Rzekli wiΩc do niego "C≤┐ mamy czyniµ aby wykonywaµ dzie│a Bo┐e? odpowiedzia│ Jezus i rzek│ im "to jest dzie│o Bo┐e wierzyµ w tego, kt≤rego on pos│a│" / Ew.Jn.6.28-29 /
Spotykam bardzo wielu zaniepokojonych chrze╢cijan, kt≤rzy zadaj▒ pytanie co maj▒ robiµ aby przezwyciΩ┐yµ ╢wiat, cia│o i szatana. Oni nie dostrzegaj▒ faktu, "┐e zwyciΩstwo, kt≤re zwyciΩ┐y│o ╢wiat, to wiara nasza" /1 Jan 5.4/, i ┐e "tarcz▒ wiary" maj▒ "zgasiµ wszystkie ogniste pociski z│ego" /Ef.6.16/ Pytaj▒ "Czemu jestem zwyciΩ┐ony przez grzech? Dlaczego nie mogΩ byµ ponad jego moc▒? Dlaczego jestem niewolnikiem swoich pragnie± i namiΩtno╢ci. Oni szukaj▒ wok≤│ siebie powodu tej duchowej nΩdzy i ╢mierci. Czasami my╢l▒, ┐e odkryli odpowied╝ w zaniedbaniu to jednego obowi▒zku to drugiego. Czasami wyobra┐aj▒ sobie, ┐e powodem ich nΩdzy jest poddanie siΩ temu czy innemu grzechowi. Podejmuj▒ wysi│ek w tym kierunku i │ataj▒ swoj▒ sprawiedliwo╢µ w jednym miejscu czyni▒c jednocze╢nie dziurΩ w innym. W takim stanie ┐yj▒ latami, a bΩd▒c w zamkniΩtym kole, stawiaj▒ zapory z piasku przeciwko strumieniowi swego w│asnego zepsucia. Zamiast natychmiastowego "oczyszczenia swych serc wiar▒", staraj▒ siΩ zatamowaµ, wylewaj▒ce siΩ z nich strumienie gorzkich w≤d.
"Dlaczego grzeszΩ" - pytaj▒ i szukaj▒c powodu dochodz▒ do tego samego wniosku, "Poniewa┐ zaniedbujΩ taki a taki obowi▒zek" Ale jak mam uwolniµ siΩ od grzechu? Zwykle udzielaj▒ sobie odpowiedzi. "Przez czynienie mego obowi▒zku tzn. zaniechanie grzechu". Dobre pytanie w tym miejscu powinno brzmieµ: Dlaczego zaniedbuj▒ swoje obowi▒zki? Dlaczego wci▒┐ dopuszczaj▒ siΩ grzechu? Co jest tego g│≤wn▒ przyczyn▒? Wszystko to z powrotem prowadzi nas do sedna sprawy. Jak przezwyciΩ┐yµ t▒ zepsut▒ naturΩ, t▒ nikczemno╢µ, te nasze grzeszne zwyczaje. Odpowiadam: "tylko przez wiarΩ". »adne uczynki prawa nie daj▒ nam najmniejszej mocy do przezwyciΩ┐enia naszych grzech≤w, ale raczej wzmacniaj▒ dumΩ i powoduj▒ niewiarΩ.
Wielkim podstawowym grzechem bΩd▒cym fundamentem wszystkich innych grzech≤w jest niewiara. Pierwsz▒ rzecz▒, kt≤r▒ musimy uczyniµ to, odrzuciµ j▒ i uwierzyµ S│owu Bo┐emu. Nie mo┐e byµ ┐adnego uwolnienia z grzech≤w bez wiary, "gdy┐ wszystko co nie jest z wiary jest grzechem" /Rzym.14.23/. "Bez wiary za╢ nie mo┐na podobaµ siΩ Bogu /Hbr.11.6/. W ten spos≤b widzimy, ┐e cofaj▒cy siΩ i oskar┐any chrze╢cijanin, kt≤ry z ledwo╢ci▒ opiera siΩ grzechowi, prawie zawsze pr≤buje przez uczynki prawa zdobyµ wiarΩ. Po╢ci, modli siΩ, czyta, boryka siΩ i pozornie siΩ zmienia, i w ten spos≤b stara siΩ zdobyµ │askΩ. Ale wszystko to czyni na pr≤┐no. Pytasz mo┐e: "Czy mo┐e nie mamy po╢ciµ, modliµ siΩ czytaµ i zmagaµ siΩ? Czy mamy nic nie czyniµ, tylko siedzieµ w p│ytkim poczuciu bezpiecze±stwa i braku dzia│ania" Odpowiadam: Musicie wszystko czyniµ co B≤g wam przykazuje, ale musicie zacz▒µ od tego na co On wskazuje i czyniµ to w spos≤b przez Niego przykazany. ╞wiczcie wiarΩ czynn▒ w mi│o╢ci /Gal.5.6/. Oczywi╢cie swoje serca przez wiarΩ! Uwierzcie w Syna Bo┐ego! /1Jana 5.10/.
