Amiga MA Magazine 1997 #3/amigamamagazinepolishissue03-1/ma_1995/03/ami039.txt

Text File | 1997-04-06 | 8KB | 165 lines

PISAÊ KAÛDY MOÛE...

<lead>Wszyscy amigowcy w mniejszym lub wiëkszym stopniu
zaznajomieni sâ z klawiaturami swoich ulubionych komputerów. Duûa
czëôê potrafi doôê szybko wstukiwaê tekst do komputera, ale czy
wszyscy potrafiâ optymalnie uûywaê swoich râk, tj. tak, aby nie
mëczâc sië, pisaê jak najszybciej?

<a>Krzysztof Prusik

<txt> Otrzymaliômy do testowania program edukacyjny o nazwie
"Pisaê kaûdy moûe..." autorstwa Artura Haîaczkiewicza, sîuûâcy do
nauki "maszynopisania".

Przed uruchomieniem programu uûytkownik moûe zainstalowaê caîoôê
na twardym dysku. To rozwiâzanie ma jednak pewien feler:
instalacja programu nie moûe zostaê przeprowadzona, gdy system
zostaî wystartowany z dyskietki PKM, a program instalacji zostaje
przerwany. Moûe to sprawiê problem poczâtkujâcym uûytkownikom.
Gdy jednak proces instalacji zostanie zainicjowany z
"twardziela", przebiega on bezboleônie. Warto zwróciê uwagë na
to, ûe mimo iû program zostaî napisany w AMOS-ie, to jest to
trudne do wykrycia. Bardzo mi sië podoba pomysî zastâpienia
ohydnych requesterów AMOS-a wîasnymi, lecz, niestety, tak to juû
w ûyciu jest, ûe coô za coô. Otóû File Selector, proponowany
przez autora PKM-u, jest piëkny, lecz bardzo prosty (w porównaniu
np. z AMOS-owskim). Poza tym instalator nie potrafi samodzielnie
zaîoûyê katalogu dla PKM-u (musi juû taki byê na "twardym"). Tyle
tytuîem wstëpu. Warto jeszcze tylko wspomnieê, ûe PKM wymaga
zainstalowanych w systemie polskich znaków w standardzie AmigaPL
(instalator umie przegraê polskie czcionki, lecz nie potrafi
zmieniê sekwencji startowej).

Po uruchomieniu wîaôciwego programu bëdziemy zmuszeni obejrzeê
kilka ekranów z reklamami producentów PKM-u, po czym naszym oczom
ukarzâ sië dwie klawiatury: pierwsza w ukîadzie QWERTZ
(niemiecka) i druga QWERTY (angielska). Po wybraniu jednej z nich
ukaûe sië gîówne menu z opcjami programu. Do wyboru mamy 33
lekcje do nauczenia sië, a wszystkie pochodzâ ze znakomitej
ksiâûki zatwierdzonej przez Ministerstwo Oôwiaty i Wychowania,
pt. "Maszynopisanie", autorstwa Henryka Baïskiego i Janusza
Jegiera (wôród nich m.in. tekst dawny, angielski, niemiecki).
Moûemy teû zagraê w grë, sprawdziê swojâ szybkoôê pisania,
wîâczyê/wyîâczyê dúwiëk (sample) lub wyjôê z programu.

Interfejs uûytkownika jest bardzo efektowny, lecz nie zawsze
przejrzysty (kto by sië spodziewaî, ûe pod przyciskiem "Tekst 5"
-- ukrywa sië "dîugi tekst techniczny"). Nie wiem, moûe autorowi
chodziîo o to, aby uûytkownik spoglâdaî w dolnâ czëôê ekranu,
gdzie zawsze znajduje sië szczegóîowy opis przycisku
"przykrytego" wskaúnikiem myszki. Nie wszyscy mogâ sië domyôliê,
ûe klikajâc PRAWYM przyciskiem myszki na przycisku z lekcjâ
spowodujemy ukazanie sië pomocniczego widoku klawiatury z
uîoûeniem râk dla danego êwiczenia.

Sposób przeprowadzania lekcji jest bardzo ciekawy. Otóû ekran
podzielony jest na trzy czëôci. W górnej ukazuje sië wpisywany
przez nas tekst, w ôrodkowej widzimy, co mamy pisaê (bieûâca
linia podkreôlona na czerwono), a w dolnej znajduje sië
pomocniczy widok klawiatury (ôwietny pomysî, gdyû dziëki temu
widaê, który klawisz zostaî przyciôniëty ostatnio, bez zerkania
na prawdziwâ klawiaturë, czego robiê nie wolno!) oraz liczba
znaków do napisania/poprawnych/bîëdnych.

Lekcja, jak îatwo sië domyôliê, polega na wstukiwaniu w
klawiaturë literek, znajdujâcych sië w ôrodkowej czëôci ekranu. I
tu, niestety, naleûâ sië programowi sîowa krytyki:

-- Gdy sië pomylimy, nie mamy moûliwoôci cofniëcia, skasowania
ostatniego znaku klawiszem [Delete]. Autor tîumaczy to w
instrukcji tym, ûe "takie reguîy sâ wymagane przez wszystkie
kursy maszynopisania" (cytat z instrukcji).

-- Podczas êwiczenia nie moûemy zobaczyê uîoûenia râk na
klawiaturze. Dlaczego nie podpiâê ekranu z tym widokiem pod
klawisz [Help]?

