No tak, Depeche Mode. Niewiele by│o w historii muzyki popularnej zespo│≤w tak odleg│ych od jej g│≤wnego nurtu, a jednocze╢nie maj▒cych na± tak ogromny wp│yw. Brzmi to jak sprzeczno╢µ, ale rzeczywi╢cie - chocia┐ Depeche Mode nigdy nie cieszyli siΩ zas│u┐on▒ s│aw▒, ich muzyka mia│a trudny do przecenienia wp│yw na kulturΩ pop. Zawsze kroczyli w│asn▒ drog▒, zawsze byli outsiderami, niezale┐nie od ilo╢ci sprzedanych p│yt. Ale skoro arty╢ci tak r≤zni, jak Air, Smashing Pumpkins, Tricky, Les Rhythms Digitales, Derrick May, Placebo, Primal Scream, Deep Dish, Todd Terry czy Vader, zgodnie przyznaj▒ siΩ do d│ugu zaci▒gniΩtego u Depeche Mode, trzeba zdaµ sobie sprawΩ, ┐e najnowsza historia muzyki popularnej bez tego zespo│u wygl▒da│aby zupe│nie inaczej. Swojego czasu brytyjski magazyn "Arena" nazwa│ nawet Depeche Mode tw≤rcami chicagowskiego house'u. Byµ mo┐e nie jest to do ko±ca prawda, jednak opinie tego typu podkre╢laj▒ tylko wyj▒tkowy status zespo│u, kt≤ry od pierwszych dni istnienia wykazywa│ nadzwyczajny talent wyprzedzania i kszta│towania muzycznych trend≤w, samemu zawsze pozostaj▒c poza ograniczaj▒cymi rozw≤j wyznacznikami rodz▒cych siΩ i przemijaj▒cych m≤d. Depeche Mode na ten przyk│ad nie s▒ grup▒ wykonuj▒c▒ muzykΩ taneczn▒. A jednak ich muzyka mia│a kluczowe znaczenie dla formowania siΩ kultury dance. Derrick May, guru rodz▒cej siΩ sceny techno z Detroit techno, by│ jednym z pierwszych, kt≤rzy u┐yli zniewalaj▒cych rytm≤w Depeche Mode w kontek╢cie nowej muzyki. Zapocz▒tkowa│ nieko±cz▒c▒ siΩ falΩ remiks≤w i wszelakiego rodzaju przer≤bek utwor≤w grupy, w╢r≤d kt≤rych wypada│oby wymieniµ dzie│a takich DJ≤w i producent≤w, jak DJ Shadow, Air, On-U Sound Adriana Sherwooda, Tim Simenon, Club 69 i Motorbase. R≤wnie┐ polscy arty╢ci sp│acili sw≤j d│ug wobec Depeche Mode, wydanym w 1999 roku albumem zatytu│owanym "Master Of Celebration. Polish Artists Present Depeche Mode Songs". O ile udzia│ w nim takich nazw, jak Agressiva 69 czy Hedone, by│ do╢µ oczywisty, o tyle obecno╢µ Macieja Male±czuka czy Stanis│awa Soyki nale┐y potraktowaµ nie tylko w kategoriach mi│ej niespodzianki, ale tak┐e jako ╢wiadectwo uniwersalno╢ci tej muzyki. I kt≤┐ uwierzy│yby, ┐e wszystko zaczΩ│o siΩ od do╢µ skromnych marze± - nagraµ i wydaµ singla... Zesp≤│, pochodz▒cy z niewielkiego miasteczka Basildon, w hrabstwie Essex, zosta│ za│o┐ony w 1980 roku przez Vince'a Clarke'a, Andrew Fletchera, Dave'a Gahana i Martina Gore'a. Pierwsza nazwa - Composition Of Sound - szybko zast▒piona zosta│a szyldem Depeche Mode, zapo┐yczonym od francuskiego magazynu pisz▒cego o nowinkach ze ╢wiata mody. By│ to najprawdopodobniej jedyny czas, w kt≤rym