Amiga MA Magazine 1997 #3/amigamamagazinepolishissue03-1/ma_1995/09/ami931.txt

Text File | 1997-04-07 | 8KB | 186 lines

C dla kaûdego (cz. 4.)
----------------------

OTWIERANIE EKRANÓW

<a>Kamil Iskra, Dariusz Ûbik

<txt>Bez zbëdnego wstëpu przejdúmy do przykîadu, nawiâzujâcego do
poprzedniego odcinka. Chodzi o listing 7. Program demonstruje
otwarcie ekranu publicznego. Uûytkownik moûe sam wybraê tryb, w
jakim ma byê wyôwietlany ekran, podajâc programowi w linii
argumentowej identyfikator trybu wyôwietlania, czyli odpowiedniâ
liczbë, zdefiniowanâ w pliku "graphics/modeid.h". Liczbë të
program otrzymuje w formie napisu (w argv[1]) -- konwersjâ na
wartoôê liczbowâ zajmie sië za nas standardowa funkcja strtoul(),
która przy uûytych przez nas parametrach akceptuje liczby podane
w trybie szesnastkowym (poprzedzone znakiem 0x bâdú 0X),
ósemkowym (poprzedzone zerem) bâdú dziesiëtnym -- jej dokîadny
opis znajdziesz w Zalecanej Literaturze ("Jëzyk ANSI C"). Jeûeli
uûytkownik nie poda tego parametru, to ekran zostanie otwarty w
trybie hi-res, przy uûyciu standardowego monitora (a wiëc w
wypadku wiëkszoôci Amig w Polsce -- PAL).

Program sprawdza, czy podana wartoôê jest sensowna
(ModeNotAvailable()), otwiera ekran (OpenScreenTagList()) i
uaktywnia go (PubScreenStatus()). Nastëpnie czeka na naciôniëcie
[Return] i zamyka ekran.

Chcâc sprawdziê, czy program rzeczywiôcie dziaîa tak, jak
powinien, uruchom go, a nastëpnie uruchom listing 6. z parametrem
LISTING7 -- okno powinno sië otworzyê na naszym ekranie z
listingu 7. Warto teû sprawdziê, czy dziaîa otwieranie ekranu w
róûnych rozdzielczoôciach. Uruchom listing 7. tak:

<l>Listing7 0x11000

<txt>Szybkie spojrzenie do "graphics/modeid.h" i juû wiesz, co to
za tryb: NTSC_MONITOR_ID. Uruchamiamy wiëc, a tu:

<l>Podano nieznany identyfikator trybu wyôwietlania!

<txt>Czyûby coô byîo nie tak? Nie, wszystko jest w porzâdku! Po
prostu nie moûna uûywaê trybów, których sterowniki nie sâ
uruchomione. Uruchom wiëc program "Storage/Monitors/NTSC" i...
tym razem dziaîa, tzn. ekran wariuje (przynajmniej u mnie -- mój
monitor wyôwietla tylko obraz w trybie PAL).

A co sië stanie, gdy sië uruchomi dwa listingi 7 na raz -- np. z
dwóch Shelli?

<l>Nie mogë otworzyê ekranu!

<txt>Jest to zwiâzane z tym, ûe w systemie nie mogâ istnieê dwa
ekrany publiczne o tej samej nazwie. Z tego wîaônie powodu
wiëkszoôê aplikacji ma na koïcu nazwy ekranu publicznego cyfrë --
normalnie jest to "1", ale gdy uruchomisz kolejne kopie tego
samego programu, to w nazwie bëdzie "2", "3" itd. Moûesz
wprowadziê odpowiednie modyfikacje w listingu 7., aby i on tak
sië zachowywaî -- sugerujemy "wrzuciê" OpenScreenTags() w pëtlë i
stworzyê zmiennâ, zawierajâcâ nazwë ekranu publicznego, która
powinna byê po kaûdym nieudanym OpenScreenTags() modyfikowana --
poprzez zwiëkszanie sië cyferki na jej koïcu. Program powinien
jednak wiedzieê, dlaczego nie udaîo sië otworzyê ekranu. Moûe
wcale nie dlatego, ûe jest juû inny o tej samej nazwie, ale
dlatego, ûe brakuje pamiëci? Przewidzieli to twórcy systemu --
sîuûy do tego tag:

