Pierwsza czΩ╢µ Soldier of Fortune by│a chyba najbardziej brutaln▒ gr▒ ze wszystkich strzelanin FPP. Przypomina│a najlepsze filmy akcji, dziΩki dobrze odwzorowanemu systemowi uszkodze± cia│a. Przeciwnicy zachowywali siΩ bardzo realistycznie, a krew la│a siΩ obficie. Je╢li spodoba│a ci siΩ zabawa w ┐o│nierza, a ogromna dawka przemocy Ci nie przeszkadza, to nastΩpna czΩ╢µ tej gry na pewno Ci siΩ spodoba.

W drugiej czΩ╢ci Soldier of Fortune gracz zn≤w wciela siΩ w postaµ Johna Mullinsa, najemnika, kt≤ry pracuje dla organizacji antyterrorystycznej The Shop. Rozpoczynamy grΩ w Pradze, gdzie za zadanie mamy odnale╝µ doktora Ivanovicha. Podczas gry bΩdziemy "zwiedzaµ" r≤┐ne zak▒tki ╢wiata: od wspomnianej wcze╢niej Pragi a┐ po na przyk│ad d┐unglΩ kolumbijsk▒ i KamczatkΩ.



WiΩkszo╢µ akcji gry ogranicza siΩ do likwidowania terroryst≤w, nie ma tu ┐adnych skomplikowanych zagadek. Czasami dla odmiany gracz ma zadanie obs│ugiwaµ karabin maszynowy zamontowany z ty│u samochodu lub w helikopterze. WiΩkszo╢µ zada± trzeba wykonywaµ samodzielnie, choµ zdarzaj▒ siΩ te┐ i takie, w kt≤rych John dostaje kilkuosobowe wsparcie. Przej╢cie ca│ego singiel playera zajmuje jak na strzelaninΩ FPP sporo czasu, wszystkim misji nie licz▒c tutoriala jest ok. 60. "NarzΩdzia pracy" s▒ bardzo urozmaicone, a niekt≤re z nich posiadaj▒ kilka tryb≤w strzelania. Samych granat≤w dostΩpnych w grze o ile siΩ nie mylΩ osiem, do dyspozycji jest jeszcze kilkana╢cie karabin≤w maszynowych (OICW, M3a1, UZI, ka│asz), karabin snajperski, pistolety (np. Mk23 SOCOM), granatnik i oczywi╢cie shotgun (dwa rodzaje).



Inteligencja bot≤w stoi na wysokim poziomie. Potrafi▒ oni np. odrzuciµ granat, kt≤ry w│a╢nie wyl▒dowa│ pod ich nogami albo wychyliµ siΩ trochΩ zza ╢ciany i strzelaµ, zamiast wybiegaµ tu┐ pod lufΩ karabinu (co mia│o miejsce w poprzedniej czΩ╢ci). Algorytmy steruj▒ce zachowaniem bot≤w nie s▒ pozbawione wad. Podczas gry zdarzy│o mi siΩ nieraz, ┐e bot po prostu "zaci▒│ siΩ" i sta│ w miejscu nieruchomo, tak jakby mnie nie widzia│. W grze wystΩpuj▒ te┐ inne wpadki, np. terrory╢ci pojawiaj▒ siΩ nagle nie wiadomo sk▒d tu┐ za plecami Johna. W niekt≤rych miejscach do ┐o│nierza mo┐na podej╢µ od ty│u niemal tak blisko, ┐e gdyby to by│o mo┐liwe da│oby siΩ odebraµ mu karabin, a on by tego nie zauwa┐y│. W innych za╢ sytuacjach przeciwnicy us│ysz▒ ciΩ, choµby╢ niewiadomo jak cicho siΩ skrada│. Takich moment≤w podczas gry na szczΩ╢cie nie ma zbyt wiele. Jest jeszcze jedna rzecz, kt≤ra mnie bardzo zirytowa│a: mianowicie gra ustawiona z detalami na max. │aduje siΩ strasznie d│ugo (szczeg≤lnie na starszym sprzΩcie), na szczΩ╢cie niewielki upgrade kompa i minimalne obni┐enie jako╢ci grafy znacznie przyspiesza wczytywanie siΩ save'a.