Pierwszym krokiem do posiadania wiary, jest zrozumienie prawdy biblijnej. Ale samo to, jeszcze nie znaczy ┐e, j▒ posiadamy, gdy┐ Szatan r≤wnie┐ j▒ ma i dr┐y /Jak.2.19/ Drugim za╢ krokiem do posiadania wiary, jest zgoda serca na prawdΩ zrozumian▒ przez umys│. Jest to szczere zaufanie lub odpoczynek umys│u w tej prawdzie i poddanie siebie pod jej wp│yw. úatwo mo┐na teraz zobaczyµ, ┐e bez zgody woli nic nie mo┐e istnieµ opr≤cz powierzchownego pos│usze±stwa Bogu. Czy┐ uczynki prawa nie mog▒ byµ wykonywane bez wiary? Mo┐emy czyniµ je ze strachu lub z nadziei, b▒d╝ jaki╢ egoistycznych motyw≤w, nie maj▒c jednocze╢nie zaufania i┐ mo┐liwym jest s│u┐enie Bogu w spos≤b naturalny z mi│o╢ci i pos│usze±stwa serca. O╢wiadczam wiΩc, ┐e szukanie │aski wiary przez zwyk│e ludzkie uczynki jest zupe│n▒ obrzydliwo╢ci▒. Jest to tak ohydne jak staranie siΩ o kupno za pieni▒dze Ducha ªwiΩtego. /Dz.Ap.8.20/ Jest to odrzuceniem ╢wiadectwa S│owa Bo┐ego m≤wi▒cego nam o naszej ca│kowitej nieprawo╢ci, bezradno╢ci a staraniem siΩ o to by oddaµ w zastaw nasz▒ niewiarΩ i uczynki bez serca ªwiΩtemu niesko±czonemu Bogu. Jest to pr≤ba kupna Jego przychylno╢ci, zamiast zaakceptowania │aski jako Jego suwerennego daru. Udzielaµ innej odpowiedzi trwaj▒cemu w niewierze i zapewnianie go aby wykonywa│ jak▒╢ pracΩ z oczekiwaniem, ┐e przez ni▒ zdobΩdzie wiarΩ, to utwierdzenie grzesznika w jego w│asnej sprawiedliwo╢ci. R≤wnoznaczne jest to z przed│u┐eniem jego zbuntowanego stanu oraz doprowadzeniem go do zakotwiczenia w nadziei p│yn▒cej z w│asnej sprawiedliwo╢ci, co w ko±cowym efekcie daje zniechΩcenie i z│orzeczenie Bogu. Poniewa┐ upamiΩtanie, wiara, mi│o╢µ i ka┐de inne ╢wiΩte zadanie wymaga i wynika z wiary, wiΩc niemo┐liwym jest upamiΩtanie siΩ bez zaufania w naturΩ i ┐▒dania Boga. Gdy┐, czym jest upamiΩtanie je╢li nie serdecznym wywy┐szeniem Boga a potΩpieniem siebie. To te┐ niemo┐liw▒ rzecz▒ jest do╢wiadczanie ufaj▒cej mi│o╢ci do Boga bez wiary. Poddanie siΩ Bogu wymaga µwiczenia naszego zaufania do Niego i Jego ┐▒da±. Wiara jest jedynym stanem ludzkiej duszy, kt≤ra przyjmuje Chrystusa do serca z wszystkimi Jego silnie u╢wiΩconymi wp│ywami. Biblia pokazuje nam, ┐e stan u╢wiΩconej duszy wynika z faktu, i┐ znajduje siΩ ona pod wp│ywem zamieszkuj▒cego w niej Chrystusa. Dlatego zadaniem wiary jest otwarcie drzwi, przez kt≤re Chrystus ma byµ przyjΩty aby rz▒dzi│ w sercu. Je╢li znajdujemy siΩ w takim stanie to w│a╢ciw▒ rzecz▒ jest czynienie tego co akceptuje zamieszkuj▒cy w nas Chrystus. Je╢li to jest czynione, wszystko inne bΩdzie tak┐e uczynione, lecz je╢li to jest zaniedbane, tak┐e wszystko inne bΩdzie zaniedbane.
