home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ Amiga MA Magazine 1997 #3 / amigamamagazinepolishissue03-1 / ma_1995 / 01 / ami009.txt < prev    next >
Text File  |  1997-04-06  |  10KB  |  202 lines
  1. ULEPSZANIE BLATU (cz. 2.)
  2.  
  3. <lead> W poprzednim odcinku omówiliômy najbardziej znane
  4. blankery. Jest to jednak kropla w morzu programów, majâcych na
  5. celu uprzyjemnienie i uîatwienie pracy z Workbenchem. Kolejnâ
  6. waûnâ grupâ programów typu commodities sâ narzëdzia, îâczâce w
  7. sobie wiele róûnych funkcji.
  8.  
  9. <a>Jarosîaw Horodecki
  10.  
  11. <txt> W odróûnieniu od stosunkowo prostych do napisania blankerów
  12. tych duûych commodities nie ma juû wcale tak wiele. Wynika to
  13. zapewne ze znacznie wiëkszej zîoûonoôci tych programów. Ich
  14. stworzenie wymaga wielu godzin pracy, a peîne przetestowanie
  15. graniczy niemalûe z niemoûliwoôciâ. Po dokîadnym przeszukaniu
  16. moich zbiorów udaîo mi sië jednak odnaleúê dwa z pewnoôciâ godne
  17. uwagi programy, które postaram sië teraz przedstawiê.
  18.  
  19. Pierwszy z nich nazwany zostaî YAK. Jest to skrót od sîów Yet
  20. Another Kommodity (czyli "jeszcze jedno commodity"). Program ten
  21. jest, jak na swoje moûliwoôci, bardzo krótki i nie zajmuje w
  22. pamiëci zbyt wiele miejsca. Jest to wiëc doskonaîe rozwiâzanie
  23. dla osób nie dysponujâcych zbyt rozbudowanymi konfiguracjami
  24. sprzëtu, a chcâcych nieco uîatwiê sobie pracë z Workbenchem. A
  25. YAK potrafi naprawdë sporo.
  26.  
  27. Program ten uruchamiamy jak kaûde inne commodity. Jeûeli chcemy,
  28. aby byî on uruchamiany po kaûdym resecie komputera, wystarczy
  29. przeîoûyê jego ikonkë do szuflady WBStartup. YAK, jak juû
  30. wspomniaîem, jest narzëdziem rozbudowanym, îâczâcym w sobie
  31. funkcje wielu mniejszych programików. Znajdziemy tutaj takie
  32. funkcje, jak: blanker ekranu oraz strzaîki myszy, definiowanie
  33. klawiszy funkcyjnych oraz znacznie rozbudowane operacje na
  34. okienkach oraz ekranach. Przejdúmy jednak do konkretów.
  35.  
  36. Archiwum YAK-a, w posiadanej przeze mnie wersji 1.58 tego
  37. programu, po rozpakowaniu do dowolnego katalogu jest juû gotowe
  38. do instalacji. Wystarczy wejôê do szuflady Install i wybraê jednâ
  39. z siedmiu wersji jëzykowych programu. Niestety, nie ma wôród
  40. nich wersji polskiej. Poniewaû jednak doîâczone zostaîy úródîowe
  41. pliki Locali w jëzyku angielskim, przetîumaczenie YAK-a na polski
  42. nie powinno stanowiê wiëkszego problemu.
  43.  
  44. Po zainstalowaniu programu w systemie, co dziëki powyûszemu
  45. instalerowi dokonuje sië niemalûe automatycznie, przechodzimy do
  46. odpowiedniego skonfigurowania programu, zgodnego z potrzebami
  47. uûytkownika. Pierwszâ rzeczâ, jakâ naleûy zrobiê, jest ustawienie
  48. zgodnych z naszymi potrzebami tooltype'ów, czyli linijek tekstu
  49. znajdujâcych sië w ikonce. Klikamy wiëc nad ikonkâ YAK-a (po
  50. instalacji znajdujâcâ sië w szufladzie WBStartup) i gdy jest ona
  51. zaznaczona, korzystamy z funkcji Information z menu Icons
  52. Workbencha. W otwartym okienku informacyjnym ikonki widzimy kilka
  53. wpisanych standardowo linijek. Oto wyjaônienie ich znaczenia:
  54.  
