1-3. Sayýn Teofilos,
Birçok kiþi aramýzda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya giriþmiþtir. Nitekim baþlangýçtan beri bu olaylarýn görgü tanýðý ve Tanrý sözünün hizmetkârý olmuþ olanlar bunlarý bize iletmiþlerdir. Ben de tüm bu olaylarý ta baþýndan özenle araþtýrmýþ olarak bunlarý sana sýrasýyla yazmayý uygun gördüm. 4. Öyle ki, sana verilen bilgilerin doðruluðunu bilesin.
5. Yahudiye kralý Hirodes zamanýnda, Abiya bölüðünden Zekeriya adýnda bir kâhin vardý. Harun'un soyundan olan karýsýnýn adý ise Elizabet'ti. 6. Her ikisi de Tanrý'nýn gözünde doðru kiþilerdi, Rab'bin tüm buyruk ve kurallarýna eksiksizce uyarlardý. 7. Elizabet kýsýr olduðu için çocuklarý olmuyordu. Her ikisinin de yaþý ilerlemiþti.
8. Zekeriya, hizmet sýrasýnýn kendi bölüðünde olduðu bir gün, Tanrý'nýn önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu. 9. Kâhinlik geleneðine göre, Rab'bin tapýnaðýna girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmiþti. 10. Buhur yakma saatinde bütün halk topluluðu dýþarýda dua ediyordu.
11. Bu sýrada, Rab'bin bir meleði buhur sunaðýnýn saðýnda dikilip Zekeriya'ya göründü. 12. Zekeriya onu görünce þaþýrdý, korkuya kapýldý. 13. Melek ona, "Korkma, Zekeriya" dedi, "duan kabul edildi. Karýn Elizabet sana bir oðul doðuracak ve sen onun adýný Yahya koyacaksýn. 14. Sevinip coþacaksýn. Birçoklarý da onun doðumuna sevinecekler. 15. O, Rab'bin gözünde büyük olacaktýr. Hiç þarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruh'la dolacaktýr. 16. Ýsrail oðullarýndan birçoðunu, Tanrýlarý olan Rab'be döndürecek. 17. Babalarýn yüreklerini çocuklarýna, söz dinlemeyenleri de doðru kiþilerin anlayýþýna döndürmek ve Rab için hazýrlanmýþ bir halký yetiþtirmek üzere, Ýlyas'ýn ruhu ve gücüyle Rab'bin önünden gidecektir."
18. Zekeriya meleðe, "Bundan nasýl emin olabilirim?" dedi. "Çünkü ben yaþlandým, karýmýn da yaþý ilerledi."
19. Melek ona þöyle karþýlýk verdi: "Ben Tanrý'nýn huzurunda duran Cebrail'im. Seninle konuþmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim. 20. Ýþte, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadýðýn için dilin tutulacak, bunlarýn gerçekleþeceði güne dek konuþamayacaksýn."
21. Bu sýrada Zekeriya'yý bekleyen halk, onun tapýnakta bu kadar uzun süre kalmasýna þaþtý. 22. Zekeriya ise dýþarý çýktýðýnda onlarla konuþamadý. O zaman tapýnakta bir görüm gördüðünü anladýlar. Kendisi onlara iþaretler yapýyor, ama konuþamýyordu.
23. Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü. 24. Bir süre sonra karýsý Elizabet gebe kaldý ve beþ ay evine kapandý. 25. "Bunu benim için yapan Rab'dir" dedi. "Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasýndaki utancýmý kaldýrdý."
26-27. Elizabet'in hamileliðinin altýncý ayýnda Tanrý, melek Cebrail'i, Celile'de Nasýra denilen kente, Davud'un soyundan Yusuf adýndaki adama niþanlý olan bir kýza gönderdi. Kýzýn adý Meryem'di. 28. Onun yanýna giren melek, "Ey Tanrý'nýn lütfuna eriþen kýz, selam! Rab seninledir" dedi.
29. Söylenenlere çok þaþýran Meryem, bu selamýn ne anlama gelebileceðini düþünmeye baþladý. 30. Ama melek ona, "Korkma Meryem" dedi, "sen Tanrý'nýn lütfuna eriþtin. 31. Bak, gebe kalýp bir oðul doðuracaksýn, adýný Ýsa koyacaksýn. 32. O büyük olacak, kendisine 'en yüce Olan'ýn Oðlu' denecek. Rab Tanrý O'na, atasý Davud'un tahtýný verecek. 33. O da sonsuza dek Yakub'un soyu üzerinde egemenlik sürecek, ve egemenliðinin sonu gelmeyecektir."
34. Meryem meleðe, "Bu nasýl olur, ben erkeðe varmadým ki?" dedi.
35. Melek ona þöyle cevap verdi: "Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, en yüce Olan'ýn gücü senin üstüne gölge salacak. Bunun için doðacak olana kutsal, Tanrý Oðlu denecek. 36. Bak, senin akrabalarýndan Elizabet de yaþlýlýðýnda bir oðlana gebe kalmýþtýr. Kýsýr bilinen bu kadýn altýncý ayýndadýr. 37. Tanrý'nýn yapamayacaðý hiçbir þey yoktur."
38. "Ben Rab'bin kuluyum" dedi Meryem, "bana dediðin gibi olsun." Bundan sonra melek onun yanýndan ayrýldý.
