Sonra bütün kurul üyeleri kalkýp Ýsa'yý Pilatus'a götürdüler. 2. O'nu þöyle suçlamaya baþladýlar: "Bu adamýn ulusumuzu yoldan saptýrdýðýný gördük. Sezar'a vergi ödenmesine engel oluyor, kendisinin de Mesih, yani bir kral olduðunu söylüyor."
3. Pilatus Ýsa'ya, "Sen Yahudilerin Kralý mýsýn?" diye sordu.
Ýsa, "Söylediðin gibidir" diye cevap verdi.
4. Pilatus, baþkâhinlerle halka, "Bu adamda hiçbir suç görmüyorum" dedi.
5. Ama onlar üstelediler: "Yahudiye'nin her tarafýnda öðretiþini yayarak halký kýþkýrtýyor; Celile'den baþlayýp ta buraya kadar geldi" dediler.
6. Pilatus bunu duyunca, "Bu adam Celileli mi?" diye sordu. 7. Ýsa'nýn, Hirodes'in yönetimindeki bölgeden geldiðini öðrenince, kendisini o sýrada Kudüs'te bulunan Hirodes'e gönderdi.
8. Hirodes Ýsa'yý görünce çok sevindi. O'na iliþkin haberleri duyduðu için çoktandýr O'nu görmek istiyor, O'nun yapacaðý bir mucizeye tanýk olmayý umuyordu. 9. O'na birçok soru sordu, ama O hiç karþýlýk vermedi. 10. Orada duran baþkâhinlerle din bilginleri, Ýsa'yý aðýr bir dille suçladýlar. 11. Hirodes de askerleriyle birlikte O'nu aþaðýlayýp alay etti. O'na gösteriþli bir kaftan giydirip Pilatus'a geri gönderdi. 12. Bu olaydan önce birbirine düþman olan Hirodes'le Pilatus, o gün dost oldular.
13-14. Pilatus, baþkâhinleri, yöneticileri ve halký toplayarak onlara, "Siz bu adamý bana, halký saptýrýyor diye getirdiniz" dedi. "Oysa ben bu adamý sizin önünüzde sorguya çektim ve kendisini suçladýðýnýz konularda O'nda hiçbir suç bulmadým. 15. Hirodes de bulmamýþ olmalý ki, O'nu bize geri gönderdi. Görüyorsunuz, ölüm cezasýný gerektiren hiçbir þey yapmadý. 16-17. Bu nedenle ben O'nu dövdürüp salývereceðim." (ü)
18. Ama onlar hep bir aðýzdan, "Yok et bu adamý, bize Barabas'ý salýver!" diye baðýrdýlar. 19. Barabas, kentte çýkan bir ayaklanmaya katýlmaktan ve adam öldürmekten hapse atýlmýþtý.
20. Ýsa'yý salývermek isteyen Pilatus onlara yeniden seslendi. 21. Onlar ise, "O'nu çarmýha ger, çarmýha ger!" diye baðýrýp durdular.
22. Pilatus üçüncü kez onlara, "Bu adam ne kötülük yaptý ki?" dedi. "Ölüm cezasýný gerektirecek hiçbir suç bulmadým O'nda. Bu nedenle O'nu dövdürüp salývereceðim."
23-24. Ne var ki onlar, yüksek sesle baðrýþarak Ýsa'nýn çarmýha gerilmesi için direttiler. Sonunda baðýrýþlarý baskýn çýktý ve Pilatus, onlarýn isteðinin yerine getirilmesine karar verdi. 25. Ýstedikleri adamý, ayaklanmaya katýlmaktan ve adam öldürmekten hapse atýlmýþ olan adamý salýverdi. Ýsa'yý ise onlarýn isteðine býraktý.
26. Askerler Ýsa'yý götürürken, kýrdan gelmekte olan Simun adýnda Kireneli bir adamý yakaladýlar, çarmýhý sýrtýna yükleyip Ýsa'nýn arkasýndan yürüttüler. 27. Büyük bir halk topluluðu da Ýsa'nýn ardýndan gidiyordu. Aralarýnda Ýsa için dövünüp aðýt yakan kadýnlar vardý. 28. Ýsa bu kadýnlara dönerek, "Ey Kudüs kýzlarý, benim için aðlamayýn" dedi. "Kendiniz ve çocuklarýnýz için aðlayýn. 29. Çünkü öyle günler gelecek ki, 'Kýsýr olan kadýnlara, hiç doðurmamýþ olan rahimlere, emzirmemiþ olan memelere ne mutlu!' diyecekler. 30. O zaman daðlara, 'Üzerimize düþün!' ve tepelere, 'Bizi örtün!' diyecekler. 31. Çünkü yaþ aðaca böyle yaparlarsa, kuruya neler olacaktýr?"
