home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
Amiga MA Magazine 1997 #3
/
amigamamagazinepolishissue03-1
/
ma_1995
/
07
/
ami12
< prev
next >
Wrap
Text File
|
1997-04-15
|
20KB
|
583 lines
System na talerzu (cz. 19.)
---------------------------
AMIGA DOS
<a>Marek Pampuch
<sr>FORMAT (sformatuj)
<l>skîadnia dla systemu 1.2:
FORMAT [DRIVE] <n1> [NAME <n2>]
skîadnia dla systemu 1.3:
FORMAT [DRIVE] <n1> [NAME <n2>] [NOICONS] [QUICK] [FFS | NOFFS]
skîadnia dla systemu 2.0:
FORMAT [DRIVE] <n1> [NAME <n2>] [NOICONS] [QUICK] [FFS]
skîadnia dla systemu 2.1:
FORMAT [DEVICE | DRIVE] <n1> [NAME <n2>] [OFS] [FFS] [INTL |
INTERNATIONAL] [NOINTL| NOINTERNATIONAL] [NOICONS]
[QUICK]
skîadnia dla systemów 3.0 i 3.1:
FORMAT [DEVICE | DRIVE] <n1> [NAME <n2>] [OFS] [FFS] [INTL |
INTERNATIONAL] [NOINTL| NOINTERNATIONAL] [DIRCACHE]
[NODIRCACHE] [NOICONS] [QUICK]
<txt>gdzie: n1 -- nazwa stacji, w której bëdziesz formatowaî dysk
(np. df0:), n2 zaô to nazwa nadawana dyskietce przy formatowaniu
(maksimum 30 znaków).
<l>wzorzec dla systemu 1.2:
DEVICE=DRIVE/K/A, NAME/K/A
wzorzec dla systemu 1.3:
DEVICE=DRIVE/K/A, NAME/K/A, FFS=NOFFS/S, NOICONS/S, QUICK/S
wzorzec dla systemu 2.0:
DEVICE=DRIVE/K/A, NAME/K/A, FFS/S, NOICONS/S, QUICK/S
wzorzec dla systemu 2.1:
DEVICE=DRIVE/K/A, NAME/K/A, OFS/S, FFS/S,INTL=INTERNATIONAL/S,
NOINTL=NOINTERNATIONAL/S, NOICONS/S, QUICK/S
wzorzec dla systemów 3.0 i 3.1:
DEVICE=DRIVE/K/A, NAME/K/A, OFS/S, FFS/S,INTL=INTERNATIONAL/S,
NOINTL=NOINTERNATIONAL/S, DIRCACHE/S, NODIRCACHE/S, NOICONS/S,
QUICK/S
<txt>Czynnoôê polegajâca na uporzâdkowaniu noônika magnetycznego
na dyskietce w taki sposób, aby dyskietka ta byîa widziana przez
komputer, nie doczekaîa sië polskiego odpowiednika i nazywa sië z
angielska formatowaniem. Na nie sformatowanej dyskietce nie da
sië zapisaê ûadnych danych (jedynym wyjâtkiem jest kopiowanie
caîej dyskietki za pomocâ niektórych programów kopiujâcych. Nie
zawsze jednak jest to wskazane, na przykîad wtedy, gdy chcemy
przekopiowaê pojedynczy zbiór). A zatem, chociaûby z tego
wzglëdu, dobrze jest dyskietkë sformatowaê. Omawiany rozkaz
wykonuje opisanâ powyûej czynnoôê. Nie robi tego jednak zawsze
tak samo. Dysk bëdzie formatowany w systemie formatowania, jaki
jest dostëpny dla danej wersji systemu operacyjnego, czyli:
<r>
system operacyjny dostëpne systemy formatowania
1.2 OFS
1.3 OFS, FFS (twarde dyski)
2.0 OFS, FFS (twarde dyski i dyskietki)
2.1 OFS, FFS, MS-DOS
3.0 i 3.1 OFS, FFS, MS-DOS
<txt>Co oznaczajâ te tajemnicze skróty?