39. O günlerde Meryem kalkýp aceleyle daðlýk bölgeye, Yahuda oymaðýnýn bir kentine gitti. 40. Zekeriya'nýn evine girerek Elizabet'i selamladý. 41-42. Elizabet Meryem'in selamýný duyunca rahmindeki çocuk hopladý. Kutsal Ruh'la dolan Elizabet, yüksek sesle þöyle dedi: "Kadýnlar arasýnda kutsanmýþ bulunuyorsun, senin rahminin ürünü de kutsanmýþtýr! 43. Nasýl oldu da Rabbimin annesi yanýma geldi? 44. Bak, selamýnýn sesi kulaklarýma eriþtiði an, çocuk rahmimde sevinçle hopladý. 45. Ýman eden kadýna ne mutlu! Çünkü Rab'bin ona söylediði sözler gerçekleþecektir."
46-47. Meryem de þöyle dedi:
"Caným Rab'bi ulular;
ruhum, Kurtarýcým Tanrý sayesinde sevinçle coþar.
48. Çünkü O, sýradan biri olan kuluyla ilgilendi.
Ýþte, bundan böyle tüm kuþaklar beni mutlu sayacak.
49. Çünkü güçlü Olan, benim için büyük iþler yaptý.
O'nun adý kutsaldýr.
50. Kuþaktan kuþaða kendisinden korkanlara merhamet eder.
51. Eliyle güçlü iþler yaptý;
kibirlileri yüreklerindeki kuruntularla darmadaðýn etti.
52. Hükümdarlarý tahtlarýndan indirdi,
sýradan insanlarý yükseltti.
53. Aç olanlarý iyiliklerle doyurdu,
zenginleri ise elleri boþ çevirdi.
54-55. Atalarýmýza söz verdiði gibi,
Ýbrahim'e ve onun soyuna sonsuza dek
merhamet etmeyi unutmayarak
kulu Ýsrail'in yardýmýna yetiþti."
56. Meryem, üç ay kadar Elizabet'in yanýnda kaldý, sonra kendi evine döndü.
57. Elizabet'in doðum yapacaðý vakit geldi ve bir oðlan doðurdu. 58. Komþularýyla akrabalarý Rab'bin ona ne büyük merhamet gösterdiðini duyunca, onun sevincine katýldýlar. 59. Sekizinci gün çocuðun sünneti için geldiler. Ona, babasýnýn adýna göre Zekeriya adýný koyacaklardý. 60. Ama annesi, "Hayýr, adý Yahya olacak" dedi.
61. Ona, "Akrabalarýn arasýnda bu adý taþýyan hiç kimse yok ki" dediler.
62. Bunun üzerine babasýna iþaretler yaparak çocuðun adýný ne koymak istediðini sordular. 63. Onlardan bir yazý levhasý isteyen Zekeriya, "Adý Yahya'dýr" diye yazdý. Herkes þaþakaldý. 64. O anda Zekeriya'nýn aðzý açýldý, dili çözüldü. Tanrý'yý överek konuþmaya baþladý. 65. Çevrede oturanlarýn hepsi korkuya kapýldý. Bütün bu olaylar, Yahudiye'nin daðlýk bölgesinin her yanýnda konuþulur oldu. 66. Duyan herkes derin derin düþünüyor, "Bu çocuk acaba ne olacak?" diyordu. Çünkü Rab (a) onunla birlikteydi.
67. Çocuðun babasý Zekeriya, Kutsal Ruh'la dolarak þu peygamberlikte bulundu:
68. "Ýsrail'in Tanrýsý olan Rab'be övgüler olsun!
Çünkü halkýnýn yardýmýna gelip onlarý fidyeyle kurtardý. 69-71. Eski çaðlardan beri
kutsal peygamberlerinin aðzýndan bildirdiði gibi,
kulu Davud'un soyundan
bizim için güçlü bir kurtarýcý (b) çýkardý;
düþmanlarýmýzdan,
bizden nefret edenlerin hepsinin elinden
kurtuluþumuzu saðladý.
72. Böylece atalarýmýza merhamet ederek
kutsal antlaþmasýný anmýþ oldu.
73-75. Nitekim bizi düþmanlarýmýzýn elinden kurtaracaðýna
ve ömrümüz boyunca
kendi önünde kutsallýk ve doðruluk içinde,
korkusuzca kendisine tapýnmamýzý saðlayacaðýna dair
atamýz Ýbrahim'e ant etmiþti. 76-77. Sen de, ey çocuk,
en yüce Olan'ýn peygamberi diye anýlacaksýn.
Rab'bin yollarýný hazýrlamak üzere önünden gidecek
ve O'nun halkýna,
günahlarýnýn baðýþlanmasýyla kurtulacaklarýný bildireceksin.
78. Çünkü Tanrýmýzýn yüreði merhamet doludur.
79. O'nun merhameti sayesinde,
yücelerden doðan Güneþ (c),
karanlýkta ve ölümün gölgesinde yaþayanlara ýþýk saçmak
ve ayaklarýmýzý esenlik yoluna yöneltmek üzere
yardýmýmýza gelecektir."
80. Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. Ýsrail halkýna görüneceði güne dek çöllerde yaþadý.