Akupunktura

Akupunktura jest staro┐ytn▒ chi±sk▒ metod▒ leczenia. Polega ona na regulacji qi w organizmie. Osi▒ga siΩ to poprzez wbijanie specjalnych igie│ w punkty na sk≤rze, le┐▒ce wzd│u┐ przebiegu meridian≤w oraz dziΩki manipulowaniu tymi ig│ami. WiΩkszo╢ci z nas akupunktura kojarzy siΩ z leczeniem b≤lu. Tymczasem lista wskaza± do akupunktury jest doprawdy imponuj▒ca. W zakres akupunktury wchodz▒ r≤wnie┐: akupresura, ba±ki, moxa (przypieczki), laseropunktura, elektropunktura i farmakopuntura, kt≤ra stanowi odmianΩ akupunktury.

Zar≤wno akupunktura jak i farmakopunktura s▒ metodami uznanymi i zalecanymi w terapii wielu chor≤b przez ekspert≤w ªwiatowej Organizacji Zdrowia.

Farmakopunktura polega na nak│uwaniu punktu akupunkturowego ig│▒ jednorazowego u┐ytku z jednoczesnym nas▒czaniem tego punktu odpowiednio dobranymi lekami, kt≤re stymuluj▒ naturaln▒ immunologiczn▒ odporno╢µ ludzkiego organizmu. Sam punkt akupunkturowy stanowi rodzaj miniaturowego gruczo│u wydzielania wewnΩtrznego. Dlatego dra┐nienie takiego punktu sam▒ tylko ig│▒ (akupunktura) daje dobre efekty, poniewa┐ w odpowiedzi organizm w│▒cza mechanizmy samo naprawy i samo regulacji. W ramach tradycyjnej medycyny chi±skiej uzupe│nieniem akupunktury jest masa┐ i T`ai-Chi.

Akupunktura, tysi▒cletnia metoda terapeutyczna, nierozdzielnie wchodz▒ca w sk│ad medycyny chi±skiej - powsta│a w urodzajnej dolinie »≤│tej Rzeki, na p≤│nocnym brzegu Morza Chi±skiego. St▒d jej zastosowanie rozpowszechni│o siΩ na ca│e Imperium Chin, a p≤╝niej na ca│y kontynent azjatycki. Rozkwit│a szczeg≤lnie w Korei i Japonii. Oko│o XVII wieku dochodzi do granic Europy i Afryki.

W Europie pierwsze wzmianki o akupunkturze pochodz▒ z XIII w. od Marko Polo. Pierwszym lekarzem europejskim wykonuj▒cym akupunkturΩ by│ Holender Houli w XVIIw. . Druga po│owa XIX w akupunktura dostaje siΩ w niepowo│ane rΩce i ulega zwulgaryzowaniu. Dopiero w XX w powstaj▒ najlepsze dzie│a po╢wiΩcone tej tematyce: dzie│o Soulie de Morant'a wydane w 1920 r. oraz Koniga i Vancury wydane w 1973 r. opisuj▒ce punkty na ma│┐owinie usznej i punkty akupunkturowe na ciele - klasyczne, nowe i pozakana│owe.

Punktem wyj╢cia akupunktury jest filozofia taoistyczna, g│osz▒ca materialn▒ jedno╢µ wszech╢wiata. Wszech╢wiat sk│ada siΩ z 5 element≤w: ognia, ziemi, metalu, wody i drzewa. Istnieje wszech╢wiat - makrokosmos, a jego odbiciem jest cz│owiek - mikrokosmos. Wszystkie zjawiska na ╢wiecie napΩdzane s▒ energi▒ ┐ycia Tchi. Energia ta przejawia siΩ w dw≤ch formach przemiennych, a wiΩc energia YANG (dodatnia, wszystko co jest YANG jest: jasne, solidne, szybkie, mΩskie, ciep│e) oraz energia YIN (ujemna, wszystko co jest YIN jest: zimne, kruche, powolne, kobiece, mroczne). Wszystko jest zbudowane z YIN i YANG kt≤re s▒ przeciwstawno╢ci▒ i zawsze siΩ dope│niaj▒, mog▒ wiΩc istnieµ tylko razem.

Akupunktura "rz▒dzi energi▒". Wed│ug Chi±czyk≤w zdrowiem odznacza siΩ ten, u kt≤rego energia YANG i YIN jest w r≤wnowadze. Je┐eli dochodzi do zaburzenia tej r≤wnowagi to powstaje choroba. Leczenie akupunktur▒ przywraca t▒ zaburzon▒ r≤wnowagΩ.

