BibleWare/BibWare.bin/bibtrans/vulgate.exe/1SA.VUL

Text File | 1996-06-12 | 119KB | 2,250 lines

1:1 fuit vir unus de Ramathaimsophim de monte Ephraim et nomen
 eius Helcana filius Hieroam filii Heliu filii Thau filii Suph
 Ephratheus
1:2 et habuit duas uxores nomen uni Anna et nomen secundae
 Fenenna fueruntque Fenennae filii Annae autem non erant liberi
1:3 et ascendebat vir ille de civitate sua statutis diebus ut
 adoraret et sacrificaret Domino exercituum in Silo erant autem
 ibi duo filii Heli Ofni et Finees sacerdotes Domini
1:4 venit ergo dies et immolavit Helcana deditque Fenennae uxori
 suae et cunctis filiis eius et filiabus partes
1:5 Annae autem dedit partem unam tristis quia Annam diligebat
 Dominus autem concluserat vulvam eius
1:6 adfligebat quoque eam aemula eius et vehementer angebat in
 tantum ut exprobraret quod conclusisset Dominus vulvam eius
1:7 sicque faciebat per singulos annos cum redeunte tempore
 ascenderent templum Domini et sic provocabat eam porro illa
 flebat et non capiebat cibum
1:8 dixit ergo ei Helcana vir suus Anna cur fles et quare non
 comedis et quam ob rem adfligitur cor tuum numquid non ego
 melior sum tibi quam decem filii
1:9 surrexit autem Anna postquam comederat in Silo et biberat et
 Heli sacerdote sedente super sellam ante postes templi Domini
1:10 cum esset amaro animo oravit Dominum flens largiter
1:11 et votum vovit dicens Domine exercituum si respiciens
 videris adflictionem famulae tuae et recordatus mei fueris nec
 oblitus ancillae tuae dederisque servae tuae sexum virilem dabo
 eum Domino omnes dies vitae eius et novacula non ascendet super
 caput eius
1:12 factum est ergo cum illa multiplicaret preces coram Domino
 ut Heli observaret os eius
1:13 porro Anna loquebatur in corde suo tantumque labia illius
 movebantur et vox penitus non audiebatur aestimavit igitur eam
 Heli temulentam
1:14 dixitque ei usquequo ebria eris digere paulisper vinum quo
 mades
1:15 respondens Anna nequaquam inquit domine mi nam mulier
 infelix nimis ego sum vinumque et omne quod inebriare potest
 non bibi sed effudi animam meam in conspectu Domini
1:16 ne reputes ancillam tuam quasi unam de filiabus Belial quia
 ex multitudine doloris et maeroris mei locuta sum usque in
 praesens
1:17 tunc Heli ait ei vade in pace et Deus Israhel det tibi
 petitionem quam rogasti eum
1:18 et illa dixit utinam inveniat ancilla tua gratiam in oculis
 tuis et abiit mulier in viam suam et comedit vultusque eius non
 sunt amplius in diversa mutati
1:19 et surrexerunt mane et adoraverunt coram Domino reversique
 sunt et venerunt in domum suam Ramatha cognovit autem Helcana
 Annam uxorem suam et recordatus est eius Dominus
1:20 et factum est post circulum dierum concepit Anna et peperit
 filium vocavitque nomen eius Samuhel eo quod a Domino
 postulasset eum
1:21 ascendit autem vir Helcana et omnis domus eius ut immolaret
 Domino hostiam sollemnem et votum suum
1:22 et Anna non ascendit dixit enim viro suo non vadam donec
 ablactetur infans et ducam eum et appareat ante conspectum
 Domini et maneat ibi iugiter
1:23 et ait ei Helcana vir suus fac quod bonum tibi videtur et
 mane donec ablactes eum precorque ut impleat Dominus verbum
 suum mansit ergo mulier et lactavit filium suum donec amoveret
 eum a lacte
1:24 et adduxit eum secum postquam ablactaverat in vitulis
 tribus et tribus modiis farinae et amphora vini et adduxit eum
 ad domum Domini in Silo puer autem erat adhuc infantulus
1:25 et immolaverunt vitulum et obtulerunt puerum Heli
1:26 et ait obsecro mi domine vivit anima tua domine ego sum
 illa mulier quae steti coram te hic orans Dominum
1:27 pro puero isto oravi et dedit Dominus mihi petitionem meam
 quam postulavi eum
1:28 idcirco et ego commodavi eum Domino cunctis diebus quibus
 fuerit accommodatus Domino et adoraverunt ibi Dominum et oravit
 Anna et ait
2:1 exultavit cor meum in Domino exaltatum est cornu meum in
 Domino dilatatum est os meum super inimicos meos quia laetata
 sum in salutari tuo
2:2 non est sanctus ut est Dominus neque enim est alius extra te
 et non est fortis sicut Deus noster
2:3 nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes recedant
 vetera de ore vestro quoniam Deus scientiarum Dominus est et
 ipsi praeparantur cogitationes
2:4 arcus fortium superatus est et infirmi accincti sunt robore
2:5 saturati prius pro pane se locaverunt et famelici saturati
 sunt donec sterilis peperit plurimos et quae multos habebat
 filios infirmata est
2:6 Dominus mortificat et vivificat deducit ad infernum et
 reducit
2:7 Dominus pauperem facit et ditat humiliat et sublevat
2:8 suscitat de pulvere egenum et de stercore elevat pauperem ut
 sedeat cum principibus et solium gloriae teneat Domini enim
 sunt cardines terrae et posuit super eos orbem
2:9 pedes sanctorum suorum servabit et impii in tenebris
 conticescent quia non in fortitudine roborabitur vir
2:10 Dominum formidabunt adversarii eius super ipsos in caelis
 tonabit Dominus iudicabit fines terrae et dabit imperium regi
 suo et sublimabit cornu christi sui
2:11 et abiit Helcana Ramatha in domum suam puer autem erat
 minister in conspectu Domini ante faciem Heli sacerdotis
2:12 porro filii Heli filii Belial nescientes Dominum
2:13 neque officium sacerdotum ad populum sed quicumque
 immolasset victimam veniebat puer sacerdotis dum coquerentur
 carnes et habebat fuscinulam tridentem in manu sua
2:14 et mittebat eam in lebetem vel in caldariam aut in ollam
 sive in caccabum et omne quod levabat fuscinula tollebat
 sacerdos sibi sic faciebant universo Israheli venientium in
 Silo
2:15 etiam antequam adolerent adipem veniebat puer sacerdotis et
 dicebat immolanti da mihi carnem ut coquam sacerdoti non enim
 accipiam a te carnem coctam sed crudam
2:16 dicebatque illi immolans incendatur primum iuxta morem
 hodie adeps et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua qui
 respondens aiebat ei nequaquam nunc enim dabis alioquin tollam
 vi
2:17 erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino quia
 detrahebant homines sacrificio Domini
2:18 Samuhel autem ministrabat ante faciem Domini puer accinctus
 ephod lineo
2:19 et tunicam parvam faciebat ei mater sua quam adferebat
 statutis diebus ascendens cum viro suo ut immolaret hostiam
 sollemnem
2:20 et benedixit Heli Helcanae et uxori eius dixitque reddat
 Dominus tibi semen de muliere hac pro fenore quod commodasti
 Domino et abierunt in locum suum
2:21 visitavit ergo Dominus Annam et concepit et peperit tres
 filios et duas filias et magnificatus est puer Samuhel apud
 Dominum
2:22 Heli autem erat senex valde et audivit omnia quae faciebant
 filii sui universo Israheli et quomodo dormiebant cum
 mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi
2:23 et dixit eis quare facitis res huiuscemodi quas ego audio
 res pessimas ab omni populo
2:24 nolite filii mi non enim est bona fama quam ego audio ut
 transgredi faciatis populum Domini
2:25 si peccaverit vir in virum placari ei potest Deus si autem
 in Domino peccaverit vir quis orabit pro eo et non audierunt
 vocem patris sui quia voluit Dominus occidere eos
2:26 puer autem Samuhel proficiebat atque crescebat et placebat
 tam Deo quam hominibus
2:27 venit autem vir Dei ad Heli et ait ad eum haec dicit
 Dominus numquid non aperte revelatus sum domui patris tui cum
 essent in Aegypto in domo Pharaonis
2:28 et elegi eum ex omnibus tribubus Israhel mihi in sacerdotem
 ut ascenderet altare meum et adoleret mihi incensum et portaret
 ephod coram me et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis
 filiorum Israhel
2:29 quare calce abicitis victimam meam et munera mea quae
 praecepi ut offerrentur in templo et magis honorasti filios
 tuos quam me ut comederetis primitias omnis sacrificii Israhel
 populi mei
2:30 propterea ait Dominus Deus Israhel loquens locutus sum ut
 domus tua et domus patris tui ministraret in conspectu meo
 usque in sempiternum nunc autem dicit Dominus absit hoc a me
 sed quicumque glorificaverit me glorificabo eum qui autem
 contemnunt me erunt ignobiles
2:31 ecce dies veniunt et praecidam brachium tuum et brachium
 domus patris tui ut non sit senex in domo tua
2:32 et videbis aemulum tuum in templo in universis prosperis
 Israhel et non erit senex in domo tua omnibus diebus
2:33 verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo
 sed ut deficiant oculi tui et tabescat anima tua et pars magna
 domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit
2:34 hoc autem erit tibi signum quod venturum est duobus filiis
 tuis Ofni et Finees in die uno morientur ambo
2:35 et suscitabo mihi sacerdotem fidelem qui iuxta cor meum et
 animam meam faciat et aedificabo ei domum fidelem et ambulabit
 coram christo meo cunctis diebus
2:36 futurum est autem ut quicumque remanserit in domo tua
 veniat ut oretur pro eo et offerat nummum argenteum et tortam
 panis dicatque dimitte me obsecro ad unam partem sacerdotalem
 ut comedam buccellam panis
3:1 puer autem Samuhel ministrabat Domino coram Heli et sermo
 Domini erat pretiosus in diebus illis non erat visio manifesta
3:2 factum est ergo in die quadam Heli iacebat in loco suo et
 oculi eius caligaverant nec poterat videre
3:3 lucerna Dei antequam extingueretur Samuhel autem dormiebat
 in templo Domini ubi erat arca Dei
3:4 et vocavit Dominus Samuhel qui respondens ait ecce ego
3:5 et cucurrit ad Heli et dixit ecce ego vocasti enim me qui
 dixit non vocavi revertere dormi et abiit et dormivit
3:6 et adiecit Dominus vocare rursum Samuhel consurgensque
 Samuhel abiit ad Heli et dixit ecce ego quia vocasti me qui
 respondit non vocavi te fili mi revertere et dormi
3:7 porro Samuhel necdum sciebat Dominum neque revelatus fuerat
 ei sermo Domini
3:8 et adiecit Dominus et vocavit adhuc Samuhel tertio qui
 consurgens abiit ad Heli
3:9 et ait ecce ego quia vocasti me intellexit igitur Heli quia
 Dominus vocaret puerum et ait ad Samuhel vade et dormi et si
 deinceps vocaverit te dices loquere Domine quia audit servus
 tuus abiit ergo Samuhel et dormivit in loco suo
3:10 et venit Dominus et stetit et vocavit sicut vocaverat
 secundo Samuhel Samuhel et ait Samuhel loquere quia audit
 servus tuus
3:11 et dixit Dominus ad Samuhel ecce ego facio verbum in
 Israhel quod quicumque audierit tinnient ambae aures eius
3:12 in die illo suscitabo adversum Heli omnia quae locutus sum
 super domum eius incipiam et conplebo
3:13 praedixi enim ei quod iudicaturus essem domum eius in
 aeternum propter iniquitatem eo quod noverat indigne agere
 filios suos et non corripuit eos
3:14 idcirco iuravi domui Heli quod non expietur iniquitas domus
 eius victimis et muneribus usque in aeternum
3:15 dormivit autem Samuhel usque mane aperuitque ostia domus
 Domini et Samuhel timebat indicare visionem Heli
3:16 vocavit ergo Heli Samuhelem et dixit Samuhel fili mi qui
 respondens ait praesto sum
3:17 et interrogavit eum quis est sermo quem locutus est ad te
 oro te ne celaveris me haec faciat tibi Deus et haec addat si
 absconderis a me sermonem ex omnibus verbis quae dicta sunt
 tibi
3:18 indicavit itaque ei Samuhel universos sermones et non
 abscondit ab eo et ille respondit Dominus est quod bonum est in
 oculis suis faciat
3:19 crevit autem Samuhel et Dominus erat cum eo et non cecidit
 ex omnibus verbis eius in terram
3:20 et cognovit universus Israhel a Dan usque Bersabee quod
 fidelis Samuhel propheta esset Domini
3:21 et addidit Dominus ut appareret in Silo quoniam revelatus
 fuerat Dominus Samuheli in Silo iuxta verbum Domini et evenit
 sermo Samuhelis universo Israheli
4:1 egressus est namque Israhel obviam Philisthim in proelium et
 castrametatus est iuxta lapidem Adiutorii porro Philisthim
 venerunt in Afec
4:2 et instruxerunt aciem contra Israhel inito autem certamine
 terga vertit Israhel Philistheis et caesa sunt in illo
 certamine passim per agros quasi quattuor milia virorum
4:3 et reversus est populus ad castra dixeruntque maiores natu
 de Israhel quare percussit nos Dominus hodie coram Philisthim
 adferamus ad nos de Silo arcam foederis Domini et veniat in
 medium nostri ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum
4:4 misit ergo populus in Silo et tulerunt inde arcam foederis
 Domini exercituum sedentis super cherubin erantque duo filii
 Heli cum arca foederis Domini Ofni et Finees
4:5 cumque venisset arca foederis Domini in castra vociferatus
 est omnis Israhel clamore grandi et personuit terra
4:6 et audierunt Philisthim vocem clamoris dixeruntque quaenam
 haec est vox clamoris magni in castris Hebraeorum et
