Odmierzam sobie kolejne czΩ╢ci cyklu "Centrum Galaktyki" z umiarem. Po recenzowanym w 3 numerze Esensji "W oceanie nocy" przeczyta│em kilka innych pozycji, po czΩ╢ci z zasady, ale po czΩ╢ci tak┐e by och│on▒µ i zbyt szybko cyklu nie wyczerpaµ, zanim zakupi│em tom 2 "Przez morze s│o±c" - zbyt rzadko trafiaj▒ siΩ dzi╢ kontynuacje warte czytania. Niestety poch│on▒│em go r≤wnie szybko, co tom 1 i dzi╢ ju┐ na stercie ksi▒┐ek do przeczytania le┐y tom 3.

"Przez morze s│o±c" nie powinno zawie╢µ czytelnika, kt≤remu przypad│a do gustu czΩ╢µ pierwsza. Brenford zadba│ o to, jak tylko m≤g│, czyni▒c g│≤wnym bohaterem powie╢ci raz jeszcze niepokornego, aroganckiego Anglika, Nigela Walmsleya, kt≤rego zd▒┐y│o siΩ polubiµ na stronach "W oceanie nocy". Chocia┐ akcja powie╢ci rozpoczyna siΩ w roku 2056, Nigel wci▒┐ jeszcze jest fizycznie sprawny za spraw▒ jednego z wynalazk≤w osi▒gniΩtych w miΩdzyczasie przez ludzko╢µ. Niewykluczone, ┐e autor pozwoli│ nam raz jeszcze asystowaµ Nigelowi z czystego sentymentu do tej postaci; postaci, kt≤rej los wyre┐yserowa│ rolΩ pierwszoplanow▒ we wszystkich wydarzeniach zwi▒zanych z odkryciem istnienia obcych cywilizacji.

Tak wiΩc dziΩki slotom spowalniaj▒cym towarzyszymy Nigelowi w locie "Lansjerem", kopi▒ wraka statku kosmicznego, znalezionego na KsiΩ┐ycu, zbudowanym ogromnym wysi│kiem trzech supermocarstw. Celem jest Izyda, planeta, z kt≤rej na ZiemiΩ trafiaj▒ sygna│y wskazuj▒ce sztuczne pochodzenie. Kiedy dzielna za│oga "Lansjera" pokonuje kolejne lata ╢wietlne, na Ziemi zaczyna siΩ piek│o. Oto w oceanach pojawiaj▒ siΩ nieznane wcze╢niej gatunki, kt≤re szybko parali┐uj▒ gospodarkΩ ╢wiatow▒ niszcz▒c dos│ownie ca│y transport transoceaniczny. Wszystko wskazuje na to, ┐e s▒ to stworzenia pochodzenia pozaziemskiego...

Wszystko to brzmieµ mo┐e banalnie, fabu│a w og≤lnym zarysie nie grzeszy oryginalno╢ci▒. Ale to tylko pozory. W rzeczywisto╢ci Brenford buduje na tych fundamentach imponuj▒co realistyczn▒ opowie╢µ, w niczym nieustΩpuj▒c▒ czΩ╢ci pierwszej. Wyci▒ga z szuflady kolejne pomys│y i z zapa│em i wiarygodnie wciela je w ┐ycie. Ponownie mo┐emy delektowaµ siΩ pisarskim talentem autora w najr≤┐niejszych wcieleniach. Dla mi│o╢nik≤w twardej odmiany science-fiction bΩdzie to prawdopodobnie uczta.