Ýsa'nýn öðrencilerinin sayýca çoðaldýðý o günlerde, Grekçe konuþan Yahudiler, günlük yardým daðýtýmýnda kendi dullarýna gereken ilginin gösterilmediðini ileri sürerek Aramice* konuþan Yahudilerden yakýnmaya baþladýlar. 2. Bunun üzerine Onikiler, bütün öðrencileri bir araya toplayýp þöyle dediler: "Tanrý sözünü yayma iþini býrakýp maddi iþlerle uðraþmamýz (ð) doðru olmaz. 3. Bu nedenle kardeþler, aranýzdan Ruh'la ve bilgelikle dolu, yedi saygýn kiþi seçin. Onlarý bu iþ için görevlendirelim. 4. Biz ise kendimizi duaya ve Tanrý sözünü yayma iþine adayalým."
5-6. Bu öneri bütün topluluðu hoþnut etti. Böylece, iman ve Kutsal Ruh'la dolu biri olan Ýstefan'ýn yanýsýra Filipus, Prokorus, Nikanor, Timon, Parmenas ve Yahudiliðe dönme Antakyalý Nikolas'ý seçip elçilerin önüne çýkardýlar. Elçiler de dua edip ellerini onlarýn üzerine koydular*.
7. Böylece Tanrý'nýn sözü yayýlýyor, Kudüs'teki öðrencilerin sayýsý arttýkça artýyor, kâhinlerden birçoðu da iman çaðrýsýna uyuyordu.
8. Tanrý'nýn lütfuyla ve kudretle dolu olan Ýstefan, halk arasýnda büyük harikalar ve mucizeler* yaratýyordu. 9. Ne var ki, Azatlýlar havrasý diye bilinen havranýn bazý üyeleri ve Kirene'den, Ýskenderiye'den, Kilikya'dan ve Asya ilinden bazý kiþiler Ýstefan'la çekiþmeye baþladýlar. 10. Ama Ýstefan'ýn konuþmasýndaki bilgeliðe ve Ruh'a karþý koyamadýlar. 11. Bunun üzerine birkaç kiþiyi el altýndan ayartarak onlara, "Bu adamýn Musa'ya ve Tanrý'ya karþý küfür dolu sözler söylediðini duyduk" dedirttiler.
12. Böylelikle halký, ihtiyarlarý ve din bilginlerini kýþkýrttýlar. Gidip Ýstefan'ý yakaladýlar ve Yüksek Kurul'un önüne çýkardýlar. 13. Getirdikleri yalancý tanýklar, "Bu adam durmadan bu kutsal yere ve Yasa'ya karþý konuþuyor" dediler. 14. "'Nasýralý Ýsa burayý yýkacak, Musa'nýn bize emanet ettiði töreleri de deðiþtirecek' dediðini duyduk."
15. Kurul'da oturanlarýn hepsi, Ýstefan'a baktýklarýnda yüzünün bir melek yüzüne benzediðini gördüler.