 cognoverunt quod arca Domini venisset in castra
4:7 timueruntque Philisthim dicentes venit Deus in castra et
 ingemuerunt
4:8 vae nobis non enim fuit tanta exultatio heri et nudius
 tertius vae nobis quis nos servabit de manu deorum sublimium
 istorum hii sunt dii qui percusserunt Aegyptum omni plaga in
 deserto
4:9 confortamini et estote viri Philisthim ne serviatis Hebraeis
 sicut illi servierunt vobis confortamini et bellate
4:10 pugnaverunt ergo Philisthim et caesus est Israhel et fugit
 unusquisque in tabernaculum suum et facta est plaga magna nimis
 et ceciderunt de Israhel triginta milia peditum
4:11 et arca Dei capta est duoque filii Heli mortui sunt Ofni et
 Finees
4:12 currens autem vir de Beniamin ex acie venit in Silo in die
 illo scissa veste et conspersus pulvere caput
4:13 cumque ille venisset Heli sedebat super sellam contra viam
 aspectans erat enim cor eius pavens pro arca Domini vir autem
 ille postquam ingressus est nuntiavit urbi et ululavit omnis
 civitas
4:14 et audivit Heli sonitum clamoris dixitque quis est hic
 sonitus tumultus huius at ille festinavit et venit et
 adnuntiavit Heli
4:15 Heli autem erat nonaginta et octo annorum et oculi eius
 caligaverant et videre non poterat
4:16 et dixit ad Heli ego sum qui veni de proelio et ego qui de
 acie fugi hodie cui ille ait quid actum est fili mi
4:17 respondens autem qui nuntiabat fugit inquit Israhel coram
 Philisthim et ruina magna facta est in populo insuper et duo
 filii tui mortui sunt Ofni et Finees et arca Dei capta est
4:18 cumque ille nominasset arcam Dei cecidit de sella retrorsum
 iuxta ostium et fractis cervicibus mortuus est senex enim erat
 vir et grandevus et ipse iudicavit Israhel quadraginta annis
4:19 nurus autem eius uxor Finees praegnans erat vicinaque
 partui et audito nuntio quod capta esset arca Dei et mortuus
 socer suus et vir suus incurvavit se et peperit inruerant enim
 in eam dolores subiti
4:20 in ipso autem momento mortis eius dixerunt ei quae stabant
 circa eam ne timeas quia filium peperisti quae non respondit
 eis neque animadvertit
4:21 et vocavit puerum Hicabod dicens translata est gloria de
 Israhel quia capta est arca Dei et pro socero suo et pro viro
 suo
4:22 et ait translata est gloria ab Israhel eo quod capta esset
 arca Dei
5:1 Philisthim autem tulerunt arcam Dei et asportaverunt eam a
 lapide Adiutorii in Azotum
5:2 tulerunt Philisthim arcam Dei et intulerunt eam in templum
 Dagon et statuerunt eam iuxta Dagon
5:3 cumque surrexissent diluculo Azotii altera die ecce Dagon
 iacebat pronus in terram ante arcam Domini et tulerunt Dagon et
 restituerunt eum in loco suo
5:4 rursumque mane die alio consurgentes invenerunt Dagon
 iacentem super faciem suam in terram coram arca Domini caput
 autem Dagon et duae palmae manuum eius abscisae erant super
 limen
5:5 porro Dagon truncus solus remanserat in loco suo propter
 hanc causam non calcant sacerdotes Dagon et omnes qui
 ingrediuntur templum eius super limen Dagon in Azoto usque in
 hodiernum diem
5:6 adgravata autem est manus Domini super Azotios et demolitus
 est eos et percussit in secretiori parte natium Azotum et fines
 eius
5:7 videntes autem viri azotii huiuscemodi plagam dixerunt non
 maneat arca Dei Israhel apud nos quoniam dura est manus eius
 super nos et super Dagon deum nostrum
5:8 et mittentes congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum ad
 se et dixerunt quid faciemus de arca Dei Israhel
 responderuntque Getthei circumducatur arca Dei Israhel et
 circumduxerunt arcam Dei Israhel
5:9 illis autem circumducentibus eam fiebat manus Dei per
 singulas civitates interfectionis magnae nimis et percutiebat
 viros uniuscuiusque urbis a parvo usque ad maiorem et
 conputrescebant prominentes extales eorum
5:10 miserunt ergo arcam Dei in Accaron cumque venisset arca Dei
 in Accaron exclamaverunt Accaronitae dicentes adduxerunt ad nos
 arcam Dei Israhel ut interficiat nos et populum nostrum
5:11 miserunt itaque et congregaverunt omnes satrapas
 Philisthinorum qui dixerunt dimittite arcam Dei Israhel et
 revertatur in locum suum et non interficiat nos cum populo
 nostro
5:12 fiebat enim pavor mortis in singulis urbibus et gravissima
 valde manus Dei viri quoque qui mortui non fuerant
 percutiebantur in secretiori parte natium et ascendebat
 ululatus uniuscuiusque civitatis in caelum
6:1 fuit ergo arca Domini in regione Philisthinorum septem
 mensibus
6:2 et vocaverunt Philisthim sacerdotes et divinos dicentes quid
 faciemus de arca Dei indicate nobis quomodo remittemus eam in
 locum suum qui dixerunt
6:3 si remittitis arcam Dei Israhel nolite dimittere eam vacuam
 sed quod debetis reddite ei pro peccato et tunc curabimini et
 scietis quare non recedat manus eius a vobis
6:4 qui dixerunt quid est quod pro delicto reddere debeamus ei
 responderuntque illi
6:5 iuxta numerum provinciarum Philisthim quinque anos aureos
 facietis et quinque mures aureos quia plaga una fuit omnibus
 vobis et satrapis vestris facietisque similitudines anorum
 vestrorum et similitudines murium qui demoliti sunt terram et
 dabitis Deo Israhel gloriam si forte relevet manum suam a vobis
 et a diis vestris et a terra vestra
6:6 quare gravatis corda vestra sicut adgravavit Aegyptus et
 Pharao cor suum nonne postquam percussus est tunc dimisit eos
 et abierunt
6:7 nunc ergo arripite et facite plaustrum novum unum et duas
 vaccas fetas quibus non est inpositum iugum iungite in plaustro
 et recludite vitulos earum domi
6:8 tolletisque arcam Domini et ponetis in plaustro et vasa
 aurea quae exsolvistis ei pro delicto ponetis in capsella ad
 latus eius et dimittite eam ut vadat
6:9 et aspicietis et si quidem per viam finium suorum ascenderit
 contra Bethsames ipse fecit nobis malum hoc grande sin autem
 minime sciemus quia nequaquam manus eius tetigit nos sed casu
 accidit
6:10 fecerunt ergo illi hoc modo et tollentes duas vaccas quae
 lactabant vitulos iunxerunt ad plaustrum vitulosque earum
 concluserunt domi
6:11 et posuerunt arcam Dei super plaustrum et capsellam quae
 habebat mures aureos et similitudinem anorum
6:12 ibant autem in directum vaccae per viam quae ducit
 Bethsames et itinere uno gradiebantur pergentes et mugientes et
 non declinabant neque ad dextram neque ad sinistram sed et
 satrapae Philisthinorum sequebantur usque ad terminos Bethsames
6:13 porro Bethsamitae metebant triticum in valle et elevantes
 oculos viderunt arcam et gavisi sunt cum vidissent
6:14 et plaustrum venit in agrum Iosue Bethsamitae et stetit ibi
 erat autem ibi lapis magnus et conciderunt ligna plaustri
 vaccasque inposuerunt super ea holocaustum Domino
6:15 Levitae autem deposuerunt arcam Dei et capsellam quae erat
 iuxta eam in qua erant vasa aurea et posuerunt super lapidem
 grandem viri autem bethsamitae obtulerunt holocausta et
 immolaverunt victimas in die illa Domino
6:16 et quinque satrapae Philisthinorum viderunt et reversi sunt
 in Accaron in die illa
6:17 hii sunt autem ani aurei quos reddiderunt Philisthim pro
 delicto Domino Azotus unum Gaza unum Ascalon unum Geth unum
 Accaron unum
6:18 et mures aureos secundum numerum urbium Philisthim quinque
 provinciarum ab urbe murata usque ad villam quae erat absque
 muro et usque ad Abel magnum super quem posuerunt arcam Domini
 quae erat usque in illa die in agro Iosue Bethsamitis
6:19 percussit autem de viris bethsamitibus eo quod vidissent
 arcam Domini et percussit de populo septuaginta viros et
 quinquaginta milia plebis luxitque populus quod percussisset
 Dominus plebem plaga magna
6:20 et dixerunt viri bethsamitae quis poterit stare in
 conspectu Domini Dei sancti huius et ad quem ascendet a nobis
6:21 miseruntque nuntios ad habitatores Cariathiarim dicentes
 reduxerunt Philisthim arcam Domini descendite et ducite eam ad
 vos
7:1 venerunt ergo viri Cariathiarim et duxerunt arcam Domini et
 intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa Eleazarum autem
 filium eius sanctificaverunt ut custodiret arcam Domini
7:2 et factum est ex qua die mansit arca in Cariathiarim
 multiplicati sunt dies erat quippe iam annus vicesimus et
 requievit omnis domus Israhel post Dominum
7:3 ait autem Samuhel ad universam domum Israhel dicens si in
 toto corde vestro revertimini ad Dominum auferte deos alienos
 de medio vestrum et Astharoth et praeparate corda vestra Domino
 et servite ei soli et eruet vos de manu Philisthim
7:4 abstulerunt ergo filii Israhel Baalim et Astharoth et
 servierunt Domino soli
7:5 dixit autem Samuhel congregate universum Israhel in Masphat
 ut orem pro vobis Dominum
7:6 et convenerunt in Masphat hauseruntque aquam et effuderunt
 in conspectu Domini et ieiunaverunt in die illa et dixerunt ibi
 peccavimus Domino iudicavitque Samuhel filios Israhel in
 Masphat
7:7 et audierunt Philisthim quod congregati essent filii Israhel
 in Masphat et ascenderunt satrapae Philisthinorum ad Israhel
 quod cum audissent filii Israhel timuerunt a facie
 Philisthinorum
7:8 dixeruntque ad Samuhel ne cesses pro nobis clamare ad
 Dominum Deum nostrum ut salvet nos de manu Philisthinorum
7:9 tulit autem Samuhel agnum lactantem unum et obtulit illum
 holocaustum integrum Domino et clamavit Samuhel ad Dominum pro
 Israhel et exaudivit eum Dominus
7:10 factum est ergo cum Samuhel offerret holocaustum
 Philistheos inire proelium contra Israhel intonuit autem
 Dominus fragore magno in die illa super Philisthim et exterruit
 eos et caesi sunt a filiis Israhel
7:11 egressique viri Israhel de Masphat persecuti sunt
 Philistheos et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter
 Bethchar
7:12 tulit autem Samuhel lapidem unum et posuit eum inter
 Masphat et inter Sen et vocavit nomen eius lapis Adiutorii
 dixitque hucusque auxiliatus est nobis Dominus
7:13 et humiliati sunt Philisthim nec adposuerunt ultra ut
 venirent in terminos Israhel facta est itaque manus Domini
 super Philistheos cunctis diebus Samuhel
7:14 et redditae sunt urbes quas tulerant Philisthim ab Israhel
 Israheli ab Accaron usque Geth et terminos suos liberavit
 Israhel de manu Philisthinorum eratque pax inter Israhel et
 Amorreum
7:15 iudicabat quoque Samuhel Israhel cunctis diebus vitae suae
7:16 et ibat per singulos annos circumiens Bethel et Galgal et
 Masphat et iudicabat Israhelem in supradictis locis
7:17 revertebaturque in Ramatha ibi enim erat domus eius et ibi
 iudicabat Israhelem aedificavit etiam ibi altare Domino
8:1 factum est autem cum senuisset Samuhel posuit filios suos
 iudices Israhel
8:2 fuitque nomen filii eius primogeniti Iohel et nomen secundi
 Abia iudicum in Bersabee
8:3 et non ambulaverunt filii illius in viis eius sed
 declinaverunt post avaritiam acceperuntque munera et
 perverterunt iudicium
8:4 congregati ergo universi maiores natu Israhel venerunt ad
 Samuhel in Ramatha
8:5 dixeruntque ei ecce tu senuisti et filii tui non ambulant in
 viis tuis constitue nobis regem ut iudicet nos sicut universae
 habent nationes
8:6 displicuitque sermo in oculis Samuhelis eo quod dixissent da
 nobis regem ut iudicet nos et oravit Samuhel Dominum
8:7 dixit autem Dominus ad Samuhel audi vocem populi in omnibus
 quae loquuntur tibi non enim te abiecerunt sed me ne regnem
 super eos
8:8 iuxta omnia opera sua quae fecerunt a die qua eduxi eos de
 Aegypto usque ad diem hanc sicut dereliquerunt me et servierunt
 diis alienis sic faciunt etiam tibi
8:9 nunc ergo audi vocem eorum verumtamen contestare eos et
 praedic eis ius regis qui regnaturus est super eos
8:10 dixit itaque Samuhel omnia verba Domini ad populum qui
 petierat a se regem
8:11 et ait hoc erit ius regis qui imperaturus est vobis filios
 vestros tollet et ponet in curribus suis facietque sibi equites
 et praecursores quadrigarum suarum
8:12 et constituet sibi tribunos et centuriones et aratores
 agrorum suorum et messores segetum et fabros armorum et curruum
 suorum
8:13 filias quoque vestras faciet sibi unguentarias et focarias
 et panificas
8:14 agros quoque vestros et vineas et oliveta optima tollet et
 dabit servis suis
8:15 sed et segetes vestras et vinearum reditus addecimabit ut
 det eunuchis et famulis suis
8:16 servos etiam vestros et ancillas et iuvenes optimos et
 asinos auferet et ponet in opere suo
8:17 greges vestros addecimabit vosque eritis ei servi
8:18 et clamabitis in die illa a facie regis vestri quem
 elegistis vobis et non exaudiet vos Dominus in die illa
8:19 noluit autem populus audire vocem Samuhel sed dixerunt
 nequaquam rex enim erit super nos
8:20 et erimus nos quoque sicut omnes gentes et iudicabit nos
