Kurs HTML 4.0; czΩ╢µ 3 - co mo┐na zrobiµ z tekstem
Po do╢µ d│ugiej przerwie wraca kurs HTML 4.0. Tak jak obieca│em w poprzednim odcinku (by│ w numerze 23) tym razem poka┐Ω wam co mo┐na zrobiµ z tekstem. Jest to zdecydowanie najwa┐niejsza czΩ╢µ wiΩkszo╢ci witryn internetowych, wiΩc warto dok│adnie zaprojektowaµ jego (tekstu) wygl▒d. Do rzeczy...
Akapity i inne podobne im zwierz▒tka...
Ka┐da przegl▒darka, podobnie jak edytory tekstu automatycznie zawija wiersze tekstu tak, aby prezentowana przez nas tre╢µ mie╢ci│a siΩ w oknie, w kt≤rym jest wy╢wietlana. Ma to swoje dobre i z│e strony. Do zalet nale┐y zaliczyµ fakt, ┐e nasz tekst zawsze bΩdzie widoczny i nie trzeba bΩdzie korzystaµ z paska przewijania poziomego, aby przeczytaµ go w ca│o╢ci (zdarzaj▒ siΩ oczywi╢cie wyj▒tki, przyk│adowo w poprzednim numerze sk│adanym przez naczelnego tekst wychodzi│ poza praw▒ krawΩd╝ ekranu. Spos≤b w jaki Mario osi▒gn▒│ taki efekt nadal pozostaje dla mnie zagadk▒.:D) [mario by chΩtnie o╢wieci│ technicznego, ale te┐ jeszcze nie odkry│ jak uda│o mu siΩ tego dokonaµ - przyp. mario]. Niew▒tpliw▒ wad▒ takiego rozwi▒zania jest konieczno╢µ stosowania specjalnych znacznik≤w w celu podzielenia tekstu na akapity. Zwyk│e wci╢niΩcie klawisza 'Enter' w celu przej╢cia do nastΩpnej linii zazwyczaj nic nie daje, gdy┐ wiΩkszo╢µ przegl▒darek i tak uk│ada tekst wedle w│asnego uznania. Doskonale widaµ to na za│▒czonym przyk│adzie:
Przyk│ad:
...
<font size=2>Nie ma znaczenia, ile zrobiΩ
odstΩp≤w, gdy┐
przegl▒darka wy╢wietli
tekst w jednej linii,
ignoruj▒c tym samym moje
podzia│y</font>
...Powy┐szy kawa│ek kodu w interpretacji twojej przegl▒darki wygl▒da tak:
Nie ma znaczenia, ile zrobiΩ odstΩp≤w, gdy┐ przegl▒darka wy╢wietli tekst w jednej linii, ignoruj▒c tym samym moje podzia│y
W zwi▒zku z tym konieczne jest stosowanie specjalnych znacznik≤w, dziΩki kt≤rym mo┐na zapanowaµ nad rozk│adem linijek w naszych dokumentach. Najpro╢ciej jest pos│ugiwaµ siΩ znacznikami <p> i <br>.
Znacznik <p>
Znacznikiem <p> oznacza siΩ pocz▒tek akapitu, podczas gdy </p> to teoretycznie jego koniec. PiszΩ teoretycznie, gdy┐ znacznik ten mo┐emy spokojnie pomin▒µ. WiΩkszo╢µ, je┐eli nie wszystkie obecnie u┐ywane przegl▒darki automatycznie ko±cz▒ dany akapit w momencie kiedy natrafi▒ na kolejny znacznik <p>. Przecie┐ nie mo┐na zacz▒µ nowego akapitu nie ko±cz▒c poprzedniego, prawda?
Przyk│ad:
<body>
Jak widaµ pierwszego akapitu nie trzeba definiowaµ
<p>
To jest ju┐ drugi akapit, przegl▒darka wy╢wietli go nieco poni┐ej poprzedniego.
<p>
To jest natomiast ostatni akapit - jak widaµ nie trzeba ko±czyµ poprzedniego, aby zacz▒µ nowy. Przegl▒darka powinna zrobiµ to za nas.
