Amiga MA Magazine 1997 #3/amigamamagazinepolishissue03-1/ma_1995/08/ami029.txt

Text File | 1997-04-07 | 13KB | 270 lines

DYSKIETKA NA DYSKU

<lead>W jednym z poprzednich numerów naszego miesiëcznika pisaîem
o róûnego rodzaju programach, sîuûâcych do îâczenia i kompresji
wielu plików oraz zgrywania ich w formie jednego archiwum. Tym
razem proponujë przyjrzeê sië programom, sîuûâcym do kompresji i
zgrywania do plików caîych dyskietek.

<a>Jarosîaw Horodecki

<txt>Programy te powstaîy zapewne gîównie z myôlâ o prostym
przenoszeniu, zapisanych na dyskietkach, danych, które trudno
jest spakowaê za pomocâ zwykîych archiwizerów. Z pewnoôciâ w
znacznym stopniu uîatwiîy one takûe skîadowanie na innych niû
dyskietka noônikach wielu gotowych do natychmiastowego
rozpakowania i uûycia programów, uruchamialnych jedynie z
dyskietki. Pliki stworzone za pomocâ archiwizerów dyskowych
znajdziemy wiëc na przykîad na pîytach kompaktowych, czy teû w
BBS-ach, gdzie stanowiâ najwygodniejszy sposób przechowywania
caîych dysków.

Przejdúmy jednak do konkretów. Jakie wiëc programy, kompresujâce
dysk, znajdziemy w bibliotece amigowego oprogramowania? Trzeba
przyznaê, ûe nie ma ich zbyt wiele. Przedstawië wiëc chyba
wszystkie najwaûniejsze pozycje.

Niewâtpliwie niekwestionowanym liderem i obecnie jedynym realnie
istniejâcym na rynku programem jest doskonaîy DiskMasher. Ze
wzglëdu na duûâ liczbë róûnych dodatkowych wersji, pokazujâcych
sië na amigowskim rynku, trudno jest jednoznacznie okreôliê,
która z wersji DiskMashera jest w stu procentach prawdziwa
(pochodzâca od producenta) i najnowsza. Niewâtpliwie jednak jest
to wersja o numerze 2.0x, gdzie x jest dowolnâ liczbâ od 1 do 9.
Bardzo popularna jest jednak w dalszym ciâgu wersja 1.11 tegoû
programu. Przyznam, ûe uûywana przeze mnie do dziô.

DiskMasher ukazywaî sië zawsze w dwóch wersjach. Na poczâtku jako
command-line, czyli wersja przeznaczona do uûytku z poziomu CLI
lub Shella, moûliwa teû do prostego wykorzystania w programach
rodzaju DirectoryOpus czy DiskMaster. Jako druga ukazywaîa sië
natomiast wersja dla Workbencha, wyposaûona od numeru 1.53 w ten
sam interfejs uûytkownika, który zmieniî sië diametralnie dopiero
wraz z wydaniem wersji 2.0.

Najpierw przyjrzyjmy sië dokîadniej obsîudze DiskMashera z
poziomu CLI/Shella. Niewâtpliwie wykonywanie podstawowych
czynnoôci, jak pakowanie i rozpakowywanie dysków nie jest trudne.
Wszelkie rozkazy przekazywane sâ DiskMasherowi za pomocâ
odpowiednich sîów kluczowych i parametrów, jakie wpisujemy zaraz
za komendâ. Zacznijmy wiëc od rozpakowania dysku, spakowanego
DiskMasherem.

Zakîadamy, ûe dysk przeznaczony do spakowania, znajduje sië w
napëdzie DF0:. Z poziomu AmigaDOS-u wydajemy wiëc nastëpujâcâ
komendë:

<l>dms read plik from df0: cmode heavy2 low 0 high 79

<txt>Rozkaz READ to oczywiôcie ustawienie trybu dziaîania
DiskMashera tak, aby odczytywaî dane z dyskietki. Po sîowie FROM
umieszczona jest nazwa urzâdzenia, z którego majâ byê czytane
dane. Warto zwróciê uwagë, ûe nie musi to byê stacja dysków. Dane
moûna takûe czytaê z dowolnego innego urzâdzenia, zapisujâcego
dane w formie w stu procentach zgodnej z dyskietkâ (na przykîad
RAD:). Kolejny fragment, czyli sîowo CMODE, to sposób kompresji,
jaki ma byê uûyty. Do wyboru sâ cztery sposoby: NONE, SIMPLE,
HEAVY1 oraz HEAVY2. Oczywiôcie kaûda z tych metod ma swojâ
okreôlonâ efektywnoôê, a co za tym idzie, równieû czas kompresji.
Warto jednak poôwiëciê nieco wiëcej czasu na kaûdâ dyskietkë i
skorzystaê z kompresji HEAVY2.

