PRAWA FIZYKI

Prawo I.
Ka┐de cia│o zawieszone w przestrzeni pozostaje w tym stanie a┐ do chwili u╢wiadomienia sobie swego po│o┐enia. Kaczor Duffy, nie zauwa┐aj▒c ko±ca │▒czki, przekracza skraj urwiska. Spaceruje przez chwile w powietrzu, mrucz▒c do siebie nonszalancko. Po pewnej chwili patrzy w d≤│. Od tego momentu zaczyna dzia│aµ pokrewne do powy┐szego prawo ci▒┐enia z g=100 m/s².

Prawo II.
Ka┐de cia│o znajduj▒ce siΩ w ruchu przemieszcza siΩ a┐ do momentu nag│ego zetkniΩcia siΩ innym cia│em sta│ym. Bez wzglΩdu na to, czy zosta│a wystrzelona z armaty, czy porusza siΩ w szale±czym biegu, postaµ z kresk≤wki tak zdecydowanie utrzymuje swoj▒ prΩdko╢µ, ┐e tylko s│up telefoniczny lub olbrzymi g│az jest w stanie zahamowaµ jej ruch postΩpowy. Sir Izaak Newton okre╢li│ ten rodzaj nag│ej zmiany pΩdu jako "fenomen gamonia".

Prawo III.
Ka┐de cia│o, po przemieszczeniu siΩ przez o╢rodek o wysokiej gΩsto╢ci, powoduje ubytek w masie tego o╢rodka r≤wny obwodowi sylwetki cia│a. Okre╢lane tak┐e mianem "przej╢cia sylwetkowego", zjawisko to dotyczy g│≤wnie ofiar wybuch≤w lub tch≤rzliwych panikarzy tak zdeterminowanych do ucieczki, ┐e czyni▒ to wprost przez ╢cianΩ, pozostawiaj▒c w niej otw≤r jak wyciΩty przez matrycΩ. Strach przed odorem skunksa lub przymusowym o┐enkiem jest zwykle katalizatorem dla tego typu zjawiska.

Prawo IV.
Czas potrzebny do przemieszczenia dowolnego obiektu o dwadzie╢cia piΩter w dol. jest wiΩkszy lub r≤wny czasowi niezbΩdnemu postaci, kt≤ra spowodowa│a przemieszczanie obiektu, na zbiegniΩcie dwudziestu piΩter po krΩtych schodach i przeprowadzenie pr≤by bezpiecznego schwytania spadaj▒cego obiektu. Obiekt zawsze ma bezcenn▒ warto╢µ, pr≤ba zawsze jest nieudana.

Prawo V.
Uczucie strachu neutralizuje wszelkie prawa ci▒┐enia. Si│y psychiczne wiΩkszo╢ci postaci s▒ wystarczaj▒ce do wprawienia tych postaci w ruch o kierunku przeciwnym do si│y ci▒┐enia. Niespodziewany ha│as lub gro╝ny zamiar filmowego przeciwnika indukuje ruch postaci pionowo w g≤rΩ, zwykle w kierunku ┐yrandola, szczytu drzewa lub masztu. Efektem potΩguj▒cym to zjawisko jest brak kontaktu st≤p postaci lub k≤│ jego auta z powierzchni▒ ziemi w chwili rozpoczynania ruchu pionowego.

Prawo VI.
W miarΩ wzrostu momentu pΩdu obiektu, obiekt mo┐e siΩ pojawiaµ w r≤┐nych miejscach niemal jednocze╢nie. Prawo to ma zastosowanie przede wszystkim w tzw. "walkach sk│Ωbionych", w czasie kt≤rych g│owa walcz▒cej postaci wychyla siΩ z tumanu kurzu w kilku miejscach jednocze╢nie. Prawo dzia│a tak┐e dla obiekt≤w wiruj▒cych, w szczeg≤lno╢ci za╢ duszonych. Postaµ, kt≤ra zosta│a z wielk▒ si│a kopniΩta w tyln▒ czΩ╢µ cia│a podlega dodatkowo prawu autoreplikacji, dzia│aj▒cego jednak tylko przy dostatecznie szale±czych pΩdach, pozwalaj▒cego na osi▒gniΩcie zadanej prΩdko╢ci poprzez kolejne rykoszety o ╢ciany pomieszczenia.

