home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
Amiga MA Magazine 1997 #3
/
amigamamagazinepolishissue03-1
/
ma_1995
/
09
/
ami918.txt
< prev
next >
Wrap
Text File
|
1997-04-07
|
6KB
|
130 lines
AMIGOWE MIARKOWANIE
<lead>Czas na kolejny odcinek serii o wykorzystaniu Amig w
technikach pomiarowych. Dziô teû kolejne przystawki pomiarowe dla
elektroników!
<a>Stanisîaw Szczygieî (Stanley)
<txt>W poprzednim odcinku zaznajomiliômy sië z formami
przedstawiania danych: w postaci zapisu analogowego i cyfrowego.
Zaprezentowaîem takûe sztuczkë, jak za pomocâ sygnaîów cyfrowych
przekazywaê wartoôci analogowe. Skoro teorië mamy za sobâ,
najwyûszy czas powróciê do praktyki: choê tak naprawdë
technologia pomiarów nie zawsze moûe sië bez niej obejôê.
<sr>Analogowo czy cyfrowo?
<txt>Powiâzanie czasu trwania impulsu z wartoôciâ mierzonego
parametru daje po prostu sygnaî zmienny o okreôlonej
czëstotliwoôci. Wynika to z wzoru fizycznego: czëstotliwoôê jest
odwrotnoôciâ okresu zmiennoôci sygnaîu. Inaczej mówiâc, jeôli
chcemy wartoôê (np. napiëcie) zmierzyê, stosowna przystawka musi
zamieniê owo napiëcie na czëstotliwoôê! Aby takâ zamianë
uproôciê, zostaîy zaprojektowane specjalne ukîady scalone,
nazywane powszechnie przetwornikami napiëcie-czëstotliwoôê. Ich
zadaniem jest odzwierciedlenie, podanego na wejôcie, napiëcia na
sygnaî zmienny o okreôlonej -- w sposób liniowy --
czëstotliwoôci. Liniowo, to znaczy na przykîad, ûe dwukrotnie
wiëkszemu napiëciu towarzyszy dwukrotnie wyûsza czëstotliwoôê,
trzykrotnie wiëkszemu -- trzykrotnie wyûsza czëstotliwoôê itd.
Czy jednak zawsze czëstotliwoôê bëdzie tak proporcjonalna do
sygnaîu wejôciowego?
Wszystko zaleûy od sposobu dokonywnia owej przemiany. Najczëôciej
jednak odbywa sië ona na drodze kwantyzacji napiëcia wejôciowego,
a wówczas charakterystyka takiego przetwornika wyglâda nieco
inaczej: wystarczy zresztâ spojrzeê na rysunek. Oczywiôcie wpîywa
to na dokîadnoôê pomiarów -- o tym rozmawialiômy w poprzednim
odcinku. Zapewnienie odpowiedniej precyzji pomiarów umoûliwia
duûa liczba poziomów kwantyzacji, a co za tym idzie, liczba bitów
przetwornika. Jest jeszcze inny minus takiego przetwarzania: musi
ono pewien czas trwaê. Moûna wiëc zapytaê: dlaczego nie stosuje
sië w peîni analogowych przetworników i nie operuje stricte
analogowymi wartoôciami? Bo takie "kwantujâce" przetworniki sâ
znacznie taïsze i îatwiejsza jest ich produkcja, a poza tym
ukîady liniowe sâ znacznie wraûliwsze na zakîócenia.
Kwantowanie wartoôci pomiarowej nie jest zresztâ wcale takie zîe.
Przy pomiarach bowiem nigdy nie unikniemy pewnego bîëdu. Jeôli
bîâd kwantyzacji bëdzie sië mieôciî w zaîoûonej dokîadnoôci
pomiaru, to czort z nim. Tak samo z czasem pomiaru -- skoro mamy
na wyjôciu sygnaî o okreôlonej czëstotliwoôci, to mniejsza z tym,
jak do tego dochodzi, byle tylko wszystko dziaîaîo poprawnie,
czyli w granicach zaîoûonych bîëdów pomiaru. Nie zawsze jest tak
dobrze. Gdy z czasem dobrniemy do pomiarów w peîni cyfrowych i
cyfrowego interfejsu do komputera, sprawa ta nabierze nieco
wiëkszego znaczenia. Póki co, nie musimy sië tym przejmowaê.