SA_ErrorCode -- jego parametrem jest adres zmiennej typu ULONG,
do której zostanie zapisane, dlaczego ekranu nie moûna byîo
otworzyê, np. gdy ekran publiczny o tej nazwie juû istnieje,
zostanie tam odnotowana staîa OSERR_PUBNOTUNIQUE, gdy brakuje
pamiëci -- OSERR_NOMEM bâdú OSERR_NOCHIPMEM. Staîe sâ
zdefiniowane w pliku "intuition/screens.h".

Otwarty przez nas ekran bëdzie uûywaî standardowej czcionki
systemowej, ustawionej przez uûytkownika w systemowym programie
Font. Czcionka ta jest zawsze nieproporcjonalna (fixed width),
tzn. szerokoôê wszystkich liter jest taka sama. Istniejâ dwa
tagi kontrolujâce to, jaka czcionka ma zostaê uûyta na ekranie:

SA_SysFont -- ustala, która z ustawionych przez uûytkownika w
Font czcionek ma byê uûyta: przy parametrze 0 (wartoôê domyôlna)
uûyta zostanie czcionka systemowa, a przy 1 -- czcionka ekranu
Workbencha (która moûe byê proporcjonalna).

SA_Font -- parametrem jest struktura "TextAttr", którâ omówimy za
dwa miesiâce -- specyfikuje ona dokîadnie nazwë i rozmiar
czcionki, która ma zostaê uûyta na ekranie. I znów powtórzë mój
maîy apel (tak, wiem, ûe robië sië nudny, ale bëdë to powtarzaî
tak dîugo, aû wejdzie Wam to w krew!): nie uûywajcie tego tagu
bez waûnego powodu, a jeûeli chcecie go uûyê, to dajcie
uûytkownikowi moûliwoôê wybrania dowolnej czcionki. Szczególnie
denerwujâca jest sytuacja, gdy posiadacz monitora o
rozdzielczoôci 800 x 600 pikseli musi wypatrywaê oczy, bo program
uûywa maciupeïkiej czcionki topaz 8.

Powinniôcie jeszcze wiedzieê, w jaki sposób zmienia sië
ustawienie kolorów ekranu (tylko pamiëtajcie o naszym apelu!).
Robi sië to za pomocâ nastëpujâcych funkcji z biblioteki
"graphics.library":

<l>void SetRGB4( struct ViewPort *vp, long index, unsigned long red, unsigned long green, unsigned long blue );

void SetRGB32( struct ViewPort *vp, unsigned long n, unsigned long r, unsigned long g, unsigned long b );

<txt>Pierwsza z nich jest starâ funkcjâ, która umoûliwia
ustawienie kolorów w wypadku palety 12 bitów (po 4 bity na kaûdâ
skîadowâ). Druga funkcja pojawiîa sië razem z nowymi koôêmi
graficznymi w OS 3.0 i jest ona stworzona zdecydowanie na wyrost
-- obsîuguje 96-bitowâ paletë (po 32 bity na kaûdâ skîadowâ).
Rzecz jasna, obecne ukîady graficzne nie majâ takich moûliwoôci,
wiëc parametry sâ "zaokrâglane". Znaczenie parametrów jest
nastëpujâce:

vp -- adres struktury "ViewPort", wchodzâcej w skîad struktury
"Screen" -- pole "ViewPort". W strukturze tej sâ zapisane
ustawienia kolorów, tryb wyôwietlania ekranu itp.

index, n -- numer koloru, który ma zostaê zmieniony

red, green, blue -- (w funkcji SetRGB4()) nowe wartoôci
poszczególnych skîadowych -- od 0 do 15

r, g, b -- (w funkcji SetRGB32()) nowe wartoôci poszczególnych
skîadowych -- od 0 (minimum nasycenia) do 0xFFFFFFFF (maksimum
nasycenia).

