home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ Amiga ACS 1997 #2 / amigaacscoverdisc / amigascene / diskmagazines / necronomicon / 5.dms / 5.adf / NCR_txt / shm.spotkanie / shm.spotkanie
Text File  |  1998-12-14  |  12KB  |  382 lines
  1.  
  2.         "Na dobre i na zîe"
  3.             rozdziaî III
  4.  
  5.          S P O T K A N I E
  6.  
  7.                Shami
  8.  
  9.  
  10.    Krzaki  zaszeleôciîy  cicho  i na
  11. polanie  ukazaî  sië  wielki  jeleï.
  12. Przystanâî na chwilë i zaniepokojony
  13. rozejrzaî  sië  dookoîa.   Ukryty  w
  14. gaîëziach  starego  dëbu Shami wolno
  15. wyjâî strzaîë z koîczanu i naciâgnâî
  16. ciëciwë.     Przepaska    na   czole
  17. przytrzymywaîa   spadajâce  na  oczy
  18. dîugie wîosy.  Pîynnoôê ruchów i ich
  19. cisza  zdradzaîy  w Shamim wprawnego
  20. îowcë.   Wycelowaî i uômiechnâî sië.
  21. Strzaîa   pomknëîa   ze   ôwistem  i
  22. utkwiîa   w   piersi  jelenia.   Elf
  23. zsunâî sië z gaîëzi.
  24.    Po  drugiej stronie polany z lasu
  25. wyjechaî   patrol  ûoînierzy.   Maîy
  26. hobbit    podjechaî   do   ûoînierza
  27. jadâcego  z  przodu  i  zagadnâî  we
  28. wspólnej mowie:
  29.    -  El  Bandilu,  daleko  jeszcze?
  30. Zróbmy   odpoczynek.   Santa  ledwie
  31. trzyma  sië  na  koniu, a i Zagarowi
  32. rany dajâ sië we znaki.
  33.    Czîowiek o imieniu Bandil spojrza
  34. w   tyî.    Twarz   Santy,  niskiego
  35. ûoînierza,  bya  blada jak pergamin.
  36. Przeniósî   z   powrotem   wzrok  na
  37. hobbita.
  38.    -  Za  lasem  jest  maîa  wioska,
  39. Gnoriku.  Tam odpoczniemy.
  40.    Niezadowlony  z takiej odpowiedzi
  41. Gnorik próbowa dalej.
  42.    -  Przydaîoby sië coô na zâb.  Od
  43. dwóch dni nie mieliômy nic w ustach.
  44. -  tu  hobbit  oblizaî  wargi  - Nie
  45. dziwi   nic,   ûe   walka   tak  nas
  46. wykoïczya.     Poôlij    kogoô    na
  47. polowanie.
  48.    - Gurstang zginâî, a on najlepiej
  49. sobie   radziî  w  lesie.   Bëdziemy
  50. musieli poradziê sobie bez niego.
  51.    Nagle jadâcy z przodu Zagar spiâî
  52. konia   i   wyforsowaî   sië   przed
  53. druûynë.  Po chwili zsiadî z konia i
  54. przyklëkajâc    przy    leûâcym   na
  55. miëkkiej trawie jeleniu krzyknâî:
  56.    -  Patrzcie!   Ale piëkna sztuka!
  57. -   przesunâî   dîoniâ  po  gîadkiej
  58. sierôci - Jeszcze ciepîy...
  59.    -  Rozsuïcie  sië!  To znaczy, ûe
  60. ktoô tu jest!  - krzyknâî Bandil.
  61.    - To mój jeleï.  - z lasu wyszedî
  62. potëûnie zbudowany elf.
  63.    -  A  cóû  to  takiego?   - Zagar
  64. wyprostowaî  sië,  krzywiâc  lekko z
  65. bólu twarz - Elf, czy olbrzym?
  66.    Shami siëgnâî do pochwy, w której
  67. tkwiî   szeroki   bastard  o  bogato
  68. rzeúbionej   rëkojeôci,   ale  zaraz
  69. cofnâî  rëkë  widzâc  rany  Zagara i
  70. odparî  krótko  -  Elf, a dla ciebie
  71. pan elf.
  72.    -  Dzieciaku,  uwaûaj  na sîowa -
  73. czîowiek  aû  paliî  sië do tego, by
  74. wyciâgnâê  swój  mîot,  ale skrzywiî
  75. sië   z   bólu.    Santa   i  Gnorik
  76. uspokoili go.  Do Shamiego podjechaî
  77. Bandil.
  78.    - Odwaûny jesteô.
