MN3

M... SamiSobie - strona g│≤wna

MNIEJSZA DOSKONAúOª╞ Nie potrafiΩ ju┐ jedynie patrzeµ na rzeczy najmniejsze byµ oczyma po╢r≤d zieleni tysi▒cem odcieni rozzieleniaj▒cej ogr≤d przed domem to trudne o ile ca│kowicie niemo┐liwe bo ju┐ zawsze opr≤cz ogrodu szeptaj▒ skrzyd│a opadaj▒ce ku horyzontom przed i po	***** Niepok≤j ma barwΩ gniewu niekiedy i przemoczony szar▒ m┐awk▒ przylepia siΩ do drzew i krzew≤w w ogrodzie niepok≤j smakuje jak pytanie retoryczne w dodatku nieuzasadnione myl▒ce frazΩ i p│ynny tok istnienia niepok≤j przypisuje siΩ nadwra┐liwym bo tylko oni przejmuj▒ siΩ szczeg≤│ami**
***** Gniew ma barwΩ niepokoju niekiedy i zapach zbyt ostrych perfum dra┐ni▒cych nozdrza przypadkowych przechodni≤w Gniew rozgryza siΩ jak ziarenko pieprzu by wypluµ z niesmakiem udaj▒c ┐e nic siΩ nie sta│o i w ┐adnym wypadku nie stanie Gniew przypisuje siΩ niewra┐liwym kt≤rzy nie maj▒ odwagi by p│akaµ**	PRZECHODNIE Czasem ludzie przychodz▒ staj▒ zatrzymani patrz▒ S▒ jacykolwiek szarzy w kapeluszach na kt≤re ich nie staµ w p│aszczach zamok│ych bezbarwnym deszczem S▒ Potem id▒ odchodz▒ wycie±czeni tak▒ ilo╢ci▒ obraz≤w ┐e g│owa boli oczy maj▒ zmΩczone Pozostaje puste miejsce
***** PamiΩci Haliny Po╢wiatowskiej Twoje brwi onie╢mielaj▒ mnie Stoisz przy oknie nie tak jak w New Yorku we wrze╢niu 1959 lecz ty│em aby drzewa nie widzia│y oczy oddychaj▒ ciemno╢ci▒ rΩce zaci╢niΩte wok≤│ szyi sprawdzaj▒ jeste╢? Cia│o chcia│oby byµ tob▒ i odczuµ swe 32 lata a┐ do rozprysku serca Tylko brwi**	***** Godzina a nawet wiΩcej - ┐ycie sk│ada siΩ z odczuµ sekundowych i tak powoli acz nieuchronnie szepcze czas sylaba po sylabie coraz dalej coraz bli┐ej wedle regu│ rozwi▒zania pocz▒tku i ko±ca ka┐dy krok przechodz▒c kwadratami ulic wzd│u┐ w│asnego biegu zdarze± rozbitego na sekundy istnienia to fascynuj▒ce zjawisko**
ST╙ú St≤│ jest r≤wno pokryty s│ojami r≤wnolegle do nieba z miliardem okien w inny wymiar r≤wnolegle do ziemi upstrzonej znaczeniami St≤│ prostopadle ustawiony do drzewa	***** Nale┐y narysowaµ linie r≤wnoleg│e do prostych p│ytek chodnika NastΩpnie stan▒µ w tym miejscu dok│adnie po╢rodku wtedy otworz▒ siΩ drzwi i wejdziemy do siebie**
PRZYCZYNEK O MYªLENIU *Dla Basi* My╢lΩ ┐e to co my╢lΩ jako my╢lenie wyr≤┐nia siΩ sposobem my╢lenia spo╢r≤d innych my╢le± wiΩc odkrycie tego jak my╢lΩ by│oby ponad miarΩ my╢lenia wiΩc proszΩ ciΩ nie pr≤buj zgadywaµ co my╢lΩ	***** Gdzie╢ tam w wymiarach niesko±czonych granat≤w po╢r≤d z│ocistych ob│ok≤w mgie│ galaktyk kr▒┐▒ komety ┐mudnie przeliczane przez astronom≤w Gdzie╢ meteorytowe deszcze ┐│obi▒ strumienie skalistych piask≤w a my tu szukamy sobie zajΩµ wyczerpuj▒cych nieco rozleniwieni spokojem**