1. WidzΩ dlaczego Ko╢ci≤│ nie jest u╢wiΩcony. Jego cz│onkowie nie dostrzegaj▒ funkcji i konieczno╢ci wiary, jako jedynie mog▒cej przynie╢µ w│a╢ciwe pos│usze±stwo Bogu. S▒ zamieszani w starania zdobycia wiary przez uczynki prawa, zamiast do╢wiadczenia tej wiary, kt≤ra mo┐e uczyniµ w nich czyste serca. W ten spos≤b poszukuj▒ oni na pr≤┐no u╢wiΩcenia. Powszechn▒ rzecz▒, jak▒ mo┐na zobaczyµ jest widok chrze╢cijan zajΩtych zewnΩtrznym staraniem i uczynkami: postem, modlitw▒, dawaniem, robieniem i zmaganiem siΩ, ale w tym wszystkim nie wydaj▒cych owocu Ducha "mi│o╢ci, rado╢ci, pokoju, cierpliwo╢ci uprzejmo╢ci, dobroci, wiary, │agodno╢ci, wstrzemiΩ╝liwo╢ci. Przeciwko takim nie ma prawa /Gal.5.22-23/.
2. WidzΩ dlaczego Biblia k│adzie tak du┐y nacisk na wiarΩ.
3. WidzΩ jak▒ trudno╢µ maj▒ ci kt≤rzy id▒ za Panem w ci▒g│ym nastroju narzekania. Wydaje siΩ ┐e wiedz▒, ┐e siΩ myl▒, ale nie rozumiej▒ gdzie tkwi g│≤wny pow≤d ich pomy│ki. Czasami uwa┐aj▒, ┐e zaniedbanie pewnego obowi▒zku jest ich g│≤wn▒ trudno╢ci▒. Czasami skupiaj▒ sw≤j umys│ na czym╢ co wed│ug nich, jest ich g│≤wn▒ trudno╢ci▒. Oni postanawiaj▒ uwolniµ siΩ z tego czy innego grzechu i praktykuj▒ to samozaparcie i ten obowi▒zek a wszystko to bez wiary, kt≤ra wype│nia serce mi│o╢ci▒. KrΩc▒ siΩ w oko│o, nie wiedz▒, ┐e nie wiara jest ich wielkim potΩpiaj▒cym grzechem, bez kt≤rego usuniΩcia ┐aden inny grzech nie mo┐e byµ wybaczony, ani z ┐adnego innego grzechu nie mo┐na siΩ upamiΩtaµ. Wszystkie ich uczynki s▒ ca│kowicie ob│udne i opieraj▒ce siΩ na prawie - pr≤┐ne dop≤ki nie do╢wiadcz▒ wiary.
4. Je╢li osoby bez wiary, nie u╢wiΩcone decyduj▒ siΩ przestrzegaµ przykaza± Bo┐ych, ich uczynki bΩd▒ oparte tylko na prawie, w│asnej prawo╢ci i spowoduj▒ zniszczenia. Dla nich wskazania Ewangelii tak samo jak przykazania prawa s▒ strasznym do│em b│otnistej gliny. A kiedy wrzuc▒ cz│owieka w tak▒ dziurΩ to im bardziej stara siΩ on z niej wydostaµ, tym g│Ωbiej siΩ w ni▒ zapada, ka┐dy wysi│ek d▒┐▒cy do osi▒gniΩcia pos│usze±stwa bez wiary jest grzechem, poniewa┐ utwierdza on cz│owieka w w│asnej sprawiedliwo╢ci a to oddala go dalej i dalej od Boga i prawdziwej nadziei. A im bardziej stara siΩ wydostaµ tym bardziej alarmuj▒cym staje siΩ jego przypadek. Glina otacza go coraz silniej, dusi go i zabija. Dla niewierz▒cego serca, przykazania Bo┐e staj▒ siΩ tak▒ dziur▒ i pu│apk▒. Bez wiary za╢ jest tylko zniszczenie, potΩpienie i grzech.
5. Dla niedba│ego, nieprzebudzonego grzesznika, kt≤ry nic nie wie o swoim zgubieniu, mog│oby byµ wa┐n▒ i w│a╢ciw▒ rzecz▒, skierowanie jego uwagi na Prawo Bo┐e, ale nie po to by sta│ siΩ ╢wiΩtym, ale by przekonaµ go o grzechu. W ten spos≤b Chrystus wymaga od bogatego m│odego cz│owieka zachowywania przykaza±, lecz wskazuj▒c mu zarazem jego wielk▒ mi│o╢µ do ╢wiata.
6. WidzΩ jak dla »yd≤w i wszystkich niewierz▒cych przykazania Bo┐e s▒ zawadzaj▒c▒ przeszkod▒. Ca│a ich zewnΩtrzna na nie zgoda jest bezu┐yteczna i niszcz▒ca. Mi│o╢µ bez wiary jest niemo┐liwa. Konsekwentne mi│osierne wskaz≤wki i instrukcje zawarte w biblijnych zasadach postΩpowania s▒ dla nich po┐ywieniem ich w│asnej sprawiedliwo╢ci a zatem pu│apk▒ ╢mierci. Ale dla tych, kt≤rych dusze s▒ pe│ne wiary i mi│o╢ci, przykazania Bo┐e s▒ wskaz≤wk▒, kt≤rej potrzebuj▒ gdy w swej niewiedzy usilnie staraj▒ siΩ dowiedzieµ co maj▒ czyniµ aby chwaliµ Boga "R≤b to i unikaj tego " itp. s▒ rzeczami, kt≤re serca przepe│nione mi│o╢ci▒ bΩd▒ u┐ywa│y jako koniecznej wskaz≤wki ich Ojca Niebieskiego.
7. Kto╢ mo┐e zapytaµ "Czy┐ ludzie nie ucz▒ siΩ do╢wiadczaµ wiarΩ przez to, co nazywasz wysi│kami opartymi na Prawie i przez pos│usze±stwo do wskaz≤wek w nim zawartych. Nie. Oni tylko ucz▒ siΩ na w│asnej sk≤rze, ┐e wszystkie takie wysi│ki s▒ bezwarto╢ciowe a sami oni s▒ zupe│nie zdeprawowani i zale┐ni od tego, w co powinni uwierzyµ na pocz▒tku. Oni decyduj▒ siΩ na modlitwΩ, czytanie, zmaganie siΩ, oczekuj▒c w ka┐dej modlitwie, kt≤r▒ zanosz▒, na ka┐dym spotkaniu w kt≤rym uczestnicz▒, uzyskaµ │askΩ i wiarΩ. Ale oni nigdy nie wierz▒, a┐ s▒ zupe│nie zniechΩceni i zrozpaczeni uzyskiwaniem pomocy w ten spos≤b. Historia nawr≤cenia ka┐dego, "wed│ug siebie sprawiedliwego" grzesznika i u╢wiΩcenia ka┐dego zaniepokojonego chrze╢cijanina rozwinΩ│a by tΩ prawdΩ, ┐e uwolnienie nie przychodzi, a┐ ich w│asne do╢wiadczenie nie udowodni im, ┐e wysi│ki ich oparte na w│asnej sprawiedliwo╢ci s▒ zupe│nie pr≤┐ne i nale┐y oceniµ je jako bezu┐yteczne a ca│▒ sprawΩ oddaµ suwerennemu mi│osierdziu Boga. To poddanie siΩ mi│osierdziu Bo┐emu jest w│a╢nie tym aktem wiary, kt≤ry powinni oni prze┐yµ na samym pocz▒tku, a kt≤rego nie do╢wiadczyli a┐ ka┐dy inny spos≤b sta│ siΩ dla nich zawodny.