Pozostaîe dwie opcje, czyli LOW oraz HIGH, to po prostu
okreôlenie pierwszej i ostatniej ôcieûki, dziëki czemu moûna
wyznaczyê jedynie dowolny fragment dyskietki, przeznaczonej do
spakowania. Pominiëcie tych parametrów spowoduje, ûe nastâpi
spakowanie caîej dyskietki.

Drugâ równie waûnâ co pakowanie operacjâ jest oczywiôcie
rozpakowanie wczeôniej przygotowanego pliku na dyskietkë:

<l>dms write to df0: notext nopause

<txt>Pierwszy parametr to oczywiôcie sîowo kluczowe,
przeîâczajâce DiskMasher w tryb zapisu danych z pliku na dysk, po
opcji TO wpisujemy natomiast nazwë urzâdzenia, na jakie
rozpakujemy plik. Dwie ostatnie opcje, czyli NOTEXT oraz NOPAUSE,
powodujâ kolejno wyîâczanie pokazywania dopisanych do archiwum
plików tekstowych oraz wyîâczenie oczekiwania na potwierdzenie po
wyôwietleniu zawartoôci bootblocku lub wspomnianych plików
tekstowych.

Przy opcjach zapisu i odczytu warto jeszcze wspomnieê o
moûliwoôci kodowania danych za pomocâ hasîa. Sîuûâ do tego
komendy ENCRYPT oraz DECRYPT, uûywane odpowiednio podczas
czytania dysku i nagrywania na dysk. Oczywiôcie po tych sîowach
kluczowych naleûy podaê hasîo, wedîug którego dane majâ byê
zakodowane.

DiskMasher potrafi oczywiôcie robiê jeszcze kilka innych rzeczy.
Za pomocâ rozkazu REPACK moûna wiëc przepakowaê gotowe juû
archiwum, na przykîad zmieniajâc stopieï kompresji, opcja VIEW
umoûliwia wyôwietlenie informacji o archiwum, natomiast TEST
sprawdza poprawnoôê danych w archiwum, szybko przeglâdajâc caîy
plik.

Nowy DiskMasher jest zasadniczo bardzo podobny do omówionej
wersji. Jest jednak kilka udoskonaleï niewâtpliwie znacznie
zwiëkszajâcych uniwersalnoôê programu. Nowy DMS potrafi wiëc
pakowaê takûe dyski o wysokiej gëstoôci zapisu (high density), a
nawet dyski w formatach innych niû AmigaDOS (na przykîad PC).
Standardowo wbudowana jest takûe weryfikacja danych, zapisywanych
na dyskietce. Wadâ nowego DiskMashera jest natomiast nieco
powolniejsze dziaîanie i, o dziwo, nieco mniejszy stopieï
kompresji.

DiskMasher, jak juû wspomniaîem, jest mimo swoich wad wîaôciwie
jedynym liczâcym sië obecnie programem. Warto jednak wspomnieê o
kilku innych kompresorach dysków. Byê moûe dla kogoô któryô z
nich okaûe sië ciekawszy i bardziej przydatny niû
niekwestionowany lider -- DiskMasher.

Do pewnego czasu bardzo znanym programem byî takûe niewâtpliwie
Zoom. Trudno powiedzieê, co sprawiîo, ûe program ten nie przyjâî
sië jednak na amigowskim poletku. Moûe powodem byî brak jego
nowych wersji. Jak na rok 1992 byî to jednak program zupeînie
przyzwoity. Przede wszystkim jego obsîuga odbywaîa sië z poziomu
elegancko wykonanego GUI. Takiego standardowego interface'u
uûytkownika DiskMasher nie doczekaî sië wîaôciwie po dziô dzieï.