Depeche Mode mo┐na postrzegaµ jako czΩ╢µ szerszego muzycznego trendu. M│odzie±cy z Essex, porzucaj▒c gitary na rzecz elektroniki, do│▒czyli do klubowego, post-punkowego ruchu, kt≤ry opanowa│ w≤wczas Wielk▒ BrytaniΩ. ªwiadectwem tego jest kompozycja zatytu│owana "Photographic", kt≤r▒ Depeche Mode nagrali z my╢l▒ o wydanej w 1981 p│ycie kompilacyjnej "Some Bizzare", kt≤ra szybko i zas│u┐enie obros│a legend▒. Jeszcze zanim "Some Bizarre" ujrza│a ╢wiat│o dzienne, muzycy grupy poznali na londy±skim koncercie producenta Daniela Millera, za│o┐yciela i w│a╢ciciela wytw≤rni Mute. Miller bez chwili wahania zaoferowa│ Depeche Mode to, czego najbardziej pragnΩli - mo┐liwo╢µ nagrania singla. Tak rozpoczΩ│a siΩ oparta na prawdziwej symbiozie wsp≤│praca pomiΩdzy zespo│em i wytw≤rni▒ p│ytow▒. Wsp≤│praca, bez kt≤rej byµ mo┐e olbrzymi sukces Depeche Mode nigdy nie mia│by miejsca. Debiut grupy w barwach Mute to wydany w marcu 1981 roku singel "Dreaming Of Me". Chocia┐ w zestawieniu najpopularniejszych singli w Wielkiej Brytanii dotar│ zaledwie do miejsca 57., przetar│ szlaki nastΩpnym propozycjom Depeche Mode, kt≤rym powiod│o siΩ znacznie lepiej. Ju┐ trzy miesi▒ce p≤╝niej jego nastΩpca zatytu│owany "New Life" dotar│ do miejsca 11., a nastΩpny w kolejce "Just Can't Get Enough", zosta│ pierwszym singel w dyskografii Depeche Mode, kt≤ry dotar│ do pierwszej dziesi▒tki. Jesieni▒ 1981 roku na p≤│ki sklepowe trafi│ debiutancki album zespo│u, zatytu│owany "Speak And Spell". Przez 33. tygodnie utrzyma│ siΩ w zestawieniu najpopularniejszych p│yt na Wyspach, docieraj▒c nawet do pierwszej dziesi▒tki. Nie╝le jak na pierwszy rok dzia│alno╢ci. Depeche Mode koncertowali w≤wczas bardzo intensywnie, co doprowadzi│o do pierwszego powa┐nego kryzysu wewn▒trz zespo│u. Vince Clarke, autor wiΩkszo╢ci materia│u, by│ najwyra╝niej rozczarowany ┐yciem na walizkach, nad kt≤re zdecydowanie przedk│ada│ pracΩ w studiu nagraniowym. Dlatego tu┐ po ukazaniu siΩ "Speak And Spell" Clarke opu╢ci│ koleg≤w, po╢wiΩcaj▒c siΩ duetowi Yazoo, kt≤ry za│o┐y│ z Alison Moyet. Dzisiaj wiemy, ┐e by│ to prawdopodobnie najbardziej istotny punkt zwrotny w karierze Depeche Mode. Na pozycjΩ g│≤wnego autora muzyki awansowa│ w zespole Martin Gore, kt≤rego wspania│y talent mia│ siΩ dopiero ujawniµ. Przez nastΩpne dwie dekady Gore wielokrotnie udowadnia│, ┐e jest jednym z najwiΩkszych kompozytor≤w swojego pokolenia, odpowiedzialnym nie tylko za powstanie utwor≤w, kt≤re podbi│y serca fan≤w, ale r≤wnie┐ za napisanie hit≤w, kt≤re zawojowa│y pierwsze miejsca list przeboj≤w. Subtelna, hipnotyzuj▒ca si│a pierwszego singla Depeche Mode napisanego po odej╢ciu Clarke'a, czyli "See You", ju┐ udowadnia wyczucie melodii, tak charakterystyczne dla Gore'a. P│ytka wydana na pocz▒tku 1982 roku dotar│a do miejsca sz≤stego listy przeboj≤w, najwy┐ej z wszystkich dotychczasowych wydawnictw Depeche Mode. Tymczasem miejsce Clarke'a zaj▒│ w zespole Alan Wilder, zamykaj▒c formowanie sk│adu, kt≤ry w nienaruszonej postaci mia│ przetrwaµ nastΩpnych 13 lat. Zanim ╢wiat us│ysza│ drugi album Depeche Mode, wydan▒ w pa╝dzierniku 1982 roku p│ytΩ "A Broken Frame", zesp≤│ doczeka│ siΩ dw≤ch kolejnych singli na listach przeboj≤w - "The Meaning Of Love" i "Leave In Silence". Sama "A Broken Frame" dotar│a do pierwszej dzisi▒tki najlepiej sprzedaj▒cych siΩ na Wyspach album≤w, co ugruntowa│o pozycjΩ zespo│u jako gwiazd muzyki pop. Chocia┐ do stereotypowej roli gwiazdy estrady Depeche Mode nigdy nie pasowali. Kolejnym kamieniem milowym w historii Depeche Mode by│ ich trzeci album, zatytu│owany "Construction Time Again", kt≤ry ujrza│ ╢wiat│o dzienne jesieni▒ 1983 roku. Pierwsze wydawnictwo na kt≤rym s│ychaµ w pe│ni wykszta│cony styl zespo│u. Zespo│u, kt≤ry wreszcie zacz▒│ zdawaµ sobie sprawΩ ze swych mo┐liwo╢ci. Stosowane ju┐ w≤wczas przez Depeche Mode metody pracy nad nowymi utworami, odstawia│y konwencjonalne sposoby nagrywania i tradycyjne instrumenty na boczny tor, skupiaj▒c siΩ g│≤wnie na mo┐liwo╢ciach oferowanych przez komputery i sampler. Dla przyk│adu, w utworze "Pipeline" us│yszymy d╝wiΩk wydawany przez poci▒g londy±skiego metra. Jak na ironiΩ, to co wtedy by│o nowatorskie, dzisiaj stanowi standard w pracy studyjnej ka┐dego zespo│u. Wtedy po raz pierwszy pojawi│a siΩ dychotomia pomiΩdzy przes│aniem tekstowym a zawarto╢ci▒ muzyczn▒ p│yty. Z my╢l▒ o "Construction Time Again", Gore napisa│ g│Ωbsze i bardziej przemy╢lane teksty, czΩsto nadspodziewanie mroczne, jak na muzykΩ, kt≤r▒ w│a╢ciwie mo┐na zata±czyµ. Pogodne czasy "New Life" minΩ│y bezpowrotnie. Album "Construction Time Again", kt≤ry od razu spodoba│ siΩ Brytyjczykom, okaza│ siΩ r≤wnie┐ pierwszym znacz▒cym sukcesem Depeche Mode na Kontynencie. W Niemczech na przyk│ad dotar│ do si≤dmego miejsca listy najchΩtniej kupowanych p│yt. Na sw≤j pierwszy znacz▒cy sukces na rynku ameryka±skim Depeche Mode musieli czekaµ do 1984 roku, kiedy tytu│owy singel z albumu "People Are People", dotar│ do miejsca 13. w notowaniu tygodnika "Billboard". Pozycja 51. p│yty "Some Great Reward" na li╢cie najlepiej sprzedaj▒cych siΩ w Stanach album≤w udowodni│a, ┐e nie by│ to przypadek i Depeche Mode stanΩli u progu prawdziwej, miΩdzynarodowej kariery. Je┐eli mo┐na m≤wiµ o jakiejkolwiek przerwie w triumfalnym marszu zespo│u, to nast▒pi│a ona w 1985 