</body>Oczywi╢cie znacznik <p> ma znacznie wiΩksze mo┐liwo╢ci ni┐ to by mog│o wynikaµ z powy┐szego przyk│adu. DziΩki licznej grupie mo┐liwych atrybut≤w mo┐na osi▒gn▒µ r≤┐norakie efekty.
Atrybuty znacznika <p>: ALIGN, CLASS, DIR, ID, LANG, ONCLICK, ONDBLCLICK, ONKEYDOWN, ONKEYPRESS, ONKEYUP, ONMOUSEDOWN, ONMOUSEMOVE, ONMOUSEOUT, ONMOUSEOVER, ONMOUSEUP, STYLE, TITLE.
ALIGN
mo┐liwe warto╢ci: left, right, center, justifyDomy╢lnie wszystkie przegl▒darki wyr≤wnuj▒ tekst do lewego marginesu. Aby to zmieniµ mo┐emy pos│u┐yµ sie artybutem ALIGN. DostΩpne s▒ cztery sposoby wyr≤wnania akapitu: left (do lewej), right (do prawej), center (wy╢rodkowanie) i justify (do obu margines≤w - tekst jest rozci▒gany aby r≤wnomiernie wype│niaµ kolejne linijki).
CLASS
Umo┐liwia nadanie akapitowi nazwy odwo│uj▒cej siΩ do wcze╢niej zdefiniowanej klasy znacznik≤w <p>, kt≤ra zosta│a zadeklarowana na poziomie dokumentu lub w odrΩbnym pliku z definicjami styl≤w. DziΩki atrybutowi CLASS mo┐na 'oznaczyµ' wszystkie akapity o konkretnej zawarto╢ci (przyk│ady, cytaty itp.) w celu ich p≤╝niejszego przetwarzania. W ten spos≤b mo┐na uzyskaµ listΩ wszystkich przyk│ad≤w/cytat≤w/czegokolwiekinnego z grupy dokument≤w. Ciekawe, czy kto╢ zrozumia│, o co chodzi :D.
DIR
mo┐liwe warto╢ci: rtl, ltrSens stosowania tego artybutu jest do╢µ w▒tpliwy ze wzglΩdu na fakt i┐ wiΩkszo╢µ przegl▒darek najzwyczajniej sobie z nim nie radzi. Teoretycznie informuje on przegl▒darkΩ o kierunku wy╢wietlania tekstu. Mo┐liwe s▒ dwa ustawienia: rtl (right to left, czyli od prawej do lewej) i ltr (left to right, czyli od lewej do prawej). Je┐eli ciekawi Was, co Wasza przegl▒darka robi z tym znacznikiem, to poni┐ej zamieszczam przyk│ad, kt≤ry pozwoli Wam to sprawdziµ.
Przyk│ad:
to jest tekst 'right to left'
a to jest tekst 'left to right'
ID
Atrybut ID umo┐liwia nadanie akapitowi etykiety, kt≤ra mo┐e byµ potem wykorzystana przez odsy│acze, narzΩdzia do automatycznego przeszukiwania dokument≤w i inne u┐yteczne narzΩdzia.
LANG
niekt≤re z mo┐liwych warto╢ci: fr, de, it, nl, el, es, pt, ar, he, ru, zh, ja, hi.Atrybut LANG informuje przegl▒darkΩ, w jakim jΩzyku napisany jest tekst zawarty w danym akapicie. Podobnie jak artybut DIR, atrybut LANG jest raczej bezu┐yteczny.
ON*, czyli atrybuty obs│ugi zdarze±
Atrybuty obs│ugi zdarze± umo┐liwiaj▒ nam zaprogramowanie reakcji na dzia│alno╢µ u┐ytkownika (pojedy±cze klikniΩcie, podw≤jne klikniΩcie itd.). I tak mo┐emy spowodowaµ, aby podw≤jne klikniΩcie na dany akapit otwiera│o nowe okno przegl▒darki, czy co╢ w tym rodzaju. Mo┐liwo╢ci s▒ naprawdΩ du┐e, jednak nale┐y dok│adnie testowaµ swoje 'twory' gdy┐ przegl▒darki czΩsto maj▒ problemy z obs│ug▒ takich 'fajerwerk≤w'. Kiedy╢ bΩdzie o tym ca│y odcinek kursu.
