Haftanýn ilk günü* erkenden, ortalýk daha karanlýkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taþýn mezarýn giriþinden kaldýrýlmýþ olduðunu gördü. 2. Koþarak Simun Petrus'a ve Ýsa'nýn sevdiði öbür öðrenciye geldi. Onlara, "Rab'bi mezardan almýþlar, nereye koyduklarýný da bilmiyoruz" dedi.
3. Bunun üzerine Petrus'la öteki öðrenci dýþarý çýkýp mezara doðru gittiler. 4. Ýkisi birlikte koþuyordu. Ama öteki öðrenci Petrus'tan daha hýzlý koþarak mezara önce vardý. 5. Eðilip içeri baktý, keten bezleri yerde serili gördü, ama içeri girmedi. 6-7. Ardýndan Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Yerde duran bezleri ve Ýsa'nýn baþýna sarýlmýþ olan mendili gördü. Mendil, keten bezlerle birlikte deðildi, ayrý bir yerde dürülmüþ duruyordu. 8. O zaman mezara ilk varan öteki öðrenci de içeri girdi. Olanlarý gördü ve iman etti. 9. Ýsa'nýn ölümden dirilmesi gerektiðini belirten Kutsal Yazý'yý henüz anlamamýþlardý.
10. Bundan sonra öðrenciler yine evlerine döndüler. 11. Meryem ise mezarýn dýþýnda durmuþ aðlýyordu. Aðlarken eðilip mezarýn içine baktý. 12. Beyazlara bürünmüþ iki melek gördü; biri Ýsa'nýn cesedinin yattýðý yerin baþucunda, öteki ayakucunda oturuyordu. 13. Meryem'e, "Kadýn, niçin aðlýyorsun?" diye sordular.
Meryem, "Rabbimi almýþlar" dedi. "O'nu nereye koyduklarýný bilmiyorum."
14. Bunlarý söyledikten sonra arkasýna döndü, Ýsa'nýn orada, ayakta durduðunu gördü. Ama O'nun Ýsa olduðunu anlamadý. 15. Ýsa, "Kadýn, niçin aðlýyorsun?" dedi. "Kimi arýyorsun?"
Meryem O'nu bahçývan sanarak, "Efendim" dedi, "eðer O'nu sen götürdünse, nereye koyduðunu bana söyle de gidip O'nu alayým."
16. Ýsa ona, "Meryem!" dedi.
O da döndü, Ýsa'ya Aramice*, "Rabbuni*!" dedi. Rabbuni, 'Öðretmenim' demektir.
17. Ýsa, "Bana dokunma!" dedi. "Çünkü daha Baba'nýn yanýna çýkmadým. Kardeþlerime git ve onlara söyle, 'Benim Babamýn ve sizin Babanýzýn, benim Tanrýmýn ve sizin Tanrýnýzýn yanýna çýkýyorum.'"
18. Mecdelli Meryem öðrencilerin yanýna gitti. Onlara, "Rab'bi gördüm!" dedi. Sonra Rab'bin kendisine söylediklerini onlara anlattý.
19. Haftanýn o ilk günü akþam olunca, öðrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulunduklarý yerin kapýlarý kapalýyken Ýsa geldi, ortalarýnda durup onlara, "Size esenlik olsun!" dedi.
20. Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böðrünü gösterdi. Öðrenciler Rab'bi görünce sevindiler. 21. Ýsa yine onlara, "Size esenlik olsun!" dedi. "Baba beni gönderdiði gibi, ben de sizi gönderiyorum." 22. Bunu söyledikten sonra onlarýn üzerine üfleyerek, "Kutsal Ruh'u alýn!" dedi. 23. "Kimin günahlarýný baðýþlarsanýz, baðýþlanmýþ olur; kimin günahlarýný baðýþlamazsanýz, baðýþlanmamýþ kalýr."
24. Onikilerden biri, Ýkiz (n) diye anýlan Tomas, Ýsa geldiðinde onlarla birlikte deðildi. 25. Öbür öðrenciler ona, "Biz Rab'bi gördük!" dediler.
Tomas ise, "O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmaðýmla dokunmadýkça ve elimi böðrüne sokmadýkça inanmam" dedi.
26. Sekiz gün sonra Ýsa'nýn öðrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapýlar kapalýyken Ýsa gelip ortalarýnda durdu, "Size esenlik olsun!" dedi. 27. Sonra Tomas'a, "Parmaðýný uzat" dedi, "ellerime bak, elini uzat, böðrüme koy. Ýmansýz olma, imanlý ol!"
28. Tomas O'na, "Rabbim ve Tanrým!" diye cevap verdi.
29. Ýsa ona, "Beni gördüðün için mi iman ettin?" dedi. "Görmeden iman edenlere ne mutlu!"
30. Ýsa, öðrencilerinin önünde, bu kitapta yazýlý olmayan baþka birçok mucizeler* yaptý. 31. Ne var ki bunlar, Ýsa'nýn, Tanrý'nýn Oðlu Mesih olduðuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adýyla yaþama kavuþasýnýz diye yazýlmýþtýr.