  55. DONOTWAIT -- potrzebne, gdy uruchamiamy YAK-a z szuflady
  56. WBStartup. W przeciwnym razie po kaûdym resecie ukazywaê sië
  57. bëdzie denerwujâcy requester.
  58.  
  59. APPICON= -- moûna tu podstawiê jednâ z dwóch wartoôci: TRUE albo
  60. FALSE. W pierwszym wypadku YAK po uruchomieniu na ekranie
  61. Workbencha zostawi ikonkë sîuûâcâ do wywoîania jego programu
  62. konfiguracyjnego, opcja FALSE natomiast powoduje rezygnacjë z
  63. ikonki.
  64.  
  65. CX_POPKEY= -- moûna tu zdefiniowaê klawisz, który bëdzie
  66. uaktywniaî program konfiguracyjny YAK-a. Definicja musi byê
  67. zgodna z amigowskim standardem zapisu klawiszy.
  68.  
  69. CX_PRIORITY= -- wartoôê liczbowa podana jako argument okreôla
  70. priorytet YAK-a przed innymi programami pracujâcymi w systemie.
  71. Najlepiej jest pozostawiê 0.
  72.  
  73. CX_POPUP= -- jeûeli jako argument podamy opcjë TRUE, po
  74. uruchomieniu automatycznie zostanie otwarte okno konfiguracji.
  75.  
  76. LANGUAGE= -- argumentem jest tu jëzyk, w jakim ma pracowaê YAK.
  77. Standardowo przyjëty jest angielski.
  78.  
  79. ICONNAME=, ICONXPOS= , ICONYPOS= -- definicja parametrów ikonki
  80. wyôwietlanej na Workbenchu po uruchomieniu YAK-a (jeûeli aktywna
  81. jest opcja APPICON). Okreôlamy kolejno: jej nazwë, wspóîrzëdnâ X
  82. oraz Y.
  83.  
  84. Warto jeszcze zauwaûyê, ûe niektore z podanych tooltype'ów w
  85. informacji ikonki ujëte sâ w nawiasy. W takim wypadku nie sâ one
  86. aktywne i nie majâ ûadnego znaczenia. Ich uaktywnienie nastëpuje
  87. dopiero po skasowaniu nawiasów.
  88.  
  89. Po uporaniu sië z podstawowymi parametrami z ikonki moûemy w
  90. koïcu uruchomiê YAK-a. Jeûeli nic w konfiguracji nie
  91. zmienialiômy, to na ekranie Workbencha powinna sië pojawiê
  92. ikonka, na której musimy kliknâê. Otworzy sië wtedy okienko
  93. programu konfiguracyjnego YAK-a.
  94.  
  95. Jak juû wspomniaîem, YAK îâczy w sobie wiele róûnych funkcji.
  96. Zacznijmy jednak od operacji na okienkach. Do wîâczania lub
  97. wyîâczania poszczególnych funkcji, dotyczâcych okienek, sîuûâ
  98. przeîâczniki umieszczone w prawej czëôci okna.
  99.  
  100. AutoPoint jest funkcjâ, dziëki której nie trzeba specjalnie
  101. naciskaê lewego klawisza myszy, aby uaktywniê dane okno.