NA MARGINESIE Ka┐da kom≤rka wszech╢wiata we mnie pulsuje odrobina centrum galaktyki zbyt gor▒ce by dotkn▒µ i siΩ nie sparzyµ wiΩc ostro┐nie bo orbity pulsuj▒ce odbiciami kwazar≤w ganicznych miΩdzy drzewem przede mn▒ i s│owem we mnie tak │atwo mog▒ ulec zak│≤ceniu c≤┐-│atwo o koniec wszech╢wiata	***** Koty uwielbiaj▒ ciep│e parapety i skrajnie dziwne ╢cie┐ki po╢r≤d lilii lub piwonii przyjemno╢µ A maki lubi▒ czerwienieµ od ciep│a i chwytaj▒ w pu│apkΩ po┐▒danie s│o±ca wszystkimi p│atkami ca│o╢µ No a trawa zmywana burz▒ podnosi siΩ tak szybko jak tylko jej ┐d┐b│a pozwalaj▒ witalno╢µ i dlaczego**
***** Mam ochotΩ by napisaµ wiersz kt≤ry jest niczym innym jak kropl▒ sam▒ w sobie uk│adaj▒c▒ barwy we wzory delikatnie lustrzane posypane gdzieniegdzie srebrem wszelkie ostre krawΩdzie nasycone miΩkko╢ci▒ odrobiny mnie daj▒ u│udΩ ca│kowitego bezpiecze±stwa**	PUCH Zdmuchn▒µ jak puch dmuchawca ╢nieg mg│y przytuli│ siΩ do ciebie Dotkn▒µ musnΩ tylko policzkiem i umkniesz niechc▒cy Do szale±stwa mnie doprowadzasz swoj▒ nietykalno╢ci▒
***** ZmΩczenie we mnie lepkie jak przes│odzony mi≤d Sp│ywa mgli i obraca rzeczy na brzuch Nie dotykaj bo siΩ pobrudzisz**	***** Nadgryzam czekoladkΩ pr≤bujΩ u╢wiadomiµ sobie smak dobra jak nie wiem**
***** Sensualizm jest poci▒gaj▒cy jak szorstko╢µ drzewa i jedwabisto╢µ aksamitu dotykiem wype│nia siΩ ruch ramion i powiek ogl▒daniem kocha siΩ li╢cie doniczek a smakiem rozpuszcza miΩtowe niesko±czono╢ci i s│odycze miod≤w najmniej czu│y wΩch te┐ bywa u┐yteczny stwierdzeniem komfortu lub niechΩci Sensualizm bowiem ma swoje uroki ca│kowicie subiektywne**	*** * * Jest we mnie demon przera┐liwie smutny rozk│ada siΩ na moich ramionach krzywo ociΩ┐ale Jest we mnie zmarszczenie brwi i wilgoµ siatk≤wek oka S▒ usta wyschniΩte p│aczem - nie wygl▒daj▒ zbyt │adnie Jest we mnie zamykanie powiek i nies│uchanie To pocieszaj▒ce ┐e jeszcze co╢ jest we mnie**
***** Lasy o tej porze roku zielone i pe│ne siebie rozbudzone szeptaj▒ ┐e jeszcze raz po raz wt≤ry po raz wielokrotny choµ nie wszystko nie to samo nie te same tu pie± tylko to jednak po raz**	***** Nasza historia to opowie╢µ o rozmijaniu siΩ z mu╢niΩciem palc≤w nie ust nawet to ba╢± o odrobinie wiatru i burzach zamkniΩtych w kopertach z r▒k do r▒k to smutna opowie╢µ pe│na kropel deszczu i zielonych paproci tak ┐e nawet my nie mogli╢my dotrwaµ do ko±ca**
***** to nie by│a mi│o╢µ naprawdΩ po prostu tam b│Ωkitne linie popruszone zieleni▒ tu kwadraty ╢ciennych br▒z≤w po dw≤ch stronach szyby byli╢my tacy sami**	***** Brak korzeni fundament moich istnie± wzd│u┐ kropli deszczu na szybie ┐│obi▒cej ╢cie┐ki donik▒d Wcze╢niej lub p≤┐niej kropla dotyka ziemi by wsi▒kn▒µ**
WEHIKUú CZASU Zapewne jeszcze chwilΩ wpierw nale┐y wyrzuciµ pamiΩtniki i stan▒µ na wysoko╢ci zadania je╢li chodzi o przewidzian▒ dawkΩ u╢miech≤w do obcych wyci▒gniΩtych d│oni do bliskich szybko trzeba siΩ pakowµ i zadbaµ o pomoc aniola str≤┐a na przej╢ciu granicznym po┐egnania s▒ zbΩdne poza tym czas goni granica coraz bli┐ej za oknem w ramkach martwe zimowe pola a po odprawie celnej zupe│nie ju┐ nie wiadomo co nowe horyzonty wszystko mo┐liwe r≤wnie┐ nic	WIERSZ ZAGMATWANY CZYLI PREMEDYTACJA Twoje istnienie kochanie moje ma odcie± nieco liliowy liliowo╢ci▒ kruch▒ i mglist▒ odbijaj▒c▒ siΩ we mnie bo w istocie zale┐y ode mnie jak wargi obecne jedynie w poca│unku owal twarzy kt≤ry staram siΩ rozrysowaµ d│o±mi oczy wype│nione moim niepokojem wyra┐niej ni┐ ja sama ramiona schronienie dla mnie pierwotna etymologia mi│o╢ci zawiera siΩ w czasowniku zakochaµ siΩ kt≤rego forma sugeruje to┐samo╢µ przedmiotu i podmiotu czynno╢ci wiΩc nie mogΩ powiedzieµ ┐e ciΩ kocham
***** A jednak to odczucie ma tak zmienne nastroje czasem u╢miech niezwykle delikatnie po╢r≤d woal≤w bia│ych korali wzd│u┐ policzka ╢lad palca mu╢niΩciem ┐│obi ledwie zauwa┐aln▒ bruzdΩ wtedy byµ mo┐e nawet je lubiΩ u╢miech zdmuchniΩty pod dotykiem mro┐nego poranka zastygaj▒cy ╢wiat przyodziewa szatΩ w ostrych barwach niskiego s│o±ca i wiem ju┐ jak trudna bywa mi│o╢µ do siebie**	***** Zapad│am w wielkie milczenie niedawno bodaj┐e przedwczoraj No i ono niby to milczenie odbija│o siΩ z│oto od ┐ar≤wki w lampie srebrzy│o w szybie okna i pad│o w ko±cu zmΩczone na powieki pomala│o odrobinΩ i pewnie dlatego paprotka rozprys│a siΩ kryszta│em**
WIERSZ O MIúOªCI Ciebie nie ma no to co ja i tak ciΩ kocham no bo jeste╢ naprawdΩ z mg│y deszczu moich oczu i d│oni z szum≤w zapach≤w zieleni po co rozumieµ skoro mo┐na kochaµ	***** I bΩdziesz mnie kochaµ tak oczywi╢cie zadziwiaj▒ce by by│o doprawdy c≤┐ uroda normalnie figura i tym podobne ale ┐eby tak Amor to dzieciak i tyle nie lubi sp≤┐nionych wra┐e± w istocie trudno obej╢µ siΩ smakiem**
OGR╙D Postanowi│am za│o┐yµ ogr≤d po╢r≤d pustkowia ch│od≤w i piaszczystych upa│≤w nie sprzyja│ mi klimat wiΩc otoczy│am go ┐ywop│otem zbyt wysokim dla burzowych chmur i dzikich zwierz▒t pozostawiaj▒c jedynie furtkΩ i znane nielicznym wej╢cie od ty│u Rozkwit│ ogr≤d ornamentami nieprzewidzianymi niekiedy jego wybuja│o╢µ umyka│a przed prostot▒ linii r≤wnoleg│ych rabat wymaga│ pielΩgnacji i ustawicznej troski o barwy nasyconej czerwieni delikatnych b│Ωkit≤w i zieleni po╢r≤d wschod≤w i zachod≤w ╢wiat│a ┐r≤de│ czystej wody Nie tak dawno zauwa┐y│am po╢r≤d p▒czkuj▒cych gardenii wydeptane nowe ╢cie┐ki

Pocz▒tek strony

Strona ta znajduje sie w Internecie pod adresemhttp://samisobie.clan.pl/poezja.htm
. A.A.