 rex noster et egredietur ante nos et pugnabit bella nostra pro
 nobis
8:21 et audivit Samuhel omnia verba populi et locutus est ea in
 auribus Domini
8:22 dixit autem Dominus ad Samuhel audi vocem eorum et
 constitue super eos regem et ait Samuhel ad viros Israhel vadat
 unusquisque in civitatem suam
9:1 et erat vir de Beniamin nomine Cis filius Abihel filii Seror
 filii Bechoreth filii Afia filii viri Iemini fortis robore
9:2 et erat ei filius vocabulo Saul electus et bonus et non erat
 vir de filiis Israhel melior illo ab umero et sursum eminebat
 super omnem populum
9:3 perierant autem asinae Cis patris Saul et dixit Cis ad Saul
 filium suum tolle tecum unum de pueris et consurgens vade et
 quaere asinas qui cum transissent per montem Ephraim
9:4 et per terram Salisa et non invenissent transierunt etiam
 per terram Salim et non erant sed et per terram Iemini et
 minime reppererunt
9:5 cum autem venissent in terram Suph dixit Saul ad puerum suum
 qui erat cum eo veni et revertamur ne forte dimiserit pater
 meus asinas et sollicitus sit pro nobis
9:6 qui ait ei ecce est vir Dei in civitate hac vir nobilis omne
 quod loquitur absque ambiguitate venit nunc ergo eamus illuc si
 forte indicet nobis de via nostra propter quam venimus
9:7 dixitque Saul ad puerum suum ecce ibimus quid feremus ad
 virum panis defecit in sitarciis nostris et sportulam non
 habemus ut demus homini Dei nec quicquam aliud
9:8 rursum puer respondit Sauli et ait ecce inventa est in manu
 mea quarta pars stateris argenti demus homini Dei ut indicet
 nobis viam nostram
9:9 olim in Israhel sic loquebatur unusquisque vadens consulere
 Deum venite et eamus ad videntem qui enim propheta dicitur
 hodie vocabatur olim videns
9:10 et dixit Saul ad puerum suum optimus sermo tuus veni eamus
 et ierunt in civitatem in qua erat vir Dei
9:11 cumque ascenderent clivum civitatis invenerunt puellas
 egredientes ad hauriendam aquam et dixerunt eis num hic est
 videns
9:12 quae respondentes dixerunt illis hic est ecce ante te
 festina nunc hodie enim venit in civitate quia sacrificium est
 hodie populo in excelso
9:13 ingredientes urbem statim invenietis eum antequam ascendat
 excelsum ad vescendum neque enim comesurus est populus donec
 ille veniat quia ipse benedicit hostiae et deinceps comedunt
 qui vocati sunt nunc ergo conscendite quia hodie repperietis
 eum
9:14 et ascenderunt in civitatem cumque illi ambularent in medio
 urbis apparuit Samuhel egrediens obviam eis ut ascenderet in
 excelsum
9:15 Dominus autem revelaverat auriculam Samuhel ante unam diem
 quam veniret Saul dicens
9:16 hac ipsa quae nunc est hora cras mittam ad te virum de
 terra Beniamin et ungues eum ducem super populum meum Israhel
 et salvabit populum meum de manu Philisthinorum quia respexi
 populum meum venit enim clamor eorum ad me
9:17 cumque aspexisset Samuhel Saulem Dominus ait ei ecce vir
 quem dixeram tibi iste dominabitur populo meo
9:18 accessit autem Saul ad Samuhelem in medio portae et ait
 indica oro mihi ubi est domus videntis
9:19 et respondit Samuhel Sauli dicens ego sum videns ascende
 ante me in excelsum ut comedatis mecum hodie et dimittam te
 mane et omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi
9:20 et de asinis quas perdidisti nudius tertius ne sollicitus
 sis quia inventae sunt et cuius erunt optima quaeque Israhel
 nonne tibi et omni domui patris tui
9:21 respondens autem Saul ait numquid non filius Iemini ego sum
 de minima tribu Israhel et cognatio mea novissima inter omnes
 familias de tribu Beniamin quare ergo locutus es mihi sermonem
 istum
9:22 adsumens itaque Samuhel Saulem et puerum eius introduxit
 eos in triclinium et dedit eis locum in capite eorum qui
 fuerant invitati erant enim quasi triginta viri
9:23 dixitque Samuhel coco da partem quam dedi tibi et praecepi
 ut reponeres seorsum apud te
9:24 levavit autem cocus armum et posuit ante Saul dixitque
 Samuhel ecce quod remansit pone ante te et comede quia de
 industria servatum est tibi quando populum vocavi et comedit
 Saul cum Samuhel in die illa
9:25 et descenderunt de excelso in oppidum et locutus est cum
 Saul in solario
9:26 cumque mane surrexissent et iam dilucesceret vocavit
 Samuhel Saul in solarium dicens surge ut dimittam te et
 surrexit Saul egressique sunt ambo ipse videlicet et Samuhel
9:27 cumque descenderent in extrema parte civitatis Samuhel
 dixit ad Saul dic puero ut antecedat nos et transeat tu autem
 subsiste paulisper ut indicem tibi verbum Domini
10:1 tulit autem Samuhel lenticulam olei et effudit super caput
 eius et deosculatus eum ait ecce unxit te Dominus super
 hereditatem suam in principem
10:2 cum abieris hodie a me invenies duos viros iuxta sepulchrum
 Rachel in finibus Beniamin in meridie dicentque tibi inventae
 sunt asinae ad quas ieras perquirendas et intermissis pater
 tuus asinis sollicitus est pro vobis et dicit quid faciam de
 filio meo
10:3 cumque abieris inde et ultra transieris et veneris ad
 quercum Thabor invenient te ibi tres viri ascendentes ad Deum
 in Bethel unus portans tres hedos et alius tres tortas panis et
 alius portans lagoenam vini
10:4 cumque te salutaverint dabunt tibi duos panes et accipies
 de manu eorum
10:5 post haec venies in collem Domini ubi est statio
 Philisthinorum et cum ingressus fueris ibi urbem obviam habebis
 gregem prophetarum descendentium de excelso et ante eos
 psalterium et tympanum et tibiam et citharam ipsosque
 prophetantes
10:6 et insiliet in te spiritus Domini et prophetabis cum eis et
 mutaberis in virum alium
10:7 quando ergo evenerint signa haec omnia tibi fac quaecumque
 invenerit manus tua quia Dominus tecum est
10:8 et descendes ante me in Galgala ego quippe descendam ad te
 ut offeras oblationem et immoles victimas pacificas septem
 diebus expectabis donec veniam ad te et ostendam tibi quae
 facias
10:9 itaque cum avertisset umerum suum ut abiret a Samuhele
 inmutavit ei Deus cor aliud et venerunt omnia signa haec in die
 illa
10:10 veneruntque ad praedictum collem et ecce cuneus
 prophetarum obvius ei et insilivit super eum spiritus Dei et
 prophetavit in medio eorum
10:11 videntes autem omnes qui noverant eum heri et nudius
 tertius quod esset cum prophetis et prophetaret dixerunt ad
 invicem quaenam res accidit filio Cis num et Saul in prophetis
10:12 responditque alius ad alterum dicens et quis pater eorum
 propterea versum est in proverbium num et Saul inter prophetas
10:13 cessavit autem prophetare et venit ad excelsum
10:14 dixitque patruus Saul ad eum et ad puerum eius quo abistis
 qui responderunt quaerere asinas quas cum non repperissemus
 venimus ad Samuhelem
10:15 et dixit ei patruus suus indica mihi quid dixerit tibi
 Samuhel
10:16 et ait Saul ad patruum suum indicavit nobis quia inventae
 essent asinae de sermone autem regni non indicavit ei quem
 locutus illi fuerat Samuhel
10:17 et convocavit Samuhel populum ad Dominum in Maspha
10:18 et ait ad filios Israhel haec dicit Dominus Deus Israhel
 ego eduxi Israhel de Aegypto et erui vos de manu Aegyptiorum et
 de manu omnium regum qui adfligebant vos
10:19 vos autem hodie proiecistis Deum vestrum qui solus
 salvavit vos de universis malis et tribulationibus vestris et
 dixistis nequaquam sed regem constitue super nos nunc ergo
 state coram Domino per tribus vestras et per familias
10:20 et adplicuit Samuhel omnes tribus Israhel et cecidit sors
 tribus Beniamin
10:21 et adplicuit tribum Beniamin et cognationes eius et
 cecidit cognatio Metri et pervenit usque ad Saul filium Cis
 quaesierunt ergo eum et non est inventus
10:22 et consuluerunt post haec Dominum utrumnam venturus esset
 illuc responditque Dominus ecce absconditus est domi
10:23 cucurrerunt itaque et tulerunt eum inde stetitque in medio
 populi et altior fuit universo populo ab umero et sursum
10:24 et ait Samuhel ad omnem populum certe videtis quem elegit
 Dominus quoniam non sit similis ei in omni populo et clamavit
 cunctus populus et ait vivat rex
10:25 locutus est autem Samuhel ad populum legem regni et
 scripsit in libro et reposuit coram Domino et dimisit Samuhel
 omnem populum singulos in domum suam
10:26 sed et Saul abiit in domum suam in Gabaath et abiit cum eo
 pars exercitus quorum tetigerat Deus corda
10:27 filii vero Belial dixerunt num salvare nos poterit iste et
 despexerunt eum et non adtulerunt ei munera ille vero
 dissimulabat se audire
11:1 ascendit autem Naas Ammonites et pugnare coepit adversus
 Iabesgalaad dixeruntque omnes viri Iabes ad Naas habeto nos
 foederatos et serviemus tibi
11:2 et respondit ad eos Naas Ammonites in hoc feriam vobiscum
 foedus ut eruam omnium vestrum oculos dextros ponamque vos
 obprobrium in universo Israhel
11:3 et dixerunt ad eum seniores Iabes concede nobis septem dies
 ut mittamus nuntios in universos terminos Israhel et si non
 fuerit qui defendat nos egrediemur ad te
11:4 venerunt ergo nuntii in Gabaath Saulis et locuti sunt verba
 audiente populo et levavit omnis populus vocem suam et flevit
11:5 et ecce Saul veniebat sequens boves de agro et ait quid
 habet populus quod plorat et narraverunt ei verba virorum Iabes
11:6 et insilivit spiritus Domini in Saul cum audisset verba
 haec et iratus est furor eius nimis
11:7 et adsumens utrumque bovem concidit in frusta misitque in
 omnes terminos Israhel per manum nuntiorum dicens quicumque non
 exierit secutusque fuerit Saul et Samuhelem sic fiet bubus eius
 invasit ergo timor Domini populum et egressi sunt quasi vir
 unus
11:8 et recensuit eos in Bezec fueruntque filiorum Israhel
 trecenta milia virorum autem Iuda triginta milia
11:9 et dixerunt nuntiis qui venerant sic dicetis viris qui sunt
 in Iabesgalaad cras erit vobis salus cum incaluerit sol
 venerunt ergo nuntii et adnuntiaverunt viris Iabes qui laetati
 sunt
11:10 et dixerunt mane exibimus ad vos et facietis nobis omne
 quod placuerit vobis
11:11 et factum est cum venisset dies crastinus constituit Saul
 populum in tres partes et ingressus est media castra in vigilia
 matutina et percussit Ammon usque dum incalesceret dies reliqui
 autem dispersi sunt ita ut non relinquerentur in eis duo
 pariter
11:12 et ait populus ad Samuhel quis est iste qui dixit Saul non
 regnabit super nos date viros et interficiemus eos
11:13 et ait Saul non occidetur quisquam in die hac quia hodie
 fecit Dominus salutem in Israhel
11:14 dixit autem Samuhel ad populum venite et eamus in Galgala
 et innovemus ibi regnum
11:15 et perrexit omnis populus in Galgala et fecerunt ibi regem
 Saul coram Domino in Galgala et immolaverunt ibi victimas
 pacificas coram Domino et laetatus est ibi Saul et cuncti viri
 Israhel nimis
12:1 dixit autem Samuhel ad universum Israhel ecce audivi vocem
 vestram iuxta omnia quae locuti estis ad me et constitui super
 vos regem
12:2 et nunc rex graditur ante vos ego autem senui et incanui
 porro filii mei vobiscum sunt itaque conversatus coram vobis ab
 adulescentia mea usque ad diem hanc ecce praesto sum
12:3 loquimini de me coram Domino et coram christo eius utrum
 bovem cuiusquam tulerim an asinum si quempiam calumniatus sum
 si oppressi aliquem si de manu cuiusquam munus accepi et
 contemnam illud hodie restituamque vobis
12:4 et dixerunt non es calumniatus nos neque oppressisti neque
 tulisti de manu alicuius quippiam
12:5 dixitque ad eos testis Dominus adversus vos et testis
 christus eius in die hac quia non inveneritis in manu mea
 quippiam et dixerunt testis
12:6 et ait Samuhel ad populum Dominus qui fecit Mosen et Aaron
 et eduxit patres nostros de terra Aegypti
12:7 nunc ergo state ut iudicio contendam adversum vos coram
 Domino de omnibus misericordiis Domini quas fecit vobiscum et
 cum patribus vestris
12:8 quomodo ingressus est Iacob in Aegyptum et clamaverunt
 patres vestri ad Dominum et misit Dominus Mosen et Aaron et
 eduxit patres vestros ex Aegypto et conlocavit eos in loco hoc
12:9 qui obliti sunt Domini Dei sui et tradidit eos in manu
 Sisarae magistri militiae Asor et in manu Philisthinorum et in
 manu regis Moab et pugnaverunt adversum eos
12:10 postea autem clamaverunt ad Dominum et dixerunt peccavimus
 quia dereliquimus Dominum et servivimus Baalim et Astharoth
 nunc ergo erue nos de manu inimicorum nostrorum et serviemus
 tibi
12:11 et misit Dominus Hierobaal et Bedan et Ieptha et Samuhel
 et eruit vos de manu inimicorum vestrorum per circuitum et
 habitastis confidenter
12:12 videntes autem quod Naas rex filiorum Ammon venisset
 adversum vos dixistis mihi nequaquam sed rex imperabit nobis
 cum Dominus Deus vester regnaret in vobis
