Absynt

Kto z nas nie s│ysza│ o Absyncie? Kultowy napitek, zio│owy likier XIX - wiecznego Pary┐a. To on zachwia│ rynkiem wina we Francji. By│ mocny i tani. W╢r≤d wielkich entuzjast≤w absyntu byli miΩdzy innymi znani malarze i poeci van Gogh, Toulouse-Lautrec, Rimbaud, Baudelaire. Niekt≤rzy z nich s│ynΩli z zachowa± ekscentrycznych. Nazwa trunku pochodzi od greckich s│ow≤w "nie do picia". Pitagoras zaleca│ picie wywaru podobnego do absyntu (robionego z li╢ci pio│unu zamoczonych w winie), aby pom≤c kobietom podczas porodu. Hipokrates zapisywa│ go na reumatyzm, anemie, b≤le menstruacyjne.

Lecz nie tu tkwi tajemnica Absyntu. G│≤wnym sk│adnikiem, z kt≤rego jest wyrabiany to pio│un. To w│a╢nie jego olejek eteryczny o nazwie alfo - tujon wywo│uje halucynacje, lecz niestety ma te┐ skutki uboczne. Od dawna wiadomo, ┐e absynt mo┐e wywo│ywaµ konwulsje i psychozy, a w przypadku czΩstego spo┐ywania - uszkadza trwale system nerwowy. Z tego w│a╢nie powodu jest zabroniony w wielu krajach Europy Zachodniej i USA. Dzi╢ "zielon▒ czarodziejkΩ" kupiµ mo┐na w Hiszpanii i trochΩ bli┐ej - w Czechach. Absynt wci▒┐ cieszy siΩ spor▒ popularno╢ci▒ w niekt≤rych krΩgach. Jest otaczany czym╢ w rodzaju kultu. Likier, ze wzglΩdu na moc, powinno siΩ piµ dopiero po przes▒czaniu go przez cukier, a nastΩpnie zmieszaniu go, w odpowiednich proporcjach, z wod▒. S▒ do tego stosowane odpowiednie dziurawe │y┐eczki, na kt≤rych umieszcza siΩ kostki cukru aby je nastΩpnie rozpu╢ciµ polewaj▒c absyntem. Niekt≤rzy dodaj▒ do absyntu inne alkohole. Tak czyni│ miedzy innymi Toulouse-Lautrec, kt≤ry zwyk│ pijaµ drink o nazwie "TrzΩsienie Ziemi", stanowi▒cy mieszankΩ pio│un≤wki i koniaku. Jak ju┐ wspomnia│em Absynt mo┐na dzi╢ jeszcze kupiµ w Czechach. Czeskie odmiany tego trunku s▒ cenione na ca│ym ╢wiecie. Zawieraj▒ one przewa┐nie 10 mg/kg tujonu, jak i te┐ s▒ bardzo mocne od 50% - 70% alkoholu. W Polsce wyrabia│o siΩ nasz▒ w│asn▒ odmianΩ Absyntu pod nazw▒ "Pio│un≤wka". Dla zainteresowanych podaje ni┐ej przepis jak j▒ zrobiµ. Nie zalecam jednak picia Absyntu w du┐ych ilo╢ciach ale te┐ nie m≤wiΩ ┐eby go nie spr≤bowaµ. Ma on naprawdΩ dobry gorzko - miΩtowy smak i niesamowity zielony kolor, a po przes▒czeniu go przez cukier tworzy niemal drink idealny.

Przepis: Odmiana pio│unu powinna byµ szlachetna, a ziele zebrane w odpowiedniej porze i we w│a╢ciwy spos≤b wysuszone. Najlepsze s▒ hodowane w ╢r≤dziemnomorskim klimacie szlachetne odmiany alpejskie (jak Artemisia maritima lub A. pontica) importowana z W│och.

C e c h y    c h a r a k t e r y s t y c z n e   P i o l u n o w k i:
 
barwa zielonkawa, moc 40-45%, dodatek
cukru 15-30g, zapach zio│owy, smak zio│owy, gorzki.

Zaprawa do w≤dki Pio│un≤wki
Sk│ad zaprawy na 10l w≤dki:
1. Ziele pio│unu ... 30g
2. Spirytus 50* ... 400ml

Pokrajane na drobne kawa│ki (3-4 cm) ziele pio│unu zalaµ w s│oiku lub butelce rozcie±czonym uprzednio spirytusem i macerowaµ 7-10 dni, po czym zlaµ ciecz do czystej butelki jako gotowa zaprawΩ. Wyciskaµ ziela ani przemywaµ go woda nie nale┐y. Aby w≤dkΩ odpowiednio zabarwiµ, nale┐y szczyptΩ barwnika (ziele± do cukr≤w) rozpu╢ciµ w kieliszku w malej ilo╢ci wody i dodawaµ do zestawu kroplami ka┐dorazowo mieszaj▒c i obserwuj▒c uzyskane zabarwienie, a┐ do otrzymania po┐▒danego wyniku.

Bouli