Amiga MA Magazine 1997 #3/amigamamagazinepolishissue03-1/ma_1995/05/ami028.txt

Text File | 1997-04-07 | 12KB | 225 lines

Image FX w praktyce (cz. 5.)
----------------------------

FAÎSZOWANIE RZECZYWISTOÔCI

<lead>Z pewnoôciâ wielokrotnie oglâdaliôcie w telewizji filmy,
przed którymi pojawiaîa sië kolorowa czoîówka z napisem TURNER.
Pochodziîy one z zamierzchîych czasów, gdy uûywano czarno-biaîej
taômy filmowej. Mimo to dziëki komputerowej obróbce, której
zostaîy poddane, moûna byîo zobaczyê np. oliwkowâ cerë Clarka
Gable'a, który wîaônie otaczaî swymi ramionami kolejnâ piëknoôê o
bîëkitnych oczach.

<a>Tadeusz Talar

<txt>Tak naprawdë to nie wiadomo, czy miaî on oliwkowâ skórë i
czy lâdujâca w jego objëciach kobietka miaîa bîëkitne oczy, ale
efekt koïcowy jest niezîy i, jak twierdzâ zagorzali orëdownicy
kolorowania filmów, lepiej sië je oglâda. Oczywiôcie sâ równieû
przeciwnicy takich modyfikacji, stojâcy na zgoîa innym
stanowisku. Innym bardzo czësto spotykanym przykîadem
"faîszerstw" sâ teledyski i reklamy (telewizyjne, prasowe itp.).
Ich autorzy, poprzez dobór specjalnego oôwietlenia, zakîadanie na
obiektywy kamer i aparatów fotograficznych specjalnych filtrów
oraz stosowanie obróbki komputerowej mogâ uczyniê cuda nawet z
najbardziej szarym i nieciekawym oryginaîem.

Posiadajâc Amigë i róûnego rodzaju programy graficzne moûemy
równieû co nieco "pofaîszowaê", moûe nie filmy, ale na pewno
animacje i obrazki. Jest to uîatwione zwîaszcza wtedy, gdy dany
program ma moûliwoôê definiowania zakresu modyfikowanych kolorów
(popularna opcja STENCIL) lub teû jest wyposaûony w tryb
Colorize. Innâ bardzo uûytecznâ funkcjâ, dostëpnâ powszechnie w
profesjonalnych programach do obróbki grafiki (np. Adobe
Photoshop, Corel Photo Paint, Aldus PhotoStyler) dla
"niebieskich" i "lekko nadgryzionych" komputerów, jest moûliwoôê
edycji tylko wybranych obszarów obrazka. Po zdefiniowaniu
takiego obszaru mamy moûliwoôê bardzo selektywnej obróbki nawet
najbardziej skomplikowanych fragmentów i nie musimy sië martwiê
np. o to, ûe przypadkowy ruch myszkâ spowoduje "uszkodzenie"
pozostaîej czëôci. Ponadto, poza tym, ûe w zawartoôci takiego
obszaru moûemy zmieniaê kolory, to moûemy teû poddawaê jâ
róûnorakim efektom niezaleûnie od reszty obrazka.

Jedynie ImageFX, spoôród znanych mi programów dla Amigi,
udostëpnia të funkcjë, choê, prawdë mówiâc, wersja 1,5 tego
programu umoûliwia pracë z obszarami tylko w ograniczonym
zakresie, natomiast wersja 2.0 nie jest w tej dziedzinie
gorsza niû jej sîawni, wspomniani wyûej, "graficzni bracia".

Co jednak majâ wspólnego obszary z tytuîem tego artykuîu? Ano to,
ûe za ich pomocâ chciaîbym Was zachëciê do wîasnych prób z
niegroúnym "faîszowaniem rzeczywistoôci", tzn. zabawy w Teda
Turnera (to wîaônie on jest twórcâ "fabryki kolorowanych filmów",
czyli wytwórni TURNER, choê byê moûe jest Wam bardziej znany jako
wîaôciciel prawdziwego imperium, czyli telewizji CNN). Od razu
chcë teû zaznaczyê, ûe wersja uûywanego ImageFX-a nie bëdzie
miaîa wiëkszego znaczenia.


