Amiga MA Magazine 1997 #3/amigamamagazinepolishissue03-1/ma_1995/10/ami002.txt

Text File | 1997-04-07 | 9KB | 175 lines

Poczâtki
--------

OKNO NA ÔWIAT

<lead>Jednâ z podstawowych form dostëpu do Internetu jest modem
-- urzâdzenie juû niejednokrotnie opisywane na naszych îamach.
Podstawowym programem, jaki trzeba mieê, aby móc z modemu
skorzystaê, jest odpowiedni terminal. Optymalnym rozwiâzaniem
jest tu skorzystanie z dobrego, oferujâcego wiele róûnych
funkcji, terminala.

<a>Jarosîaw Horodecki

<txt>Niewâtpliwie takim wîaônie programem jest Term, o którym
równieû juû wspominaîem na naszych îamach. Warto jednak zapoznaê
sië z tym programem nieco dokîadniej, a zwîaszcza z jego
najnowszâ wersjâ, noszâcâ numerek 4.4. Nie bëdzie to jednak
typowy opis, omawiajâcy kolejno wszystkie funkcje. Chciaîbym za
to przedstawiê kilka podstawowych informacji, niezbëdnych do
uruchomienia oraz uûywania terminala z wîaônie zakupionym
modemem, wîaônie na przykîadzie Terma. Z pewnoôciâ bëdzie to
stanowiê doskonaîe uzupeînienie do artykuîu "Cham w Internecie",
zamieszczonego w tym numerze.

Czego wiëc potrzebujemy, aby w ogóle Term uruchomiê? Niewâtpliwie
nie jest to program o minimalnych wymaganiach. Potrzebne sâ co
najmniej 2 MB oraz procesor raczej szybszy niû zwykîe MC68000.
Jest to wiëc wîaôciwie konfiguracja podstawowej Amigi 1200.
Wydaje mi sië, ûe wîaônie co najmniej taka konfiguracja powinna
staê sië obowiâzujâcym standardem-minimum. Oprócz tego, aby
efektywnie korzystaê z Terma, potrzeba kilku bibliotek. Przede
wszystkim gtlayout.library, która znajduje sië w pakiecie
terminala. Przydatne sâ jednak takûe takie biblioteki, jak
commodities.library, owndevunit.library, datatypes.library, a
takûe biblioteki zgodne ze standardem XPR oraz XEM.

Najwaûniejszym menu, do którego trzeba zajrzeê po uruchomieniu
Terma, jest oczywiôcie menu SETTINGS, zawierajâce opcje, dziëki
którym moûna dostosowaê terminal do swoich potrzeb. Na poczâtku
trzeba zdefiniowaê parametry portu szeregowego. W tym celu
korzystamy z opcji SERIAL. W górnej czëôci okienka, które
zostanie otwarte, znajduje sië gadûet. Ustawmy go w pozycji
DEVICE. W tym momencie trzeba wybraê sterownik, który bëdzie
obsîugiwaî port szeregowy. Normalnie pozostawimy tutaj
serial.device z numerem 0. Jeûeli jednak mamy jakâô kartë,
obsîugujâcâ porty I/O, naleûy wstawiê w okienko SERIAL DEVICE
odpowiedniâ nazwë sterownika, a w UNIT NUMBER jego numer. Jednak
takûe posiadacze zwykîych Amig mogâ skorzystaê ze sterownika
artser.device. Jest to po prostu zoptymalizowana i znacznie
lepiej dziaîajâca wersja systemowego serial.device.

Przestawmy teraz nasz gadûet w pozycjë PARAMETERS. Pierwsza rzecz
to oczywiôcie prëdkoôê portu szeregowego. Ustawienie to zaleûne
jest od modemu, jaki podîâczamy do Amigi. Modemy 2400 (obecnie
juû raczej nie polecane) zwykle pozwalajâ na zamkniëcie portu na
9600 lub najwyûej na 19 200, co i tak nie ma wiëkszego sensu.
Przy modemach 14 400 moûna natomiast zamknâê port na 38 400
(Amigi z procesorem MC68000 wymagajâ w tym celu systemu 2.04 lub
nowszego). Najnowsze modemy, pracujâce z prëdkoôciâ 28 800 lub 33
600, pozwalajâ natomiast na przesyîanie danych nawet z prëdkoôciâ
115 200 lub wiëkszâ. W praktyce wystarczajâce jest tu ustawienie
57 600, moûliwe do uzyskania na Amidze 1200 z pamiëciâ Fast i
najlepiej zainstalowanâ szybszâ wersjâ serial.device (np.
artser.device). Wszystkie powyûsze prëdkoôci wyraûone sâ
oczywiôcie w bitach na sekundë (bps).

