Sept günü geçince, Mecdelli Meryem, Yakub'un annesi Meryem ve ßalome gidip Ýsa'nýn cesedine sürmek üzere baharat satýn aldýlar. 2. Haftanýn ilk günü* sabah çok erkenden, güneþin doðuþuyla birlikte mezara gittiler. 3. Aralarýnda, "Mezarýn giriþindeki taþý bizim için kim yana yuvarlayacak?" diye konuþuyorlardý.
4. Baþlarýný kaldýrýp bakýnca, o kocaman taþýn yana yuvarlanmýþ olduðunu gördüler. 5. Mezara girip sað tarafta beyaz bir kaftan giyinmiþ genç bir adamýn oturduðunu görünce çok þaþýrdýlar.
6. Adam onlara, "ßaþýrmayýn!" dedi. "Siz çarmýha gerilmiþ olan Nasýralý Ýsa'yý arýyorsunuz. O dirildi, burada yok. Ýþte O'nu yatýrdýklarý yer. 7. ßimdi O'nun öðrencilerine ve Petrus'a gidip þöyle deyin: 'Ýsa sizden önce Celile'ye gidiyor. Size bildirdiði gibi, kendisini orada göreceksiniz.'"
8. Kadýnlar mezardan çýkýp kaçtýlar. Onlarý bir titreme, bir þaþkýnlýk almýþtý. Korkularýndan kimseye bir þey söylemediler.
9. Ýsa, haftanýn ilk günü sabah erkenden dirildiði zaman önce Mecdelli Meryem'e göründü. Bu kadýndan yedi cin kovmuþtu. 10. Meryem gitti, Ýsa'yla bulunmuþ olan, þimdiyse yas tutup gözyaþý döken öðrencilerine haberi verdi. 11. Ne var ki onlar, Ýsa'nýn diri olduðunu ve Meryem'e göründüðünü duyunca inanmadýlar.
12. Bundan sonra Ýsa kýrlara doðru yürümekte olan öðrencilerinden ikisine deðiþik bir biçimde göründü. 13. Bunlar geri dönüp diðerlerine haber verdiler, ama diðerleri bunlara da inanmadýlar.
14. Ýsa daha sonra, sofrada otururlarken Onbirlere* göründü. Kendisini dirilmiþ olarak görenlere inanmadýklarý için imansýzlýklarýndan ve yüreklerinin duygusuzluðundan ötürü onlarý azarladý.
15. Ýsa onlara þöyle buyurdu: "Bütün dünyaya gidin, Müjde'yi bütün yaradýlýþa duyurun. 16. Ýman edip vaftiz olan kurtulacak, iman etmeyen ise hüküm giyecek.17- 18. Ýman edenlerle birlikte görülecek belirtiler þunlardýr: benim adýmla cinleri kovacaklar, yeni dillerle konuþacaklar, yýlanlarý elleriyle tutacaklar. Öldürücü bir zehir içseler bile, bundan zarar görmeyecekler. Ellerini hastalarýn üzerine koyacaklar, hastalar da iyileþecek."
19. Rab Ýsa onlara bu sözleri söyledikten sonra göðe alýndý ve Tanrý'nýn saðýnda oturdu. 20. Öðrencileri de gidip Tanrý sözünü her yere yaydýlar. Rab onlarla birlikte çalýþýyor, sözünü onlarla birlikte görülen belirtilerle doðruluyordu.(j)