OFS (Original File System) to standardowy system formatowania
dostëpny dla wszystkich Amig. Po sformatowaniu w tym systemie
dyskietka ma teoretycznie 880 KB, praktycznie zaô dla uûytkownika
dostëpnych z tego jest 856 KB.
FFS (Fast File System) to ulepszony system standardowy,
wprowadzony od systemu 1.3 (tylko dla twardych dysków), a od
systemu 2.0 takûe i dla dyskietek. Daje on wiëcej miejsca na
sformatowanej dyskietce (teoretycznie 922 KB, praktycznie zaô 898
KB), ponadto pozwala na nieco szybszy zapis i odczyt danych.
UWAGA: W systemach od 2.1 w górë w zwiâzku z moûliwoôciâ
lokalizacji systemu pojawiî sië pewien kîopot. Okazaîo sië
bowiem, ûe po sformatowaniu katalogi zawierajâce znaki spoza
standardowego zestawu ASCII (na przykîad cedilla) bëdâ sortowane
"nie za bardzo alfabetycznie". Wprowadzono w tym celu odmianë o
nazwie "international" (miëdzynarodowa). Dyski tak sformatowane
bëdâ poprawiaîy katalog w taki sposób, ûe po uûyciu rozkazu DIR
lub LIST litery narodowe znajdâ sië na wîaôciwym miejscu.
Niestety, nie dotyczy to naszych "ogonków", a zatem moûemy sobie
darowaê formatowanie w trybie miëdzynarodowym, chyba ûe chcemy
rozróûniê wielkoôê znaków w nazwach. Jeôli sformatujemy bowiem
dysk w trybie miëdzynarodowym, moûemy napisaê të samâ nazwë
duûymi lub maîymi literami. Innych róûnic wîaôciwie nie ma.
MS-DOS to standard formatowania dyskietek pecetowych. Od systemu
2.1, dziëki umieszczeniu w systemie operacyjnym odpowiednich
procedur z programu CrossDOS, moûliwe jest formatowanie,
zapisywanie i odczytywanie dyskietek 720 KB (a na stacjach
przystosowanych do "gëstych" dyskietek, na przykîad na A4000,
takûe i 1,44 MB). UWAGA: Jeôli dyskietka ma sîuûyê do wymiany
danych pomiëdzy Amigâ a pecetem, przy pierwszym jej formatowaniu
radzë skorzystaê jednak z peceta, a nie z Amigi.
Pewnâ odmianâ opisanych wyûej formatów sâ wprowadzone od systemu
3.0 tryby DC-FFS i DC-OFS. Pozwalajâ one bowiem na zainstalowanie
tzw. directory cache (patrz opis parametru DIRCACHE).
W uzupeînieniu do tych informacji podajë, ûe ostatnio pojawiî sië
"pozafirmowy" system formatowania dyskietek o nazwie DSD (disk
spare device), dziaîajâcy wyîâcznie z systemami od 2.1 wzwyû.
Pozwala on na sformatowanie dyskietki wîoûonej do zwykîej stacji
na 1,04 MB (teoretycznie ma on dostëpne 984 KB, uûytkownik jednak
bëdzie mógî skorzystaê z 957 KB, niemniej posîugujâc sië
kombinacjâ DSS i FFS moûemy uzyskaê wspomniane 1,04 MB). Zapis i
odczyt z takich dyskietek jest jednak nieco wolniejszy niû w
zwykîym systemie OFS.