  102. Wystarczy najechaê na nie strzaîkâ. Funkcja ta ma jednak jednâ
  103. istotnâ zaletë w porównaniu z tego rodzaju rozwiâzaniami
  104. zastosowanymi w innych programach. Uaktywnia sië dopiero wtedy,
  105. gdy kursor myszy sië zatrzyma, i to na okreôlony w konfiguracji
  106. czas. Kolejna funkcja to AutoPopToFront. Dziëki niej moûliwe jest
  107. automatyczne wydobywanie okienka, nad którym znajduje sië kursor
  108. myszy. Opcja ta jest oczywiôcie aktywna jedynie wtedy, gdy
  109. korzystamy takûe z AutoPoint. Podobne dziaîanie do AutoPoint ma
  110. równieû opcja KeyActivate. Umoûliwia ona uaktywnianie
  111. poszczególnych okienek poprzez naciôniëcie dowolnego klawisza.
  112. Nie ma oczywiôcie sensu stosowanie tejûe opcji równolegle z
  113. AutoPoint, gdyû opcje te w zasadzie wzajemnie sië wykluczajâ.
  114.  
  115. Kolejne dwie funkcje równieû sîuûâ uîatwieniu pracy z oknami.
  116. Mamy wiëc ClickToFront, umoûliwiajâcâ szybkie wydobycie
  117. wskazanego okna na pierwszy plan poprzez klikniëcie lewym
  118. przyciskiem myszy oraz ClickToBack, przerzucajâcâ okno pod
  119. wszystkie inne, poprzez uûycie kombinacji lewego i prawego
  120. przycisku myszy. Nie muszë chyba nikogo przekonywaê, jak takie
  121. drobne usprawnienie moûe przyspieszyê pracë z Workbenchem.
  122.  
  123. Nastëpne opcje sîuûâ dokîadnie do tego samego, po naciôniëciu
  124. odpowiedniego klawisza myszy uaktywniajâ po prostu okno. Pierwsza
  125. z nich umoûliwia jednak skorzystanie ze ôrodkowego klawisza
  126. trójklawiszowej myszy, druga natomiast pozwala na uaktywnienie
  127. okna za pomocâ prawego klawisza kaûdej myszy. Przy korzystaniu z
  128. tej drugiej moûliwoôci warto jednak pamiëtaê, aby ewentualnie
  129. zainstalowany w systemie program do obsîugi rozwijanych menu nie
  130. miaî wyûszego priorytetu niû YAK. W takim wypadku prawy klawisz
  131. nie bëdzie uaktywniaî okna, a jedynie rozwijaî odpowiednie menu.
  132.  
  133. Ostatnie dwie opcje odnoszâ sië natomiast do obsîugi ekranów.
  134. Pierwsza z nich, CycleScreens sîuûy do przeîâczania ekranów,
  135. druga to z kolei automatyczne uaktywnianie ekranów, znajdujâcych
  136. sië na pierwszym planie (ScreenActivate).
  137.  
  138. Jak wiëc widaê, drobnych usprawnieï jest doôê duûo. Czasem moûe
  139. sië jednak zdarzyê, iû nie ma potrzeby stosowaê tych funkcji na
  140. niektórych ekranach i w wypadku niektórych okien. Jest oczywiôcie
  141. gotowe rozwiâzanie problemu. W prawej czëôci gîównego okna
  142. konfiguracyjnego umieszczono cztery pola, przeznaczone do
  143. wpisywania tekstu. To wîaônie dziëki nim moûna zdefiniowaê, do
  144. których ekranów majâ sië odnosiê poszczególne funkcje. I tak
  145. AutoScreens to nazwy ekranów, na których dziaîaê bëdzie funkcja
  146. AutoPoint, ClickScreens to ekrany, na których dziaîaê bëdzie
  147. ClickToFront oraz ClickToBack. Ostatnie dwa pola to nazwy ekranów
  148. odnoszâce sië kolejno do funkcji AutoPopToFront oraz
  149. ClickToFront.
  150.  
  151. Pozostaîe ustawienia w YAK-u odbywajâ sië z poziomu osobnych
  152. menu, do których moûna przejôê, naciskajâc odpowiednie gadûety.