Pod wzglΩdem graficznym SoF II prezentuje siΩ doskonale. Szczeg≤lnie dobrze wypadaj▒ postacie, s▒ stworzone z oko│o 3000 polygon≤w i pokryte bardzo szczeg≤│owymi teksturami w rozdzielczo╢ci 1024x1024. Na ka┐d▒ bro± przypada ╢rednio 1500 polygon≤w.. Inne elementy graficzne wypadaj▒ te┐ co najmniej dobrze, jedynie animacja postaci jest trochΩ niedopracowana. Jak na tak szczeg≤│ow▒ grafikΩ wymagania sprzΩtowe s▒ do╢µ ╢rednie, na kompie P3 650MHz, 256MB RAM i TNT2 w ╢rednich detalach i 800x600x16 mo┐na w miarΩ komfortowo graµ. Po zmianie karty graf. na GeForce 2MX-400 da siΩ graµ z detalami ustawionymi na max.


: do g≤ry :

SoF II jest gr▒ wybitnie brutaln▒ (co zreszt▒ widaµ na screenach), pod tym wzglΩdem jest niezwykle realistyczna. Ka┐da z postaci ma 36 stref uszkodze± i w zale┐no╢ci od tego gdzie zostanie postrzelona, odpowiednio reaguje. Np. ┐o│nierz postrzelony w szyjΩ │apie siΩ za gard│o, dusi i ginie od jednego strza│u, a trafiony w nogΩ kuleje, ale nie ginie od razu. Rany powstaj▒ dok│adnie w tym miejscu gdzie przeciwnik zosta│ trafiony, a ko±czyny za pomoc▒ odpowiednio mocnej broni mo┐na po prostu odstrzeliµ! Pechowiec postrzelony ze strzelby z bliska prosto w g│owΩ mo┐e j▒ straciµ zostawiaj▒c tylko krwist▒ plamΩ i resztki wylewaj▒cego siΩ m≤zgu. Jaki z tego efekt? - po prostu obrzydliwy, ale taka jest cena realizmu. Je╢li kto╢ chce siΩ pobawiµ w najemnika to lepiej niech to zrobi przed monitorem kompa, a nie w realnym ┐yciu. Osobom ze s│abymi ┐o│▒dkami i wra┐liwymi na ogromn▒ przemoc wystΩpuj▒c▒ w tej grze radzΩ podczas instalacji wybraµ opcjΩ minimal violence (niewielka ilo╢µ przemocy).



Do efekt≤w d╝wiΩkowych nie mam ┐adnych zastrze┐e±. Wszystkie pocz▒wszy od wystrza│≤w karabin≤w maszynowych, a┐ po jΩki umieraj▒cych ┐o│nierzy s▒ bardzo realistyczne. Podk│ad muzyczny jest do╢µ przeciΩtny i to w│a╢nie sprawia, ┐e ta gra nie ma takiego charakterystycznego klimatu i poczucia strachu, jaki jest w np. Aliens vs Predator 2. Opr≤cz opisanego przeze mnie singiel playera jest tak┐e tutorial i ciekawe narzΩdzie o nazwie Random Mission Generator. Jest to generator losowych misji, w kt≤rym mo┐na ustawiµ takie parametry, jak: rodzaj misji (infiltration, assassination, demolition i escape), porΩ dnia, lokacjΩ, ekwipunek, limit czasowy (lub jego brak). Tryb multiplayer oferuje kilka tryb≤w: deathmatch, team deathmatch, capture the flag oraz chyba najciekawszy infiltration, w kt≤rym jedna z dru┐yn musi wykra╢µ jaki╢ przedmiot z bazy przeciwnika w okre╢lonym czasie.



Na koniec chcia│bym dodaµ, ┐e stosunek ceny do jako╢ci jest ni┐szy ni┐ w przypadku chocia┐by wspomnianego wcze╢niej AvP2, poza tym kilka denerwuj▒cych burak≤w, jakie uda│o mi siΩ znale╝µ podczas grania zmusi│y mnie do wystawienia zaledwie ≤semki. My╢lΩ, ┐e taka ocena jest jak najbardziej zas│u┐ona.

OCENA:    8 / 10       [skala ocen]

Rodzaj gry: Producent: Dystrybutor:   Cena: Internet: FPP Raven Software L.E.M. 169 z│ www.ravensoftware.com Wymagania: - minimalne: Celeron 400, 64 MB RAM, karta graf. min. 16MB z Open GL, ok. 1,2 GB na HDD; - zalecane: Athlon 1 GHz, 256 RAM, GeForce 2 Ti