Rozkaz FORMAT byî kiedyô jednym z najwaûniejszych rozkazów
AmigaDOS. W miarë pojawiania sië programów, majâcych opcjë
formatowania, stawaî sië mniej przydatny, bo znacznie proôciej
byîo sformatowaê dyskietkë za pomocâ takiego programu. Prawie
wyeliminowaîy go programy kopiujâce caîe dyskietki, gdyû okazaîo
sië, ûe wîaôciwie dyskietek "nie potrzeba" formatowaê. Sîów "nie
potrzeba" uûyîem w cudzysîowie, bo (nieco póúniej) przekonano sië
jednak, ûe te cudowne programy przegrywajâ wprawdzie zawartoôê
dyskietki, niemniej ich trwaîoôê po przegraniu na nie
sformatowanâ dyskietkë jest znacznie mniejsza. Ponadto
formatowanie systemowe ma jeszcze jednâ zaletë. Ma ono domyôlnie
wîâczonâ opcjë weryfikacji (czyli sprawdzania poprawnoôci), co
sprawia, ûe moûemy w ten sposób wyeliminowaê uszkodzone w
jakikolwiek sposób dyskietki. Nie jest bowiem miîâ sprawâ, gdy
podczas kopiowania jakichô waûnych danych pojawi sië na ekranie
komunikat informujâcy, ûe nasza dyskietka jest do d...yskietki.
(Wiëkszoôê bowiem programów zarzâdzajâcych i kopiujâcych ma
domyôlnie wyîâczonâ opcjë weryfikacji, z czego dla "oszczëdnoôci"
czasu korzystajâ zarówno uûytkownicy, a zwîaszcza handlarze. A
potem wszystko sië zwala na wirusa lub nieumiejëtnâ obsîugë.)
Rola rozkazu FORMAT znacznie wzrosîa po wprowadzeniu na rynek
systemu 2.1. Wiëkszoôê wspominanych programów formatujâcych umie
to bowiem zrobiê tylko w systemach OFS i FFS. Systemowe
formatowanie pozwala natomiast na formatowanie we wszystkich
opisanych powyûej rodzajach. Wprawdzie akurat najwygodniej jest
to zrobiê z poziomu Workbencha, klikajâc na ikonë dyskietki i
ustawiajâc potrzebne opcje, niemniej sâ sytuacje (na przykîad
przy pisaniu skryptów), gdzie systemowy rozkaz FORMAT jest
niezastâpiony.
Przy formatowaniu naleûy pamiëtaê o jednym. Wprawdzie system
ostrzega nas przed konsekwencjami tego kroku, niemniej jeôli z
jakichkolwiek przyczyn zlekcewaûymy to ostrzeûenie, to w
odróûnieniu od funkcji Delete, którâ moûna przerwaê, tu nie
bëdzie juû ratunku. Dane na dysku wcale nie sâ zapisywane
kolejno, zatem moûe sië zdarzyê, ûe uruchomimy niechcâcy
formatowanie dysku 540 MB. Nawet jeôli od razu to zauwaûymy i
zastosujemy jedyny moûliwy w takim wypadku manewr, czyli
wyîâczenie Amigi z sieci, to pomijajâc juû ewentualne kîopoty z
walidacjâ, okaûe sië, ûe dane na dysku byîy rozmieszczone tak, ûe
wprawdzie sformatowaî sië tylko 1 MB, ale akurat zîoôliwie
zawieraîy --------------------?-----------------------fragmenty
danych wszystkich zbiorów na dysku. I wcale nie radziîbym tu
bezkrytycznie wierzyê "odzyskiwaczom" w rodzaju DiskSalva czy
Quarterback Tools, zwîaszcza jeôli mieliômy twardy dysk
sformatowany w jakimô innym niû OFS systemie.
Rozkaz FORMAT znajduje sië w katalogu SYSTEM.
Im wyûsza wersja systemu, tym wiëcej opcji rozkazu. Co one oznaczajâ?
DRIVE -- okreôla nazwë dysku, jaki chcemy formatowaê.