STYLE
DziΩki temu artybutowi mo┐na zdefiniowaµ lokalny styl zawarto╢ci danego znacznika. Co to znaczy i jak to mo┐na wykorzystaµ praktyce dowiecie siΩ za kilka(na╢cie?) odcink≤w.
TITLE
Atrybut TITLE umo┐liwia dodanie kr≤tkiego opisu, skojarzonego z danym akapitem.
Przyk│ad:
<p title="tu nale┐y wpisaµ opis">
Znacznik <br>
Jest to bardzo prosty w u┐yciu, a zarazem niezwykle przydatny znacznik. Jego dzia│anie naj│atwiej wyt│umaczyµ na przyk│adzie.
Przyk│ad:
...
<p>To jest tekst pewnego akapitu. Aby spowodowaµ przeniesienie reszty tekstu do nastΩpnej linijki pos│u┐ymy siΩ znacznikiem zmiany wiersza<br>DziΩki niemu mo┐emy zapanowaµ nad rozk│adem linijek w obrΩbie jednego akapitu
...Efekt:
To jest tekst pewnego akapitu. Aby spowodowaµ przeniesienie reszty tekstu do nastΩpnej linijki pos│u┐ymy siΩ znacznikiem zmiany wiersza
DziΩki niemu mo┐emy zapanowaµ nad rozk│adem linijek w obrΩbie jednego akapituJak widaµ zastosowanie znacznika <br> nie tworzy charakterystycznych dla <p> odstΩp≤w miΩdzy wierszami.
Nag│≤wki
Zak│adam (mam nadziejΩ, ┐e s│usznie :D), ┐e ka┐dy z Was wie co to jest nag│≤wek [to taka ma│a czapka? - przyp. pingwin]. Patrz▒c na niekt≤re strony domowe doszed│em do wniosku, ┐e wielu ludzi mimo i┐ wie czym s▒ nag│≤wki i jak je wstawiµ do swoich stron, absolutnie nie ma pojΩcia o tym, do czego te zwierz▒tka s│u┐▒. W zwi▒zku z tym t│umaczΩ: Nag│≤wki s│u┐▒ do wyodrΩbnienia wszelkiego rodzaju tytu│≤w, kt≤re z kolei maj▒ za zadanie u│atwiµ u┐ytkownikowi orientacjΩ w zamieszczonym przez nas tek╢cie. Nadmiar nag│≤wk≤w powoduje zamieszanie w m≤zgu u┐ytkownika.
HTML posiada sze╢µ poziom≤w nag│≤wk≤w, oznaczonych odpowiednio <h1>, <h2>, <h3>, <h4>, <h5> i <h6>. Poszczeg≤lne nag│≤wki wygl▒daj▒ nastΩpuj▒co:
Nag│≤wek H1
Nag│≤wek H2
Nag│≤wek H3
Nag│≤wek H4
Nag│≤wek H5
Nag│≤wek H6
To, jak bΩdzie wygl▒da│ dany nag│≤wek zale┐y w g│≤wnej mierze od ustawie± przegl▒darki, kt≤re ka┐dy u┐ytkownik mo┐e zmieniaµ wedle uznania. Jedynym przewidywalnym elementem charakteryzuj▒cym dany nag│≤wek jest jego rozmiar. Nag│≤wek H1 zawsze bΩdzie du┐y, podczas gdy ka┐dy kolejny (H2, H3...) bΩdzie odpowiednio od niego mniejszy. Efekt widaµ powy┐ej.
Ka┐dy nag│≤wek mo┐emy dodatkowo 'skonfigurowaµ' przy pomocy zestawu atrybut≤w. S▒ to dok│adnie te same atrybuty, co w przypadku znacznika <p>, kt≤ry by│ wcze╢niej omawiany, wiΩc nie widzΩ sensu aby jeszcze raz je tutaj zamieszczaµ.
Czcionki, pogrubienia, kursywa itp.
