Wiersz

                                Prostym zrz▒dzeniem losu,
                                spotkanie i ob│▒kanie oczu.
                                WiΩcej nic ju┐ nie trzeba -
                                Kochankowie siΩgaj▒ nieba.
 
                               »ycie

                               My╢l▒ wybiegam daleko,
                               wyprzedzaj▒c kalendarze.
                               Gdyby ot tak siΩ spe│nilo -
                               wszystko o czym marzΩ.
                               Kolory, zamΩt, fantazja -
                               wir szalonego uczucia.
                               Mieµ wszystko to razem.
                               To bylo by, nie do zniesienia.
                               C≤┐, jedno - to marzenia
                               »ycie, drugie nam poka┐e.

                                Wiersz

                                 Ro┐nie w mi│o╢ci bywa.
                                 D│u┐nikiem Twoim jestem.
                                 B≤lu zadanego -
                                 Nie sp│acΩ marnym jestestwem.
                                 Nie dogoniΩ dnia wczorajszego.
                                 Czy mam odej╢µ dlatego ?
                                 Przyczyn▒ │ez przelanych by│em.
                                 Lecz gdy Ty cierpi▒c p│aka│a╢,
                                 w gorzkiej rozpaczy siΩ wi│em.
                                 Przez b≤l jaki mi ofiarowa│as,
                                 sercem siΩ do Ciebie zbli┐ylem.
                                 Zale┐nie od danego mi wyroku,
                                 kochanka - lub psa wiernego,
                                 mieµ bΩdziesz u swego boku.

                                 Bezradno╢µ
 

                                 Konia do wozu zaprzΩgli
                                 LokomotywΩ w ruch pu╢cili
                                 OkrΩty wielkie buduj▒.
                                 Mo┐esz teraz lataµ
                                 rakiet▒, samolotem, wodolotem.
                                 Lecz przez ┐ycie -
                                 bΩdzie siΩ sz│o na piechotΩ.
 
                                 Ja

                                Nie zemszczΩ siΩ,
                                postaw▒ ducha. -
                                Ja z prostych. -
                                Nikt nie zauwa┐y.
                                Wspomnie± - brak
                                Ot zawadza│ ,
                                kopniΩto -
                                mia│em pa╢µ
                                na wznak.

                               Kobieta

                               W ┐ycia wirze zaganiana -
                               Miotasz siΩ jak w ulu.
                               Szans wspania│ych, multum.
                               No a co Ty z sob▒ zrobisz,
                               zagubiona w t│umie -
                               Chwycisz wreszcie pazurami,
                               sw≤j kawa│ek chleba -
                               nie pomy╢lisz o tym wcale,
                               ┐e chcia│a╢ do nieba.
 

                               Ja i Ty

                               Ani ja.
                               Ani Ty
                               Nikt inny.
                               tylko My.

Andrzej Witold Oledzki
Inne jego wiersze znajdziesz na jego stronie :
 http://www.total.net/~aoledzki   <<< kliknij tu

Nasz adres http://samisobie.clan.pl
Data ostatniej modyfikacji 8.07.98r  A.A.