Jeden cz│owiek jak paj▒k ┐ycie swe przyczajony wiedzie,
drugi jak jask≤│ka za sprawami swymi goni,
trzeci jak nied╝wied╝ przez g▒szcze, tak przez ┐ycie siΩ swe przedziera.
Ty b▒d╝ jak kot - on wszystkie sztuki ┐ycia posiad│,
i przyczaiµ siΩ potrafi, i goniµ zwinnie,
a i wszΩdzie wlezie nie czyni▒c takiego │oskotu jak nied╝wied╝.
Patrz jak kot chodzi, ╢pi i poluje - tak ┐yj.
OM╙WIENIE:
Ka┐dy cz│owiek dochodzi do tej drogi, kt≤ra ju┐ poprowadzi go przez ┐ycie.
MΩdrcy wskazuj▒ r≤┐ne kierunki, opowiadaj▒ te┐ o r≤┐nych warunkach, jakie mo┐na spotkaµ na tych drogach.
Niekt≤rych zwodz▒ drogi pokrΩcone dr≤┐ki, kt≤re prowadz▒ donik▒d,
inni czuj▒ niechΩµ do szerokich i ubitych dr≤g, kt≤rymi pod▒┐aj▒ t│umy;
jeszcze inni nade wszystko ukochali skr≤ty.
Czasem dokonuje siΩ wyboru lekcewa┐▒c czy siΩ podo│a, pomimo wiedzy,
┐e szlak powiedzie wΩdrowca przez w▒skie ╢cie┐ki g≤rskie nad przepa╢ciami.
Aby byµ przygotowanym do samodzielnej wΩdr≤wki, dobrze jest wyµwiczyµ ducha i cia│o wybieraj▒c sobie Mistrza.
Takim Mistrzem mo┐e byµ KOT.