Wbrew pozorom atrybut≤w definiuj▒cych wygl▒d czcionki jest do╢µ sporo, bo a┐ dziewiΩµ (pogrubienie, kursywa, sta│a szeroko╢µ znak≤w, podkre╢lenie, przekre╢lenie, zwiΩkszenie, zmniejszenie, opuszczenie i uniesienie tekstu). Z tego co wiem Netscape nadal interpretuje migotanie tekstu (od tego mo┐na dostaµ epilepsji!). Warto ju┐ na wstΩpie zaznaczyµ, ┐e wszystkie znaczniki atrybut≤w czcionki musz▒ byµ zamykane, co jest do╢µ logiczne, jako ┐e z definicji maj▒ za zadanie okre╢laµ wygl▒d fragment≤w tekstu (a nie wszystkiego, jak leci). Na wszelki wypadek dodam jeszcze, ┐e wszystkie poni┐sze atrybuty mo┐na │▒czyµ (pogrubiona kursywa itp.)
Pogrubienie - znacznik <b>
Zasadniczo znacznik ten s│u┐y do pogrubienia objΩtego nim tekstu, je┐eli jednak pogrubiona wersja u┐ywanej czcionki oka┐e siΩ niedostΩpna, przegl▒darka mo┐e zobrazowaµ twoje intencje wedle w│asnego uznania (podkre╢lenie, zmiana koloru, czy co╢ w tym rodzaju). Problem ten pojawia siΩ tylko w przypadku, kiedy wydziwiamy z doborem czcionki (z czcionkami takimi jak Tahoma, Verdana, Times New Roman, czy Courier New problem ten nie istnieje).
ZwiΩkszenie - znacznik <big>
Rozmiar czcionki w HTML'u przyjmuje warto╢ci od 1 do 7. Przy pomocy znacznika <big> mo┐emy zwiΩkszyµ rozmiar objΩtego nim tekstu o 1. Je┐eli jednak czcionka ju┐ ma rozmiar 7 to u┐ycie znacznika <big> niczego nie zmieni (7 to absolutne maksimum)
Zmniejszenie - znacznik <small>
Znacznik ten dzia│a na podobnej zasadzie co znacznik <big>. Jedyn▒ r≤┐nic▒ jest to, ┐e <small> zmniejsza czcionkΩ
Kursywa - znacznik <i>
Znacznik ten m≤wi przegl▒darce, ┐e tekst nim objΩty powinien zostaµ wy╢wietlony kursyw▒. Analogicznie do znacznika <b> - je╢li taka czcionka nie jest dostΩpna, to przegl▒darka sama co╢ wymy╢li (zmieni kolor, czy co╢ w tym rodzaju).
Przekre╢lenie - znacznik <strike>
WiΩkszo╢µ przegl▒darek przekre╢li tekst objΩty tym znacznikiem. Jest to znacznik niezalecany, co znaczy ┐e nied│ugo zostanie usuniΩty ze standardu HTML.
Przyk│ad:
Ten tekst powinien byµ przekre╢lonyIndeks dolny - znacznik <sub>
D│ugo mo┐naby t│umaczyµ co ten znacznik robi. Naj│atwiej jest jednak pokazaµ efekt, jaki daje:
Przyk│ad:
to jest tekst zwyk│y, a ten jest objΩty znacznikiem <sub>
Indeks g≤rny - znacznik <sup>
Znacznik ten dzia│a podobnie do <sub>, r≤┐nica polega na tym, ┐e <sup> podnosi tekst.
Przyk│ad:
to jest tekst zwyk│y,a to jest tekst w obrΩbie znacznika <sup>
Sta│a szeroko╢µ znak≤w - znacznik <tt>
Znacznik ten m≤wi przegl▒darce, ┐e tekst nim objΩty ma byµ wy╢wietlony przy u┐yciu czcionki o sta│ej szeroko╢ci znak≤w.
Podkre╢lenie - znacznik <u>
DziΩki temu znacznikowi mo┐emy podkre╢laµ tekst. Podobnie jak <strike> znacznik <u> nie jest zalecany i zostanie w najbli┐szym czasie usuniΩty ze standardu. Ponad to jego czΩste stosowanie mo┐e byµ myl▒ce dla go╢ci odwiedzaj▒cych dan▒ stronΩ (podkre╢lony tekst mo┐e byµ mylony z hyperlinkiem :D)
Epilepsja - znacznik <blink>- TYLKO NETSCAPE
Je┐eli chcesz daµ posiadaczom Netscape'a co╢ extra to zafunduj im tekst objΩty znacznikiem <blink>. Dasz im w ten spos≤b do zrozumienia, aby przesiedli siΩ na IE :D (IE ignoruje znacznik <blink>).