  153. Pierwszy z nich, nazwany Blanking, umoûliwia zdefiniowanie
  154. wszystkiego, co zwiâzane jest z blankerem wbudowanym w YAK-a.
  155. Mamy wiëc miejsce na czas, po jakim ma zostaê wygaszony ekran
  156. oraz po jakim ma zniknâê kursor myszy. Moûna równieû zdefiniowaê
  157. sposób znikania strzaîki, a takûe ustaliê, czy ma ona równieû
  158. znikaê po naciôniëciu klawisza.
  159.  
  160. Drugie z menu to naprawdë doskonaîe i potëûne narzëdzie, o ile
  161. sië nim odpowidnio posîuûymy. Mowa tu oczywiôcie o menu
  162. EditHotKeys, z którego poziomu moûna zdefiniowaê niemalûe dowolnâ
  163. liczbë klawiszy funkcyjnych, jakie bëdâ rozpoznawane przez
  164. system. Jednakûe nie tylko klawiatura musi byê úródîem
  165. uruchamiania zdefiniowanych poleceï, moûe nim byê równieû wyjëcie
  166. lub wîoûenie dyskietki, bâdú teû przyciôniëcie klawisza myszy.
  167. Funkcji, jakie moûna przyporzâdkowaê, teû jest doôê duûo. Przede
  168. wszystkim moûna oczywiôcie wywoîaê dowolnâ komendë AmigaDOS-u (a
  169. wiëc równieû plik skryptowy czy program w ARexxie), ale moûliwe
  170. jest takûe przyporzâdkowanie wielu funkcji oferowanych przez
  171. samego YAK-a, jak na przykîad zamykanie okienek, zmienianie ich
  172. wymiarów etc.
  173.  
  174. Ostatnie z okienek YAK-a zawiera kilka opcji, dla których nie
  175. moûna byîo znaleúê miejsca w innych okienkach. Jest to wiëc
  176. regulacja gîoônoôci "klikania" przy naciskaniu klawiszy
  177. (ClickVolume), czasu, po jakim uaktywnia sië okno znajdujâce sië
  178. pod kursorem myszy. Oprócz tych dwóch pól znajdziemy równieû trzy
  179. tzw. toggles (przeîâczniki), dziëki którym moûna wîâczyê lub
  180. wyîâczyê klikanie stacji dysków, moûliwoôê korzystania ze znaku
  181. "*" w zastëpstwie dowolnego îaïcucha znaków (jak w Unixie) oraz
  182. czarnâ ramkë wokóî ekranu (tylko system 3.0).
  183.  
  184. Jak widaê z powyûszego opisu, YAK ma naprawdë ogromne, jak na
  185. swojâ niewielkâ dîugoôê, moûliwoôci. Programik ten jest wiëc z
  186. caîâ pewnoôciâ doskonaîym narzëdziem dla kaûdego uûytkownika
  187. Workbencha. Jak jednak wspomniaîem na poczâtku tego tekstu, nie
  188. jest to jedyny rozbudowany program, który warto poleciê. Jest to
  189. natomiast program doskonale nadajâcy sië do uruchamiania na
  190. sîabszych konfiguracjach sprzëtowych (np. 2 MB, procesor MC68000
  191. lub MC68020).
  192.  
  193. Drugim wspomnianym przeze mnie pakietem o bardzo duûych
  194. moûliwoôciach jest KCommodity. Jest to chyba najbardziej
  195. rozbudowany program typu commodity, jaki kiedykolwiek napisano
  196. dla Amigi. Zajmuje jednak bardzo duûo pamiëci, korzystanie ze
  197. wszystkich jego funkcji pociâga równieû za sobâ spore
  198. spowolnienie pracy systemu. Niemniej jednak jego uniwersalnoôê i
  199. bardzo duûe moûliwoôci nakazujâ wspomnieê takûe o nim. Dlatego
  200. teû za miesiâc kolejny odcinek naszego cyklu poôwiëcë wîaônie
  201. temu programowi.
  202.