Kodeks Etyki Polityka

jest wezwaniem do wszystkich polityk≤w i os≤b ┐ycia publicznego, aby w pracy zawodowej i dzia│alno╢ci politycznej kierowali siΩ zasadami moralnymi, prawd▒ i dobrem.

Z dzia│alno╢ci▒ polityka wi▒┐e siΩ nierozerwalnie d▒┐enie do zdobywania i sprawowania w│adzy na r≤┐nych szczeblach struktur spo│ecznych i politycznych, w urzΩdach administracji publicznej, a tak┐e prezentowanie swoich postaw i pogl▒d≤w w ╢rodkach masowego przekazu.

Od prawo╢ci klasy politycznej zale┐y w du┐ej mierze │ad moralny Narodu, praworz▒dno╢µ Pa±stwa Polskiego, pomy╢lno╢µ III Rzeczypospolitej i autorytet Polski we wsp≤│czesnym ╢wiecie.

Kodeks Etyki Polityka powsta│ z inicjatywy Instytutu Lecha Wa│Ωsy w poczuciu troski o przysz│o╢µ naszej Ojczyzny.

Kodeks Etyki Polityka

1. Obywatel III Rzeczypospolitej podejmuj▒cy dzia│alno╢µ polityczn▒, pretenduj▒c tym samym do stania siΩ osob▒ publicznego zaufania, powinien stanowiµ wz≤r osobowo╢ci prawej i szlachetnej, o postawie otwartej na drugiego cz│owieka.

2. Polityk dba o to, by prawo stanowione przy jego udziale nie pozostawa│o w sprzeczno╢ci z prawem naturalnym, a w swojej dzia│alno╢ci kieruje siΩ prawd▒, sprawiedliwo╢ci▒ i dobrem III Rzeczypospolitej.

3. Szczeg≤lnym przedmiotem troski polityka jest byt biologiczny narodu, a najwy┐sz▒ w tej mierze warto╢ci▒ - ochrona ┐ycia ludzkiego.

4. Polityk du┐▒ wagΩ przyk│ada do spraw zwi▒zanych z ochron▒ podstawowych bogactw narodowych - ╢rodowiska naturalnego i d≤br kultury narodowej.

5. Polityk jest tolerancyjny wobec innych przekona± politycznych i ╢wiatopogl▒dowych. Tolerancja ta przejawia siΩ miΩdzy innymi d▒┐eniem do tworzenia osobom o odmiennych przekonaniach warunk≤w do pe│nego rozwoju i godnego bytowania.

6. W rozwi▒zywaniu konflikt≤w polityk uwzglΩdnia wsp≤lnie uznawane cele i warto╢ci, a we wszystkich propozycjach bierze pod uwagΩ to, co najlepiej przyczyni siΩ do realizacji dobra og≤lnego. W szczeg≤lno╢ci polityk powinien pamiΩtaµ, ┐e kompromis nie jest warto╢ci▒ sam▒ w sobie, a dobry jest tylko w≤wczas, gdy pozwala zrealizowaµ wsp≤lne cele, przestrzegaµ powszechnie szanowanych zasad i dotyczy dobra wykraczaj▒cego poza partykularne interesy.

7. Jedyn▒ drog▒ uzyskiwania poparcia spo│ecznego jest dla polityka przekonywanie i dyskusja, w kt≤rej u┐ywa racjonalnych argument≤w, wystrzegaj▒c siΩ wszelkiej manipulacji. W szczeg≤lno╢ci polityk nie wywiera presji na ╢rodki masowego przekazu w celu podania lub przemilczenia konkretnych informacji.

8. Polityk szanuje godno╢µ drugiego cz│owieka. Nie pos│uguje siΩ plotk▒, czy pom≤wieniem i w ┐aden inny spos≤b nie poni┐a nikogo - nie wykorzystuje te┐ swojej pozycji spo│ecznej do dzia│ania na rzecz obni┐enia czyjegokolwiek statusu spo│ecznego lub materialnego.