Przyk│ad:
Zmiana rozmiaru, koloru i innych takich
Za pewne dziwi CiΩ fakt, ┐e tak podstawowe znaczniki s▒ omawiane dopiero teraz. Ju┐ spieszΩ z wyja╢nieniem takiego stanu rzeczy. Ot≤┐ w pewnej bardzo m▒drej ksi▒┐ce wyczyta│em, ┐e W3C nie zaleca ich stosowania! W zamian mamy (przynajmniej w teorii) ko┐ystaµ z CSS. Autorzy w.w. ksi▒┐ki (ja zreszt▒ r≤wnie┐) szeczerze w▒tpi▒ (mo┐e powinienem napisaµ w▒tpimy?) w to, ┐e znaczniki te zostan▒ kiedykolwiek usuniΩte ze standardu. Wszystko jest jednak mo┐liwe, wiΩc jak co╢, to nie m≤w ┐e CiΩ nie ostrzega│em.
Dzikie filmy z rozmiarem czcionki
Niekt≤rym ludziom (mam nadziejΩ, ┐e siΩ do nich nie zaliczasz) trudno jest poj▒µ jak to jest, ┐e w HTML'u mo┐emy okre╢liµ rozmiar czcionki jako 1, 2, 3, 4, 5, 6 albo 7, a nie, jak ma to miejsce w edytorach tekstu, jako 11, 12 itp. itd. Oba systemy nijak maj▒ siΩ do siebie, a ich wzajemne przeliczanie nie ma wiΩkszego sensu, gdy┐ przegl▒darka interpretuje rozmiar czcionki zdefiniowany w HTML'u jako wirtualny. O co chodzi? Ano o to, ┐e rzecz▒ niemal niemo┐liw▒ jest okre╢liµ jakie rozmiary przyjmie tekst na ekranie, gdy┐ w wiΩkszo╢ci przegl▒darek mo┐na do woli zmieniaµ ustawienia zwi▒zane z rozmiarem czcionki domy╢lnej (w Netscape 7 mo┐na 'zepsuµ' du┐o wiΩcej :D). Co ma do rzeczy rozmiar czcionki domy╢lnej skoro mamy zamiar zdefiniowaµ w│asny? Okazuje siΩ, ┐e bardzo du┐o. Zamiast p│odziµ kolejne linijki tekstu poka┐Ω wszystko │adnie przy pomocy tabelki:
size=1 - ta czcionka zawsze bΩdzie 20% mniejsza ni┐ size=2 size=2 - ta czcionka zawsze bΩdzie 20% mniejsza ni┐ size=3 size=3 - to jest czcionka o rozmiarze domy╢lnym, kt≤ry mo┐e byµ zdefiniowany przez u┐ytkownika size=4 - ta czcionka bΩdzie zawsze o 20% wiΩksza ni┐ size=3 size=5 - ta czcionka bΩdzie zawsze o 20% wiΩksza ni┐ size=4 size=6 - ta czcionka bΩdzie zawsze o 20% wiΩksza ni┐ size=5 size=7 - ta czcionka bΩdzie zawsze o 20% wiΩksza ni┐ size=6 Je┐eli takie t│umaczenie mimo wszystko wydaje ci siΩ nie zrozumia│e to poka┐Ω, jak to wygl▒da w praktyce:
to jest size = 1
to jest size = 2
to jest size = 3
to jest size = 4
to jest size = 5
to jest size = 6
to jest size = 7
Najwa┐niejszy w tym wszystkim jest element ludzki. Wystarczy, ┐e w ustawieniach przegl▒darki zmienimy domy╢lny rozmiar czcionki na wiΩkszy, a wizualizacje wszystkich dopuszczalnych rozmiar≤w czcionek te┐ siΩ zwiΩksz▒ - czysta matematyka (btw.: ostatnio gdzie╢ wyczyta│em, ┐e wiΩkszo╢µ Polak≤w nie potrafi poprawnie obliczaµ procent≤w :D). LiczΩ, ┐e po tak obszernym t│umaczeniu problemu wszystko jest ju┐ jasne.