Prawo VII.
Tylko pewne typy postaci mog▒ przej╢µ przez namalowane na ╢cianie atrapy drzwi - inne nie. Te tr≤jwymiarowe sztuczki malarskie robi▒ sporo zamieszania, jednak jedno jest wiadome: ktokolwiek namaluje tak▒ atrapΩ drzwi na ╢cianie dla zmylenia przeciwnika, nie bΩdzie m≤g│ za swym przeciwnikiem pod▒┐yµ do tej, teoretycznej przecie┐, przestrzeni. Ka┐da pr≤ba przenikniΩcia przez atrapΩ drzwi ko±czy siΩ dla malarza niechybnym rozp│aszczeniem siΩ na ╢cianie. Ale, ostatecznie, jest to przecie┐ problem sztuki, nie nauki.

Prawo VIII.
Ka┐da zmiana statusu kociej materii jest jedynie chwilowa. Koty w kresk≤wkach mog▒ zgin▒µ wiΩcej razy, ni┐ wynika│oby to z tradycyjnych dziewiΩciu ┐yµ, jakimi zwykle dysponuj▒. Mog▒ one ulec rozerwaniu, poszatkowaniu, sprasowaniu, zmia┐d┐eniu, skrΩceniu, czy rozcz│onkowaniu, ale nie mog▒ ulec ca│kowitemu zniszczeniu. Po zrobieniu kilku min niewini▒tka, znowu siΩ dopompowuj▒, wyd│u┐aj▒, scalaj▒, utrwalaj▒. Wniosek: kot zawsze przyjmuje kszta│t pojemnika, w kt≤rym przebywa.

Prawo IX.
Kowad│o zawsze opada najwolniej.

Prawo X.
Ka┐da zemsta indukuje rewan┐ o tej samej sile, lecz przeciwnym zwrocie. Jest to jedyne Prawo kresk≤wek, kt≤re dzia│a tak┐e w ╢wiecie rzeczywistym. To jest pow≤d, dla kt≤rego wolimy ogl▒daµ efekty dzia│ania tego prawa raczej w stosunku do Kaczora Donalda.

Uzupe│nienie A.
Ostro zako±czone obiekty wprawiaj▒ postaµ w ruch przeciwny do si│y ci▒┐enia. Postaµ, uk│uta (zwykle w po╢ladki) ostro zako±czonym przedmiotem (zwykle szpilk▒), ignoruje si│Ω ci▒┐enia, wprawiaj▒c siΩ w ruch pionowy skierowany ku g≤rze, z olbrzymi▒ zwykle prΩdko╢ci▒.

Uzupe│nienie B.
Na u┐ytek ulubionych postaci prawa materialne w stosunku do obiekt≤w staj▒ siΩ wzglΩdne. Ulubione przez widz≤w postaci, mog▒ si│▒ swojej woli powodowaµ materializacjΩ nieistniej▒cych dotychczas obiekt≤w, kt≤re ukazuj▒ siΩ wtedy za ich plecami. Na przyk│ad Stru╢ PΩdziwiatr, dla bezg│osowej ekspresji swoich stan≤w emocjonalnych, mo┐e materializowaµ znaki interpunkcyjne.

Uzupe│nienie C.
Materia│y wybuchowe nie mog▒ powodowaµ powa┐nych obra┐e±. Skutkuj▒ one jedynie chwilow▒ zmian▒ wygl▒du postaci na bardziej czarn▒ i dymi▒c▒.

Uzupe│nienie D.
Si│a ci▒┐enia jest fenomenem falowym - skutkiem dzia│ania wolno propaguj▒cej fali o d│ugim okresie. Zjawisko to mo┐na zaobserwowaµ tu┐ przed upadkiem np. psa z du┐ej wysoko╢ci. Najpierw si│a ci▒┐enia dzia│a na jego nogi, kt≤re wyd│u┐aj▒ siΩ w kierunku ziemi. Potem, kiedy grawitacja dosiΩga dalej, tu│≤w zaczyna siΩ przemieszczaµ w d≤│, powoduj▒c nienaturalne wyd│u┐enie szyi. Kiedy si│a ci▒┐enia dociera do g│owy, r≤wnie┐ i ona zaczyna opadaµ, a cia│o psa powraca do swoich normalnych proporcji. Oczywi╢cie do momentu zetkniΩcia.

Wyszpera│ w necie:
Dominik "Franciszek" Guderski

	reklama
|41|