9. Polityk uczciwie i rzetelnie realizuje swoje zadania, dzia│aj▒c w oparciu o w│asne przekonania, nie kieruj▒c siΩ w swojej dzia│alno╢ci partykularnymi interesami w│asnymi, innych os≤b czy grup nacisku.

10. Polityk dobrze orientuje siΩ w przepisach prawa stanowionego i dba, aby jego postΩpowanie w ┐yciu publicznym i prywatnym nie budzi│o ┐adnych w▒tpliwo╢ci co do praworz▒dno╢ci.

11. Polityk nie mo┐e przyjmowaµ podarunk≤w i ╢rodk≤w finansowych ze ╝r≤de│, kt≤re mog▒ budziµ zastrze┐enia co do legalno╢ci pochodzenia darowizn.

12. Przyjmowanie przez polityka podarunk≤w lub wsparcia finansowego z legalnych ╝r≤de│ powinno mieµ formΩ i charakter nie pozostawiaj▒ce w▒tpliwo╢ci co do tego, ┐e darowizny te nie wp│ywaj▒ na zamierzenia polityka i nie wi▒┐▒ go w ┐aden inny spos≤b.

13. Polityk powinien powstrzymaµ siΩ od wszelkich czyn≤w i zachowa±, kt≤re mog│yby byµ interpretowane jako ╝r≤d│o nieuzasadnionych korzy╢ci w│asnych, cz│onk≤w jego rodziny, bliskich znajomych b▒d╝ innych - zwi▒zanych z politykiem wiΩzami osobistymi lub zawodowymi - os≤b. Do takich czyn≤w nale┐y zaliczyµ m.in. ╢wiadczenia osobiste w postaci prowadzenia doradztwa, czy konsultacji w sprawach objΩtych udzia│em polityka w stanowieniu prawa. Dotyczy to tak┐e obsadzania stanowisk niepolitycznych, na kt≤re polityk mo┐e mieµ wp│yw z tytu│u zajmowanej pozycji.

14. Polityk sam nie wykorzystuje i nie udziela innym informacji, kt≤rych posiadanie mo┐e przyczyniµ siΩ do uprzywilejowania wybranych os≤b i osi▒gniΩcia przez nie korzy╢ci osobistych.

15. Ka┐dy polityk powinien mieµ ╢wiadomo╢µ, ┐e konieczna jest wzajemna konsultacja i wsp≤│praca wszystkich cz│onk≤w klasy politycznej w zakresie spraw objΩtych dobrem wsp≤lnym.

16. Polityk, w stosunku do innych przedstawicieli klasy politycznej, winien jest uprzejmo╢µ - publicznie i prywatnie, a r≤┐nicom pogl▒d≤w nie powinien nadawaµ charakteru osobistego. Nie zwalnia to polityka od zdecydowanego przeciwstawiania siΩ nieetycznym propozycjom i praktykom .

17. Polityk nie rozpowszechnia fa│szywych informacji. Zasada ta dotyczy w szczeg≤lno╢ci przeciwnik≤w politycznych oraz ich doradc≤w i zwolennik≤w.

18. Polityk m≤wi prawdΩ. Mo┐e jednak odm≤wiµ wypowiedzi wtedy, gdy nie posiada wystarczaj▒cej, jego zdaniem, wiedzy na konkretny temat albo tre╢µ wypowiedzi narusza│aby tajemnicΩ pa±stwow▒ lub bezpo╢rednio godzi│aby w dobro og≤│u albo, gdy prawda ta postawi│aby w niekorzystnym ╢wietle jego samego lub organizacjΩ, kt≤r▒ reprezentuje.

19. W stosunku do spo│ecze±stwa polityk winien jest okazywaµ szacunek. Ponadto - polityk, w miarΩ posiadanej wiedzy, powinien informowaµ obywateli w zakresie wyra┐anych przez nich oczekiwa± oraz udzielaµ im pomocy, je╢li posiada takie mo┐liwo╢ci.