Przydatna jest moûliwoôê otwarcia ekranu o takich samych
atrybutach, jak Workbench, jako ûe atrybuty Workbencha uûytkownik
moûe îatwo dostosowaê do wîasnego "widzimisië". Pomyôleli o tym
twórcy systemu:

SA_LikeWorkbench -- powoduje, ûe otwarty ekran bëdzie kopiâ
ekranu Workbencha -- bëdzie miaî jego rozmiar, liczbë kolorów,
tryb wyôwietlania, czcionkë itp.

Niestety, twórcy systemu pomyôleli o tym nieco zbyt póúno -- tag
ten jest dostëpny dopiero od OS 3.0. W OS 2.04 trzeba go wiëc
emulowaê. Aby zrobiê to dobrze, musicie poznaê jeszcze trzy
funkcje:

<l>struct DrawInfo *GetScreenDrawInfo( struct Screen *screen );

<txt>Funkcja zwraca adres struktury "DrawInfo", naleûâcej do
ekranu "screen", bâdú 0, gdy nie moûna tego zrobiê. Struktura
"DrawInfo" jest zdefiniowana w pliku "intuition/screens.h" -- nas
interesuje w niej pole "dri_Pens", bëdâce wskaúnikiem na tablicë
"penów" oraz "dri_Depth", zawierajâce informacjë o liczbie
kolorów na ekranie. Gdy struktura "DrawInfo" nie jest nam juû
dîuûej potrzebna, naleûy uûyê funkcji:

<l>void FreeScreenDrawInfo( struct Screen *screen, struct DrawInfo *drawInfo );

<txt>Trzecia funkcja jest zawarta w "graphics.library":

<l>LONG GetVPModeID( struct ViewPort *vp );

<txt>Zwraca ona tryb wyôwietlania danego ViewPortu (patrz wyûej --
opis SetRGB4()) bâdú INVALID_ID, gdy nie moûe tego zrobiê.

SA_AutoScroll -- jeûeli parametrem jest TRUE i szerokoôê/wysokoôê
ekranu jest na tyle duûa, ûe niecaîy ekran moûemy na raz
zobaczyê, to po przesuniëciu myszy do krawëdzi ekranu bëdzie on
przewijany (moûna to najlepiej zrozumieê, eksperymentujâc w
systemowym programie ScreenMode z opcjâ AUTOSCROLL oraz
szerokoôciâ i wysokoôciâ ekranu).

Czas wiëc przetestowaê to wszystko -- patrz listing 8. Gdy
program wykryje obecnoôê systemu 3.0 bâdú nowszego, to idzie na
îatwiznë i po prostu uûywa tagu "WA_LikeWorkbench". W wypadku
systemu 2.x pobiera informacje o "penach" i liczbie kolorów
(GetScreenDrawInfo()) oraz trybie wyôwietlania (GetVPModeID()),
pozostaîe zaô informacje bierze po prostu ze struktury "Screen"
ekranu Workbencha. Gdy ekran ma wîâczony AutoScroll, to w polu
"Flags" struktury "Screen" jest ustawiona flaga AUTOSCROLL.

Na dziô wystarczy. W nastëpnej czëôci trochë sobie porysujemy po
okienkach.

<przyp>Przypominam, ûe mojâ stronë WWW moûna obejrzeê w
Internecie pod adresem:

http://www.uci.agh.edu.pl/student/infgrp/iskra/public_html/index.htm.
Znajdujâ sië tam m.in. listing z kursu. Wszelkie e-maile proszë
kierowaê pod adresem: [e-mail].