Korzy╢ci wyp│ywaj▒ce ze znajomo╢ci akupunktury polegaj▒ nie tylko na leczeniu czy profilaktyce, ale r≤wnie┐ na szybkiej diagnostyce. Mo┐na za pomoc▒ badania tΩtna, bolesno╢ci punkt≤w na ciele okre╢liµ kt≤re narz▒dy wewnΩtrzne s▒ chore.

Akupunktura jest to nak│uwanie cienkimi ig│ami wykonanymi ze specjalnej stali pewnych specyficznych punkt≤w zlokalizowanych na ca│ym ciele. Punkty te s▒ pouk│adane wzd│u┐ 12 parzystych i dw≤ch nieparzystych linii zwanymi kana│ami czy meridianami. Kana│y te s▒ jak dot▒d hipotetycznymi drogami kt≤rymi kr▒┐y energia Tchi. Kana│y te w wiΩkszo╢ci przypadk≤w odpowiadaj▒ pewnym narz▒dom od kt≤rych bior▒ nazwΩ. Kana│y parzyste to: kana│ p│uc, jelita cienkiego, jelita grubego, ┐o│▒dka, ╢ledziony-trzustki, serca, pΩcherza moczowego, nerki, osierdzia, potr≤jnego ogrzewacza, pΩcherzyka ┐≤│ciowego i w▒troby. Kana│y nieparzyste przebiegaj▒ce wzd│u┐ linii po╢rodkowej cia│a to: kana│ G│≤wnego Regulatora Przedniego (zwany inaczej kana│em koncepcji) i kana│ G│≤wnego Regulatora Tylnego. Na tych kana│ach znajduj▒ siΩ punkty maj▒ce specyficzne w│a╢ciwo╢ci zar≤wno fizyczne (inny op≤r elektryczny, pojemno╢µ i potencja│), jak i lecznicze. Maj▒ one w│a╢ciwo╢ci robienia siΩ bolesnymi w wybranej okolicy, czasem bliskiej a czasem bardzo daleko oddalonych od chorego narz▒du. Je┐eli siΩ je podra┐ni (np. poprzez wbicie ig│y) mo┐na spowodowaµ efekt leczniczy na dany narz▒d. Liczba punkt≤w le┐▒cych na kana│ach wynosi 676. Liczba ta obecnie jest du┐o wiΩksza poniewa┐ odkryto jeszcze kilkaset punkt≤w le┐▒cych poza kana│ami akupunktury tzw. ekstra kana│owych oraz punkt≤w tzw. nowych.

Wskazania i przeciwwskazania.

Wa┐niejsze wskazania do stosowania akupunktury:
╖ r≤┐nego rodzaju nerwice,
╖ choroby narz▒du ruchu (dyskopatie, zesp≤│ bolesnego barku, ostre i przewlek│e miΩ╢niob≤le),
╖ choroby uk│adu nerwowego (b≤le g│owy, r≤┐ne nerwob≤le a zw│aszcza zapalenie nerwu tr≤jdzielnego czy kulszowego, pora┐enia i niedow│ady do 1 roku po przebytym incydencie, pora┐enie nerwu twarzowego),
╖ choroby wewnΩtrzne (zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, choroba nadci╢nieniowa, choroba wrzodowa ┐o│▒dka i dwunastnicy),
╖ po│o┐nictwo i ginekologia (nieregularne krwawienia miesiΩczne, bolesne miesi▒czki, wymioty ciΩ┐arnych),
╖ choroby uszu, nosa i gard│a ( ostra g│uchota i niedos│uch, Choroba Meniera, przewlek│e zapalenie zatok obocznych nosa),
╖ choroby oczu (przewlek│e zapalenie spoj≤wek, zapalenie nerwu wzrokowego),
╖ medycyna sportowa (trema przedstartowa, urazy sportowe),
╖ na│ogi zw│aszcza palenia tytoniu.

Wa┐niejsze przeciwwskazania do stosowania zabieg≤w akupunktury:
╖ choroby nowotworowe,
╖ choroby psychiczne,
╖ uog≤lnione choroby zapalne sk≤ry,
╖ hemofilia,
╖ u os≤b z wszczepionym rozrusznikiem serca.

WzglΩdne przeciwwskazania:
╖ okres miesi▒czki (szczeg≤lnie pierwszego dnia),
╖ ci▒┐a,
╖ stan wyczerpania fizycznego i psychicznego,
╖ stan upojenia alkoholowego,
╖ stan silnego podniecenia psychicznego,
╖ z│e warunki atmosferyczne (burza, pogoda sztormowa, obfite opady, silne mrozy, du┐e upa│y a tak┐e pe│nia ksiΩ┐yca).

Wed│ug: Dr n. med. Andrzej Frydrychowski

Sero