20. Polityk winien zachowaµ w tajemnicy ╝r≤d│o informacji i ich tre╢µ oraz powierzone mu dokumenty, je╢li osoba dostarczaj▒ca z│o┐y│a takie zastrze┐enie, a obowi▒zuj▒ce prawo nie wymaga ich ujawnienia.

21. Polityk dotrzymuje danego s│owa i przyjmuje za nie odpowiedzialno╢µ.

22. Je╢li polityk z│o┐y│ obywatelom jak▒kolwiek obietnicΩ, a nie mo┐e jej zrealizowaµ - winien poinformowaµ zainteresowanych o tym fakcie i podaµ przyczyny takiego stanu rzeczy.

23. W przypadku ujawnienia spraw, kt≤re mog▒ stworzyµ w▒tpliwo╢ci co do etyczno╢ci dzia│a± lub zachowa± polityka albo ╢wiadczyµ o ich niezgodno╢ci z prawem, polityk powinien niezw│ocznie wyja╢niµ sprawΩ publicznie lub na drodze s▒dowej.

24. Polityk dzia│a w duchu mi│o╢ci Ojczyzny. Postawa, zachowania i wypowiedzi polityka powinny wp│ywaµ na budzenie uczuµ patriotycznych, szczeg≤lnie m│odego pokolenia Polak≤w.

25. Polityk powinien wystrzegaµ siΩ dzia│a±, zachowa± i wypowiedzi, kt≤re mog│yby obni┐aµ presti┐ instytucji oraz organ≤w pa±stwowych, deprecjonowaµ dorobek kultury narodowej, czy postacie lub donios│e wydarzenia historyczne przynosz▒ce chlubΩ Narodowi Polskiemu.

26. Polityk nie powinien tak┐e w ┐adnej formie dawaµ wyrazu aprobacie dla tych postaci lub wydarze± historycznych, kt≤rych nastΩpstwem w przesz│o╢ci by│o zniewolenie albo inne zbrodnie pope│niane na Polakach lub osobach innych narodowo╢ci.

27. Polityk nie mo┐e wspieraµ os≤b i organizacji, kt≤re dzia│aj▒ w spos≤b zagra┐aj▒cy wolno╢ci, demokracji lub tolerancji.

28. Polityk godnie reprezentuje Nar≤d Polski poza granicami Rzeczypospolitej.

29. Dla zapewnienia wiarygodno╢ci klasie politycznej, nie maj▒ moralnego prawa byµ politykami osoby, kt≤re:

- postΩpuj▒ wbrew zasadom moralnym w ┐yciu prywatnym lub zawodowym,

- by│y karane przez s▒d za przestΩpstwa wynikaj▒ce z chΩci zysku lub inne przestΩpstwa pospolite poni┐aj▒ce w powszechnej opinii,

- wsp≤│pracowa│y ze s│u┐bami specjalnymi PRL, pozostawa│y lub pozostaj▒ w s│u┐bie obcych wywiad≤w albo s▒ cz│onkami tajnych organizacji,

- zatajaj▒ prawdziwe lub podaj▒ fa│szywe dane osobowe.

 

Bibliografia

[1] W. Boziewicz "Polski Kodeks Honorowy" Wroc│aw, Zak│ad Narodowy im. Ossoli±skich, 1990 - przedruk (oryg. W-wa KsiΩgarnia J. Czarneckiego, 1919),

[2] J.M. Boche±ski "De virtute militari. Zarys etyki wojskowej" (1938) , Philed sp. z o.o., Krak≤w 1993

[3] J. H. Hallowell "Moralne podstawy demokracji" -PWN, Warszawa 1993 (t│um. - oryg. 1954, Chicago)

[4] M. Ossowska "Normy moralne. Pr≤ba systematyzacji" - PWN Warszawa 1970

[5] "Kodeks Etyki zawodowej MiΩdzynarodowej Rady Muze≤w" (ICOM), t│um. St. Walto╢, O╢rodek Dokumentacji Zabytk≤w, Warszawa 1992

STRONA Gú╙WNA

Copyright by Dariusz Szatkowski