Rozsmakujcie siΩ w tym jak ╢cisza, wyd│u┐a, delikatnie intonuje, by gwa│towniej zanuciµ, co╢ absolutnie fantastycznego. Muzyka pozostaje w tle, a raczej stanowi uzupe│nienie g│osu Dolores. Wokalistka dyryguje utworem, decyduje o jego nerwie. Zdecydowanie najwspanialsza piosenka na p│ycie.
"I Can't Be With You" to druga na p│ycie kompozycja i kolejna per│a. Fantastyczne, dynamiczne wej╢cie gitar w refrenie (co wa┐ne, nie przesterowanych) no i ten wokal!
Ma│▒, acz wy╢mienit▒, per│Ω stanowi "Empty". W│a╢ciwie muzyka jest tu szcz▒tkowa. Dolores ╢piewa tak nieprawdopodobnie piΩknie, ┐e cz│owiek czuje w sercu jakie╢ uk│ucie. Szczeg≤lnie godne zwr≤cenia uwagi jest przepiΩkne przej╢cie od wysokiej do niskiej partii wokalnej.
Nie wiem czemu, ale niesamowicie przypad│a mi do gustu kompozycja "Dreaming My Dreams", spokojnie, bez chaosu, za╢piewana. Niemniej koj▒ce walory muzyki mieszaj▒ siΩ tu z delikatnym wokalem Dolores w doskona│ych proporcjach.
The Cranberries graj▒ w oparciu o standardowy rockowy sk│ad, a wiΩc perkusja, gitara, gitara basowa i wokal. Od czasu do czasu wspieraj▒ ich partie smyczk≤w, a tak┐e str≤j gitar zostaje obni┐ony. To, co najbardziej mnie w tym wszystkim frapuje to teksty, na kt≤re nie zwracam w og≤le uwagi. Jak dla mnie wydaj▒ siΩ byµ trochΩ nazbyt pretensjonalne i tym samym niezbyt interesuj▒ce. Nie przeszkadza mi to jednak w ┐aden spos≤b delektowaµ siΩ t▒ p│yt▒.
Po ten album warto siΩgn▒µ, choµby po to by poznaµ, nie bΩdzie to przesad▒, najbardziej utalentowan▒ i chyba najlepsz▒ wokalistkΩ rockow▒ lat dziewiΩµdziesi▒tych. Ta p│yta to nieprawdopodobnie piΩkne prze┐ycie estetyczne, dla wyrobionych s│uchaczy per│a, stanowi▒ca obowi▒zkow▒ pozycjΩ w domowej p│ytotece. Absolutnie, zdecydowanie i bezwarunkowo polecam!!!
OCENA: 6 / 6
ROK WYDANIA: 1994
WYDAWCA: Island Records / Universal
01. Ode To My Family
02. I Can't Be With You
03. Twenty One
04. Zombie
05. Empty
06. Everything I Said
07. The Icicle Melts
08. Disappointments
09. Ridiculous Thoughts
10. Dreaming My Dreams
11. Yeat's Grave
12. Daffodil Lament
13. No Need To Argue