  79.    Shami spojrzaî na gwardzistë
  80.    -   Jeôli  uwaûasz,  ûe  potrzeba
  81. odwagi  do tego, by stanâê w obronie
  82. tego,  co  moje,  to  moûe  i jestem
  83. odwaûny.   A  jemu  - skinâî gîowâ w
  84. stronë Zagara - przydaîoby sië kilka
  85. lekcji kultury.
  86.    Zagar  szarpnâî  sië,  ale Bandil
  87. zgromiî go wzrokiem.
  88.    - Jak cië zwâ?
  89.    -   Róûnie,   zaleûy   w   jakich
  90. stronach.
  91.    -  On mnie zaczyna denerwowaê!  -
  92. Zagar nie wytrzymaî.
  93.    -  Spokojnie  - Bandil uômiechnâî
  94. sië  -  Inteligentny  jesteô.   Skâd
  95. masz  wiedzieê  kim  my  jesteômy...
  96. Powiedz choê, co porabiasz?
  97.    -  Polujë  -  odpowiedziaî krótko
  98. elf.
  99.    -  Na  co?   Na  jelenie?  Jesteô
  100. îowcâ?
  101.    -  Na  jelenie teû - przed oczami
  102. Shamiego  jeszcze  raz  stanâî obraz
  103. spalonej wieûy Sunawaya.  Palce same
  104. mocniej zacisnëîy sië na îuku.
  105.    - To mi sië podoba.  Przyîâcz sië
  106. do nas.
  107.    -   A   kimûe  wy  jesteôcie,  ûe
  108. miaîbym sië do was przyîâczyê?
  109.    -  Jestem  el  Bandil, gwardzista
  110. ksiëcia   Sindreda.   Ten  skory  do
  111. bitki to Zagar - lepiej nie zaczynaj
  112. z nim - Bandil pokiwaî gîowâ.
  113.    -  Ja  jestem Gnorik - powiedziaî
  114. hobbit  zeskakujâc z kuca.  Podszedî
  115. do  elfa,  i wyciâgnâî w górë dîoï i
  116. uômiechnâî  sië.   Shami  spojrzaî w
  117. dóî i przykucnâî.
  118.    -      Shami     -     powiedziaî
  119. odwzajemniajâc uômiech.
  120.    -  Zîodziej, co wcale nie znaczy,
  121. ûe   zîy.    -   powiedziaî   Gnorik
  122. pokazujâc   Shamiemu   jego   wîasny
  123. sztylet,        który        wîaônie
  124. niepostrzeûenie  opuôciî swoje dawne
  125. miejsce przy pasie elfa.
  126.    -    Jestem   pod   wraûeniem   -
  127. zaskoczony  Shami  wykrztusiî cicho.
  128. - Miîo mi poznaê cië.
  129.    - A ja jestem Santa.  Wybacz, ale
  130. nie zejdë z konia.  Z goblinami bywa
  131. róûnie.    Raz  na  wozie,  raz  pod
  132. wozem.    -   niski   czîowieczek  w
  133. uômiechu skryî grymas bólu.
  134.    -  Wracamy do zamku.  Walczymy ze
  135. wszystkim,    co   cuchnie   orkiem.
  136. Przyîâcz sië do nas.  To dwie sztuki
  137. zîota  na  zaliczkë.   -  powiedziaî
  138. Bandil  i  sîoïce  zabîysîo  w dwóch
  139. zîotych  krâûkach.  - Zobaczysz, nie
  140. bëdziesz      ûaîowaî.       Sowicie
  141. wynagrodzimy twoje czyny.
  142.    -   Zîoto  piechotâ  nie  chodzi.
  143. Jednak na razie nie mogë iôê z wami.
  144. -  odparî  Shami.  - Mam jeszcze coô
  145. do zrobienia.
  146.    - Moûna wiedzieê co?
  147.    -  Wspominaliôcie  o orkach...  -
  148. oczy  Shamiego  zwëziîy  sië.  - Nie
  149. dalej  jak  piëê  dni  wstecz  banda
  150. orków   i   goblinów  spaliîa  wieûë
  151. mojego nauczyciela.
