home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ Amiga MA Magazine 1997 #3 / amigamamagazinepolishissue03-1 / ma_1995 / 10 / ami020.txt < prev    next >
Text File  |  1997-04-07  |  6KB  |  125 lines

  1. AMIGA W PRAKTYCE POMIAROWEJ 
  2.  
  3. <lead>Dziô jeszcze kilka sposobów wykorzystania przedstawionych
  4. wczeôniej konstrukcji. Zmierzymy temperaturë, jasnoôê... Do
  5. dzieîa!
  6.  
  7. <a>Stanisîaw Szczygieî (Stanley)
  8.  
  9. <txt>Do tej pory poznaliômy kilka zasad pracy róûnego rodzaju
  10. przetworników, zapoznaliômy sië takûe z bîëdami i moûliwoôciâ
  11. zapobiegania im. Kilka praktycznych przykîadów interfejsu sîuûyîo
  12. jako przykîady. Dziô nie bëdziemy zawracaê sobie gîowy teoriâ --
  13. zajmiemy sië tylko praktykâ. Jak w uniwersalny sposób wykorzystaê
  14. opisane przystawki, aby mogîy wiëcej zmierzyê? Wiele rozwiâzaï
  15. moûna opracowaê na przystawkach juû przedstawionych, wystarczy
  16. tylko odrobina wyobraúni. Zaczniemy od
  17.  
  18. <sr>miernika natëûenia ôwiatîa
  19.  
  20. <txt>Cofnijmy sië do przystawki przedstawionej jako jedna z
  21. pierwszych: omomierza. Sîuûyê moûe ona takûe do wielu innych
  22. pomiarów! Gîównie dlatego, ûe istnieje sporo czujników, których
  23. opornoôê zmienia sië w funkcji--------------?---------------
  24. róûnych parametrów fizycznych. Jednym z nich jest tzw.
  25. fotoopornik -- opornik o rezystancji zmieniajâcej sië pod wpîywem
  26. ôwiatîa. Im jest ono jaôniejsze, tym opornoôê jest mniejsza.
  27. Wystarczy wiëc w modelu omomierza zainstalowaê zamiast opornika
  28. badanego fotorezystor i po odpowiednim przeskalowaniu i
  29. przeliczeniu pomiarów otrzymamy tzw. luxometr lub proôciej mówiâc
  30. -- ôwiatîomierz. Moûe on z powodzeniem sîuûyê w praktyce
  31. fotograficznej. Fotoopornik moûe byê dowolny. Sugerujë jedynie,
  32. by jego wyjôciowa opornoôê (tj. w stanie "ciemnym") wynosiîa ok.
  33. jednego kilooma. Gîównie chodzi jednak o to, by dopasowaê go
  34. dobrze do zakresu pracy ukîadu, by najpeîniej wykorzystaê tkwiâce
  35. w nim moûliwoôci. Trudno mi poleciê jakiô konkretny typ.
  36. Niestety, nie mam ûadnych katalogów tych elementów, lecz na
  37. gieîdach elektronicznych w Polsce nie powinno byê z ich kupieniem
  38. kîopotu. Sprawa przecieû jest tak prosta, ûe nie trzeba nawet
  39. rysowaê schematu! Moûecie jednak skorzystaê ze szkiców blokowych.
  40.  
  41. Skoro tak îatwo poszîo ze ôwiatîem, to moûe inna wielkoôê fizyczna da
  42. sië równie îatwo zmierzyê? Tak! W identyczny sposób moûemy
  43.  
  44. <sr>zmierzyê temperaturë
  45.  
  46. <txt>Idea jest taka sama. Miernik rezystancji, tyle tylko ûe za
  47. element pomiaru instalujemy termistor. A termistor to wîaônie nic
  48. innego, jak rezystor, zmieniajâcy opór w zaleûnoôci od
  49. temperatury.... Im wyûsza, tym opór jest mniejszy. Nie pozostaje
  50. nam nic innego, jak tylko wyskalowaê program w stopniach
  51. Celsjusza (lub dowolnych innych)... Termistory sâ doôê dokîadne i
  52. doôê wraûliwe na zmiany temperatury. Ich bezwîadnoôê pomiarowa
  53. nie jest zbyt duûa: tak stworzony miernik moûe byê naprawdë
  54. dokîadny!
  55.  
  56. To byîo najprostsze: zarówno termistory, jak i fotorezystory to
  57. gotowe elementy elektroniczne, które moûna nabyê w sklepie. A jak
  58. moûna zamieniê omomierz w czujnik iloôci lub rodzaju pîynu? Nic
  59. trudnego!
  60.  
  61. <sr>Miernik iloôci bâdú rodzaju pîynu
  62.  