roku, kiedy Depeche Mode wydali tylko dwa nowe single - "Shake The Disease" oraz "It's Called A Heart" - oraz sk│adankΩ "The Singles 1981-85" (w Stanach Zjednoczonych wydan▒ pod tytu│em "Catching Up With Depeche Mode"). Jednak ju┐ w 1986 roku Depeche Mode zn≤w byli na ustach wszystkich, za spraw▒ gigantycznej trasy koncertowej promuj▒cej wydanie albumu "Black Celebration", kt≤ry na brytyjskiej li╢cie przeboj≤w dotar│ a┐ do miejsca trzeciego. Potem nast▒pi│ kolejny punkt zwrotny w karierze Depeche Mode. Wielka zmiana nadesz│a w latach 1987 i 1988, kiedy zesp≤│ osi▒gn▒│ status miΩdzynarodowej gwiazdy. Sukces grupy przypieczΩtowa│o wydanie pa╝dzierniku 1987 roku albumu proroczo zatytu│owanego "Music For The Masses". Chocia┐ w Stanach Zjednoczonych osi▒gn▒│ zaledwie 35. miejsce na li╢cie najlepiej sprzedaj▒cych siΩ album≤w, przygotowa│ grunt pod wspaniale przyjΩt▒ trasΩ koncertow▒. Depeche Mode znowu przetarli szlaki dla innych grup wykonuj▒cych muzykΩ alternatywn▒. Podczas ameryka±skiej czΩ╢ci trasy koncertowej promuj▒cej album "Music For The Masses", zesp≤│ obejrza│o wiΩcej ludzi ni┐ kupi│o p│yty. Wystarczy wspomnieµ, ┐e ostatni koncert trasy, kt≤ry odby│ siΩ 18 czerwca 1988 roku, obejrza│o w Pasadenie 75 tysiΩcy widz≤w. Niesamowite dni ameryka±skiego tournee zosta│y uwie±czone na albumie "101", kt≤remu towarzyszy│ film opatrzony tym samym tytu│em. Wyre┐yserowa│ go legendarny tw≤rca film≤w dokumentalnych D.A. Pennebaker. W 1989 roku - co utrwali│o pozycjΩ Depeche Mode na rynku ameryka±skim - "Personal Jesus" zosta│ najlepiej sprzedaj▒cym siΩ 12-calowym singlem w historii Warner Brothers, wytw≤rni reperezentuj▒cej Depeche Mode w Stanach Zjednoczonych, pokonuj▒c w tej dyscyplinie nawet MadonnΩ i Prince'a. W tym samym roku ╢wiat zobaczy│ r≤wnie┐ gigantyczn▒ trasΩ "World Violation", rozpoczΩt▒ w Ameryce, a zako±czon▒ trzema koncertami w Wembley Arena w Londynie. W 1990 roku ukaza│ siΩ album "Violator", podsumowanie dziesiΩcioletniej kariery Depeche Mode. P│yta - nagrywana we W│oszech, Danii i Londynie - wspiΩ│a siΩ na drugie miejsce brytyjskiej i niemieckiej listy przeboj≤w, a w Stanach Zjednoczonych dotar│a do pozycji si≤dmej listy tygodnika "Billboard". W ci▒gu rok "Violator" znalaz│ sze╢µ milion≤w nabywc≤w na ca│ym ╢wiecie. NastΩpny materia│ Depeche Mode, wydany w 1993 roku album "Songs Of Faith & Devotion" nosi w sobie piΩtno tego, co dzia│o sie w muzyce na pocz▒tku lat 90. po drugiej stronie Oceanu. Sam Gahan opowiada│ w wywiadach, jak wielkie wra┐enie zrobi│a na nim muzyka takich grup jak Nirvana, Jane's Addiction czy Tool i na "Songs Of Faith & Devotion" s│ychaµ surowo╢µ rocka lat 90. w takim