-- Po zakoïczeniu wpisywania wiersza tekstu, za kaûdym razem
musimy wciskaê klawisz [Enter]. Wszystkie wspóîczesne edytory
potrafiâ automatycznie "zawijaê" tekst i wymagajâ naciôniëcia
klawisza [Enter] jedynie po zakoïczeniu wprowadzania akapitu. Wg
mnie powinna wiëc istnieê moûliwoôê wîâczenia trybu
automatycznego "zawijania".

-- W niektórych tekstach êwiczeniowych (np. tekst dawny) wyrazy
sâ przenoszone. Rozumiem, ûe program bazuje na doskonaîej
ksiâûce, lecz zostaîa ona napisana wiele lat temu i niektóre
podawane przez niâ fakty nie przystajâ do wspóîczesnoôci (np.
tekst polityczny-komunistyczny). Kto w dzisiejszych czasach,
piszâc w komputerowym edytorze, rëcznie przenosi wyrazy?

Po zakoïczeniu lekcji ukaûe sië okienko ze statystykâ.

Ciekawâ opcjâ programu PKM jest gra o nazwie "Spadajâce literki".
Z prawej strony do lewej pîynâ napisy, które musimy szybko
wystukiwaê na klawiaturze. Gdy zdâûymy, wszystkie literki
wybuchajâ. W przeciwnym wypadku, gdy wszystkie ucieknâ poza
ekran, otrzymujemy punkt karny. Gra koïczy sië (naszâ przegranâ),
gdy otrzymamy dziesiëê punktów karnych.

W instrukcji jest napisane, ûe naleûy pilnie uwaûaê na duûe i
maîe litery, bo sâ odróûnialne. Niestety, jak na mój gust
wszystkie litery zastosowane w grze sâ duûe. Spowodowaîo to, ûe
na poczâtku przegrywaîem wszystkie gry, a dopiero póúniej
"scfaniîem sië" i zawsze pierwszâ literë wyrazu pisaîem duûâ, a
resztë maîymi.

Test szybkoôci pisania polega na tym, ûe przepisujemy tekst
wyôwietlony na ekranie, a po zakoïczeniu naszej ciëûkiej pracy
komputer podaje nam, ile znaków jesteômy w stanie napisaê w ciâgu
minuty (prëdkoôê pisania zawodowych maszynistek -- 300 znaków na
minutë -- wg instrukcji).

Test trwa 10 minut. Liczba znaków odejmowanych za kaûdy bîâd
równieû wynosi 10. Jak wiëc widaê, zasady zostaîy zîagodzone w
stosunku do testu profesjonalnego, który trwa 30 minut, a kaûdy
bîâd kosztuje 100 znaków. Wedîug mnie, uûytkownik powinien mieê
do wyboru test profesjonalny lub zîagodzony.

W podsumowaniu muszë stwierdziê, ûe program byîby ôwietny, gdyby
nie potkniëcia, które juû wymieniîem. Îadny interfejs
uûytkownika. Dobrze dobrana paleta barw, która prezentuje sië
dobrze takûe na monitorze monochromatycznym (oprócz koloru
czerwonego, który... znika). Efektowne dúwiëki (chociaû wedîug
mnie nie wszystkie dobrze dobrane). Minimalne wymagania
sprzëtowe: dowolna Amiga z 1 MB pamiëci (PKM, jak kaûdy program w
AMOS-ie, nie wspóîpracuje z monitorami VGA).

Podczas testu nie zdarzyîo mi sië, aby program sië zawiesiî,
odmówiî posîuszeïstwa lub postâpiî niezgodnie z oczekiwaniami.
Raz tylko, gdy miaîem uruchomionych wiele programów w
multitaskingu, ekran PKM-u sië zamknâî, a na Workbenchu ukazaî
sië requester z napisem: "Out of memory". Program moûna w
dowolnym momencie przerwaê klawiszami [Ctrl]+[C] (wtedy równieû
pojawi sië systemowy requester: "program interrupted").

Wszystkie materiaîy êwiczeniowe zawarte sâ w plikach tekstowych
(katalog Lekcje), dziëki czemu moûna je îatwo modyfikowaê.
Ideaîem byîby oddzielny edytor do tego, ale moûe za wiele
wymagam. Poza tym program nie umoûliwia wczytania dowolnego
tekstu z dysku oraz tworzenia i zapisu wîasnej konfiguracji
(m.in. wî/wyî [Del], wî/wyî zawijanie tekstu, wî/wyî test
profesjonalny, wî/wyî szybkie wyôwietlanie, czyli bez specjalnych
efektów).

Instrukcja do programu jest wyczerpujâca i zwiëzîa. Ma tylko
jednâ wadë: jest úle zîoûona. Maîy druk, brak odstëpu miëdzy
wierszami, nie wyróûniajâce sië tytuîy -- wszystko to wskazuje na
to, ûe trudno jest w niej znaleúê poûâdanâ informacjë.

Mimo drobnych wpadek (nie bîëdów), program warto poleciê
wszystkim pragnâcym sië nauczyê szybkiego pisania na klawiaturze.
Szczególnie trzeba pochwaliê îadny interfejs graficzny, który
powoduje, ûe wspóîpraca z programem staje sië bardzo przyjemna.


<r>
Program: Pisaê kaûdy moûe...

Dystrybutor: MIRAGE, Robert Godlewski, tel. [phone].

Cena:...................?....................

Ocena: 7/10