Znacznik <basefont> - niezalecany
Znacznik <basefont> pozwala okre╢liµ bazowy wygl▒d tekstu (rozmiar(oczywi╢cie wirtualny!), kolor, czcionka itp.), kt≤ry przegl▒darka ma lokalnie uwa┐aµ za domy╢lny. Dopuszcza siΩ stosowanie atrybut≤w: COLOR, FACE, ID, NAME i SIZE. DomkniΩcie znacznikiem </basefont> przywraca domy╢lne ustawienia przegl▒darki.
Znacznik <font> - teoretycznie niezalecany
Znacznik ten s│u┐y do definiowania wygl▒du niewielkich ilo╢ci tekstu (teoretycznie pojedy±czych paragraf≤w). Je┐eli chcesz zobaczyµ przyk│ad jego wykorzystania to obej┐yj kod ╝r≤d│owy tego artyku│u - wystΩpuje tam zdecydowanie zbyt czΩsto :D.
W obrΩbie znacznika <font> dopuszcza siΩ stosowanie nastΩpuj▒cych atrybut≤w: CLASS, COLOR, DIR, FACE, ID, LANG, SIZE, STYLE, TITLE. Poni┐ej opiszΩ tylko te najwa┐niejsze.
atrybut SIZE
Przy pomocy tego artybutu mo┐emy zdefiniowaµ wirtualny rozmiar czcionki (warto╢µ 1-7), lub lokalnie zwiΩkszyµ czcionkΩ (+/- 1-7). Na wszelki wypadek zobrazujΩ ten 'efekt':
to jest czcionka size=2, a to jest czcionka size=+1, podczas gdy to znowu jest size=2.
atrybut COLOR
Jak sama nazwa wskazuje - przy pomocy tego znacznika mo┐emy zdefiniowaµ kolor czcionki. Mo┐na to zrobic na dwa sposoby:
1. Zdefiniowaµ warto╢µ palety RGB przy pomocy sze╢ciocyfrowej liczby szesnastkowej poprzedzonej znakiem #. W tym przypadku pierwsze dwie cyfry definiuj▒ zawarto╢µ koloru, czerwonego, druga para definiuje zawarto╢µ koloru zielonego, a trzecia niebieskiego. Przyk│adowo #FF0000 to kolor czerwony, #00FF00 to zielony, a #0000FF to niebieski. Stosuj▒c r≤┐ne kombinacje mo┐na uzyskaµ najr≤┐niejsze odcienie.
2. Wpisaµ angielsk▒ nazwΩ koloru (np.: green, albo red) jako warto╢µ artybutu color. Nazwa mo┐e, ale nie musi byµ w cudzys│owiu. Standard HTML 4.0 obejmuje kolory: aqua (#00FFFF), black (#000000), blue (#0000FF), fuchsia (#FF00FF), gray (#808080), green (#008000), lime (#00FF00), maroon (#800000), navy (#000080), olive (#808000), purple (#800080), red (#FF0000), silver (#C0C0C0), teal (#008080), yellow (#FFFF00) i white (#FFFFFF). WiΩkszo╢µ przegl▒darek poprawnie interpretuje znacznie wiΩcej kolor≤w (ich pe│n▒ listΩ zamieszczΩ w nastΩpnym numerze).
atrybut FACE
Przy pomocy tego atrybutu mo┐emy zdefiniowaµ czcionkΩ jakiej ma u┐yµ przegl▒darka do wy╢wietlenia tekstu. Je┐eli podamy wiΩcej ni┐ jedn▒, to przegl▒darka uzna j▒ za 'rozwi▒zanie awaryjne' i skorzysta z niej w przypadku, gdy pierwsza na li╢cie czcionka bΩdzie niedostΩpna. Takie rozwi▒zanie mo┐esz podpatrzeµ w kodzie tej strony.
Chaos lekko kontrolowany...
