|
 |
||||
| Temat
miesiąca
Spis artykułów Archiwum Kontakty Informacje Strona główna Poczta do redakcji
|
|
Widmo krąży po Europie. Zjawa socjaldemokratycznej krucjaty przeciwko legalnie wybranym władzom w Austrii. Miejscowi politycy, którzy podnieśli odpowiedzialność za kraj, odsądzani są od czci i wiary. Europejska opinia publiczna straszona jest apokaliptycznymi wizjami utraty przez Austrię i Europę politycznej stabilności, dobrobytu i wolności. Co jest przyczyną tak nagłych reakcji międzynarodowej socjaldemokracji? Czy atak na Austrię odbywa się tylko dlatego, że o pomoc swoich ideowych kolegów poprosił austriacki prezydent Klestil? Większość obaw formułowanych przez tak wielu polityków, tak dużej ilości krajów powodowanych jest przez jednego człowieka. Nazywa się on: Jerzy Haider. Urodzony w 1950 roku, obecny szef „Wolnościowców” (FPOe), karierę polityczną rozpoczął w połowie lat siedemdziesiątych – po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie w Wiedniu. Szybko pojawiły się pierwsze sukcesy. Mając 29 lat został najmłodszym austriackim parlamentarzystą. Dziesięć lat później piastował już po raz pierwszy urząd Kanclerza Karyntii. To polityk zdolny i błyskotliwy ze skłonnościami do populizmu. Znakomicie wypada w telewizji – jest wysportowany i uśmiechnięty. W programie partii Haidera – FPOe nie znajdziemy ani cienia tych wszystkich złych rzeczy, które mu się zarzuca. Wolnościowcy to ugrupowanie promujące wartości rodzinne, prywatyzację i niskie podatki, surowe prawo i ciężkie wyroki dla przestępców. Haider chętnie widziałby Austrię w NATO, do Unii Europejskiej ma stosunek raczej sceptyczny. Choć i tu kieruje się raczej pragmatyzmem, aniżeli sztywnymi uprzedzeniami. Przywódca FPOe ceni sobie bardzo de Gaulle’a – za definicję Europy suwerennych państw. Jerzy Haider znany jest z prowokujących publiczność wypowiedzi. W wywiadzie dla jednego z wiedeńskich tygodników, tuż przed ostatnimi wyborami, pytany o największych przestępców dwudziestego stulecia, miał podobno wymienić: Hitlera, Stalina i... Winstona Churchilla. Krytycy zarzucają mu szerzenie m. in. antysemityzmu, na co zareagował Szymon Wiesenthal, publicznie deklarując, iż Haider antysemitą z całą pewnością nie jest, a sądy na jego temat są przesadzone. Światowe media ostrzem swej krytyki dotykają całej Austrii. Rzadko pojawiają się komentarze zdroworozsądkowe, jak choćby taki, iż nikt nie protestował w momencie kiedy do innych rządów europejskich wchodzili komuniści. Hipokryzja znowu jest dziś w cenie. Atakujący Haidera komentatorzy, do znudzenia powtarzają wciąż te same zarzuty. Cytowanie zdań wyrwanych z kontekstu, jak to uczyniono z dawną parlamentarną wypowiedzią przywódcy „Wolnościowców” w austriackim parlamencie, a przedstawianą jako dotyczącą polityki zatrudnienia w III Rzeszy – urągają ludzkiej przyzwoitości. Do absurdu posunął się dziennikarz, który pisząc o bieżącej sytuacji w Austrii zarzucił austriackiej propagandzie, iż uczyniła wiele, aby na świecie sądzono, że Hitler był Niemcem, a Beethoven Austriakiem... Na porządku dziennym są opinie szydzące z europejskich konserwatystów – za brak zdecydowania w stosunku do partnerów koalicyjnych Haidera: OeVP. Wystąpienie austriackiej minister spraw zagranicznych na posiedzeniu OBWE zostało zbojkotowane przez przedstawicieli Francji i Belgii. Dzień później przedstawicielki tychże krajów opuszczają salę gdy na spotkaniu unijnym przemawia austriacka minister spraw socjalnych. Za komentarz do tych wydarzeń niech posłuży oświadczenie włoskich biskupów, którzy stwierdzili, iż międzynarodowy sprzeciw wobec wejścia do rządu Partii Wolności to znak upadku kultury politycznej w Europie. Kończąc już. My tu w „zdradzonej Europie” (najpierw 1939 r., potem Jałta) potrafimy wybaczać. Kierujemy się wartościami będącymi fundamentem naszej cywilizacji. Niestety, Europa Zachodnia przeżywa teraz modę na hipertolerancję. Ciekawe czy wystarczy jej dla Jerzego Haidera. I czy na przykład wolność słowa oznacza w tym przypadku coś podobnego do tego, co my pod tym pojęciem rozumiemy. Igor Zakrzewski
Historia | Poglądy | Wywiady
| Heraldyka | Religia i polityka
| Polska daleka i bliska
|
Data publikacji
|
|
|
||||
|
|
|