8. Byµ mo┐e powiesz: "Je╢li przez zmaganie siΩ z grzechem, w swojej sprawiedliwo╢ci odkrywaj▒ oni swoj▒ nieprawo╢µ i zale┐no╢µ od Boga i w ten spos≤b na podstawie w│asnego do╢wiadczenia poznaj▒ prawdΩ Bo┐▒, dlaczego nie zachΩcaµ ich do podjΩcia siΩ tych zmaga± jako przynajmniej okrΩ┐nej drogi do zdobycia wiary? Odpowiadam: "Blu╝nierstwo, pija±stwo i jakiekolwiek z najbardziej szokuj▒cych grzech≤w mog▒ byµ i czΩsto by│y ╢rodkami os▒dzenia, kt≤re zaowocowa│o nawr≤ceniem, ale dlaczego mamy popieraµ te rzeczy jako przynosz▒cych niekt≤rym zbawienie. Prawda jest taka, ┐e gdy uwaga grzesznika jest obudzona i jest on os▒dzony, zadaje pytanie: "Co mam robiµ", i gdy chrze╢cijanin zmagaj▒cy siΩ z pozostaj▒cym w nim zepsuciem, zadaje to samo pytanie to czy powinni oni byµ wrzuceni w t▒ straszn▒ dziurΩ, o kt≤rej m≤wi│em? Czy nie powinni╢my im odpowiedzieµ s│owami "To jest dzie│o Bo┐e: wierzyµ w tego, kt≤rego On pos│a│.
9. Pozw≤l mi powiedzieµ do Ciebie, kt≤ry zada│e╢ pytanie "Jak mogΩ przezwyciΩ┐yµ grzech? Nie czekaj na post, czytanie, modlitwΩ - nie oczekuj bycia uwolnionym z jakiego╢ grzechu w swojej niewierze. Mo┐esz uwolniµ siΩ z jakiego╢ jego zewnΩtrznego przejawu mo┐esz zast▒piµ przeklinanie-modleniem, czytanie gazet - czytaniem Biblii, kradzie┐ i bezczynno╢µ - prac▒ i uczciwo╢ci▒, picie - trze╝wo╢ci▒, i cokolwiek jeszcze chcesz, ale w ko±cu to wszystko nie jest niczym innym jak zmian▒ jednej formy grzechu na drug▒, r≤┐nicowaniem sposobu twojego buntu wobec Boga. PamiΩtaj je╢li trwasz w niewierze, niezale┐nie od swojego zachowania, jeste╢ ca│y czas buntowniczo nastawiony wobec Boga. Wiara bowiem u╢wiΩci│aby twoje serce i twoje uczynki, kt≤re by│yby dokonane w Jezusie i przyjΩte przez Boga. Drogi przyjacielu pytasz czy zdobΩdziesz ╢wiΩto╢µ przez czytanie Biblii lub przez modlitwΩ i post, albo mo┐e przez te wszystkie czyny razem. Teraz pozw≤l temu s│owu odpowiedzieµ Tobie czy jakie╢ z tych rzeczy, gdy nie masz wiary, sprawi▒ ┐e wzro╢niesz lub znajdziesz ulgΩ. M≤wisz o byciu w ciemno╢ciach o zniechΩceniu. Nic dziwnego, ┐e tak jest, poniewa┐ szuka│e╢ u╢wiΩcenia w zewnΩtrznych uczynkach. Potkn▒│e╢ siΩ o "kamie± obrazy" /Rzym.9.32/ Jeste╢ w dziurze pe│nej gliny. Natychmiast do╢wiadcz wiary w Syna Bo┐ego. Jest to pierwsza i jedyna rzecz jak▒ masz zrobiµ, aby twoje stopy spoczΩ│y na Skale - a B≤g natychmiast w│o┐y w twoje usta now▒ pie╢± /Ps.40/.