Powstanie styczniowe.

Polityka Wielopolskiego mog│a odnie£µ sukces i uniemo┐liwiµ wyst╣pienie zbrojne, dlatego zwolennicy powstania za pomoc╣ szeregu zamach≤w terrorystycznych ( druga po│owa 1862 r. ) starali siΩ uniemo┐liwiµ porozumienie miΩdzy spo│ecze±stwem a rz╣dem. Min. zorganizowano zamach na Konstantego, na Wielopolskiego (by│y one nieudane ). 1 wrze£nia 1862 r. komitet centralno-narodowy og│osi│ siΩ rz╣dem narodowym i rozpocz╣│ budowanie struktur w terenie z my£l╣ o wywo│aniu powstania wiosn╣ nastΩpnego roku. Wielopolski wiedz╣c o istniej╣cych przygotowaniach chcia│ rozwi╣zaµ sytuacjΩ za pomoc╣ branki. To przyspieszy│o tylko wybuch powstania. 22 stycznia 1863 r. komitet centralno-narodowy og│osi│ manifest w kt≤rym obwo│ywa│ siΩ tymczasowym rz╣dem narodowym, wzywa│ do walki z zaborc╣, jednocze£nie og│osi│ uw│aszczenie ch│op≤w

1. Wszystkie grunty u┐ytkowane przez ch│op≤w przechodzi│y na ich w│asno£µ.

2. W│a£cicielom obiecywano odszkodowanie z r╣k pa±stwa.

3. Osobny dekret stanowi│, .ze za udzia│ w powstaniu ka┐dy ch│op otrzyma 3 morgi ziemi z d≤br pa±stwowych.

W nocy z 22na 23 stycznia stoczono ok. 30 potyczek, wszΩdzie niepomy£lnych, ale armia rosyjska cofnΩ│a siΩ do wiΩkszych miast czyli zostawi│a pole powsta±com. NastΩpn╣ okoliczno£ci╣, kt≤ra wspomaga│a powstanie by│o przyst╣pienie do powstania Bia│ych, kt≤rzy zostali do tego zachΩceni przez rz╣d francuski ZachΩta ta wynika│a st╣d, ┐e prusy i Rosja podpisa│y konwencjΩ o zwalczaniu powsta± co zaniepokoi│o FrancjΩ. Inne rz╣dy jak Anglia, Austria zachowa│y ┐yczliwo£µ wobec powstania, b╣dƒ ograniczy│y siΩ do papierowych projekt≤w.