Bölüm 18, YUHANNA

YUHANNA 19

Ýsa ölüme mahkûm ediliyor

O zaman Pilatus Ýsa'yý tutup kamçýlattý. 2. Askerler de dikenlerden bir taç örüp O'nun baþýna geçirdiler. Sonra O'na mor renkte bir kaftan giydirdiler. 3. Önüne geliyor, "Yaþa, ey Yahudilerin Kralý!" diyor, yüzüne tokat atýyorlardý.
4. Pilatus yine dýþarý çýktý. Yahudilere, "Ýþte, O'nu dýþarýya, size getiriyorum. O'nda hiçbir suç bulmadýðýmý bilesiniz" dedi.
5. Böylece Ýsa, baþýndaki dikenli taç ve üzerindeki mor kaftanla dýþarý çýktý. Pilatus onlara, "Ýþte o adam!" dedi.
6. Baþkâhinler ve görevliler Ýsa'yý görünce, "Çarmýha ger, çarmýha ger!" diye baðýrdýlar.
Pilatus, "O'nu kendiniz alýn, çarmýha gerin!" dedi. "Ben O'nda bir suç görmüyorum!"
7. Yahudiler þu karþýlýðý verdiler: "Bizim bir yasamýz var, o yasaya göre O'nun ölmesi gerekir. Çünkü kendisinin Tanrý Oðlu olduðunu ileri sürüyor."
8. Pilatus bu sözü iþitince daha çok korktu. 9. Yine vali konaðýna girip Ýsa'ya, "Sen nereden geliyorsun?" diye sordu.
Ýsa ona cevap vermedi.
10. Pilatus, "Benimle konuþmayacak mýsýn?" dedi. "Seni salývermeye yetkim olduðu gibi, çarmýha germeye de yetkim olduðunu bilmiyor musun?"
11. Ýsa, "Sana gökten verilmemiþ olsaydý, benim üzerimde hiçbir yetkin olmazdý" diye karþýlýk verdi. "Bu nedenle beni sana teslim edenin günahý daha büyüktür."
12. Bunun üzerine Pilatus Ýsa'yý salývermek istedi. Ama Yahudiler, "Bu adamý salýverirsen, Sezar'ýn* dostu deðilsin!" diye baðrýþtýlar. "Kral olduðunu ileri süren herkes Sezar'a karþý gelmiþ olur."
13. Pilatus bu sözleri iþitince Ýsa'yý dýþarý çýkardý. Taþ Döþeme - Ýbranicede* Gabbata - denilen yerde yargý kürsüsüne oturdu. 14. O gün Fýsýh* bayramýna hazýrlýk günüydü. Saat* on iki sularýydý. Pilatus Yahudilere, "Ýþte, sizin Kralýnýz!" dedi.
15. Onlar, "Yok et O'nu! Yok et, çarmýha ger!" diye baðrýþtýlar.
Pilatus, "Kralýnýzý mý çarmýha gereyim?" diye sordu.
Baþkâhinler, "Sezar'dan baþka kralýmýz yok!" karþýlýðýný verdiler. 16. Bunun üzerine Pilatus Ýsa'yý, çarmýha gerilmek üzere onlara teslim etti.

Ýsa çarmýha geriliyor

(Mat.27:32-44; Mar.15:21-32; Lu.23:26-43)

17. Askerler Ýsa'yý alýp götürdüler. Ýsa çarmýhýný kendisi taþýyýp Kafatasý - Ýbranicede Golgota - denilen yere çýktý. 18. O'nu orada çarmýha gerdiler. O'nunla birlikte iki kiþiyi daha, Ýsa ortada, onlar da iki yanýnda olmak üzere çarmýha gerdiler. 19. Pilatus bir de yafta yazýp çarmýhýn üzerine astýrdý. Yaftada þöyle yazýlýydý:

'NASIRALI ÝSA - YAHUDÝLERÝN KRALI.' 20. Ýsa'nýn çarmýha gerildiði yer kente yakýndý. Böylece Ýbranice, Latince ve Grekçe yazýlmýþ olan bu yaftayý Yahudilerin birçoðu okudu. 21. Bu yüzden Yahudilerin baþkâhinleri Pilatus'a, "'Yahudilerin Kralý' diye yazma" dediler. "Kendisi, 'Ben Yahudilerin Kralýyým dedi' diye yaz."
22. Pilatus, "Ne yazdýmsa, yazdým" karþýlýðýný verdi.
23. Askerler Ýsa'yý çarmýha gerdikten sonra O'nun giysilerini aldýlar. Her birine birer pay düþecek biçimde dört parçaya böldüler. Mintanýný da aldýlar. Mintan boydan boya dikiþsiz bir dokumaydý. 24. Birbirlerine, "Bunu yýrtmayalým" dediler, "kimin olacak diye kura çekelim."
Bu olay, þu Kutsal Yazý yerine gelsin diye oldu:

"Giysilerimi aralarýnda paylaþtýlar,
elbisem üzerine kura çektiler."