32. Ýsa'yla birlikte idam edilmek üzere ayrýca iki suçlu da götürülüyordu. 33. Kafatasý denilen yere vardýklarýnda Ýsa'yý, biri saðýnda öbürü solunda olmak üzere, iki suçluyla birlikte çarmýha gerdiler. 34. Ýsa, "Baba, onlarý baðýþla" dedi. "Çünkü ne yaptýklarýný bilmiyorlar." O'nun giysilerini aralarýnda paylaþmak için kura çektiler.
35. Halk orada durmuþ, olanlarý seyrediyordu. Yöneticiler ise O'nunla alay ederek, "Baþkalarýný kurtardý; eðer Tanrý'nýn Mesihi, Tanrý'nýn seçtiði O ise, kendini de kurtarsýn" diyorlardý.
36-37. Askerler de yaklaþýp Ýsa'yla eðlendiler. O'na ekþimiþ üzüm suyu sunarak, "Sen Yahudilerin Kralýysan, kurtar kendini!" dediler. 38. Baþýnýn üzerinde þu yafta vardý: 'YAHUDÝLERÝN KRALI BUDUR'.
39. Çarmýhta asýlý duran suçlulardan biri O'na, "Sen Mesih deðil misin? Haydi, kendini de bizi de kurtar!" diye küfür etti.
40. Ne var ki, öbür suçlu onu azarladý. "Sende Tanrý korkusu da mý yok?" diye karþýlýk verdi. "Sen de ayný cezayý çekiyorsun. 41. Nitekim biz haklý olarak cezalandýrýlýyor, yaptýklarýmýzýn karþýlýðýný alýyoruz. Oysa bu adam hiçbir kötülük yapmamýþtýr."
42. Sonra, "Ey Ýsa, kendi egemenliðine girdiðinde beni an" dedi.
43. Ýsa ona, "Sana doðrusunu söyleyeyim, sen bugün benimle birlikte cennette olacaksýn" dedi.
44-45. Saat öðleyin on iki sularýnda güneþ karardý ve bütün ülkenin üzerine saat üçe kadar süren bir karanlýk çöktü. Tapýnaktaki perde ortasýndan yýrtýldý. 46. Ýsa yüksek sesle, "Baba, ruhumu senin ellerine býrakýyorum!" diye seslendi. Ve bunu söyledikten sonra ruhunu verdi.
47. Olanlarý gören yüzbaþý, "Gerçekten bu adam doðru bir kiþiydi" diyerek Tanrý'yý yüceltmeye baþladý. 48. Olayý seyretmek için birikmiþ olan halkýn tümü olup bitenleri görünce göðüslerini döve döve geri döndüler. 49. Ama Ýsa'nýn bütün tanýdýklarý ve Celile'den O'nun peþinden gelmiþ olan kadýnlar uzakta durmuþ, olanlarý seyrediyorlardý.
50. Yüksek Kurul üyelerinden Yusuf adýnda iyi ve doðru bir adam vardý. 51. Bir Yahudi kenti olan Aramatya'dan olup Tanrý'nýn Egemenliðini ümitle bekleyen Yusuf, Kurul'un kararýný ve eylemini onaylamamýþtý. 52. Yusuf, Pilatus'a gidip Ýsa'nýn cesedini istedi. 53. Cesedi çarmýhtan indirip keten beze sardý ve daha hiç kimsenin konulmadýðý, kayaya oyulmuþ bir mezara yatýrdý. 54. Hazýrlýk günüydü* ve Sept günü baþlamak üzereydi.
55. Ýsa'yla birlikte Celile'den gelmiþ olan kadýnlar da Yusuf'un ardýndan giderek mezarý ve Ýsa'nýn ölüsünün oraya nasýl konulduðunu gördüler. 56. Evlerine dönerek baharat ve hoþ kokulu yaðlar hazýrladýlar. Ama Sept günü, Tanrý'nýn buyruðu uyarýnca dinlendiler.