Dopuszczalne jest tu stosowanie nazw dyskietek: DF0:, DF1:, DF2 i
DF3: i nazw partycji twardego dysku (w zaleûnoôci od tego, jak je
nazwiemy, moûe to byê zarówno DH1:, jak i Work: czy System:). Nie
moûna natomiast formatowaê RAM: czy CD0: (choê zarówno RAM-dysk,
jak i kompakt dysk majâ "dysk" w nazwie). Uûytkownicy Amig 1200 i
600 mogâ próbowaê wstëpnie formatowaê takûe pamiëci na karcie
PCMCIA (urzâdzenie CC0:), choê w tym ostatnim wypadku
zdecydowanie bardziej polecaîbym skorzystanie z odpowiedniej
opcji programu "Prepcard". Uûytkownicy systemu 2.1 i wyûszych
mogâ sformatowaê takûe dyski PC0:, PC1:, PC2: i PC3:. W razie
potrzeby moûna uûyê innych nazw dysków, wówczas gdy zainstalujemy
odpowiednie urzâdzenie, na przykîad jeôli mamy zainstalowane
urzâdzenie "diskspare.device", moûemy stosowaê przy formatowaniu
nazwy DS0:, DS1: itd.
Sterownik dla dysku DS0: wyglâda nastëpujâco:
<l>
DS0: Device = diskspare.device
Unit = 0
Flags = 3
Surfaces = 2
BlockSize = 512
BlocksPerTrack = 12
Reserved = 2
Interleave = 0
LowCyl = 0
HighCyl = 81
Buffers = 25
BufMemType = 0
StackSize = 600
Priority = 10
GlobVec = -1
DosType = 0x444F5301
Mask = 0x0ffffffe
#
<txt>I jeszcze jedno: sterownik stacji, na której chcemy
formatowaê, MUSI byê zainstalowany na przykîad w zbiorze
Devs:Mountlist dla systemów starszych czy przez "przeciâgniëcie"
(ang. dragging) ikony odpowiedniego sterownika do katalogu
Devs:DosDrivers w systemach od 2.1 w górë. Nie musimy sië przy
tym martwiê stacjâ DF0:. Ona jest juû zainstalowana fabrycznie.
Problem wyniknie przy kolejnych stacjach dyskietek. W systemach
2.1 i wyûszych jest z tym zwiâzany drobny bîâd, dotyczâcy stacji
dysków na dyskietki wiëksze (5,25 cala). Jeôli na przykîad
skopiujemy ikonë PC2: czy DS1: do szuflady DEVS:DOS DRIVERS, a
potem odîâczymy (lub wyîâczymy stacjë majâcâ wyîâcznik), to przy
kolejnym uruchomieniu komputera spotka nas wyjâtkowo niemiîa
niespodzianka. Zamiast ekranu Workbencha pokaûe nam sië ekran
Guru! Moûemy sobie klikaê do woli lewym klawiszem -- efekt
zawsze bëdzie taki sam. Co robiê w takiej sytuacji? Trzeba
wyîâczyê Amigë, przyîâczyê nieszczësnâ stacjë, choê jest nam w
tej chwili niezbyt potrzebna, uruchomiê komputer i usunâê
sterownik. Teraz dopiero moûna wyîâczyê Amigë, odpiâê stacjë i
uruchomiê system ponownie. Lepiej jednak przeciâgnâê taki czasowo
uûywany sterownik do jakiegokolwiek innego katalogu, na przykîad
Storage, tuû po zakoïczeniu pracy z dodatkowâ stacjâ.
Sterowniki dodatkowych stacji, zarówno te z "mountlistu", jak i
te "ikonowe" dostarczane sâ zazwyczaj w wersji dla stacji "0",
czyli wbudowanej. Nie spotkaîem sië jeszcze z wypadkiem, aby
jakikolwiek sprzedawca dodatkowej stacji doîâczyî do niej
odpowiednie oprogramowanie. Moûe to stworzyê problemy, zwîaszcza
poczâtkujâcym uûytkownikom. Co robiê?