12:13 nunc ergo praesto est rex vester quem elegistis et
 petistis ecce dedit vobis Dominus regem
12:14 si timueritis Dominum et servieritis ei et audieritis
 vocem eius et non exasperaveritis os Domini eritis et vos et
 rex qui imperat vobis sequentes Dominum Deum vestrum
12:15 si autem non audieritis vocem Domini sed exasperaveritis
 sermonem Domini erit manus Domini super vos et super patres
 vestros
12:16 sed et nunc state et videte rem istam grandem quam
 facturus est Dominus in conspectu vestro
12:17 numquid non messis tritici est hodie invocabo Dominum et
 dabit voces et pluvias et scietis et videbitis quia grande
 malum feceritis vobis in conspectu Domini petentes super vos
 regem
12:18 et clamavit Samuhel ad Dominum et dedit Dominus voces et
 pluviam in die illa
12:19 et timuit omnis populus nimis Dominum et Samuhelem
 dixitque universus populus ad Samuhel ora pro servis tuis ad
 Dominum Deum tuum ut non moriamur addidimus enim universis
 peccatis nostris malum ut peteremus nobis regem
12:20 dixit autem Samuhel ad populum nolite timere vos fecistis
 universum malum hoc verumtamen nolite recedere a tergo Domini
 et servite Domino in omni corde vestro
12:21 et nolite declinare post vana quae non proderunt vobis
 neque eruent vos quia vana sunt
12:22 et non derelinquet Dominus populum suum propter nomen suum
 magnum quia iuravit Dominus facere vos sibi populum
12:23 absit autem a me hoc peccatum in Domino ut cessem orare
 pro vobis et docebo vos viam bonam et rectam
12:24 igitur timete Dominum et servite ei in veritate et ex toto
 corde vestro vidistis enim magnifica quae in vobis gesserit
12:25 quod si perseveraveritis in malitia et vos et rex vester
 pariter peribitis
13:1 filius unius anni Saul cum regnare coepisset duobus autem
 annis regnavit super Israhel
13:2 et elegit sibi Saul tria milia de Israhel et erant cum Saul
 duo milia in Machmas et in monte Bethel mille autem cum
 Ionathan in Gabaath Beniamin porro ceterum populum remisit
 unumquemque in tabernacula sua
13:3 et percussit Ionathan stationem Philisthim quae erat in
 Gabaa quod cum audissent Philisthim Saul cecinit bucina in omni
 terra dicens audiant Hebraei
13:4 et universus Israhel audivit huiuscemodi famam percussit
 Saul stationem Philisthinorum et erexit se Israhel adversum
 Philisthim clamavit ergo populus post Saul in Galgala
13:5 et Philisthim congregati sunt ad proeliandum contra Israhel
 triginta milia curruum et sex milia equitum et reliquum vulgus
 sicut harena quae est in litore maris plurima et ascendentes
 castrametati sunt in Machmas ad orientem Bethaven
13:6 quod cum vidissent viri Israhel se in arto sitos adflictus
 est enim populus absconderunt se in speluncis et in abditis in
 petris quoque et in antris et in cisternis
13:7 Hebraei autem transierunt Iordanem terram Gad et Galaad
 cumque adhuc esset Saul in Galgal universus populus perterritus
 est qui sequebatur eum
13:8 et expectavit septem diebus iuxta placitum Samuhel et non
 venit Samuhel in Galgala dilapsusque est populus ab eo
13:9 ait ergo Saul adferte mihi holocaustum et pacifica et
 obtulit holocaustum
13:10 cumque conplesset offerens holocaustum ecce Samuhel
 veniebat et egressus est Saul obviam ei ut salutaret eum
13:11 locutusque est ad eum Samuhel quid fecisti respondit Saul
 quia vidi quod dilaberetur populus a me et tu non veneras iuxta
 placitos dies porro Philisthim congregati fuerant in Machmas
13:12 dixi nunc descendent Philisthim ad me in Galgala et faciem
 Domini non placavi necessitate conpulsus obtuli holocaustum
13:13 dixitque Samuhel ad Saul stulte egisti nec custodisti
 mandata Domini Dei tui quae praecepit tibi quod si non fecisses
 iam nunc praeparasset Dominus regnum tuum super Israhel in
 sempiternum
13:14 sed nequaquam regnum tuum ultra consurget quaesivit sibi
 Dominus virum iuxta cor suum et praecepit ei Dominus ut esset
 dux super populum suum eo quod non servaveris quae praecepit
 Dominus
13:15 surrexit autem Samuhel et ascendit de Galgalis in Gabaa
 Beniamin et recensuit Saul populum qui inventi fuerant cum eo
 quasi sescentos viros
13:16 et Saul et Ionathan filius eius populusque qui inventus
 fuerat cum eis erat in Gabaa Beniamin porro Philisthim
 consederant in Machmas
13:17 et egressi sunt ad praedandum de castris Philisthim tres
 cunei unus cuneus pergebat contra viam Ephra ad terram Saul
13:18 porro alius ingrediebatur per viam Bethoron tertius autem
 verterat se ad iter termini inminentis valli Seboim contra
 desertum
13:19 porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra
 Israhel caverant enim Philisthim ne forte facerent Hebraei
 gladium aut lanceam
13:20 descendebat ergo omnis Israhel ad Philisthim ut exacueret
 unusquisque vomerem suum et ligonem et securim et sarculum
13:21 retunsae itaque erant acies vomerum et ligonum et
 tridentum et securium usque ad stimulum corrigendum
13:22 cumque venisset dies proelii non est inventus ensis et
 lancea in manu totius populi qui erat cum Saul et cum Ionathan
 excepto Saul et Ionathan filio eius
13:23 egressa est autem statio Philisthim ut transcenderet in
 Machmas
14:1 et accidit quadam die ut diceret Ionathan filius Saul ad
 adulescentem armigerum suum veni et transeamus ad stationem
 Philisthim quae est trans locum illum patri autem suo hoc ipsum
 non indicavit
14:2 porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato
 quae erat in Magron et erat populus cum eo quasi sescentorum
 virorum
14:3 et Ahias filius Achitob fratris Ichabod filii Finees qui
 ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo portabat ephod
 sed et populus ignorabat quod isset Ionathan
14:4 erant autem inter ascensus per quos nitebatur Ionathan
 transire ad stationem Philisthinorum eminentes petrae ex
 utraque parte et quasi in modum dentium scopuli hinc inde
 praerupti nomen uni Boses et nomen alteri Sene
14:5 unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas et
 alter a meridie contra Gabaa
14:6 dixit autem Ionathan ad adulescentem armigerum suum veni
 transeamus ad stationem incircumcisorum horum si forte faciat
 Dominus pro nobis quia non est Domino difficile salvare vel in
 multitudine vel in paucis
14:7 dixitque ei armiger suus fac omnia quae placent animo tuo
 perge quo cupis ero tecum ubicumque volueris
14:8 et ait Ionathan ecce nos transimus ad viros istos cumque
 apparuerimus eis
14:9 si taliter locuti fuerint ad nos manete donec veniamus ad
 vos stemus in loco nostro nec ascendamus ad eos
14:10 si autem dixerint ascendite ad nos ascendamus quia
 tradidit eos Dominus in manibus nostris hoc erit nobis signum
14:11 apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum
 dixeruntque Philisthim en Hebraei egrediuntur de cavernis in
 quibus absconditi fuerant
14:12 et locuti sunt viri de statione ad Ionathan et ad
 armigerum eius dixeruntque ascendite ad nos et ostendimus vobis
 rem et ait Ionathan ad armigerum suum ascendamus sequere me
 tradidit enim eos Dominus in manu Israhel
14:13 ascendit autem Ionathan reptans manibus et pedibus et
 armiger eius post eum itaque alii cadebant ante Ionathan alios
 armiger eius interficiebat sequens eum
14:14 et facta est plaga prima quam percussit Ionathan et
 armiger eius quasi viginti virorum in media parte iugeri quam
 par boum in die arare consuevit
14:15 et factum est miraculum in castris per agros sed et omnis
 populus stationis eorum qui ierant ad praedandum obstipuit et
 conturbata est terra et accidit quasi miraculum a Deo
14:16 et respexerunt speculatores Saul qui erant in Gabaa
 Beniamin et ecce multitudo prostrata et huc illucque diffugiens
14:17 et ait Saul populo qui erat cum eo requirite et videte
 quis abierit ex nobis cumque requisissent reppertum est non
 adesse Ionathan et armigerum eius
14:18 et ait Saul ad Ahiam adplica arcam Dei erat enim ibi arca
 Dei in die illa cum filiis Israhel
14:19 cumque loqueretur Saul ad sacerdotem tumultus magnus
 exortus est in castris Philisthinorum crescebatque paulatim et
 clarius reboabat et ait Saul ad sacerdotem contrahe manum tuam
14:20 conclamavit ergo Saul et omnis populus qui erat cum eo et
 venerunt usque ad locum certaminis et ecce versus fuerat
 gladius uniuscuiusque ad proximum suum et caedes magna nimis
14:21 sed et Hebraei qui fuerant cum Philisthim heri et nudius
 tertius ascenderantque cum eis in castris reversi sunt ut
 essent cum Israhele qui erant cum Saul et Ionathan
14:22 omnes quoque Israhelitae qui se absconderant in monte
 Ephraim audientes quod fugissent Philisthim sociaverunt se cum
 suis in proelio
14:23 et salvavit Dominus in die illa Israhel pugna autem
 pervenit usque Bethaven
14:24 et vir Israhel sociatus sibi est in die illa adiuravit
 autem Saul populum dicens maledictus vir qui comederit panem
 usque ad vesperam donec ulciscar de inimicis meis et non
 manducavit universus populus panem
14:25 omneque terrae vulgus venit in saltum in quo erat mel
 super faciem agri
14:26 ingressus est itaque populus saltum et apparuit fluens mel
 nullusque adplicuit manum ad os suum timebat enim populus
 iuramentum
14:27 porro Ionathan non audierat cum adiuraret pater eius
 populum extenditque summitatem virgae quam habebat in manu et
 intinxit in favo mellis et convertit manum suam ad os suum et
 inluminati sunt oculi eius
14:28 respondensque unus de populo ait iureiurando constrinxit
 pater tuus populum dicens maledictus qui comederit panem hodie
 defecerat autem populus
14:29 dixitque Ionathan turbavit pater meus terram vidistis ipsi
 quia inluminati sunt oculi mei eo quod gustaverim paululum de
 melle isto
14:30 quanto magis si comedisset populus de praeda inimicorum
 suorum quam repperit nonne maior facta fuisset plaga in
 Philisthim
14:31 percusserunt ergo in die illa Philistheos a Machmis usque
 in Ahialon defatigatus est autem populus nimis
14:32 et versus ad praedam tulit oves et boves et vitulos et
 mactaverunt in terra comeditque populus cum sanguine
14:33 nuntiaverunt autem Saul dicentes quod populus peccasset
 Domino comedens cum sanguine qui ait praevaricati estis volvite
 ad me iam nunc saxum grande
14:34 et dixit Saul dispergimini in vulgus et dicite eis ut
 adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem et occidite
 super istud et vescimini et non peccabitis Domino comedentes
 cum sanguine adduxit itaque omnis populus unusquisque bovem in
 manu sua usque ad noctem et occiderunt ibi
14:35 aedificavit autem Saul altare Domini tuncque primum coepit
 aedificare altare Domini
14:36 et dixit Saul inruamus super Philisthim nocte et vastemus
 eos usque dum inlucescat mane nec relinquamus de eis virum
 dixitque populus omne quod bonum videtur in oculis tuis fac et
 ait sacerdos accedamus huc ad Deum
14:37 et consuluit Saul Deum num persequar Philisthim si trades
 eos in manu Israhel et non respondit ei in die illa
14:38 dixitque Saul adplicate huc universos angulos populi et
 scitote et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie
14:39 vivit Dominus salvator Israhel quia si per Ionathan filium
 meum factum est absque retractatione morietur ad quod nullus
 contradixit ei de omni populo
14:40 et ait ad universum Israhel separamini vos in partem unam
 et ego cum Ionathan filio meo ero in parte una respondit
 populus ad Saul quod bonum videtur in oculis tuis fac
14:41 et dixit Saul ad Dominum Deum Israhel da indicium et
 deprehensus est Ionathan et Saul populus autem exivit
14:42 et ait Saul mittite sortem inter me et inter Ionathan
 filium meum et captus est Ionathan
14:43 dixit autem Saul ad Ionathan indica mihi quid feceris et
 indicavit ei Ionathan et ait gustans gustavi in summitate
 virgae quae erat in manu mea paululum mellis et ecce ego morior
14:44 et ait Saul haec faciat mihi Deus et haec addat quia morte
 morieris Ionathan
14:45 dixitque populus ad Saul ergone Ionathan morietur qui
 fecit salutem hanc magnam in Israhel hoc nefas est vivit
 Dominus si ceciderit capillus de capite eius in terram quia cum
 Deo operatus est hodie liberavit ergo populus Ionathan ut non
 moreretur
14:46 recessitque Saul nec persecutus est Philisthim porro
 Philisthim abierunt in loca sua
14:47 at Saul confirmato regno super Israhel pugnabat per
 circuitum adversum omnes inimicos eius contra Moab et filios
 Ammon et Edom et reges Suba et Philistheos et quocumque se
 verterat superabat
14:48 congregatoque exercitu percussit Amalech et eruit Israhel
 de manu vastatorum eius
14:49 fuerunt autem filii Saul Ionathan et Iesui et Melchisua
 nomina duarum filiarum eius nomen primogenitae Merob et nomen