  152.    -   Widziaîeô   ich?    -   Santa
  153. porozumiewawczo spojrzaî na Bandila.
  154.    -  Nie, ale od trzech dni idë ich
  155. ôladem.  Za lasem ujrzycie wioskë, a
  156. raczej  to,  co z niej zostaîo.  Tam
  157. teû byli.
  158.    - Jedú z nami.  Przydasz sië, a w
  159. naszych  szeregach  nie raz bëdziesz
  160. mógî zapolowaê na orka.
  161.    -  Nie  jestem  îowcâ  orków.   -
  162. Shami  nie kryî gniewu.  - Zaleûy mi
  163. wîaônie na tych.
  164.    -   Sam  nic  nie  zrobisz,  jeno
  165. zginiesz...  A na cóû ci to.
  166.    Shami zamyôliî sië.
  167.    - Moûe i masz racjë el Bandilu.
  168.    -   Czy   moûemy   wziâê  twojego
  169. jelenia?  îowca, który szedî z nami,
  170. zginâî i od dwóch dni wiatr tylko po
  171. ûoîâdkach sië tîucze.
  172.    Shami    wzruszyî   ramionami   i
  173. spojrzaî na druûynë:
  174.    -  A dacie mi konia?  Mój padî, a
  175. do zamku jeszcze kawaîek...
  176.    -  I'omo,  dawaj  luzaka!   I nie
  177. pytaj  po  co!  - Bandil nie zwlekaî
  178. dîugo.
  179.    -  Przyda  sië îowca w druûynie -
  180. Santa  oblizaî sië na myôl o jelenim
  181. udúcu  wolno  ociekajâcym  tîuszczem
  182. nad  dymem ogniska.  Wszyscy zgodnie
  183. wybuchnëli gîoônym ômiechem.
  184.  
  185.                * * *
  186.  
  187.    Z  wioski  nie pozostaî kamieï na
  188. kamieniu.   Gdzieniegdzie  tylko dym
  189. unosiî  sië wolno znad zgliszczy.  W
  190. bezwietrznym  powietrzu  wisiaî mdîy
  191. odór    nadpalonych   ciaî.    Wokóî
  192. zniszczonych  chat porozrzucane byîy
  193. resztki  domowych  sprzëtów.   Shami
  194. zsiadî   z   konia   i   przyklëknâî
  195. wpatrujâc sië w ziemië.
  196.    - Wszëdzie tylko trupy i trupy...
  197. Na  Gotham-gora najpotëûniejszego...
  198. coô trzeba zrobiê z Czarnym Magiem -
  199. zatykajâc  zdrowâ  rëkâ nos, Zagar z
  200. wôciekîoôciâ kopnâî ôcierwo goblina,
  201. którego zbroja miaîa czarny odcieï.
  202.    Gnorik   schyliî  sië  i  dotknâî
  203. popioîów.
  204.    -  Jeszcze  ciepîy.  To sië staîo
  205. najdalej wczoraj.
  206.    -  Odjechali  w  të  stronë, skâd
  207. przyjechaliôcie   -   mruknâî  Shami
  208. podnoszâc  gîowë.  - Ten maîy Gnorik
  209. ma racjë.  Wczoraj rano padaî deszcz
  210. i  ôlady  dobrze  odcisnëîy  sië  na
  211. polu.
  212.    Jeden  z  gwardzistów podszedî do
  213. Bandila    pokazujâc    mu   strzaîë
  214. wyciâgniëtâ z ciaîa mîodej kobiety:
  215.    -  To rzeczywiôcie sprawka jednej
  216. z  band Czarnego Maga.  I coô mi sië
  217. zdaje, ûe byî to ich ostatni napad.
  218.    Shami  podniósî gîowë i popatrzyî
  219. wsîuchujâc sië w sîowa.
  220.    -  Myôlisz,  ûe to ci, na których
  221. natknëliômy sië dziô rano?
  222.    -  Jestem tego prawie pewien.  Te
  223. same    krzywe    mordy,   te   same
  224. odznaczenia...     Poza   tym   nowy
  225. powiedziaî,   ûe   poszli   w  naszâ
  226. stronë...
  227.    - Jedúmy stâd.  Rozbijemy sië pod
  228. lasem.  Ten smród mnie dobija.
  229.    - Coô trzeba zrobiê z tymi ludúmi
  230. -  odezwaî  sië Santa.  - Kimkolwiek
  231. byli,   nie   moûna   ich  zostawiaê
  232. ptakom.