W zaleûnoôci od systemu:
Jeôli chcemy zainstalowaê nasz dysk w Amidze ze starszym systemem
(czytaj: w wersji 1.2 i 1.3), dopisujemy do zbioru
"DEVS:mountlist" za pomocâ dowolnego edytora nastëpujâcâ
sekwencjë:
<l>DF2: Device = trackdisk.device
Unit = 2
Flags = 1
Surfaces = 2
BlocksPerTrack = 11
Reserved = 2
Interleave = 0
LowCyl = 0
HighCyl = 79
Buffers = 5
BufMemType = 1
#
<txt>Nie musimy sië przy tym martwiê, ûe "nie mamy" sterownika o
nazwie "trackdisk.device" -- znajduje sië on bowiem w systemie.
Teraz w wierszu, w którym znajduje sië parametr UNIT, poprawiamy
go na 1 (jeôli doîâczanâ stacjâ jest df1:) lub pozostawiamy 2
(jeôli ma byê to stacja df2:, czyli na przykîad pierwsza
zewnëtrzna stacja doîâczana do A2000) itd. Na zakoïczenie pracy
poprawiamy nazwë na poczâtku na DF1: (lub pozostawiamy, jeôli ma
byê to stacja df2:).
Jeôli nasza Amiga potrafi obsîugiwaê "gëste" stacje dyskietek i
dysponujemy takâ stacjâ, musimy dopisaê do Mountlistu nastëpujâcâ
sekwencjë:
<l>/* 1.88 MB per Disk */
DF1: Device = highdensity.device
Unit = 0
Flags = 1
Surfaces = 2
BlockSize = 512
BlocksPerTrack = 22
Reserved = 2
Interleave = 0
LowCyl = 0
HighCyl = 79
Buffers = 50
BufMemType = 0
StackSize = 600
Priority = 10
GlobVec = -1
DosType = 0x444F5301
#
<txt>jeôli zaô 1,88 MB to dla nas nieco za maîo, moûemy spróbowaê
doîoûyê 40 KB za pomocâ sekwencji:
<l>/* 1.92 MB per Disk */
DF1: Device = highdensity.device
Unit = 0
Flags = 3
Surfaces = 2
BlockSize = 512
BlocksPerTrack = 24
Reserved = 2
Interleave = 0
LowCyl = 0
HighCyl = 81
Buffers = 50
BufMemType = 0
StackSize = 600
Priority = 10
GlobVec = -1
DosType = 0x444F5301
#
<txt>Teraz wystarczy skopiowaê do gîównego katalogu DEVS zbiór
sterownika (highdensity.device -- powinien byê dostarczony razem
ze stacjâ), i gotowe.
UWAGA: Nawet jeôli zdobëdziecie taki sterownik, nie radzë
eksperymentowaê z próbâ zainstalowania go dla normalnej stacji
df0:, przyniosîoby to bowiem znacznie bardziej "zabawne"
rezultaty niû próba sformatowania dyskietki na A500 z systemem
1.3 pod FFSem.
W nieco inny sposób postëpujâ uûytkownicy nowszych systemów.
Przeôledzimy to na przykîadzie sterownika PC0:. Odpowiednia
sekwencja sterujâca dla stacji "pseudopecetowej" wyglâda jak
poniûej:
<l>PC0: FileSystem = L:CrossDOSFileSystem
Device = mfm.device
Unit = 0
Flags = 1
Surfaces = 2
BlocksPerTrack = 9
Reserved = 1
Interleave = 0
LowCyl = 0
HighCyl = 79
Buffers = 5
BufMemType = 0
StackSize = 600
Priority = 5
GlobVec = -1
DosType = 0x4D534400
#
<txt>Moûna w podobny, jak opisany wyûej, sposób poprawiê ten
zbiór, zapisany pod nazwâ DEVS/DOSDRIVERS/PC0, który nie jest
niczym innym jak odpowiednim fragmentem mountlistu, i dopisaê go
do mountlistu jako PC1, lepiej jednak po poprawkach zapisaê go
pod nazwâ PC1, a nastëpnie dopisaê mu ikonë takâ samâ, jakâ ma
PC0:, i zmieniê jej nazwë na PC1:. Trzeba w tej ikonie zmieniê z
poziomu Workbencha opcjâ INFORMATION/ADD nazwë opcji UNIT na 1.