 minoris Michol
14:50 et nomen uxoris Saul Ahinoem filia Ahimaas et nomina
 principum militiae eius Abner filius Ner patruelis Saul
14:51 Cis fuerat pater Saul et Ner pater Abner filius Abihel
14:52 erat autem bellum potens adversum Philistheos omnibus
 diebus Saul nam quemcumque viderat Saul virum fortem et aptum
 ad proelium sociabat eum sibi
15:1 et dixit Samuhel ad Saul me misit Dominus ut unguerem te in
 regem super populum eius Israhel nunc ergo audi vocem Domini
15:2 haec dicit Dominus exercituum recensui quaecumque fecit
 Amalech Israheli quomodo restitit ei in via cum ascenderet de
 Aegypto
15:3 nunc igitur vade et percute Amalech et demolire universa
 eius non parcas ei sed interfice a viro usque ad mulierem et
 parvulum atque lactantem bovem et ovem camelum et asinum
15:4 praecepit itaque Saul populo et recensuit eos quasi agnos
 ducenta milia peditum et decem milia virorum Iuda
15:5 cumque venisset Saul usque ad civitatem Amalech tetendit
 insidias in torrente
15:6 dixitque Saul Cineo abite recedite atque descendite ab
 Amalech ne forte involvam te cum eo tu enim fecisti
 misericordiam cum omnibus filiis Israhel cum ascenderent de
 Aegypto et recessit Cineus de medio Amalech
15:7 percussitque Saul Amalech ab Evila donec venias Sur quae
 est e regione Aegypti
15:8 et adprehendit Agag regem Amalech vivum omne autem vulgus
 interfecit in ore gladii
15:9 et pepercit Saul et populus Agag et optimis gregibus ovium
 et armentorum et vestibus et arietibus et universis quae
 pulchra erant nec voluerunt disperdere ea quicquid vero vile
 fuit et reprobum hoc demoliti sunt
15:10 factum est autem verbum Domini ad Samuhel dicens
15:11 paenitet me quod constituerim Saul regem quia dereliquit
 me et verba mea opere non implevit contristatusque est Samuhel
 et clamavit ad Dominum tota nocte
15:12 cumque de nocte surrexisset Samuhel ut iret ad Saul mane
 nuntiatum est Samuheli eo quod venisset Saul in Carmelum et
 erexisset sibi fornicem triumphalem et reversus transisset
 descendissetque in Galgala venit ergo Samuhel ad Saul et
15:13 dixit ei Saul benedictus tu Domino implevi verbum Domini
15:14 dixitque Samuhel et quae est haec vox gregum quae resonat
 in auribus meis et armentorum quam ego audio
15:15 et ait Saul de Amalech adduxerunt ea pepercit enim populus
 melioribus ovibus et armentis ut immolarentur Domino Deo tuo
 reliqua vero occidimus
15:16 dixit autem Samuhel ad Saul sine me et indicabo tibi quae
 locutus sit Dominus ad me nocte dixitque ei loquere
15:17 et ait Samuhel nonne cum parvulus esses in oculis tuis
 caput in tribubus Israhel factus es unxitque te Dominus regem
 super Israhel
15:18 et misit te Dominus in via et ait vade et interfice
 peccatores Amalech et pugnabis contra eos usque ad
 internicionem eorum
15:19 quare ergo non audisti vocem Domini sed versus ad praedam
 es et fecisti malum in oculis Domini
15:20 et ait Saul ad Samuhelem immo audivi vocem Domini et
 ambulavi in via per quam misit me Dominus et adduxi Agag regem
 Amalech et Amalech interfeci
15:21 tulit autem populus de praeda oves et boves primitias
 eorum quae caesa sunt ut immolet Domino Deo suo in Galgalis
15:22 et ait Samuhel numquid vult Dominus holocausta aut
 victimas et non potius ut oboediatur voci Domini melior est
 enim oboedientia quam victimae et auscultare magis quam offerre
 adipem arietum
15:23 quoniam quasi peccatum ariolandi est repugnare et quasi
 scelus idolatriae nolle adquiescere pro eo ergo quod abiecisti
 sermonem Domini abiecit te ne sis rex
15:24 dixitque Saul ad Samuhel peccavi quia praevaricatus sum
 sermonem Domini et verba tua timens populum et oboediens voci
 eorum
15:25 sed nunc porta quaeso peccatum meum et revertere mecum ut
 adorem Dominum
15:26 et ait Samuhel ad Saul non revertar tecum quia proiecisti
 sermonem Domini et proiecit te Dominus ne sis rex super Israhel
15:27 et conversus est Samuhel ut abiret ille autem adprehendit
 summitatem pallii eius quae et scissa est
15:28 et ait ad eum Samuhel scidit Dominus regnum Israhel a te
 hodie et tradidit illud proximo tuo meliori te
15:29 porro Triumphator in Israhel non parcet et paenitudine non
 flectetur neque enim homo est ut agat paenitentiam
15:30 at ille ait peccavi sed nunc honora me coram senibus
 populi mei et coram Israhel et revertere mecum ut adorem
 Dominum Deum tuum
15:31 reversus ergo Samuhel secutus est Saulem et adoravit Saul
 Dominum
15:32 dixitque Samuhel adducite ad me Agag regem Amalech et
 oblatus est ei Agag pinguissimus et dixit Agag sicine separat
 amara mors
15:33 et ait Samuhel sicut fecit absque liberis mulieres gladius
 tuus sic absque liberis erit inter mulieres mater tua et in
 frusta concidit Samuhel Agag coram Domino in Galgalis
15:34 abiit autem Samuhel in Ramatha Saul vero ascendit in domum
 suam in Gabaath
15:35 et non vidit Samuhel ultra Saul usque ad diem mortis suae
 verumtamen lugebat Samuhel Saul quoniam Dominum paenitebat quod
 constituisset regem Saul super Israhel
16:1 dixitque Dominus ad Samuhel usquequo tu luges Saul cum ego
 proiecerim eum ne regnet super Israhel imple cornu tuum oleo et
 veni ut mittam te ad Isai Bethleemitem providi enim in filiis
 eius mihi regem
16:2 et ait Samuhel quomodo vadam audiet enim Saul et
 interficiet me et ait Dominus vitulum de armento tolles in manu
 tua et dices ad immolandum Domino veni
16:3 et vocabis Isai ad victimam et ego ostendam tibi quid
 facias et ungues quemcumque monstravero tibi
16:4 fecit ergo Samuhel sicut locutus est ei Dominus venitque in
 Bethleem et admirati sunt seniores civitatis occurrentes ei
 dixeruntque pacificus ingressus tuus
16:5 et ait pacificus ad immolandum Domino veni sanctificamini
 et venite mecum ut immolem sanctificavit ergo Isai et filios
 eius et vocavit eos ad sacrificium
16:6 cumque ingressi essent vidit Heliab et ait num coram Domino
 est christus eius
16:7 et dixit Dominus ad Samuhel ne respicias vultum eius neque
 altitudinem staturae eius quoniam abieci eum nec iuxta intuitum
 hominis iudico homo enim videt ea quae parent Dominus autem
 intuetur cor
16:8 et vocavit Isai Abinadab et adduxit eum coram Samuhel qui
 dixit nec hunc elegit Dominus
16:9 adduxit autem Isai Samma de quo ait etiam hunc non elegit
 Dominus
16:10 adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuhel et
 ait Samuhel ad Isai non elegit Dominus ex istis
16:11 dixitque Samuhel ad Isai numquid iam conpleti sunt filii
 qui respondit adhuc reliquus est parvulus et pascit oves et ait
 Samuhel ad Isai mitte et adduc eum nec enim discumbemus
 priusquam ille huc venerit
16:12 misit ergo et adduxit eum erat autem rufus et pulcher
 aspectu decoraque facie et ait Dominus surge ungue eum ipse est
 enim
16:13 tulit igitur Samuhel cornu olei et unxit eum in medio
 fratrum eius et directus est spiritus Domini in David a die
 illa et in reliquum surgensque Samuhel abiit in Ramatha
16:14 spiritus autem Domini recessit a Saul et exagitabat eum
 spiritus nequam a Domino
16:15 dixeruntque servi Saul ad eum ecce spiritus Dei malus
 exagitat te
16:16 iubeat dominus noster et servi tui qui coram te sunt
 quaerant hominem scientem psallere cithara ut quando arripuerit
 te spiritus Dei malus psallat manu sua et levius feras
16:17 et ait Saul ad servos suos providete mihi aliquem bene
 psallentem et adducite eum ad me
16:18 et respondens unus de pueris ait ecce vidi filium Isai
 Bethleemitem scientem psallere et fortissimum robore et virum
 bellicosum et prudentem in verbis et virum pulchrum et Dominus
 est cum eo
16:19 misit ergo Saul nuntios ad Isai dicens mitte ad me David
 filium tuum qui est in pascuis
16:20 tulitque Isai asinum plenum panibus et lagoenam vini et
 hedum de capris unum et misit per manum David filii sui Saul
16:21 et venit David ad Saul et stetit coram eo at ille dilexit
 eum nimis et factus est eius armiger
16:22 misitque Saul ad Isai dicens stet David in conspectu meo
 invenit enim gratiam in oculis meis
16:23 igitur quandocumque spiritus Dei arripiebat Saul tollebat
 David citharam et percutiebat manu sua et refocilabatur Saul et
 levius habebat recedebat enim ab eo spiritus malus
17:1 congregantes vero Philisthim agmina sua in proelium
 convenerunt in Soccho Iudae et castrametati sunt inter Soccho
 et Azeca in finibus Dommim
17:2 porro Saul et viri Israhel congregati venerunt in valle
 Terebinthi et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philisthim
17:3 et Philisthim stabant super montem ex hac parte et Israhel
 stabat super montem ex altera parte vallisque erat inter eos
17:4 et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum
 nomine Goliath de Geth altitudinis sex cubitorum et palmo
17:5 et cassis aerea super caput eius et lorica hamata
 induebatur porro pondus loricae eius quinque milia siclorum
 aeris
17:6 et ocreas aereas habebat in cruribus et clypeus aereus
 tegebat umeros eius
17:7 hastile autem hastae eius erat quasi liciatorium texentium
 ipsum autem ferrum hastae eius sescentos siclos habebat ferri
 et armiger eius antecedebat eum
17:8 stansque clamabat adversum falangas Israhel et dicebat eis
 quare venitis parati ad proelium numquid ego non sum
 Philistheus et vos servi Saul eligite ex vobis virum et
 descendat ad singulare certamen
17:9 si quiverit pugnare mecum et percusserit me erimus vobis
 servi si autem ego praevaluero et percussero eum vos servi
 eritis et servietis nobis
17:10 et aiebat Philistheus ego exprobravi agminibus Israhelis
 hodie date mihi virum et ineat mecum singulare certamen
17:11 audiens autem Saul et omnes viri israhelitae sermones
 Philisthei huiuscemodi stupebant et metuebant nimis
17:12 David autem erat filius viri ephrathei de quo supra dictum
 est de Bethleem Iuda cui erat nomen Isai qui habebat octo
 filios et erat vir in diebus Saul senex et grandevus inter
 viros
17:13 abierunt autem tres filii eius maiores post Saul in
 proelium et nomina trium filiorum eius qui perrexerant ad
 bellum Heliab primogenitus et secundus Abinadab tertiusque
 Samma
17:14 David autem erat minimus tribus ergo maioribus secutis
 Saulem
17:15 abiit David et reversus est a Saul ut pasceret gregem
 patris sui in Bethleem
17:16 procedebat vero Philistheus mane et vespere et stabat
 quadraginta diebus
17:17 dixit autem Isai ad David filium suum accipe fratribus
 tuis oephi pulentae et decem panes istos et curre in castra ad
 fratres tuos
17:18 et decem formellas casei has deferes ad tribunum et
 fratres tuos visitabis si recte agant et cum quibus ordinati
 sint disce
17:19 Saul autem et illi et omnes filii Israhel in valle
 Terebinthi pugnabant adversum Philisthim
17:20 surrexit itaque David mane et commendavit gregem custodi
 et onustus abiit sicut praeceperat ei Isai et venit ad locum
 Magala et ad exercitum qui egressus ad pugnam vociferatus erat
 in certamine
17:21 direxerat enim aciem Israhel sed et Philisthim ex adverso
 fuerant praeparati
17:22 derelinquens ergo David vasa quae adtulerat sub manu
 custodis ad sarcinas cucurrit ad locum certaminis et
 interrogabat si omnia recte agerentur erga fratres suos
17:23 cumque adhuc ille loqueretur eis apparuit vir ille spurius
 ascendens Goliath nomine Philistheus de Geth ex castris
 Philisthinorum et loquente eo haec eadem verba audivit David
17:24 omnes autem Israhelitae cum vidissent virum fugerunt a
 facie eius timentes eum valde
17:25 et dixit unus quispiam de Israhel num vidisti virum hunc
 qui ascendit ad exprobrandum enim Israheli ascendit virum ergo
 qui percusserit eum ditabit rex divitiis magnis et filiam suam
 dabit ei et domum patris eius faciet absque tributo in Israhel
17:26 et ait David ad viros qui stabant secum dicens quid
 dabitur viro qui percusserit Philistheum hunc et tulerit
 obprobrium de Israhel quis est enim hic Philistheus
 incircumcisus qui exprobravit acies Dei viventis
17:27 referebat autem ei populus eundem sermonem dicens haec
 dabuntur viro qui percusserit eum
17:28 quod cum audisset Heliab frater eius maior loquente eo cum
 aliis iratus est contra David et ait quare venisti et quare
 dereliquisti pauculas oves illas in deserto ego novi superbiam
 tuam et nequitiam cordis tui quia ut videres proelium
 descendisti
17:29 et dixit David quid feci numquid non verbum est
17:30 et declinavit paululum ab eo ad alium dixitque eundem
 sermonem et respondit ei populus verbum sicut et prius
17:31 audita sunt autem verba quae locutus est David et
 adnuntiata in conspectu Saul
17:32 ad quem cum fuisset adductus locutus est ei non concidat