  233.    -  Zatrzymamy  sië  tu jutro, nic
  234. nas  aû  tak  bardzo  nie pogania, a
  235. ludziom  potrzebny  jest odpoczynek.
  236. Tobie przede wszystkim.
  237.    Druûyna cofnëîa sië w stronë lasu
  238. i  Bandil  zarzâdziî  postój.  Czëôê
  239. ûoînierzy  odprawiî  do  wioski,  by
  240. pogrzebali zwîoki mieszkaïców.  Mimo
  241. zmëczenia  ludzie chëtnie wziëli sië
  242. do  pracy.   Nawet  Shami, który nie
  243. musiaî  sîuchaê  Bandila, zaoferowaî
  244. swâ  pomoc.   Znuûonego  jazdâ Santë
  245. szybko zmorzyî sen.
  246.    -  Jak  z nim?  - Bandil podszedî
  247. do Gnorika siedzâcego przy rannym.
  248.    -  Mogîo  byê  gorzej,  ale i tak
  249. nieúle  oberwaî.  Na moje oko trzeba
  250. conajmniej  dwóch  tygodni,  ûeby do
  251. koïca  doszedî do siebie.  Chyba, ûe
  252. pozwoli   sië   dotknâê  któremuô  z
  253. kapîanów.   Gdyby  wtedy, w ôwiâtyni
  254. tamten  goblin  rzuciî  swój oszczep
  255. trochë   wyûej,   teraz  wieúlibyômy
  256. trupa.   Oby  tak dalej szczëôcie mu
  257. sprzyjaîo, bo jak nie...
  258.    - Nie kracz, dosyê mamy kîopotów.
  259.    Nagle  Zagar,  który  siedziaî  w
  260. pobliûu,  chrzâknâî znaczâco.  Kiedy
  261. Bandil  spojrzaî  na  niego, pokazaî
  262. wzrokiem  pobliskie krzewy, mrugajâc
  263. delikatnie.
  264.    -  Bandil,  wyskoczë na chwilë do
  265. lasu.   -  Zagar przeciâgnâî sië.  -
  266. Pëcherz  ciônie,  to  pewnie  po tej
  267. kwarcie  piwa w ostatniej gospodzie.
  268. Poza tym przydaîoby sië trochë miodu
  269. do   pieczeni.    Moûe  uda  mi  sië
  270. znaleúê   jakieô   gniazdo   leônych
  271. pszczóî.
  272.    -    Mógîbyô    okazaê   odrobinë
  273. przyzwoitoôci  i  nie  pytaê o takie
  274. rzeczy - Gnorik podchwyciî grë.
  275.    - Idú juû, tylko nie siedú dîugo.
  276. Jak   tylko   wrócâ  z  wioski  jemy
  277. kolacjë.
  278.    - I nie zgub sië - Gnorik zaômiaî
  279. sië pod nosem - Po tobie wszystkiego
  280. moûna sië spodziewaê.
  281.    - Tylko nie zjedzcie wszystkiego,
  282. gdybym nie zdâûyî wróciê.  - burknâî
  283. na  odchodne Zagar i ruszyî w stronë
  284. lasu.   -  Mnie, synowi Gotham-gora,
  285. naleûy sië najlepsze.
  286.    Bandil z Gnorikiem nie przerywali
  287. rozmowy.
  288.    -  Co  myôlisz o elfie?  - hobbit
  289. wyciâgnâî przed siebie nogi.
  290.    -  Nie  wiem.   Jest sympatyczny,
  291. ale  to  trochë podejrzane.  Nie tak
  292. îatwo  spotkaê  przyjaciela  w  tych
  293. czasach.
  294.    -  Moûe  i on tak myôli i dlatego
  295. jest z nami...
  296.    -   Trzeba   byîoby  wybadaê  go.
  297. Dlaczego wëdrowaî sam?
  298.    -  Widziaîem  pod  kurtâ rzemieï.
  299. Myôlë,   ûe  nosi  na  nim  magiczny
  300. amulet...
  301.    -   Chcesz  powiedzieê,  ûe  jest
  302. czarodziejem?
  303.    -  Jest  mîody  jak  na elfa.  Ma
  304. najwyûej   sto   piëêdziesiât   lat.