Do zaprezentowania dwu sposobów uzyskiwania sygnaîu pomiarowego
do naszego interfejsu posîuûâ dwa ukîady. Pierwszy z nich to
miernik pojemnoôci kondensatorów, bëdâcy w peîni konstrukcjâ
analogowâ.
<sr>Miernik pojemnoôci
<txt>Jak widaê ze schematu, jest on zbliûony konstrukcjâ do
niedawno prezentowanego ukîadu miernika rezystancji. Wynika to ze
sposobu pracy ukîadu. Jest to po prostu sterowany mierzonâ
wielkoôciâ (pojemnoôciâ) generator! Pozostaîe elementy
elektroniczne umoûliwiajâ nam jedynie matematyczne powiâzanie
uzyskiwanej czëstotliwoôci sygnaîu z wartoôciâ mierzonâ. Ukîad
jest w peîni analogowy -- najmniejsze nawet wahniëcie pojemnoôci
wpîywa natychmiast i bezpoôrednio na sygnaî wyjôciowy. A oto
wzory:
czas rozîadowania = 0.69 x R2 x C
czas îadowania = 0.69 x (R1 + R2) x C
Jak widaê, zarówno czas îadowania, jak i rozîadowania tak samo
(liniowo) zaleûâ od pojemnoôci, nie pojawia sië wiëc wâtpliwoôê,
który mierzyê interfejsem. Dla uîatwienia podam, ûe dla wartoôci
elementów:
R1 = 1 k
R2 = 440
kondensator o pojemnoôci 1uF bëdzie sië îadowaî dokîadnie jednâ
milisekundë. Precyzja pomiarów na ukîadzie NE555 oscyluje okoîo
5--10% przy stabilnoôci temperaturowej 90 ppm/stopieï Celsjusza,
lub ok. 50 ppm dla tego ukîadu w wersji CMOS (nie polecam nie
zaawansowanym -- bardzo îatwo uszkodziê!).
Jeôli chcemy zmieniê zakres pomiarowy na np. nanofarady --
rezystory powinny mieê odpowiednio wartoôê 1 M i 440 k. Sygnaî z
generatora moûna podaê bezpiecznie do pomiarów nawet bezpoôrednio
na komputer (choê ja doradzam raczej przedstawiony wczeôniej
interfejs).
<sr>Woltomierz
<txt>Drugim przykîadem jest przystawka woltomierza: najprostsza,
jakâ moûna wymyôliê, czyli po prostu ukîad przetwornika
napiëcie-czëstotliwoôê. Zastosowany zostaî ukîad scalony LM-331
(Natinal Semiconductor). Dla parametrów dobranych na rysunku
napiëciu 1 V odpowiada czëstotliwoôê 1 kHz. Analogicznie napiëciu
1 mV odpowiada czëstotliwoôê 1 Hz... Taka teû jest dokîadnoôê
mierzenia naszego przetwornika. Ukîad jest zasilany îatwo dla nas
osiâgalnym z komputera napiëciem 5 V. Za pomocâ opisanego ukîadu
moûemy z powodzeniem mierzyê napiëcie rzëdu kilku woltów.
Ukîad scalony pracuje na zasadzie zbliûonej do caîkujâcego
przetwornika analogowo-cyfrowego. Kwantowanie osiâga sië przez
impulsowe doprowadzanie napiëcia odniesienia. Szczegóîy pracy
konwertera -- w odpowiedniej literaturze.
Ten drugi ukîad jest dla nas szczególnie ciekawy. Istnieje bowiem
wiele elementów elektronicznych, których parametry sâ bezpoôrenio
zaleûne od róûnego rodzaju czynników zewnëtrznych: temperatury,
jasnoôci oôwietlenia itp. Sâ to fototranzystory, termistory,
fotooporniki... Tworzâc w oparciu o nie ukîady wejôciowe dla
opisanej przystawki, przy staîym napiëciu wejôciowym z îatwoôciâ
moûna mierzyê wielkoôci inne od elektrycznych! Przykîady
rozwiâzaï przedstawië za miesiâc w kolejnym odcinku serii.