 cor cuiusquam in eo ego servus tuus vadam et pugnabo adversus
 Philistheum
17:33 et ait Saul ad David non vales resistere Philistheo isti
 nec pugnare adversum eum quia puer es hic autem vir bellator ab
 adulescentia sua
17:34 dixitque David ad Saul pascebat servus tuus patris sui
 gregem et veniebat leo vel ursus tollebatque arietem de medio
 gregis
17:35 et sequebar eos et percutiebam eruebamque de ore eorum et
 illi consurgebant adversum me et adprehendebam mentum eorum et
 suffocabam interficiebamque eos
17:36 nam et leonem et ursum interfeci ego servus tuus erit
 igitur et Philistheus hic incircumcisus quasi unus ex eis quia
 ausus est maledicere exercitum Dei viventis
17:37 et ait David Dominus qui eruit me de manu leonis et de
 manu ursi ipse liberabit me de manu Philisthei huius dixit
 autem Saul ad David vade et Dominus tecum sit
17:38 et induit Saul David vestimentis suis et inposuit galeam
 aeream super caput eius et vestivit eum lorica
17:39 accinctus ergo David gladio eius super veste sua coepit
 temptare si armatus posset incedere non enim habebat
 consuetudinem dixitque David ad Saul non possum sic incedere
 quia nec usum habeo et deposuit ea
17:40 et tulit baculum suum quem semper habebat in manibus et
 elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente et misit
 eos in peram pastoralem quam habebat secum et fundam manu tulit
 et processit adversum Philistheum
17:41 ibat autem Philistheus incedens et adpropinquans adversum
 David et armiger eius ante eum
17:42 cumque inspexisset Philistheus et vidisset David despexit
 eum erat enim adulescens rufus et pulcher aspectu
17:43 et dixit Philistheus ad David numquid ego canis sum quod
 tu venis ad me cum baculo et maledixit Philistheus David in
 diis suis
17:44 dixitque ad David veni ad me et dabo carnes tuas
 volatilibus caeli et bestiis terrae
17:45 dixit autem David ad Philistheum tu venis ad me cum gladio
 et hasta et clypeo ego autem venio ad te in nomine Domini
 exercituum Dei agminum Israhel quibus exprobrasti
17:46 hodie et dabit te Dominus in manu mea et percutiam te et
 auferam caput tuum a te et dabo cadaver castrorum Philisthim
 hodie volatilibus caeli et bestiis terrae ut sciat omnis terra
 quia est Deus in Israhel
17:47 et noverit universa ecclesia haec quia non in gladio nec
 in hasta salvat Dominus ipsius est enim bellum et tradet vos in
 manus nostras
17:48 cum ergo surrexisset Philistheus et veniret et
 adpropinquaret contra David festinavit David et cucurrit ad
 pugnam ex adverso Philisthei
17:49 et misit manum suam in peram tulitque unum lapidem et
 funda iecit et percussit Philistheum in fronte et infixus est
 lapis in fronte eius et cecidit in faciem suam super terram
17:50 praevaluitque David adversus Philistheum in funda et in
 lapide percussumque Philistheum interfecit cumque gladium non
 haberet in manu David
17:51 cucurrit et stetit super Philistheum et tulit gladium eius
 et eduxit de vagina sua et interfecit eum praeciditque caput
 eius videntes autem Philisthim quod mortuus esset fortissimus
 eorum fugerunt
17:52 et consurgentes viri Israhel et Iuda vociferati sunt et
 persecuti Philistheos usque dum venirent in vallem et usque ad
 portas Accaron cecideruntque vulnerati de Philisthim in via
 Sarim usque ad Geth et usque Accaron
17:53 et revertentes filii Israhel postquam persecuti fuerant
 Philistheos invaserunt castra eorum
17:54 adsumens autem David caput Philisthei adtulit illud in
 Hierusalem arma vero eius posuit in tabernaculo suo
17:55 eo autem tempore quo viderat Saul David egredientem contra
 Philistheum ait ad Abner principem militiae de qua stirpe
 descendit hic adulescens Abner dixitque Abner vivit anima tua
 rex si novi
17:56 et ait rex interroga tu cuius filius sit iste puer
17:57 cumque regressus esset David percusso Philistheo tulit eum
 Abner et introduxit coram Saul caput Philisthei habentem in
 manu
17:58 et ait ad eum Saul de qua progenie es o adulescens
 dixitque David filius servi tui Isai Bethleemitae ego sum
18:1 et factum est cum conplesset loqui ad Saul anima Ionathan
 conligata est animae David et dilexit eum Ionathan quasi animam
 suam
18:2 tulitque eum Saul in die illa et non concessit ei ut
 reverteretur in domum patris sui
18:3 inierunt autem Ionathan et David foedus diligebat enim eum
 quasi animam suam
18:4 nam expoliavit se Ionathan tunicam qua erat vestitus et
 dedit eam David et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et
 arcum suum et usque ad balteum
18:5 egrediebatur quoque David ad omnia quaecumque misisset eum
 Saul et prudenter se agebat posuitque eum Saul super viros
 belli et acceptus erat in oculis universi populi maximeque in
 conspectu famulorum Saul
18:6 porro cum reverteretur percusso Philistheo David egressae
 sunt mulieres de universis urbibus Israhel cantantes chorosque
 ducentes in occursum Saul regis in tympanis laetitiae et in
 sistris
18:7 et praecinebant mulieres ludentes atque dicentes percussit
 Saul mille et David decem milia
18:8 iratus est autem Saul nimis et displicuit in oculis eius
 iste sermo dixitque dederunt David decem milia et mihi dederunt
 mille quid ei superest nisi solum regnum
18:9 non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David ex die illa et
 deinceps
18:10 post diem autem alteram invasit spiritus Dei malus Saul et
 prophetabat in medio domus suae David autem psallebat manu sua
 sicut per singulos dies tenebatque Saul lanceam
18:11 et misit eam putans quod configere posset David cum
 pariete et declinavit David a facie eius secundo
18:12 et timuit Saul David eo quod esset Dominus cum eo et a se
 recessisset
18:13 amovit ergo eum Saul a se et fecit eum tribunum super
 mille viros et egrediebatur et intrabat in conspectu populi
18:14 in omnibus quoque viis suis David prudenter agebat et
 Dominus erat cum eo
18:15 vidit itaque Saul quod prudens esset nimis et coepit
 cavere eum
18:16 omnis autem Israhel et Iuda diligebat David ipse enim
 egrediebatur et ingrediebatur ante eos
18:17 dixit autem Saul ad David ecce filia mea maior Merob ipsam
 dabo tibi uxorem tantummodo esto vir fortis et proeliare bella
 Domini Saul autem reputabat dicens non sit manus mea in eo sed
 sit super illum manus Philisthinorum
18:18 ait autem David ad Saul quis ego sum aut quae est vita mea
 aut cognatio patris mei in Israhel ut fiam gener regis
18:19 factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul
 David data est Hadrihel Molathitae uxor
18:20 dilexit autem Michol filia Saul altera David et nuntiatum
 est Saul et placuit ei
18:21 dixitque Saul dabo eam illi ut fiat ei in scandalum et sit
 super eum manus Philisthinorum dixit ergo Saul ad David in
 duabus rebus gener meus eris hodie
18:22 et mandavit Saul servis suis loquimini ad David clam me
 dicentes ecce places regi et omnes servi eius diligunt te nunc
 ergo esto gener regis
18:23 et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba
 haec et ait David num parum vobis videtur generum esse regis
 ego autem sum vir pauper et tenuis
18:24 et renuntiaverunt servi Saul dicentes huiuscemodi verba
 locutus est David
18:25 dixit autem Saul sic loquimini ad David non habet necesse
 rex sponsalia nisi tantum centum praeputia Philisthinorum ut
 fiat ultio de inimicis regis porro Saul cogitabat tradere David
 in manibus Philisthinorum
18:26 cumque renuntiassent servi eius David verba quae diximus
 placuit sermo in oculis David ut fieret gener regis
18:27 et post dies paucos surgens David abiit cum viris qui sub
 eo erant et percussis Philisthim ducentis viris adtulit
 praeputia eorum et adnumeravit ea regi ut esset gener eius
 dedit itaque ei Saul Michol filiam suam uxorem
18:28 et vidit Saul et intellexit quia Dominus esset cum David
 Michol autem filia Saul diligebat eum
18:29 et Saul magis coepit timere David factusque est Saul
 inimicus David cunctis diebus
18:30 et egressi sunt principes Philisthinorum a principio autem
 egressionis eorum prudentius se gerebat David quam omnes servi
 Saul et celebre factum est nomen eius nimis
19:1 locutus est autem Saul ad Ionathan filium suum et ad omnes
 servos suos ut occiderent David porro Ionathan filius Saul
 diligebat David valde
19:2 et indicavit Ionathan David dicens quaerit Saul pater meus
 occidere te quapropter observa te quaeso mane et manebis clam
 et absconderis
19:3 ego autem egrediens stabo iuxta patrem meum in agro
 ubicumque fueris et ego loquar de te ad patrem meum et
 quodcumque videro nuntiabo tibi
19:4 locutus est ergo Ionathan de David bona ad Saul patrem suum
 dixitque ad eum ne pecces rex in servum tuum David quia non
 peccavit tibi et opera eius bona sunt tibi valde
19:5 et posuit animam suam in manu sua et percussit Philistheum
 et fecit Dominus salutem magnam universo Israhel vidisti et
 laetatus es quare ergo peccas in sanguine innoxio interficiens
 David qui est absque culpa
19:6 quod cum audisset Saul placatus voce Ionathae iuravit vivit
 Dominus quia non occidetur
19:7 vocavit itaque Ionathan David et indicavit ei omnia verba
 haec et introduxit Ionathan David ad Saul et fuit ante eum
 sicut fuerat heri et nudius tertius
19:8 motum est autem rursus bellum et egressus David pugnavit
 adversus Philisthim percussitque eos plaga magna et fugerunt a
 facie eius
19:9 et factus est spiritus Domini malus in Saul sedebat autem
 in domo sua et tenebat lanceam porro David psallebat in manu
 sua
19:10 nisusque est Saul configere lancea David in pariete et
 declinavit David a facie Saul lancea autem casso vulnere
 perlata est in parietem et David fugit et salvatus est nocte
 illa
19:11 misit ergo Saul satellites suos in domum David ut
 custodirent eum et interficeretur mane quod cum adnuntiasset
 David Michol uxor sua dicens nisi salvaveris te nocte hac cras
 morieris
19:12 deposuit eum per fenestram porro ille abiit et aufugit
 atque salvatus est
19:13 tulit autem Michol statuam et posuit eam super lectum et
 pellem pilosam caprarum posuit ad caput eius et operuit eam
 vestimentis
19:14 misit autem Saul apparitores qui raperent David et
 responsum est quod aegrotaret
19:15 rursumque misit Saul nuntios ut viderent David dicens
 adferte eum ad me in lecto ut occidatur
19:16 cumque venissent nuntii inventum est simulacrum super
 lectum et pellis caprarum ad caput eius
19:17 dixitque Saul ad Michol quare sic inlusisti mihi et
 dimisisti inimicum meum ut fugeret et respondit Michol ad Saul
 quia ipse locutus est mihi dimitte me alioquin interficiam te
19:18 David autem fugiens salvatus est et venit ad Samuhel in
 Ramatha et nuntiavit ei omnia quae fecerat sibi Saul et
 abierunt ipse et Samuhel et morati sunt in Nahioth
19:19 nuntiatum est autem Sauli a dicentibus ecce David in
 Nahioth in Rama
19:20 misit ergo Saul lictores ut raperent David qui cum
 vidissent cuneum prophetarum vaticinantium et Samuhel stantem
 super eos factus est etiam in illis spiritus Domini et
 prophetare coeperunt etiam ipsi
19:21 quod cum nuntiatum esset Sauli misit alios nuntios
 prophetaverunt autem et illi et rursum Saul misit tertios
 nuntios qui et ipsi prophetaverunt
19:22 abiit autem etiam ipse in Ramatha et venit usque ad
 cisternam magnam quae est in Soccho et interrogavit et dixit in
 quo loco sunt Samuhel et David dictumque est ei ecce in Nahioth
 sunt in Rama
19:23 et abiit in Nahioth in Rama et factus est etiam super eum
 spiritus Dei et ambulabat ingrediens et prophetabat usque dum
 veniret in Nahioth in Rama
19:24 et expoliavit se etiam ipse vestimentis suis et
 prophetavit cum ceteris coram Samuhel et cecidit nudus tota die
 illa et nocte unde et exivit proverbium num et Saul inter
 prophetas
20:1 fugit autem David de Nahioth quae erat in Rama veniensque
 locutus est coram Ionathan quid feci quae est iniquitas mea et
 quod peccatum meum in patrem tuum quia quaerit animam meam
20:2 qui dixit ei absit non morieris neque enim faciet pater
 meus quicquam grande vel parvum nisi prius indicaverit mihi
 hunc ergo celavit me pater meus sermonem tantummodo nequaquam
 erit istud
20:3 et iuravit rursum David et ille ait scit profecto pater
 tuus quia inveni gratiam in oculis tuis et dicet nesciat hoc
 Ionathan ne forte tristetur quinimmo vivit Dominus et vivit
 anima tua quia uno tantum ut ita dicam gradu ego morsque
 dividimur
20:4 et ait Ionathan ad David quodcumque dixerit mihi anima tua
 faciam tibi
20:5 dixit autem David ad Ionathan ecce kalendae sunt crastino
 et ego ex more sedere soleo iuxta regem ad vescendum dimitte
 ergo me ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae
20:6 si requisierit me pater tuus respondebis ei rogavit me
 David ut iret celeriter in Bethleem civitatem suam quia
 victimae sollemnes ibi sunt universis contribulibus eius
20:7 si dixerit bene pax erit servo tuo si autem fuerit iratus
 scito quia conpleta est malitia eius
20:8 fac ergo misericordiam in servum tuum quia foedus Domini me
 famulum tuum tecum inire fecisti si autem est in me aliqua
 iniquitas tu me interfice et ad patrem tuum ne introducas me
20:9 et ait Ionathan absit hoc a te neque enim fieri potest ut
 si certo cognovero conpletam patris mei esse malitiam contra te
 non adnuntiem tibi
20:10 responditque David ad Ionathan quis nuntiabit mihi si quid
 forte responderit tibi pater tuus dure
20:11 et ait Ionathan ad David veni egrediamur in agrum cumque
 exissent ambo in agrum
20:12 ait Ionathan ad David Domine Deus Israhel si investigavero
 sententiam patris mei crastino vel perendie et aliquid boni
 fuerit super David et non statim misero ad te et notum tibi
 fecero
20:13 haec faciat Dominus Ionathan et haec augeat si autem
 perseveraverit patris mei malitia adversum te revelabo aurem
 tuam et dimittam te ut vadas in pace et sit Dominus tecum sicut
 fuit cum patre meo
20:14 et si vixero facies mihi misericordiam Domini si vero
 mortuus fuero
20:15 non auferas misericordiam tuam a domo mea usque in
 sempiternum quando eradicaverit Dominus inimicos David
 unumquemque de terra
20:16 pepigit ergo foedus Ionathan cum domo David et requisivit
 Dominus de manu inimicorum David
20:17 et addidit Ionathan deierare David eo quod diligeret illum
 sicut animam enim suam ita diligebat eum
20:18 dixitque ad eum Ionathan cras kalendae sunt et requireris
20:19 requiretur enim sessio tua usque perendie descendes ergo
 festinus et venies in locum ubi celandus es in die qua operari
 licet et sedebis iuxta lapidem cui est nomen Ezel
20:20 et ego tres sagittas mittam iuxta eum et iaciam quasi
 exercens me ad signum
20:21 mittam quoque et puerum dicens ei vade et adfer mihi
 sagittas
20:22 si dixero puero ecce sagittae intra te sunt tolle eas tu
 veni ad me quia pax tibi est et nihil est mali vivit Dominus si
 autem sic locutus fuero puero ecce sagittae ultra te sunt vade
 quia dimisit te Dominus
20:23 de verbo autem quod locuti fuimus ego et tu sit Dominus
 inter me et te usque in sempiternum
20:24 absconditus est ergo David in agro et venerunt kalendae et
 sedit rex ad comedendum panem
20:25 cumque sedisset rex super cathedram suam secundum
 consuetudinem quae erat iuxta parietem surrexit Ionathan et
 sedit Abner ex latere Saul vacuusque apparuit locus David
20:26 et non est locutus Saul quicquam in die illa cogitabat
 enim quod forte evenisset ei ut non esset mundus nec
 purificatus
20:27 cumque inluxisset dies secunda post kalendas rursum vacuus
 apparuit locus David dixitque Saul ad Ionathan filium suum cur
 non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum
20:28 et respondit Ionathan Sauli rogavit me obnixe ut iret in
 Bethleem
20:29 et ait dimitte me quoniam sacrificium sollemne est in
 civitate unus de fratribus meis accersivit me nunc ergo si
 inveni gratiam in oculis tuis vadam cito et videbo fratres meos
 ob hanc causam non venit ad mensam regis
20:30 iratus autem Saul adversus Ionathan dixit ei fili mulieris
 virum ultro rapientis numquid ignoro quia diligis filium Isai
 in confusionem tuam et in confusionem ignominiosae matris tuae
20:31 omnibus enim diebus quibus filius Isai vixerit super
 terram non stabilieris tu neque regnum tuum itaque iam nunc
 mitte et adduc eum ad me quia filius mortis est
20:32 respondens autem Ionathan Sauli patri suo ait quare
 moritur quid fecit
20:33 et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum et intellexit
 Ionathan quod definitum esset patri suo ut interficeret David
20:34 surrexit ergo Ionathan a mensa in ira furoris et non
 comedit in die kalendarum secunda panem contristatus est enim
 super David eo quod confudisset eum pater suus
20:35 cumque inluxisset mane venit Ionathan in agrum iuxta
 placitum David et puer parvulus cum eo
20:36 et ait ad puerum suum vade et adfer mihi sagittas quas ego
 iacio cumque puer cucurrisset iecit aliam sagittam trans puerum
20:37 venit itaque puer ad locum iaculi quod miserat Ionathan et
 clamavit Ionathan post tergum pueri et ait ecce ibi est sagitta
 porro ultra te
20:38 clamavitque Ionathan post tergum pueri festina velociter
 ne steteris collegit autem puer Ionathae sagittas et adtulit ad
 dominum suum
20:39 et quid ageretur penitus ignorabat tantummodo enim
 Ionathan et David rem noverant
20:40 dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei vade
 defer in civitatem
20:41 cumque abisset puer surrexit David de loco qui vergebat ad
 austrum et cadens pronus in terram adoravit tertio et
 osculantes alterutrum fleverunt pariter David autem amplius
20:42 dixit ergo Ionathan ad David vade in pace quaecumque
 iuravimus ambo in nomine Domini dicentes Dominus sit inter me
 et te et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum
20:43 et surrexit et abiit sed et Ionathan ingressus est
 civitatem
21:1 venit autem David in Nobe ad Ahimelech sacerdotem et
 obstipuit Ahimelech eo quod venisset David et dixit ei quare tu
 solus et nullus est tecum
21:2 et ait David ad Ahimelech sacerdotem rex praecepit mihi
 sermonem et dixit nemo sciat rem propter quam a me missus es et
 cuiusmodi tibi praecepta dederim nam et pueris condixi in illum
 et illum locum
21:3 nunc igitur si quid habes ad manum vel quinque panes da
 mihi aut quicquid inveneris
21:4 et respondens sacerdos David ait ei non habeo panes laicos
 ad manum sed tantum panem sanctum si mundi sunt pueri maxime a
 mulieribus
21:5 et respondit David sacerdoti et dixit ei equidem si de
 mulieribus agitur continuimus nos ab heri et nudius tertius
 quando egrediebamur et fuerunt vasa puerorum sancta porro via
 haec polluta est sed et ipsa hodie sanctificabitur in vasis
21:6 dedit ergo ei sacerdos sanctificatum panem neque enim erat
 ibi panis nisi tantum panes propositionis qui sublati fuerant a
 facie Domini ut ponerentur panes calidi
21:7 erat autem ibi vir de servis Saul in die illa intus in
 tabernaculo Domini et nomen eius Doec Idumeus potentissimus
 pastorum Saul
21:8 dixit autem David ad Ahimelech si habes hic ad manum hastam
 aut gladium quia gladium meum et arma mea non tuli mecum sermo
 enim regis urguebat
21:9 et dixit sacerdos gladius Goliath Philisthei quem
 percussisti in valle Terebinthi est involutus pallio post ephod
 si istum vis tollere tolle neque enim est alius hic absque eo
 et ait David non est huic alter similis da mihi eum
21:10 surrexit itaque David et fugit in die illa a facie Saul et
 venit ad Achis regem Geth
21:11 dixeruntque ei servi Achis numquid non iste est David rex
 terrae nonne huic cantabant per choros dicentes percussit Saul
 mille et David decem milia
21:12 posuit autem David sermones istos in corde suo et extimuit
 valde a facie Achis regis Geth
21:13 et inmutavit os suum coram eis et conlabebatur inter manus
 eorum et inpingebat in ostia portae defluebantque salivae eius
 in barbam
21:14 et ait Achis ad servos suos vidistis hominem insanum quare
 adduxistis eum ad me
21:15 an desunt nobis furiosi quod introduxistis istum ut
 fureret me praesente hicine ingredietur domum meam
22:1 abiit ergo inde David et fugit in speluncam Odollam quod
 cum audissent fratres eius et omnis domus patris eius
 descenderunt ad eum illuc
22:2 et convenerunt ad eum omnes qui erant in angustia
 constituti et oppressi aere alieno et amaro animo et factus est
 eorum princeps fueruntque cum eo quasi quadringenti viri
22:3 et profectus est David inde in Maspha quae est Moab et
 dixit ad regem Moab maneat oro pater meus et mater mea vobiscum
 donec sciam quid faciat mihi Deus
22:4 et reliquit eos ante faciem regis Moab manseruntque apud
 eum cunctis diebus quibus David fuit in praesidio
22:5 dixitque Gad propheta ad David noli manere in praesidio
 proficiscere et vade in terram Iuda et profectus David venit in
 saltum Hareth
22:6 et audivit Saul quod apparuisset David et viri qui erant
 cum eo Saul autem cum maneret in Gabaa et esset in nemore quod
 est in Rama hastam manu tenens cunctique socii eius
 circumstarent eum
22:7 ait ad servos suos qui adsistebant ei audite filii Iemini
 numquid omnibus vobis dabit filius Isai agros et vineas et
 universos vos faciet tribunos et centuriones
22:8 quoniam coniurastis omnes adversum me et non est qui mihi
 renuntiet maxime cum et filius meus foedus iunxerit cum filio
 Isai non est qui vicem meam doleat ex vobis nec qui adnuntiet
 mihi eo quod suscitaverit filius meus servum meum adversum me
 insidiantem mihi usque hodie
22:9 respondens autem Doec Idumeus qui adsistebat et erat primus
 inter servos Saul vidi inquit filium Isai in Nobe apud
 Ahimelech filium Achitob
22:10 qui consuluit pro eo Dominum et cibaria dedit ei sed et
 gladium Goliath Philisthei dedit illi
22:11 misit ergo rex ad accersiendum Ahimelech filium Achitob
 sacerdotem et omnem domum patris eius sacerdotum qui erant in
 Nobe qui venerunt universi ad regem
22:12 et ait Saul audi fili Achitob qui respondit praesto sum
 domine
22:13 dixitque ad eum Saul quare coniurastis adversum me tu et
 filius Isai et dedisti ei panes et gladium et consuluisti pro
 eo Deum ut consurgeret adversum me insidiator usque hodie
 permanens
22:14 respondensque Ahimelech regi ait et quis in omnibus servis
 tuis sicut David fidelis et gener regis et pergens ad imperium
 tuum et gloriosus in domo tua
22:15 num hodie coepi consulere pro eo Deum absit hoc a me ne
 suspicetur rex adversus servum suum rem huiuscemodi in universa
 domo patris mei non enim scivit servus tuus quicquam super hoc
 negotio vel modicum vel grande
22:16 dixitque rex morte morieris Ahimelech tu et omnis domus
 patris tui
22:17 et ait rex emissariis qui circumstabant eum convertimini
 et interficite sacerdotes Domini nam manus eorum cum David est
 scientes quod fugisset non indicaverunt mihi noluerunt autem
 servi regis extendere manum suam in sacerdotes Domini
22:18 et ait rex Doec convertere tu et inrue in sacerdotes
 conversusque Doec Idumeus inruit in sacerdotes et trucidavit in
 die illa octoginta quinque viros vestitos ephod lineo
22:19 Nobe autem civitatem sacerdotum percussit in ore gladii
 viros et mulieres parvulos et lactantes bovem et asinum et ovem
 in ore gladii
22:20 evadens autem unus filius Ahimelech filii Achitob cuius
 nomen erat Abiathar fugit ad David
22:21 et adnuntiavit ei quod occidisset Saul sacerdotes Domini
22:22 et ait David ad Abiathar sciebam in die illa quod cum ibi
 esset Doec Idumeus procul dubio adnuntiaret Saul ego sum reus
 omnium animarum patris tui
22:23 mane mecum ne timeas si quis quaesierit animam meam
 quaeret et animam tuam mecumque servaberis
23:1 et nuntiaverunt David dicentes ecce Philisthim obpugnant
 Ceila et diripiunt areas
23:2 consuluit igitur David Dominum dicens num vadam et
 percutiam Philistheos istos et ait Dominus ad David vade et
 percuties Philistheos et salvabis Ceila
23:3 et dixerunt viri qui erant cum David ad eum ecce nos hic in
 Iudaea consistentes timemus quanto magis si ierimus in Ceila
 adversum agmina Philisthinorum
23:4 rursum ergo David consuluit Dominum qui respondens ei ait
 surge et vade in Ceila ego enim tradam Philistheos in manu tua
23:5 abiit David et viri eius in Ceila et pugnavit adversum
 Philistheos et abegit iumenta eorum et percussit eos plaga
 magna et salvavit David habitatores Ceilae
23:6 porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Ahimelech ad
 David in Ceila ephod secum habens descenderat
23:7 nuntiatum est autem Saul quod venisset David in Ceila et
 ait Saul tradidit eum Deus in manus meas conclususque est
 introgressus urbem in qua portae et serae
23:8 et praecepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in
 Ceila et obsideret David et viros eius
23:9 quod cum rescisset David quia praepararet ei Saul clam
 malum dixit ad Abiathar sacerdotem adplica ephod
23:10 et ait David Domine Deus Israhel audivit famam servus tuus
 quod disponat Saul venire ad Ceila ut evertat urbem propter me
23:11 si tradent me viri Ceila in manus eius et si descendet
 Saul sicut audivit servus tuus Domine Deus Israhel indica servo
 tuo et ait Dominus descendet
23:12 dixitque David si tradent viri Ceilae me et viros qui sunt
 mecum in manu Saul et dixit Dominus tradent
23:13 surrexit ergo David et viri eius quasi sescenti et egressi
 de Ceila huc atque illuc vagabantur incerti nuntiatumque est