Kolejne trzy gadûety przy zwykîych poîâczeniach musimy ustawiê w
pozycji EIGHT, NONE oraz ONE. Sâ to parametry, okreôlajâce sposób
przesyîania bajtów przez modem. Parametr HANDSHAKING powinien byê
ustawiony na RTS/CTS. Jest to z kolei sprzëtowa metoda regulacji
przepîywu danych pomiëdzy komputerem a modemem. Wîaôciwie
wszystkie obecnie produkowane modemy majâ moûliwoôê pracy w tym
trybie. Warto natomiast zajrzeê do instrukcji, jeûeli korzystamy
ze starych modemów 2400. Ostatni juû z parametrów, DUPLEX,
ustawiamy na FULL, czyli dane bëdâ przesyîane w obu kierunkach.
Na koniec warto jeszcze przeîâczyê sië na okienko OPTIONS, w
którym wîâczamy opcje PASS xON/xOFF THROUGH oraz CHECK CARRIER.
Wszystkie pozostaîe opcje z tego okienka powinny byê zasadniczo
wyîâczone. Port szeregowy mamy wiëc z gîowy.

Drugie waûne okienko konfiguracyjne to opcja MODEM. Górny gadûet
w pozycji MODEM COMMANDS. Pierwsze pole powinno zawieraê îaïcuch
komend, wysyîanych do modemu po wîâczeniu terminala. W praktyce
wystarczy zwykle skorzystaê z najprostszej komendy inicjujâcej
standardowe ustawienia modemu. Wpisujemy wiëc "ATZ\r". Znaki "\r"
oznaczajâ po prostu zatwierdzenie komendy -- odpowiednik
przyciôniëcia klawisza [Return].

Przejdúmy teraz na ekran DIALING. Pierwsza linijka to z kolei
îaïcuch znaków, wysyîany do modemu przed numerem telefonu, jaki
ma byê wykrëcony (pobierany z ksiâûki telefonicznej programu). W
zaleûnoôci od moûliwoôci centrali, do której jesteômy podîâczeni,
powinniômy tu wpisaê: "ATDT", jeûeli dziaîa wybieranie tonowe,
lub "ATDP", jeûeli jesteômy zmuszeni do korzystania z wybierania
impulsowego. Druga linijka to z kolei znaki wysyîane do modemu po
wybranym numerze. Wystarczy tutaj wpisanie odpowiednika klawisza
[Return] -- "\r". Z pozostaîymi parametrami z tego ekranu
proponujë po prostu poeksperymentowaê. Przeîâczmy sië jeszcze na
ekran CONNECTION, gdzie wîâczymy opcjë DROP DTR ON HANG UP.
Spowoduje to szybkie "odkîadanie sîuchawki" przez modem po
skorzystaniu z kombinacji [LAmiga][H]. Warunkiem jest oczywiôcie
odpowiednie ustawienie modemu, tak aby przerywaî poîâczenie po
znikniëciu sygnaîu DATA TERMINAL READY na îâczu szeregowym.

Teraz proponujë skorzystaê kolejno z opcji SCREEN oraz TERMINAL.
Nie bëdë tutaj wszystkiego szczegóîowo omawiaî. Samodzielne
eksperymenty z pewnoôciâ doprowadzâ wszystkich do w peîni
satysfakcjonujâcych rezultatów. Z wîasnej praktyki chciaîbym
jednak dodaê, ûe najlepiej pracuje sië w trybie hi-res, hi-res
lace (z flicker-fixerem) lub DoublePAL no-lace, w trybie EGA
(najwierniejsza emulacja powszechnie uûywanego 16-kolorowego
ANSI), z krojem czcionki zgodnym ze standardami PC (np. dostëpne
na Amidze fonty IBM czy Mazovia). Jeôli chodzi natomiast o
ustawienia terminala, najlepiej jest chyba skorzystaê z
wewnëtrznej emulacji ANSI/VT-220. Generalnie gwarantuje to dobrâ
pracë z kaûdym systemem dostëpnym przez modem. Jedynym wyjâtkiem
jest tutaj chyba tylko system Centrum Informatycznego
Uniwersytetu Warszawskiego. Dostosowanie jakiegokolwiek terminala
do jego potrzeb jest jednak niewâtpliwie tematem na osobny,
bardzo dîugi, artykuî.

