale zarobkowo jest to klasa pracuj╣ca faktycznie, by│a to klasa zarz╣dzaj╣ca w s│u┐bie pa±stwowej. Wy│oni│a siΩ r≤wnie┐ grupa bur┐uazji. Organizacja tych grup:

Ziemia±stwo - towarzystwo rolnicze, kilka ty£. cz│onk≤w, formalnie apolityczne. W praktyce legalna reprezentacja £rodowiska ziemia±skiego. Na obradach towarzystwa dyskutowano o problemie reformy w│o£cia±skiej miΩdzy oczynszowaniem a uw│aszczeniem. Prezesem by│ Andrzej Zamojski.

Bur┐uazja - reprezentant : Leopold Kronenberg, skupia│o siΩ wok≤│ niego g│≤wnie bogate mieszcza±stwo Warszawy.

Postulaty :

1. uw│aszczenie ch│op≤w

2. r≤wnouprawnienie »yd≤w

3. rozbudowa o£wiaty utworzenie samorz╣du miejskiego i autonomia Kr≤lestwa (┐yd≤w by│o 12% ludno£ci )

Inteligencja - Edward Jungens, pogram podobny do programu mieszcza±skiego + praca organiczna, rozwiniΩcie o£wiaty i gospodarki, byli przeciwni powstaniu, nazywano ich millenerami. osobne stronnictwo reprezentowa│ Aleks hrabia Wielopolski - konserwatysta, ws│awi│ siΩ listem szlachcica polskiego do ksiΩcia Metternicha, gdzie zarzuca│ mu podburzenie ch│op≤w galicyjskich do rzezi szlachty, twierdzi│ jednocze£nie, ┐e car rosyjski nigdy by do czego£ takiego nie dopu£ci│. Po roku 1856 chcia│ zaproponowaµ przywr≤cenie kr≤lestwu stanu prawnego z 1815 r.

Organizacje m│odzie┐owe i rewolucyjne. poza krajem znajdowa│y siΩ dwa silne skupiska polityczne. We Francji dawna emigracja polistopadowa i z okresu Wiosny Lud≤w. W Rosji studenci polscy studiuj╣cy na rosyjskich uczelniach w tym na uczelniach wojskowych. Studenci polscy uczestniczyli w rosyjskim ruch rewolucyjnym. Do organizacji rewolucyjnych nale┐eli oficerowie: Zygmunt Szenakowski, Jaros│aw Dobrowski, Zygmunt Podlewski. Rosyjskie organizacje rewolucyjne zak│ada│y wsp≤│dzia│anie Polak≤w Rosjan i Ukrai±c≤w w celu obalenia rz╣d≤w carskich. Jednocze£nie w Warszawie zaczΩ│y powstawaµ pierwsze nielegalne k≤│ka konspiracyjne. W│a£ciwa praca spiskowa zaczΩ│a siΩ pod koniec 1858 r. Na m│odzie┐ oddzia│ywa│ r≤wnie┐ z zachodu Ludwik Miros│awski. Szydzi│ on z pracy organicznej, wzywa│ do powstania, domaga│ siΩ natychmiastowego uw│aszczenia ch│op≤w. W tym czasie ukszta│towa│y siΩ dwa obozy: ob≤z Czerwonych, zwolennik≤w powstania i ob≤z bia│ych - nie wzywa│ do powstania. 1859-60 te podzia│y nie by│y jeszcze ostre.