<sr>I. Obszary (regions)

<txt>Po uruchomieniu ImageFX-a program ten domyôlnie zakîada
operacje na caîym obrazku. Moûna sië o tym przekonaê,
przyglâdajâc sië ustawieniu gadûetu cyklicznego w lewym górnym
rogu panelu TOOLBOX (patrz rys. 1.). Wskazuje on Full. Poprzez
klikniëcie na lewej albo prawej stronie tego gadûetu moûemy
przejôê do trybu pracy z obszarem obrazka. Bëdâ sië wtedy
pojawiaê kolejne dostëpne warianty obszarów. Moûna teû dwukrotnie
kliknâê na tym gadûecie i z pojawiajâcej sië listy opcji (rys.
1.) wybraê odpowiedni wariant. Wczytajmy wiëc dowolny kolorowy
rysunek i na poczâtek ustawmy gadûet obszaru edycji na BOX. W ten
sposób moûemy okreôliê najprostszy obszar poprzez "rozciâgniëcie"
prostokâta nad fragmentem obrazka. Jeûeli chcecie, by obszar ten
stanowiî idealny kwadrat, pamiëtajcie o przytrzymaniu klawisza
[Shift] w momencie "rozciâgania" prostokâta. Na obrazku pojawi
sië prostokât pokazujâcy zakres zdefiniowanego przez Was obszaru.
Jednoczeônie zauwaûcie, ûe ikony "narzëdzi" sâ, jak to piszâ i
mówiâ anglicy, "ghosted", tzn. nieaktywne. Brak moûliwoôci
korzystania z "narzëdzi malarskich" w wariantach obszarów innych
niû FULL i BRUSH jest duûâ niedogodnoôciâ programu ImageFX 1.5.
Caîe szczëôcie, ûe autorzy programu usunëli to ograniczenie w
nowej wersji 2.0.

Z maîymi wyjâtkami natomiast moûna swobodnie korzystaê z innych
opcji programu, ukrytymi pod pozostaîymi gadûetami panelu
TOOLBOX. W kaûdym wypadku efekt ich dziaîania bëdzie sië odnosiî
tylko do zaznaczonego obszaru. Na rysunku 2. pokazane jest np.
uûycie opcji COLORTOGRAY dostëpnej po klikniëciu na gadûecie
COLOR. Znajdujâ sië tam teû dodatkowe moûliwoôci zwiâzane z
edycjâ ksztaîtu obszaru, tzn. przytrzymanie klawisza [Alt] i
zaznaczenie kolejnego obszaru spowoduje dodanie nowego do juû
istniejâcego (niestety, ImageFX 1.5 moûe dodawaê obszary tylko
jednego rodzaju, tzn. nie moûna np. doîâczyê obszaru typu BOX do
FREE itd., w wersji 2.0 juû moûna), ponadto kombinacja klawiszy
[Ctrl] i [I] powoduje inwersjë obszaru. Wersja 2.0 ImageFX-a
jest bogatsza o moûliwoôê odejmowania obszarów od obszaru juû
istniejâcego, poprzez przytrzymanie klawisza [Ctrl] w momencie
definiowania.


<sr>II. CoÔ dla dziewczât, czyli zanim pójdziesz do kosmetyczki

<txt>Wariant BOX, choê bardzo uûyteczny w wypadku modyfikacji
prostokâtnych fragmentów obrazka, jest niestety maîo przydatny
przy "faîszerstwach" o wyûszym stopniu wyrafinowania. Bardziej
elastycznâ definicjë obszaru umoûliwiajâ warianty POLY i FREE. W
pierwszym wypadku zakres obszaru jest okreôlamy poprzez wielokât, w
drugim zaô wystarczy swobodnie "obwieôê" myszkâ interesujâcy nas
fragment obrazka. By przybliûyê zastosowanie tych wariantów,
posîuûë sië dziwacznym trochë zastosowaniem.