Z poziomu czytelnych gadûetów, rozmieszczonych w otwieranym przez
Zooma niewielkim okienku, mamy dostëp do wszystkich jego funkcji.
Moûna wiëc dyski pakowaê i rozpakowywaê (START COMPRESSION oraz
START DECOMPRESSION), sprawdzaê zawartoôê archiwum (START FILE
CHECK) lub wyôwietlaê jâ na ekranie (START FILE VIEW). Jest to
wiëc wszystko to, co ma DMS, moûe z wyjâtkiem przepakowania
danych. Zoom ma jednak tylko jeden tryb pakowania. Na powolnych
komputerach, niestety, nie za szybki.

Nie ma chyba sensu bardziej szczegóîowe omawianie tego programu.
Warto wspomnieê, ûe moûliwe jest równieû korzystanie z niego z
poziomu AmigaDOS-u. Trzeba teû chyba nadmieniê, ûe w odróûnieniu
od DMS-a, Zoom od samego poczâtku wyposaûony byî w opcjë
weryfikacji danych, zapisywanych na dysk. Cóû, mimo to program
ten umarî ômierciâ naturalnâ.

Kolejny programik, na którego archiwa moûna sië jeszcze
gdzieniegdzie natknâê, to Warp. Przez doôê dîugi okres jednâ z
zalet tego programu byîo to, ûe umoûliwiaî on pakowanie równieû
dysków sformatowanych na innych platformach, w tym równieû PC. Za
wadë z pewnoôciâ naleûy uznaê niezbyt duûâ prëdkoôê pakowania.
Rozpakowanie danych przebiega natomiast bardzo szybko, zwîaszcza
gdy korzystamy z dodatkowego programiku, znajdujâcego sië w
pakiecie, nazwanego Unwarp.

Przejdúmy jednak do konkretów. Sama obsîuga programu jest bardzo
prosta, pod pewnymi wzglëdami podobna do DiskMashera. Aby
uruchomiê program Warp w trybie zapisu lub odczytu danych z
dyskietki, wystarczy posîuûyê sië odpowiednim sîowem kluczowym,
podanym jako parametr. Oto prosty przykîad:

<l>warp read 0 79 nazwa_pliku

<txt>Kilka sîów wyjaônienia. Znaczenie sîowa READ jest chyba
oczywiste, kolejne dwie liczby natomiast to po prostu pierwsza i
ostatnia ôcieûka fragmentu dyskietki, jaki chcemy spakowaê.
Rozpakowanie dyskietki za pomocâ Warpa jest chyba na tyle proste,
ûe nie muszë tutaj nic wyjaôniaê. Wystarczy zamiast parametru
READ podaê sîowo WRITE oraz pominâê numery ôcieûek. To juû
wszystko, co Warp potrafi. Nie ma, niestety, opcji testujâcej
archiwum, nie ma takûe moûliwoôci zajrzenia do jego wnëtrza.
Szkoda.

Warto jednak wspomnieê jeszcze o programiku Unwarp, który
umoûliwia nieco sprawniejsze rozpakowywanie archiwum. Jego zalety
to przede wszystkim szybkoôê, moûliwoôê rozpakowania tylko kilku
ôcieûek ze wskazanego archiwum, a takûe moûliwoôê skorzystania z
dowolnego urzâdzenia o strukturze dyskietki (Warp moûe korzystaê
tylko z napëdu o numerze 0). Oto przykîad:

<l>unwarp nazwa_pliku to df0: low 10 high 45 noval

<txt>I krótkie jego omówienie. Pierwszy parametr jest chyba doôê
prosty do rozszyfrowania. Kolejne dwa, czyli LOW oraz HIGH,
równieû nie sprawiâ trudnoôci uwaûnemu Czytelnikowi. Ostatnie
sîowo natomiast, czyli NOVAL, to opcja umoûliwiajâca wyîâczanie
"odômiecania" zawartoôci dyskietki po jej rozpakowaniu. Opcja ta
w niektórych specyficznych wypadkach jest wrëcz niezbëdna.

Pozostaîe programiki, o których chciaîbym jeszcze wspomnieê, nie
sâ obecnie zbyt czësto uûywane, nigdy zresztâ nie zdobyîy
wiëkszej popularnoôci. Przy okazji omawiania kompresorów
dyskowych trzeba jednak o nich wspomnieê.