Bunlarý askerler yaptý. 25. Ýsa'nýn çarmýhýnýn yanýnda ise annesi, annesinin kýzkardeþi, Klopa'nýn karýsý Meryem ve Mecdelli Meryem duruyordu. 26. Ýsa, annesiyle sevdiði öðrencinin yakýnýnda durduðunu görünce annesine, "Anne (d), iþte oðlun!" dedi. 27. Sonra öðrenciye, "Ýþte, annen!" dedi.
O andan itibaren öðrenci, Meryem'i kendi evine aldý.

Ýsa'nýn ölümü

(Mat.27:45-56; Mar.15:33-41; Lu.23:44-49)

28. Daha sonra Ýsa, her þeyin artýk tamamlandýðýný bilerek Kutsal Yazý'nýn yerine gelmesi için, "Susadým!" dedi. 29. Orada ekþimiþ üzüm suyu dolu bir kap vardý. Üzüm suyuna batýrýlmýþ bir süngeri zufa* dalýna takarak O'nun aðzýna uzattýlar. 30. Ýsa üzüm suyunu tadýnca, "Tamamlandý!" dedi ve baþýný eðerek ruhunu teslim etti.
31. Yahudiler Pilatus'tan çarmýha gerilmiþ adamlarýn bacaklarýnýn kýrýlmasýný ve cesetlerin kaldýrýlmasýný istediler. Hazýrlýk günü* olduðundan, cesetlerin Sept* günü çarmýhta kalmasýný istemiyorlardý. Çünkü o Sept günü büyük bayramdý. 32. Bunun üzerine askerler gidip birinci adamýn, sonra da Ýsa'yla birlikte çarmýha gerilmiþ olan öteki adamýn bacaklarýný kýrdýlar. 33. Ama Ýsa'ya gelince O'nun ölmüþ olduðunu gördüler. Onun için bacaklarýný kýrmadýlar. 34. Bununla birlikte, askerlerden biri O'nun böðrünü mýzrakla deldi. Böðründen hemen kan ve su aktý. 35. Bunu gören adam tanýklýk etmiþtir ve tanýklýðý doðrudur. Doðruyu söylediðini bilir. Siz de iman edesiniz diye tanýklýk etmiþtir. 36. Bunlar, "O'nun bir tek kemiði kýrýlmayacaktýr" diyen Kutsal Yazý'nýn yerine gelmesi için olmuþtur. 37. Yine baþka bir Yazý'da, "Bedenini deþtikleri adama bakacaklar" deniyor.

Ýsa'nýn gömülmesi

(Mat.27:57-61; Mar.15:42-47; Lu.23:50-56)

38. Bundan sonra Aramatyalý Yusuf, Ýsa'nýn cesedini kaldýrmak için Pilatus'a baþvurdu. Yusuf, Ýsa'nýn öðrencisiydi, ama Yahudilerden korktuðundan bunu gizli tutuyordu. Pilatus izin verince, Yusuf gelip Ýsa'nýn cesedini kaldýrdý. 39. Daha önce geceleyin Ýsa'nýn yanýna gelmiþ olan Nikodim de otuz litre (u) kadar karýþýk mür* ve sarýsabýr özü alarak geldi. 40. Ýkisi, Ýsa'nýn cesedini alýp Yahudilerin gömme geleneðine uygun olarak onu baharatla keten bezlere sardýlar. 41. Ýsa'nýn çarmýha gerildiði yerde bir bahçe, bu bahçenin içinde de henüz hiç kimsenin konulmadýðý yeni bir mezar* vardý. 42. O gün Yahudilerin Hazýrlýk günüydü*. Mezar da yakýn olduðundan Ýsa'yý oraya koydular.

Bölüm 20, YUHANNA