Otóû jako posiadacze Amigi przeûywacie byê moûe gîëbokie
rozterki, jak tu pogodziê dwie strony, które wîadajâ Waszym
sercem i czasem. Z jednej strony ukochana dziewczyna, z drugiej
zaô ukochana "przyjacióîka", a najgorsze jest to, ûe pierwsza z
reguîy nie darzy tej drugiej sympatiâ. Nie ma sië zresztâ co
dziwiê, bo po caîonocnych penetracjach Frontierem róûnych
zakâtków kosmosu, krwawych walkach w Mortal Combat, czy teû
mozolnej pracy nad setkami kilobajtów kodu w C, jesteôcie tak
wykoïczeni, ûe pójôcie na spacer czy do kina ze swâ dziewczynâ
naleûy do rzadkoôci. Próbâ zîagodzenia sytuacji moûe byê wspólna
zabawa we troje, a wîaôciwie we czworo, tzn. Ona, Ty, Amiga i
ImageFX.

Scenariusz wyglâda nastëpujâco. Najpierw digitalizujesz lub
skanujesz zdjëcie twarzy swej ukochanej, kupujesz ciasteczka, coô
do picia i zapraszasz jâ do siebie. Pytasz nastëpnie, jaki rodzaj
makijaûu ma zamiar zaprezentowaê na najbliûszej prywatce,
mimochodem rzucasz, ûe coô tam byîoby nie w porzâdku i
oôwiadczasz, ûe wszystko moûna sprawdziê na komputerze.
Uruchamiasz ImageFX i wczytujesz obrazek z twarzâ. Ustawiasz
wariant obszaru na POLY i maîymi odcinkami zaznaczasz twarz
dziewczyny z pominiëciem oczu i ust (jeûeli masz problem z
trafieniem w miejsce, z którego rozpoczâîeô definiowanie obszaru,
wystarczy wcisnâê spacjë, a ImageFX zrobi to za Ciebie). Teraz
pytasz o odcieï pudru, jaki ma zamiar zastosowaê. Jeôli ma byê
bardziej brâzowy, to za pomocâ odpowiedniego ustawienia suwaków
dostëpnych pod gadûetem BALANCE "zdejmujesz" nieco koloru
zielonego (G) i troszkë wiëcej niebieskiego (B). Jeôli róûowy, to
dodajesz trochë czerwonego (R) i niebieskiego (B). Klikasz na
Okey i Render w panelu RENDER.  Konsultujesz wprowadzone zmiany i
jeûeli coô jest nie tak, wracasz do panelu TOOLBOX i wciskasz
klawisz "u" -- undo.  Nastëpnie powtarzasz powyûsze czynnoôci, aû
odcieï twarzy spodoba sië Twojej dziewczynie.

Teraz czas na szminkë. Przeîâczasz wariant obszaru na FREE i
spokojnie zakreôlasz myszkâ zarys ust. Trzeba to robiê uwaûnie,
bo jeûeli tak okreôlony obszar bëdzie za duûy, to powstanie efekt
rozmazania szminki. Jeûeli za pierwszym razem nie udaîo Ci sië
dokîadnie obwieôê zarysu ust, pamiëtaj, ûe moûesz, korzystajâc z
klawisza [Alt], doîâczyê brakujâce fragmenty do juû zaznaczonego
obszaru. Nastëpnie znowu korzystasz z suwaków pod gadûetem
BALANCE, generujesz obrazek i konsultujesz z dziewczynâ. I tak
dalej kolejno modyfikujesz wskazane Ci przez wybrankë Twego serca
poszczególne fragmenty obrazka aû do jej peînego zadowolenia.
Nastëpnie zapisujesz zmodyfikowany obrazek na dyskietkë i na
drugi dzieï biegniesz do dobrego "print shopu", gdzie drukujesz
ilustracjë na porzâdnej drukarce kolorowej (polecam rewelacyjnâ
FARGO PRIMERA z opcjâ "dye sublimation"). Na kolejnej randce
wrëczasz wydruk ukochanej i sîyszysz sîowa: "Wiesz co, ta Amiga
to jest nawet fajna".