samym stopniu, w jakim wczesne nagrania Depeche Mode nosi│y piΩtno punkowej rewolty, kt≤ra przetoczy│a siΩ przez Wielk▒ BrytaniΩ 20 lat wcze╢niej. P│yta "Songs Of Faith & Devotion" szybko wspiΩ│a siΩ na szczyty list przeboj≤w, nie tylko w Anglii i Stanach Zjednoczonych, ale r≤wnie┐ w wielu krajach Europy. Zesp≤│ poszed│ za ciosem wydaj▒c pe│nometra┐owe wideo "Depeche Mode / Devotional" i album koncertowy "Songs Of Faith & Devotion Live". P≤╝niej przyszed│ czas na d│ugi odpoczynek. Trwaj▒c 14 miesiΩcy trasa koncertowa "Devotional", na kt≤r▒ z│o┐y│o siΩ 156 koncert≤w, okaza│a siΩ dla zespo│u zab≤jcza i niewiele brakowa│o, a zako±czy│aby dzia│alno╢µ Depeche Mode na dobre. Do jej smutnych konsekwencji nale┐y zaliczyµ odej╢cie Alana Wildera i powa┐ny kryzys emocjonalny, z kt≤rym musieli uporaµ siΩ pozostali cz│onkowie zespo│u. MinΩ│y trzy lata. Dave Gahan, Martin Gore i Andrew Fletcher powoli zaczΩli odbudowywaµ nie tylko swoje ┐ycie osobiste, ale r≤wnie┐ wszystko to, co uda│o im siΩ stworzyµ razem pod nazw▒ Depeche Mode. RozpoczΩ│y siΩ pierwsze pr≤by, pod opiek▒ d│ugoletniego fana Depeche Mode, Tima Simenona (eks-Bomb The Bass), autora wielu remiks≤w kompozycji Depeche Mode. Zesp≤│, kt≤ry niegdy╢ ╢wiadomie porzuci│ rockowe instrumentarium, tym razem skorzysta│ z pomocy takich utytu│owanych i utalentowanych przyjaci≤│ jak Jaki Liebziet (perkusista zwi▒zany niegdy╢ z niemieck▒ awangardow▒ formacj▒ Can), Doug Wimbish (basista zwi▒zany wcze╢niej z grup▒ Living Colour) i B.J. Cole, mistrza bluesowej gitary. ªwiat pozna│ efekty ich wsp≤│pracy w 1997 roku. Triumfalny powr≤t Depeche Mode nast▒pi│, gdy singel "Barrel Of A Gun" zadebiutowa│ na czwartym miejscu brytyjskiej listy przeboj≤w. To by│ najwy┐szy debiut w 17-letniej historii zespo│u. NastΩpny singel - "It's No Good" - doszed│ w Wielkiej Brytanii do miejsca pi▒tego, a innych krajach radzi│ sobie jeszcze lepiej. Obydwa single by│y zapowiedzi▒ p│yty "Ultra" - Depeche Mode powr≤cili na dobre. To by│ nowy rozdzia│ w historii Depeche Mode. Jesieni▒ 1998 roku zesp≤│ ruszy│ na pierwsz▒ od czterech lat trasΩ koncertow▒, kt≤ra promowa│a nie tylko album "Ultra", ale r≤wnie┐ kompilacjΩ "The Singles 1986-98", kontynuacjΩ sk│adanki wydanej w 1985 roku (kt≤ra r≤wnie┐ doczeka│a siΩ reedycji). Gdy dodamy do siebie liczbΩ tygodni, kt≤r▒ utwory zawarte na "The Singles 1986-98" spΩdzi│y na brytyjskiej li╢cie przeboj≤w, otrzymamy... cztery lata. Takim wynikiem niewielu innych artyst≤w mo┐e siΩ pochwaliµ. Do tego wypada│oby dorzuciµ 40 milion≤w p│yt sprzedanych na ca│ym ╢wiecie. Nie╝le, jak na zesp≤│, kt≤ry chcia│ tylko nagraµ i wydaµ singla. No tak, Depeche Mode.