Nie umniejszajâc wagi innych opcji, znajdujâcych sië w menu
SETTINGS, chciaîbym przejôê do pozycji TRANSFER, moim zdaniem z
pewnoôciâ naleûâcej do tych najwaûniejszych. Mimo to radziîbym
oczywiôcie zapoznaê sië z takimi pozycjami, jak PATHS (ustawienie
ôcieûek, z jakich korzystaê bëdzie Term) czy CAPTURE (opcje
dotyczâce tworzenia zapisów sesji, bufora etc.). Zajmijmy sië
jednak przesyîaniem plików.

Aby przesîaê jakikolwiek plik pomiëdzy systemem, z jakim sië
poîâczyliômy, a naszym komputerem, nie wystarczy tylko
przesyîanie znaków bezpoôrednio na ekran. Sîuûâ do tego
specjalne protokoîy, które zajmujâ sië przesyîaniem plików
binarnych. Mimo istnienia juû o wiele doskonalszych rozwiâzaï,
nadal chyba najpopularniejszym pozostaje ZModem.

Przeîâczmy sië wiëc, w okienku otwartym po wybraniu opcji
TRANSFER, na ekran DEFAULT TRANSFER PROTOCOL. Tutaj wybierzemy
oczywiôcie rodzaj protokoîu XPR LIBRARY, a nastëpnie, korzystajâc
z gadûetu umieszczonego z prawej strony pierwszej linijki,
bibliotekë XPRZModem.library, która powinna sië znajdowaê w
katalogu Libs: naszej partycji systemowej. Zasadniczo wszystkie
pozostaîe opcje z tego menu moûna pozostawiê w ustawieniach
standardowych.

Warto natomiast zajrzeê do okienka TRANSFER PROTOCOL OPTIONS.
Aby ZModem w peîni dobrze dziaîaî, musi byê dobrze
skonfigurowany. Najwaûniejsze opcje to TEXT MODEM, którâ
powinniômy ustawiê na N. Zasadniczo nigdy nie stosuje sië innego
trybu dziaîania ZModemu. OVERWRITE MODE ustawiamy z kolei na R.
Oznacza to, ûe przesyîanie plików, które zostaîo przerwane,
bëdzie kontynuowane po dokonaniu kolejnego poîâczenia. Dobrym
ustawieniem FRAME SIZE powinno byê okoîo 16 384 bajtów, choê nie
jest to wartoôê konieczna. ERROR LIMIT (czyli limit bîëdów, po
jakim przesyîanie pliku bëdzie przerwane) powinno sië chyba
ustawiê na jak najwyûszym poziomie. Ja wpisaîem tutaj 100 bîëdów.
Z opcji typu wîâczone/wyîâczone trzeba uaktywniê AUTO-ACTIVATE
RECEIVER, co spowoduje automatyczne uruchomienie downloadu
(ôciâgania plików) oraz KEEP PARTIAL FILES, co spowoduje
zatrzymanie na dysku nie dokoïczonych plików. Wyîâczone muszâ
zostaê natomiast takie opcje, jak DELETE AGFTER SENDING, SEND
FULL PATH oraz USE RECEIVED PATH. Zostaîa jeszcze do okreôlenia
wielkoôê bufora. Zwykle wystarczy skorzystaê z okoîo 16-64 KB, w
zaleûnoôci od szybkoôci modemu i twardego dysku. Ustawienie to
pozostawiam jednak eksperymentom Czytelników.

W ten oto, w gruncie rzeczy doôê prosty sposób, ustawiliômy
wszystko, co najbardziej niezbëdne do rozpoczëcia pracy z
programem komunikacyjnym. Term pozwala, oczywiôcie, na
skorzystanie ze znacznie wiëkszej liczby opcji. Dokîadniejsze
omówienie tego programu przedstawië jednak, jeûeli okaûe sië ono
rzeczywiôcie potrzebne.