W opisany wyûej sposób moûna teû kolorowaê czarno-biaîe i
monochromatyczne obrazki, naleûy jednak uwaûaê na nasycenie barw,
gdyû zbyt duûe wartoôci zmian kolorów mogâ pozbawiê naturalnego
wyglâdu finalny obrazek. Moje eksperymenty z kolorowaniem "od
zera", przy uûyciu wariantów POLY i FREE, pewnej pani, którâ
znalazîem na zakurzonej dyskietce z programem DigiPaint, a której
podkolorowaîem w kolejnoôci twarz, usta, oczy i klipsy oraz tîo,
przedstawia rys. 3.


<sr>III. Flood

<txt>Czasami zachodzi potrzeba bardzo precyzyjnego okreôlenia
obszaru, który zamierzamy poddaê modyfikacji. Dzieje sië tak
wtedy, gdy chcemy wprowadziê zmiany we fragmentach obrazka o
zbliûonym odcieniu jakiegoô koloru. Wîaôciwie trudno wtedy
rëcznie (za pomocâ wariantów BOX, POLY czy FREE) okreôliê, jak
daleko siëga odcieï koloru, i istnieje ryzyko dokonania zmian
takûe w niepoûâdanych miejscach obrazka. By bardzo dokîadnie w
tym wypadku oznaczyê zakres obszaru, naleûy wybraê wariant FLOOD.
Sposób definiowania obszaru przy uûyciu tego wariantu przypomina
wypeînianie opcjâ FILL dostëpnâ z palety "narzëdzi malarskich"
ImageFX-a, z tym ûe zamiast wypeînienia, program analizuje
otoczenie punktu obrazka, na którym kliknëliômy, i tworzy obszar
wokóî punktów o zbliûonym odcieniu kolorów. Tolerancjë odcienia
regulujemy poprzez wciôniëcie klawisza [F7] i odpowiednie
ustawienie suwaka obok napisu Flood: (patrz rys. 4.). Ogólna
zasada jest taka, ûe im wyûsza ustawiona wartoôê, tym wiëkszy
jest dopuszczalny rozrzut odcieni koloru i program bëdzie
zaznaczaî wiëkszy obszar. W przeciwnym wypadku mniej, w skrajnym
zaô, gdy Flood: ustawimy na 1, pod uwagë bëdâ brane tylko te
punkty otoczenia, których odcieï jest identyczny z kolorem punktu, na
którym kliknëliômy. Nie naleûy przesadzaê ze zbyt duûymi
wartoôciami, zwîaszcza wtedy, gdy obrazek poddawany obróbce ma
pastelowe kolory lub maîy kontrast, gdyû moûe to doprowadziê do
zaznaczenia zbyt duûych obszarów.

Nie bez znaczenia jest teû miejsce obrazka, na którym klikniemy
po wybraniu wariantu FLOOD. Czasami bowiem wskazanie punktu,
którego poîoûenie tylko nieznacznie róûni sië od punktu wybranego
poprzednio, lecz odcieï róûni sië zasadniczo, moûe daê w
rezultacie caîkiem odmienny wyglâd obszaru. Bardzo czësto przy
tego typu selekcji obszaru pojawiajâ sië "dziury". Moûna je
likwidowaê (czyli dodaê do istniejâcego juû obszaru) poprzez
klikniëcie na kaûdej z nich, pamiëtajâc oczywiôcie o
przytrzymaniu klawisza [Alt].

Wizualnâ demonstracjë wariantu FLOOD przedstawia rys. 5. Rybki w
dolnej czëôci ekranu to te same, co u góry, z tym ûe kolory ich
pyszczków, górnych pîetw i fragmentów korpusu, zostaîy lekko
zmienione przy uûyciu opcji BALANCE odnoszâcej sië do obszarów
zdefiniowanych za pomocâ FLOOD.

Wygodne kolorowanie jest tylko jednym z wielu zastosowaï
obszarów. Jak juû wspomniaîem, zaznaczone fragmenty moûna
poddawaê dziaîaniu innych opcji ImageFX-a, dostëpnych np. po
klikniëciu na gadûetach CONVOLVE, FILTER, COLOR, EFFECT itp.
Jeûeli poeksperymentujecie z nimi nieco dîuûej, z pewnoôciâ
przekonacie sië o ich olbrzymiej uûytecznoôci.