SPR a stosunek do s│u┐by wojskowej

PojΩcie stosunku do s│u┐by wojskowej │▒czy siΩ zwykle z okre╢leniem "uregulowany" b▒d╝ "nieuregulowany" i oznacza to ni mniej ni wiΩcej tylko to, czy delikwent ods│u┐y│ ju┐ swoje czy nie. Oczywi╢cie mo┐na mieµ i inne skojarzenia zwi▒zane z tym pojΩciem, zale┐y to jedynie od stopnia sko│tunienia my╢li kojarz▒cego. Choµ tak po prawdzie i ten trop my╢lowy nie jest a┐ tak kompletnie pozbawiony sensu, jakby siΩ pocz▒tkowo wydawa│o...

Pojecie to mo┐e mieµ r≤wnie┐ kolejne znaczenie; mo┐e wyra┐aµ stosunek emocjonalny poborowego do faktu bycia poborowym, czyli jego stanu ducha w obliczu rych│ego, ewentualnego wcielenia do armii.

Pod tym wzglΩdem mo┐na wyr≤┐niµ poborowego, kt≤ry do s│u┐by wojskowej ma stosunek:

• wrogi,
• niechΩtny,
• obojΩtny,
• pozytywny,
• entuzjastyczny.

Na palcach r▒k i n≤g mo┐na policzyµ podchor▒┐ych, kt≤rzy reprezentuj▒ grupΩ ostatni▒, podobnie niewielu zalicza siΩ do grupy pierwszej - tacy najczΩ╢ciej nie staj▒ siΩ podchor▒┐ymi w og≤le. Przewa┐aj▒ ci ze ╢rodka stawki.

Entuzja╢ci najczΩ╢ciej pukaj▒ do bram jednostek jako ochotnicy. Ale uczciwie trzeba przyznaµ, ┐e w╢r≤d ochotnik≤w jest r≤wnie┐ sporo ludzi o stosunku "jedynie" pozytywnym b▒d╝ zgo│a nawet obojΩtnym. Po prostu chc▒ mieµ to ju┐ "z g│owy", chc▒ ods│u┐yµ swoje w dogodnym dla siebie, a nie dla MON-u, terminie. Powodem s▒ tu najczΩ╢ciej plany zawodowe, aktualny brak takowych lub te┐ przekonanie, ┐e uregulowane sprawy wojskowe u│atwi▒ uzyskanie sta│ej pracy. Coraz czΩ╢ciej przyczyn▒ jest tu tak┐e ╢wiadomo╢µ, ┐e w krajach zachodnich posiadanie stopnia oficera rezerwy jest niezbΩdnym warunkiem kariery zawodowej, przynajmniej je╢li chodzi o stanowiska publiczne.

Co jednak robi▒ osoby o niechΩtnym albo wrogim stosunku do s│u┐by?
Unikaj▒ powo│ania do wojska na wszelkie mo┐liwe (i niemo┐liwe) sposoby, a zatem symuluj▒ choroby, ┐eni▒ siΩ i p│odz▒ potomstwo, staj▒ siΩ rolnikami, b▒d╝ w skrajnych przypadkach uciekaj▒ siΩ do przekupstw na WKU. B▒d╝ te┐ przyjmuj▒ tam┐e tak▒ propozycjΩ.
WiΩkszo╢µ z moich koleg≤w, z kt≤rymi przysz│o mi zaliczyµ SPR w 1998 roku, pr≤bowa│a r≤┐nych metod, ale jak widaµ bez powodzenia. W ka┐dym b▒d╝ razie w opinii tych, kt≤rzy MON-u uniknΩli, podchor▒┐owie to kompletne │ajzy, bez znajomo╢ci (plec≤w) i wytrwa│o╢ci w miganiu siΩ. Fakt, ale mo┐e po prostu ten nasz stosunek do s│u┐by nie by│ a┐ tak niechΩtny, jakby siΩ wydawa│o? A mo┐e trafi│o tam r≤wnie┐ paru ludzi wierz▒cych, ┐e maj▒ nie tylko prawa, ale i obowi▒zki wobec ojczyzny?

pchor.Biker
spr@silesianet.pl