- Nie ma ciasu - pokrzykiwa│ Chi±czyk.
Przyjecha│ przed kilkoma laty do Polski, by wraz z dawnymi przyjaci≤│mi-studentami otworzyµ w Warszawie hurtowniΩ z chi±skimi rozmaito╢ciami.
Koledzy w akademiku dali mi znaµ, ┐e jest praca. Rozpoczyna│ siΩ kolejny semestr studi≤w i mia│em trochΩ wolnego czasu. Na pocz▒tku zawsze jest ba│agan i kilka dni nieobecno╢ci w szkole mo┐e byµ niezauwa┐one. Zgodzi│em siΩ natychmiast.
NastΩpnego dnia kilkunastoosobow▒ grup▒ stawili╢my siΩ w magazynie na przedmie╢ciach miasta. Praca polega│a na za│adowywaniu i roz│adowywaniu ciΩ┐arowych samochod≤w kartonami wype│nionymi produktami "made in China" skutecznie ostatnimi laty zalewaj▒cymi nasze bazary, sklepy i markety. Interes prosperowa│ dobrze, czego dowodem by│a przeprowadzka do wiΩkszego magazynu. Chi±czycy zatrudniali jak zwykle student≤w, kt≤rych status daje pewn▒ gwarancjΩ uczciwo╢ci, a po│▒czony z niewyg≤rowanymi wymaganiami i mo┐liwo╢ci▒ zatrudnienia "na czarno", czyni z nich dobrych pracownik≤w.
- Nie ma ciasu - brzmia│o to ╢miesznie w ustach niedu┐ego, sko╢nookiego cz│owieka, kt≤ry kierowa│ w tym momencie nami. Szczeg≤lnie ╢miesznie, ┐e nic innego po polsku nie wykrztusi│ z siebie przez ca│y tydzie±, gdy tam pracowa│em. Patrzy│ nam na rΩce.
A dlaczego pracowa│em, zamiast robiµ co╢ innego, bardziej przyjemnego ?
Bo liczy│ siΩ ka┐dy zarobiony grosz. Druga wyprawa trampingowa do Azji by│a ju┐ przygotowana. Po to, by zwiedzaµ Chiny pracowa│em w Polsce, w chi±skiej hurtowni, nic sobie nie robi▒c ze sk▒din▒d zabawnych pokrzykiwa± Chi±czyk≤w.
Silna motywacja, kt≤ra mn▒ kierowa│a dopingowala mnie by promowaµ produkty w markecie, nosiµ meble podczas przeprowadzek, wykonywaµ drobne prace biurowe, czy wyrΩczaµ leniwych student≤w z m│odszych lat przy nudnych projektach.
- Nie ma ciasu - przypomnia│em sobie, wysiadaj▒c z samolotu na peki±skim lotnisku kilka miesiΩcy p≤╝niej.