Czytając artykuł pt. ”Komórki do wymiany” autorstwa Artura Włodarskiego zamieszczony w Gazecie Wyborczej w dniu 31 lipca 1998r.(G . W . Nr 178.2773) wraca wszystkim chorym na chorobę Parkinsona , Alzheimera , demencję starczą , czy też uszkodzenie rdzenia kręgowego nadzieja na pokonanie przez naukę tak uciążliwych dla ludzi chorób .
Autorem sensacji stał się rewelacyjnie zapowiadający się 40 letni profesor wydziałów neurochirurgii i onkologii Uniwersytetu w Pittsburgu Douglas Kondziolka.. Profesor wraz z zespołem naukowców Uniwersytetu w Pittsburgu podjął ideę , która pamięta rok 1890 , kiedy to podejmowano pierwsze próby jej stosowania na zwierzętach . Po upływie około 100 lat od tych badań zaczęto prowadzić próby na organizmie ludzkim.
Na czym polega pionierskość metody stosowanej przez Douglasa Kondziolka ? Opierając się na teorii. zastępowania starych , zniszczonych komórek mózgu nowymi , przeprowadził on 23 czerwca 1998r.pionierską operację na kobiecie , która doznała udaru mózgu skutkiem czego miała sparaliżowaną połowę ciała . Przyjęto banalne założenie , że w wstrzykując do mózgu z zewnątrz zdrowe komórki powinny one połączyć się ze zniszczonymi i przejąć ich funkcje . Poprzez sporządzone w czaszce otwory wszczepiono kobiecie do mózgu dwa miliony ludzkich komórek nerwowych.Użyto do operacji embrionalnych komórek nowotworowo zmienionych pobranych 10 lat wcześniej od pacjenta cierpiącego na raka jąder. Wybrano takie celowo uwzględniając fakt , że komórki embrionalne mogą tworzyć zarówno komórki nabłonka jak i tkanki nerwowej . Natomiast nowotworowe nie sprawiają większych problemów przy przechowywaniu , a także hodowli , co w znacznym stopniu ułatwia ich mnożenie i tworzenie banku komórek potrzebnych do operacji. Bezpośrednio przed operacją na wszelki wypadek wykorzystując odpowiednie środki dokonano zablokowania procesu rozwoju nowotworowego.
Operacja ta jest pierwszą z 12 zaproponowanych oraz finansowanych przez rządową agendę USA : Amerykańską Komisję d / s Żywności i Leków. Jej skuteczność będzie badana na bieżąco . Pierwsze efekty powinny być zauważalne po upływie 24 tygodni . Pacjentkę podda się szczególnej obserwacji medycznej przy wykorzystaniu stosownej aparatury , a także odpowiednim testom ruchowym i werbalnym.
W przypadku sprawdzenia się założonej teorii można liczyć na jej włączenie do badań klinicznych , by w późniejszym etapie uznać jako nową metodę leczenia chorób wynikających z uszkodzenia tkanek nerwowych mózgu . Metoda ta pozwoli przerywać bieg choroby w każdym jej momencie . W przyszłości może tworzyć zaplecze do badań nad kompensowaniem zaników tkanki nerwowej mózgu w wyniku procesów starczych , a co za tym idzie ich zahamowanie będące przedmiotem dociekań od wielu wieków 4.
