Wyzwanie: Smiem twierdzic, ze TeX byl pierwszym programem do skladania tekstow wspierajacym ogonki. Twierdzacych inaczej pozywam do wykazania swoich racji.
P\'ojd\'z, ki\'n-\.ze t\c{e} chmurno\'s\c w g\l{}\c{a}b flaszy
Zupelnie to nieczytelne, diablo niewygodne ale nie wymaga zadnych
przygotowan ani umiejetnosci, poza przyswojeniem sobie z TeXbooka jak
sie uzyskuje poszczegolne akcenty. Poza tym ma te zalete, ze dziala we
wszystkich trzech wymienionych odmianach.
W zwiazku jednak z niewygoda takiego sposobu uzyskiwania polskich
liter powstala
\input pl.styMozna pisac tak:
P"ojd"z, ki"n-"re t"e chmurno"s"c w g"l"ab flaszy.(Uwaga na 'z z kropka' kodowane tu jako "r) Nie zauwazylem aby pl.sty albo inny podobny styl do plaina byl dostepny pod ftp. Nie ma go w kazdym razie w ftp jego autora - Janusza S. Bienia z Wydzialu MIM UW. Niestety te makra z pewnych wzgledow nie nadaja sie do LaTeX-a. Dlatego wraz z rozpowszechnieniem LaTeX-a pojawila sie
P"ojd"x, ki"n-"ze t"e chmurno"s"c w g"l"ab flaszy.Pakiet plfonts.sty jest tutaj. Uzywa sie go piszac w naglowku np. \documentstyle[plfonts]{article}
Niestety te makra z kolei nie nadaja sie do LaTeX-a w nowej wersji - 2e. Na szczescie problem wygodnego pisania w jezykach narodowych zostal tu rozwiazany przez standardowy
Pakiet babel daje sie tez podobno zastosowac do plaina ale nie probowalem.
A font consists of a number of glyphs. In order that the glyphs may be printed, there has to be some way of accessing them; in TeX they're arranged in a numerical order called an encoding, and their number in the encoding is used. For various reasons, Knuth chose rather eccentric encodings; in particular, he chose different encodings for different fonts.
When TeX version 3 arrived, some at least of the reasons for the eccentricity of Knuth's encodings went away, and at TUG's Cork meeting, an encoding for a set of 256 glyphs, for use in TeX text, was defined. The intention was that these glyphs should cover `most' European languages, in the sense of including all accented letters needed. (Knuth's CMR fonts missed things necessary for Icelandic, Polish and Sami, for example, but the Cork fonts have them.) LaTeX2e refers to the Cork encoding as T1, and provides the means to use fonts thus encoded to avoid problems with the interaction of accents and hyphenation (hyphenation of accented words).
The only Metafont-fonts that conform to the Cork encoding are the DC fonts (available as fonts/dc.tar.gz; ensure you have version 1.2, patch level 1, released in December 1995, or later). They look CM-like, and should be regarded as an interim version of a hypothetical set of EC fonts (which, it is hoped, will be available some time in 1996). Their serious disadvantage for the casual user is that they are large - each DC font is roughly twice the size of the corresponding CM font; what's more until corresponding fonts for mathematics are produced, the CM fonts must be retained.
The Cork encoding is also implemented by the PSNFSS system, for PostScript fonts.