Kolejny parametr -- argument przy DRIVE (tj. nazwa formatowanego
dysku) MUSI byê podany.
NAME -- to nazwa, jakâ chcemy nadaê formatowanemu dyskowi. Moûe
liczyê do 30 znaków (choê potem niezbyt îadnie wyglâda ikona
dysku z dîugâ nazwâ na ekranie Workbencha, a ponadto ile to
wypisywania, na przykîad przy rozkazie DIR). Nazwa moûe zawieraê
spacje, lecz w takim wypadku musi byê podana w cudzysîowie, na
przykîad:
<l>FORMAT DF0: NAME "To jest mój dysk"
<txt>OFS -- parametr ten pozwala na formatowanie w systemie
standardowym. Jeôli w zbiorze "devs/mountlist" nie mamy jasno
okreôlonego innego systemu formatowania dla dysków, wówczas
zostanie on przyjëty domyôlnie i nie musimy go stosowaê.
FFS -- parametr ten pozwala na formatowanie w Fast File System.
Nie bëdzie dziaîaî w systemie 1.2, a takûe w systemie 1.3 przy
formatowaniu dyskietek (w wersji 1.3 moûna go zastosowaê tylko do
twardych dysków). Wprawdzie moûna skorzystaê przy formatowaniu
dyskietek w tych systemach z opisywanego parametru i system nie
wykaûe bîëdu, a nawet sformatuje dyskietkë, niemniej w rezultacie
na koïcu pojawi nam sië komunikat:
<l>Not a valid DOS disk in df0:
<txt>Moûemy teraz jedynie kliknâê na Cancel i wrócimy do Shella,
niemniej ôwieûo sformatowany dysk nie bëdzie widziany przez
komputer. Aby byîo ômieszniej, dysk jest sformatowany
najzupeîniej poprawnie, o czym moûna sië przekonaê, wkîadajâc tak
sformatowanâ dyskietkë do stacji jakiejkolwiek Amigi z systemem
2.0 lub wyûszym.
Podobnie dyskietki sformatowane na "nowszych" Amigach pod FFS-em
nie bëdâ widziane przez Amigi z systemami 1.2 i 1.3.
UWAGA: Istnieje program shareware, autorstwa Kamila Iskry,
pozwalajâcy na odczytywanie na komputerach z systemem 1.3
dyskietek sformatowanych pod FFS.
INTERNATIONAL -- spowoduje sformatowanie dyskietki w odmianie
"miëdzynarodowej". Dziaîa od systemu 2.1 w górë.
NOINTERNATIONAL -- jeôli mamy zainstalowanâ na staîe odmianë
"miëdzynarodowâ", a potrzebujemy sformatowaê dyskietkë
"normalnie", wówczas skorzystamy z tego parametru. Dziaîa od
systemu 2.1 w górë.
Parametrów OFS, FFS, INTL, NOINTL nie wolno stosowaê przy
formatowaniu dyskietek pecetowych czy makowskich.
DIRCACHE -- pozwala na zwiëkszenie szybkoôci czytania katalogów
przez zainstalowanie podrëcznej pamiëci na katalogi. Szybkoôê ta
na tak sformatowanej dyskietce jest zbliûona do szybkoôci
odczytywania normalnie (bez DIRCACHE) sformatowanego twardego
dysku, na twardzielach zaô staje sië prawie taka sama jak w
RAM-dysku. Jednak coô za coô. Zapis, odczyt i walidacja dysków
sformatowanych z tym parametrem bëdâ o okoîo 15% wolniejsze niû
dysków sformatowanych bez "dyrektorskiej kaszy". Dziaîa od
systemu 3.0 w górë. Ponadto dyskietka sformatowana z takim
parametrem nie bëdzie widziana na Amigach z systemami starszymi
niû 3.0.