  305. Moûliwe, ûe dopiero skoïczyî nauki i
  306. wraca  od  nauczyciela.  Mówiî coô o
  307. spalonej  wieûy.  Kto inny mieszka w
  308. wieûy, jak nie czarodzieje.
  309.    - Myôlisz o tym, co ja?
  310.    -  Sam  wiesz,  co  sië  ostatnio
  311. dzieje.  ûaden mâdry mag nie zostaje
  312. w  swej  siedzibie,  jeôli  jest ona
  313. dalej,  niû parë kroków od jednego z
  314. naszych  garnizonów.  Wyglâda na to,
  315. ûe  Czarny  Mag  chce zostaê jedynym
  316. magiem na Orcusie Maîym.
  317.    - Jeôli masz racjë...  Sprawdzimy
  318. w zamku.  Nystul zawsze to robi.
  319.    Krzaki  zaszeleôciîy  i  wypadî z
  320. nich  Zagar ciâgnâc za ramië mîodego
  321. chîopaka.    Bandil   zerwaî  sië  i
  322. chciaî zawoîaê ûoînierzy, ale póîbóg
  323. powstrzymaî go.
  324.    -  Siedziaî  tu  pewnie od samego
  325. poczâtku.     Musiaî   widzieê   jak
  326. nadjeûdûamy  i ukryî sië.  Tylko úli
  327. bogowie wiedzâ, co chciaî zrobiê.
  328.    -  Uspokój sië - Gnorik popatrzyî
  329. na rozdraûnionego Zagara.  - A co on
  330. sam    mógîby    zrobiê   uzbrojonym
  331. ûoînierzom.    Nie  widzisz,  ûe  to
  332. zwykîy wiejski chîopak?
  333.    Bandil   spojrzaî   na  nadpalone
  334. ubranie  chîopca,  pokiwaî  gîowâ  i
  335. spytaî:
  336.    - Kim jesteô?  Mieszkaîeô tu?
  337.    -  Panie,  nie róbcie mi krzywdy.
  338. - mîody prawie pîakaî - Doôê juû, ûe
  339. rodzinë mnie zabili.
  340.    -  Czemu  siedziaîeô w krzakach i
  341. podsîuchiwaîeô  nas?  - spytaî Zagar
  342. ciâgle gniewnym gîosem.
  343.    -  A skâd miaîem wiedzieê kto wy?
  344. Ledwiem   z   ûyciem  uszedî,  kiedy
  345. gobliny na wieô napadîy.
  346.    - Widziaîeô ich?
  347.    -  Z  polam wracaî.  Nagle sîyszë
  348. krzyki.   Tom  sië  w lesie schowaî.
  349. Sam   nic  bym  nie  zdziaîaî,  jeno
  350. wîocznië abo strzaîë bym oberwaî.
  351.    - Mâdrze zrobiîeô.  A rodzina juû
  352. pomszczona.   Dziô rano natknëli sië
  353. na  nas  i moûe dwóch przeûyîo.  - w
  354. gîosie  Zagara zabrzmiaîa duma.- Sam
  355. kilku zasiekîem.
  356.    -  A  moûe  ty  chciaîbyô  zostaê
  357. wojownikiem?    -  dodaî  po  chwili
  358. badajâc   wzrokiem  jego  muskularne
  359. nogi i ramiona.
  360.    -  Ja?  Tak, panie.  Zawsze o tym
  361. myôlaîem,  jeno  ojciec  i matka nie
  362. kazali.   A tera ?..  Co mnie innego
  363. zostaje.
  364.    -  Bandil,  moûemy  go  zabraê ze
  365. sobâ?    Wyszkolë   go   na  dobrego
  366. ûoînierza.
  367.    -   Ile   masz  lat?   -  dowódca
  368. zwróciî sië do chîopca.
  369.    - Trzy rëki i jeszcze dwie palce,
  370. panie.
  371.    -  Siedemnaôcie...   Tylko  niech
  372. broniâ,  a  nie  tylko ...  jëzykiem
  373. umie  sië  posîugiwaê.   I  pamiëtaj
  374. Zagar  -  on  jest niepeînoletni.  -
  375. Bandil rozeômiaî sië i dodaî - Niech
  376. jedzie, moûe i on na coô sië przyda.
  377.    Zagar  nic  juû nie odpowiedziaî,
  378. tylko   ze   zîoôciâ   spojrzaî   na
  379. gwardzistë.
  380.  
  381.                                Shami
  382.