Pierwszy z tych maîo znanych to DiskImploder, w skrócie nazywany
Dimp. Razem z wersjâ przeznaczonâ do uûytku z poziomu CLI lub
Shella rozpowszechniana jest takûe wersja dla Workbencha, nazwana
DimpWin. Warto tutaj zauwaûyê, ûe o ile z poziomu Workbencha
program ten jest wrëcz dziecinnie prosty w obsîudze, o tyle jego
obsîuga z poziomu CLI jest niezbyt wygodna. Oto przykîad rozkazu,
czytajâcego dane z dysku w wersji commandline:

<l>dimp READ df0: 0-40,50 archiwum -M7 -NB -X

<txt>Krótkie wytîumaczenie. Pierwsze dwa parametry sâ chyba
oczywiste. Wâtpliwoôci moûe natomiast budziê parametr trzeci,
czyli ôcieûki przeznaczone do spakowania. Otóû Dimp ma moûliwoôê
pakowania jedynie okreôlonych ôcieûek, niekoniecznie znajdujâcych
sië w jednym bloku. Wystarczy oddzielajâc poszczególne pozycje za
pomocâ przecinka podaê zakresy ôcieûek oraz ewentualnie ich
numery, przeznaczone do spakowania. Sîowo ARCHIWUM to oczywiôcie
nazwa pliku i koïcowe trzy opcje to kolejno: stopieï kompresji
(od 0 do 7), wyîâczenie czyszczenia nie uûywanych bloków (-NB)
oraz stworzenie samorozpakowujâcego sië, uruchamialnego, archiwum
(-X). Moûna równieû wyîâczyê kompresjë, korzystajâc z opcji -NC.

O wiele prostszâ skîadnië ma rozkaz rozpakowujâcy:

<l>dimp WRITE archiwum DF0:

<txt>Nie wymaga chyba dodatkowych wyjaônieï. Dimp ma takûe
moûliwoôê wyôwietlenia informacji o archiwum, o ile skorzystamy z
parametru INFO. Informacje o samym programie wyôwietla natomiast
parametr ABOUT. To chyba wszystko, co moûna powiedzieê o Dimpie.
Pozostaje jeszcze oczywiôcie wersja dla Workbencha, jest ona
jednak tak prosta w obsîudze, ûe nie wymaga chyba podawania
jakichkolwiek instrukcji.

Nastëpny programik to LhWarp. Program ten dostëpny jest tylko w
wersji dla CLI/Shella, obsîuga jego jest jednak bardzo podobna do
innych programów, omówionych w tym tekôcie. Najpierw jak zwykle
pakujemy dysk:

<l>lhWarp read 0 archiwum 0 79

<txt>Wyjaônienia chyba nie sâ potrzebne. Mamy tu po prostu
kolejno: realizowanâ funkcjë, numer urzâdzenia, nazwë archiwum
oraz ôcieûkë poczâtkowâ i koïcowâ pakowanego fragmentu dyskietki.
Dostëpnych jest jednak kilka dodatkowych opcji, o których warto
wspomnieê.

Moûna wiëc skorzystaê z innego urzâdzenia niû DFx: (np.: -dRAD:),
ustawiê jeden z kilku trybów kompresji: szybka (-q), ôciskanie
(-s), kompresja (-c) i obie metody (-b). Moûna teû wyîâczyê
wyszukiwanie zajëtych sektorów (-m) oraz zrezygnowaê z
oczekiwania na klawisz [Return] (-n).

Rozpakowanie pliku na dyskietkë jest równie îatwe. Wystarczy
parametr READ zastâpiê parametrem WRITE. Oczywiôcie nie ma wtedy
sensu stosowanie opcji dotyczâcych pakowania.

Ostatni juû program, jaki przedstawië w tym tekôcie, to Zap. Jest
to swoista ciekawostka. Niewâtpliwie jego zaletâ jest îatwoôê
obsîugi, która moûliwa jest wprawdzie tylko z poziomu CLI lub
Shella, jednak nie wymaga specjalnego wysiîku. Dwie komendy:

<l>zap r archiwum
Zap w archiwum

<txt>sîuûâ odpowiednio do spakowania oraz rozpakowania pliku.
Wspomniana îatwoôê obsîugi wydaje sië jednak byê jedynâ zaletâ
tego programu. Dlaczego? Wystarczy spojrzeê na zaîâczonâ tabelkë.

To juû wszystkie programy, jakie chciaîem omówiê w tym tekôcie.
Moûe niektórzy zauwaûâ jeszcze dwa dodatkowe programiki,
znajdujâce sië w tabelce. Z pewnoôciâ wkrótce i one zostanâ doôê
szczegóîowo omówione w osobnym artykule, który niewâtpliwie warto
im poôwiëciê.