NODIRCACHE -- wyîâcza opcjë DIRCACHE (na przykîad wtedy, gdy
zamontowaliômy jâ sobie na staîe).
QUICK -- pozwala na szybkie sformatowanie dyskietki. Ale co
nagle, to po diable. Szybkoôê uzyskujemy tu dlatego, ûe
formatowany jest "bootsector" na ôcieûce 0 i sektor z katalogiem
gîównym. Ponadto wyîâczana jest weryfikacja. Zachowywany jest
przy tym pierwotny system formatowania (OFS, FFS czy DSS).
Niemniej, jeôli dysk miaî bîâd odczytu zapisu na ôcieûce,
powiedzmy, 34., to bîâd ten pozostanie. Ponadto Quick Format
dziaîa tylko na dyskietki w formacie Amigi (nie naleûy go
stosowaê do dyskietek pecetowych czy makowych).
NOICONS -- domyôlnie podczas formatowania tworzony jest katalog
ômietnika (Trashcan) wraz z ikonâ. Zabiera to zupeînie
niepotrzebnie nieco miejsca na dysku, a ponadto stwarza pewien
problem tym, którzy dysponujâ tylko wbudowanâ stacjâ dyskietek.
Ikona ômietnika jest bowiem kopiowana z katalogu SYS: dysku, z
jakiego uruchamialiômy komputer. A zatem dodatkowa dyskoteka. Po
co to komu? Najlepiej wiëc wpisywaê przy kaûdym formatowaniu:
<l>FORMAT DF0: NAME:PUSTA NOICONS
<txt>Na zakoïczenie -- tabelka porównujâca iloôê wolnego miejsca
na dysku 2DD (w bajtach), uzyskanego przy róûnych wîâczonych
opcjach:
<r>
nazwa OFS FFS DSD
bez parametrów 855952 898048 957456
kosz 853024 894976 954528
miëdzynarodowy 855952 898048 957456
pamiëê katalogu 855464 897536 956968
kosz+pamiëê katalogu 852048 893952 953552
kosz+miëdzynarodowy 853024 894976 954528
FFS nie dotyczy nie dotyczy 1004544
kosz+FFS nie dotyczy nie dotyczy 1001472
<txt>Dla stacji dysków o podwójnej gëstoôci wartoôci te bëdâ
odpowiednio wiëksze. Moûna przyjâê, ûe dwukrotnie (choê jeôli
bëdziemy sië bawiê w aptekarzy, to okaûe sië, ûe o kilka bajtów
wiëcej).
Przy ocenianiu, co sië nam na taki dysk zmieôci, naleûy jeszcze
pamiëtaê o tym, ûe swojâ "daninë" pobiera nazwa kaûdego katalogu
(512 bajtów sztuka) i nazwa kaûdego zbioru (równieû 512 bajtów
sztuka). A zatem, jeôli chcemy skopiowaê na przykîad 1000 maîych
zbiorów na dyskietkë, to nie naleûy sië sugerowaê tylko sumâ ich
wielkoôci i pamiëtaê, ûe bëdziemy mieli mniej o okoîo 512 KB.
Jest to o tyle waûne, ûe wiëkszoôê opcji typu SIZE CHECK
(sprawdzania wielkoôci) w róûnych programach liczy të wielkoôê
niezbyt poprawnie. Lepiej liczyê zatem na siebie (to znaczy
samemu).
<sr>FOUNTAIN (fontanna, tu czcionki skalowalne)
<txt>Pod tâ nazwâ w systemie 2.0 wystëpuje rozkaz obsîugujâcy
czcionki skalowalne. Jest on identyczny z rozkazem INTELLIFONT z
systemów 2.1, 3.0 i 3.1, Róûni sië od niego tylko nazwâ. Rozkaz
INTELLIFONT zostanie opisany, gdy nadejdzie jego kolej.