  63. <txt>Tak sië bowiem skîada, ûe wiëkszoôê pîynów lepiej lub gorzej
  64. przewodzi prâd elektryczny. Jeôli wiëc wprowadzimy dwie elektrody
  65. do dowolnego pîynu i bëdziemy mierzyli rezystancjë, to dla
  66. róûnych pîynów wynik bëdzie róûny! Znowu pozostaje wyskalowaê
  67. program... Nieco wiëcej trudu bëdzie trzeba sobie zadaê, jeôli
  68. bëdziemy chcieli zmierzyê iloôê pîynu. Trzeba bowiem uzaleûniê
  69. rezystancjë iloôci pîytu. Najîatwiej to zrobiê poprzez zbliûenie
  70. do siebie dwu pîaskich blaszek tak, by w wâskâ szczelinë miëdzy
  71. nimi dostawaî sië pîyn. Im bëdzie go wiëcej, tym lepszy bëdzie
  72. przepîyw prâdu miëdzy nimi... I tym samym dokîadnie bëdzie moûna
  73. oceniê jego iloôê. Jeôli zapewnimy naprawdë niewielkâ szczelinë,
  74. to moûemy uzyskaê nie tylko czujnik iloôci pîynu, ale nawet
  75. czujnik wilgotnoôci!
  76.  
  77. Jeôli zaô to rozwiâzanie nie przypada Wam do gustu, moûecie
  78. zrobiê to nieco inaczej. Do potencjometru obrotowego (to rezystor
  79. w postaci pîytki, po której przesuwa sië suwak) domocowaê pîywak.
  80. W zaleûnoôci od tego, ile jest pîynu, pîywak przesuwa dúwignië,
  81. powodujâc obrót osi potencjometru i tym samym zmianë oporu na
  82. suwaku. Teraz wystarczy iloôê pîynu zmierzyê programem.
  83.  
  84. Jedno urzâdzenie, a tyle zastosowaï. To jest fakt: czesto
  85. wystarczy zamieniê czujnik, by to samo urzâdzenie mogîo mierzyê
  86. bardzo róûne od siebie parametry! Oczywiôcie kîania sië tutaj
  87. fizyka -- znajomoôê procesów fizycznych pozwala wykorzystywaê
  88. róûnego rodzaju powiâzane ze sobâ wielkoôci do wzajemnego ich
  89. pomiaru. Nie kaûdy czujnik moûna kupiê w sklepie... Wiedza
  90. przydatna jest zawsze. A szczëôciem dla nas bardzo wiele
  91. parametrów da sië zmierzyê w postaci zmian  -- jeôli nie
  92. rezystancji, to pojemnoôci...
  93.  
  94. Dla szczególnie zainteresowanych: moûna kupiê fabrycznie
  95. produkowany czujnik wilgotnoôci. Czujniki takie wytwarza miëdzy
  96. innymi firma Valvo------------------?-----------------. Zmieniajâ
  97. one swojâ pojemnoôê w zaleûnoôci od stopnia wilgotnoôci. Pomiarów
  98. moûna dokonaê bezpoôrednio miernikiem pojemnoôci -- moûna jednak
  99. teû wprzâc taki element do generatora sygnaîu, a zmiana
  100. pojemnoôci objawiaê sië bëdzie zmianâ generowanej
  101. czëstotliwoôci... A ten parametr juû teû mierzyliômy! Firma
  102. Valvo----------------?----------- produkuje takûe czujniki
  103. stëûenia gazu, zmieniajâce z kolei rezystancjë. Kolejna wielkoôê
  104. moûliwa do zmierzenia zwykîym omomierzem...
  105.  
  106. Takim bardziej wysublimowanym sposobem pomiaru wielkoôci
  107. fizycznych jest pomiar naprëûeï wewnëtrznych w materiaîach. Do
  108. ich powierzchni doklejane sâ niewielkie pîytki oporowe (tzw.
  109. tensometry). Zmiana dîugoôci przedmiotu, wywoîana czynnikami
  110. zewnëtrznymi, powoduje automatycznie zmianë rezystancji pîytek.
  111. Ta zaô z kolei jest proporcjonalna do naprëûeï, powstaîych na
  112. skutek odksztaîceï... Îaïcuch powiâzaï jest dîugi, ale pomiary
  113. mogâ byê niezwykle dokîadne. Co wiëcej, jeôli tensometry zostanâ
  114. w okreôlony sposób naklejone, to moûna takûe wiele sië dowiedzieê
  115. o charakterze odksztaîceï: czy element byî ôciskany, rozciâgany,
  116. czy skrëcany? Zmiana rezystancji moûe byê takûe ubocznym skutkiem
  117. przebiegu wielu reakcji chemicznych: tam teû pomiar oporu moûe
  118. dostarczyê wielu cennych informacji. Jakich? To juû musimy
  119. wiedzieê sami. Jeôli wiëc chcemy mierzyê, warto sië uczyê, nie
  120. tylko elektroniki.
  121.  
  122. W nastëpnym odcinku zastanowimy sië nad konstrukcjâ i pomiarami
  123. cyfrowymi. Moûe teû znajdzie sië fragment o tym, jak zmierzyê
  124. prëdkoôê obrotowâ? W technice mierzenia wiele jeszcze przed nami!
  125.