Mimo i┐ z za│o┐enia to przegl▒darka ma definiowaµ zawiniΩcie wierszy i interliniΩ istnieje mo┐liwo╢µ czΩ╢ciowego zapanowania nad produkowanym przez ni▒ chaosem. Jak siΩ ju┐ pewnie domy╢lasz s│u┐y do tego kilka znacznik≤w. <p> i <br> ju┐ znasz, wiΩc pora na co╢ bardziej 'skomplikowanego'.
znacznik <nobr>
DziΩki temu znacznikowi mo┐emy zdefiniowaµ obszar 'nie│amliwego' tekstu. Przegl▒darka wy╢wietli go w jednej linii nawet je╢li bΩdzie to oznacza│o 'wyj╢cie poza praw▒ krawΩd╝ okna'. Proste i skuteczne, choµ pewnie nie bΩdziesz z tego czΩsto korzysta│.
znacznik <wbr>
To jeden z najciekawszych znacznik≤w HTML w tym odcinku kursu. S▒ ku temu dwa powody: po pierwsze znacznik ten dzia│a tylko wewn▒trz znacznika <nobr>. Po drugie dzia│a tylko je╢li zaistnieje taka potrzeba. Jego zadaniem jest powiedzieµ przegl▒darce, gdzie mo┐e z│amaµ tekst znajduj▒cy siΩ w obrΩbie znacznika <nobr> je╢li ten nie mie╢ci siΩ w oknie przegl▒darki i 'wychodzi z prawej strony'. Je╢li tekst mie╢ci siΩ w oknie, to przegl▒darka nie z│amie linii!
znacznik <pre>
Przy pomocy tego znacznika mo┐emy zdefiniowaµ obszar tekstu, kt≤ry przegl▒darka ma wy╢wietliµ dok│adnie tak, jak zosta│ wpisany w kodzie HTML. Przegl▒darka nie zawija wierszy i nie ignoruje podw≤jnych spacji - ca│kowity brak formatowania. Wewn▒trz znacznika <pre> nie wolno wstawiaµ znacznik≤w definiuj▒cych podzia│ na wiersze (nag│≤wki, paragrafy, │amanie linii itp. itd.), mo┐na za to wstawiaµ znaczniki logiczne, hiper│▒cza i obrazki.
znacznik <center>
Znacznik ten s│u┐y do centrowania tekstu. Operacja wy╢rodkowania jest przeprowadzana po uprzednim zawiniΩciu wierszy przez przegl▒darkΩ, wiΩc efekty wcale nie musz▒ byµ zadowalaj▒ce (przegl▒darka nie dba o ostateczny wygl▒d tak sformatowanego tekstu).
znacznik <blockquote>
DziΩki temu znacznikowi mo┐emy zwiΩkszyµ marginesy z obu stron. <blockquote> mia│ pierwotnie s│u┐yµ do wyodrΩbniania wszelkiego rodzaju cytat≤w, ale lista jego praktycznych zastosowa± jest znacznie d│u┐sza.
znacznik <q>
Tym znacznikiem powinni╢my (przynajmniej teoretycznie) oznaczaµ kr≤tkie cytaty. Przegl▒darki powinny (to jest r≤wnie┐ teoria) wy╢wietlaµ tak sformatowany tekst w cudzys│owiu. Jak jest w praktyce mo┐esz sprawdziµ sam - w poni┐szym przyk│adzie wykorzysta│em znacznik <q>.
Przyk│ad:
Je╢li ten tekst jest w cudzys│owiu, to twoja przegl▒darka jest z 'tych lepszych'Linki & adresy e-mail.
znacznik <adress>
Znacznik ten m≤wi przegl▒darce, ┐e tekst w nim zawarty zawiera namiary na kogo╢ (adres e-mail, adres www...). Przegl▒darka wy╢wietla taki tekst w specjalny spos≤b (jaki specjalny to ju┐ zale┐y od niej :D).
W│a╢ciwe linki (hiper│▒cza) robi siΩ jednak innaczej.
na pocz▒tek zwyk│y link do naszej strony:
<a href="http://www.pro.home.pl">PRO - Magazyn Prawdziwych Internaut≤w</a>
powy┐szy kod daje taki efekt:
PRO - Magazyn Prawdziwych Internaut≤w
a teraz adres e-mail:
<a href="mailto:madzio@life.pl>madzio</a>
co daje:
Mam nadziejΩ, ┐e wszyscy zrozumieli co i jak.
Podsumowanie
To ju┐ wszystko, co chcia│em Wam przekazaµ w tym odcinku kursu. Nie wyczerpa│em wprawdzie tematu, ale my╢lΩ ┐e to co 'zademonstrowa│em' w zupe│no╢ci wystarczy. Je╢li mimo wszystko jeste╢cie nadal ┐▒dni wiedzy to piszcie - postaram siΩ pom≤c.
madzio
madzio@life.pl