 Saul quod fugisset David de Ceila quam ob rem dissimulavit
 exire
23:14 morabatur autem David in deserto in locis firmissimis
 mansitque in monte solitudinis Ziph quaerebat tamen eum Saul
 cunctis diebus et non tradidit eum Deus in manus eius
23:15 et vidit David quod egressus esset Saul ut quaereret
 animam eius porro David erat in deserto Ziph in silva
23:16 et surrexit Ionathan filius Saul et abiit ad David in
 silva et confortavit manus eius in Deo dixitque ei
23:17 ne timeas neque enim inveniet te manus Saul patris mei et
 tu regnabis super Israhel et ego ero tibi secundus sed et Saul
 pater meus scit hoc
23:18 percussit igitur uterque foedus coram Domino mansitque
 David in silva Ionathas autem reversus est in domum suam
23:19 ascenderunt autem Ziphei ad Saul in Gabaa dicentes nonne
 David latitat apud nos in locis tutissimis silvae in colle
 Achilae quae est ad dexteram deserti
23:20 nunc ergo sicut desideravit anima tua ut descenderes
 descende nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis
23:21 dixitque Saul benedicti vos a Domino quia doluistis vicem
 meam
23:22 abite oro et diligentius praeparate et curiosius agite et
 considerate locum ubi sit pes eius vel quis viderit eum ibi
 recogitat enim de me quod callide insidier ei
23:23 considerate et videte omnia latibula eius in quibus
 absconditur et revertimini ad me ad rem certam ut vadam
 vobiscum quod si etiam in terra se abstruserit perscrutabor eum
 in cunctis milibus Iuda
23:24 at illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul David autem
 et viri eius erant in deserto Maon in campestribus ad dextram
 Iesimuth
23:25 ivit ergo Saul et socii eius ad quaerendum et nuntiatum
 est David statimque descendit ad petram et versabatur in
 deserto Maon quod cum audisset Saul persecutus est David in
 deserto Maon
23:26 et ibat Saul ad latus montis ex parte una David autem et
 viri eius erant in latere montis ex parte altera porro David
 desperabat se posse evadere a facie Saul itaque Saul et viri
 eius in modum coronae cingebant David et viros eius ut caperent
 eos
23:27 et nuntius venit ad Saul dicens festina et veni quoniam
 infuderunt se Philisthim super terram
23:28 reversus est ergo Saul desistens persequi David et
 perrexit in occursum Philisthinorum propter hoc vocaverunt
 locum illum petram Dividentem
24:1 ascendit ergo David inde et habitavit in locis tutissimis
 Engaddi
24:2 cumque reversus esset Saul postquam persecutus est
 Philistheos nuntiaverunt ei dicentes ecce David in deserto est
 Engaddi
24:3 adsumens ergo Saul tria milia electorum virorum ex omni
 Israhel perrexit ad investigandum David et viros eius etiam
 super abruptissimas petras quae solis hibicibus perviae sunt
24:4 et venit ad caulas quoque ovium quae se offerebant vianti
 eratque ibi spelunca quam ingressus est Saul ut purgaret
 ventrem porro David et viri eius in interiori parte speluncae
 latebant
24:5 et dixerunt servi David ad eum ecce dies de qua locutus est
 Dominus ad te ego tradam tibi inimicum tuum ut facias ei sicut
 placuerit in oculis tuis surrexit ergo David et praecidit oram
 clamydis Saul silenter
24:6 post haec percussit cor suum David eo quod abscidisset oram
 clamydis Saul
24:7 dixitque ad viros suos propitius mihi sit Dominus ne faciam
 hanc rem domino meo christo Domini ut mittam manum meam in eum
 quoniam christus Domini est
24:8 et confregit David viros suos sermonibus et non permisit
 eos ut consurgerent in Saul porro Saul exsurgens de spelunca
 pergebat coepto itinere
24:9 surrexit autem et David post eum et egressus de spelunca
 clamavit post tergum Saul dicens domine mi rex et respexit Saul
 post se et inclinans se David pronus in terram adoravit
24:10 dixitque ad Saul quare audis verba hominum loquentium
 David quaerit malum adversum te
24:11 ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus
 in manu mea in spelunca et cogitavi ut occiderem te sed
 pepercit tibi oculus meus dixi enim non extendam manum meam in
 domino meo quia christus Domini est
24:12 quin potius pater mi vide et cognosce oram clamydis tuae
 in manu mea quoniam cum praeciderem summitatem clamydis tuae
 nolui extendere manum meam in te animadverte et vide quoniam
 non est in manu mea malum neque iniquitas neque peccavi in te
 tu autem insidiaris animae meae ut auferas eam
24:13 iudicet Dominus inter me et te et ulciscatur me Dominus ex
 te manus autem mea non sit in te
24:14 sicut et in proverbio antiquo dicitur ab impiis egredietur
 impietas manus ergo mea non sit in te
24:15 quem sequeris rex Israhel quem persequeris canem mortuum
 sequeris et pulicem unum
24:16 sit Dominus iudex et iudicet inter me et te et videat et
 diiudicet causam meam et eruat me de manu tua
24:17 cum autem conplesset David loquens sermones huiuscemodi ad
 Saul dixit Saul numquid vox haec tua est fili mi David et
 levavit Saul vocem suam et flevit
24:18 dixitque ad David iustior tu es quam ego tu enim tribuisti
 mihi bona ego autem reddidi tibi mala
24:19 et tu indicasti hodie quae feceris mihi bona quomodo
 tradiderit me Dominus in manu tua et non occideris me
24:20 quis enim cum invenerit inimicum suum dimittet eum in via
 bona sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod
 hodie operatus es in me
24:21 et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis et
 habiturus in manu tua regnum Israhel
24:22 iura mihi in Domino ne deleas semen meum post me neque
 auferas nomen meum de domo patris mei
24:23 et iuravit David Sauli abiit ergo Saul in domum suam et
 David et viri eius ascenderunt ad tutiora loca
25:1 mortuus est autem Samuhel et congregatus est universus
 Israhel et planxerunt eum et sepelierunt in domo sua in Rama
 consurgensque David descendit in desertum Pharan
25:2 erat autem vir quispiam in solitudine Maon et possessio
 eius in Carmelo et homo ille magnus nimis erantque ei oves tria
 milia et mille caprae et accidit ut tonderetur grex eius in
 Carmelo
25:3 nomen autem viri illius erat Nabal et nomen uxoris eius
 Abigail eratque mulier illa prudentissima et speciosa porro vir
 eius durus et pessimus et malitiosus erat autem de genere
 Chaleb
25:4 cum ergo audisset David in deserto quod tonderet Nabal
 gregem suum
25:5 misit decem iuvenes et dixit eis ascendite in Carmelum et
 venietis ad Nabal et salutabitis eum ex nomine meo pacifice
25:6 et dicetis sic fratribus meis et tibi pax et domui tuae pax
 et omnibus quaecumque habes sit pax
25:7 audivi quod tonderent pastores tui qui erant nobiscum in
 deserto numquam eis molesti fuimus nec aliquando defuit eis
 quicquam de grege omni tempore quo fuerunt nobiscum in Carmelo
25:8 interroga pueros tuos et indicabunt tibi nunc ergo
 inveniant pueri gratiam in oculis tuis in die enim bona venimus
 quodcumque invenerit manus tua da servis tuis et filio tuo
 David
25:9 cumque venissent pueri David locuti sunt ad Nabal omnia
 verba haec ex nomine David et siluerunt
25:10 respondens autem Nabal pueris David ait quis est David et
 quis est filius Isai hodie increverunt servi qui fugiunt
 dominos suos
25:11 tollam ergo panes meos et aquas meas et carnes pecorum
 quae occidi tonsoribus meis et dabo viris quos nescio unde sint
25:12 regressi sunt itaque pueri David per viam suam et reversi
 venerunt et nuntiaverunt ei omnia verba quae dixerat
25:13 tunc David ait viris suis accingatur unusquisque gladio
 suo et accincti sunt singuli gladio suo accinctusque est et
 David ense suo et secuti sunt David quasi quadringenti viri
 porro ducenti remanserunt ad sarcinas
25:14 Abigail autem uxori Nabal nuntiavit unus de pueris dicens
 ecce misit David nuntios de deserto ut benedicerent domino
 nostro et aversus est eos
25:15 homines isti boni satis fuerunt nobis et non molesti nec
 quicquam aliquando periit omni tempore quo sumus conversati cum
 eis in deserto
25:16 pro muro erant nobis tam in nocte quam in die omnibus
 diebus quibus pavimus apud eos greges
25:17 quam ob rem considera et recogita quid facias quoniam
 conpleta est malitia adversum virum tuum et adversus domum tuam
 et ipse filius est Belial ita ut nemo ei possit loqui
25:18 festinavit igitur Abigail et tulit ducentos panes et duos
 utres vini et quinque arietes coctos et quinque sata pulentae
 et centum ligaturas uvae passae et ducentas massas caricarum et
 inposuit super asinos
25:19 dixitque pueris suis praecedite me ecce ego post tergum
 sequar vos viro autem suo Nabal non indicavit
25:20 cum ergo ascendisset asinum et descenderet ad radices
 montis David et viri eius descendebant in occursum eius quibus
 et illa occurrit
25:21 et ait David vere frustra servavi omnia quae huius erant
 in deserto et non periit quicquam de cunctis quae ad eum
 pertinebant et reddidit mihi malum pro bono
25:22 haec faciat Deus inimicis David et haec addat si reliquero
 de omnibus quae ad eum pertinent usque mane mingentem ad
 parietem
25:23 cum autem vidisset Abigail David festinavit et descendit
 de asino et procidit coram David super faciem suam et adoravit
 super terram
25:24 et cecidit ad pedes eius et dixit in me sit domine mi haec
 iniquitas loquatur obsecro ancilla tua in auribus tuis et audi
 verba famulae tuae
25:25 ne ponat oro dominus meus rex cor suum super virum istum
 iniquum Nabal quia secundum nomen suum stultus est et est
 stultitia cum eo ego autem ancilla tua non vidi pueros tuos
 domine mi quos misisti
25:26 nunc ergo domine mi vivit Dominus et vivit anima tua qui
 prohibuit te ne venires in sanguine et salvavit manum tuam tibi
 et nunc fiant sicut Nabal inimici tui et qui quaerunt domino
 meo malum
25:27 quapropter suscipe benedictionem hanc quam adtulit ancilla
 tua tibi domino meo et da pueris qui sequuntur te dominum meum
25:28 aufer iniquitatem famulae tuae faciens enim faciet tibi
 Dominus domino meo domum fidelem quia proelia Domini domine mi
 tu proeliaris malitia ergo non inveniatur in te omnibus diebus
 vitae tuae
25:29 si enim surrexerit aliquando homo persequens te et
 quaerens animam tuam erit anima domini mei custodita quasi in
 fasciculo viventium apud Dominum Deum tuum porro anima
 inimicorum tuorum rotabitur quasi in impetu et circulo fundae
25:30 cum ergo fecerit tibi Dominus domino meo omnia quae
 locutus est bona de te et constituerit te ducem super Israhel
25:31 non erit tibi hoc in singultum et in scrupulum cordis
 domino meo quod effuderis sanguinem innoxium aut ipse te ultus
 fueris et cum benefecerit Dominus domino meo recordaberis
 ancillae tuae
25:32 et ait David ad Abigail benedictus Dominus Deus Israhel
 qui misit te hodie in occursum meum et benedictum eloquium tuum
25:33 et benedicta tu quae prohibuisti me hodie ne irem ad
 sanguinem et ulciscerer me manu mea
25:34 alioquin vivit Dominus Deus Israhel qui prohibuit me malum
 facere tibi nisi cito venisses in occursum mihi non remansisset
 Nabal usque ad lucem matutinam mingens ad parietem
25:35 suscepit ergo David de manu eius omnia quae adtulerat ei
 dixitque ei vade pacifice in domum tuam ecce audivi vocem tuam
 et honoravi faciem tuam
25:36 venit autem Abigail ad Nabal et ecce erat ei convivium in
 domo eius quasi convivium regis et cor Nabal iucundum erat enim
 ebrius nimis et non indicavit ei verbum pusillum aut grande
 usque in mane
25:37 diluculo autem cum digessisset vinum Nabal indicavit ei
 uxor sua verba haec et emortuum est cor eius intrinsecus et
 factus est quasi lapis
25:38 cumque pertransissent decem dies percussit Dominus Nabal
 et mortuus est
25:39 quod cum audisset David mortuum Nabal ait benedictus
 Dominus qui iudicavit causam obprobrii mei de manu Nabal et
 servum suum custodivit a malo et malitiam Nabal reddidit
 Dominus in caput eius misit ergo David et locutus est ad
 Abigail ut sumeret eam sibi in uxorem
25:40 et venerunt pueri David ad Abigail in Carmelum et locuti
 sunt ad eam dicentes David misit nos ad te ut accipiat te sibi
 in uxorem
25:41 quae consurgens adoravit prona in terram et ait ecce
 famula tua sit in ancillam ut lavet pedes servorum domini mei
25:42 et festinavit et surrexit Abigail et ascendit super asinum
 et quinque puellae ierunt cum ea pedisequae eius et secuta est
 nuntios David et facta est illi uxor
25:43 sed et Ahinoem accepit David de Iezrahel et fuit utraque
 uxor eius
25:44 Saul autem dedit Michol filiam suam uxorem David Falti
 filio Lais qui erat de Gallim
26:1 et venerunt Ziphei ad Saul in Gabaa dicentes ecce David
 absconditus est in colle Achilae quae est ex adverso
 solitudinis
26:2 et surrexit Saul et descendit in desertum Ziph et cum eo
 tria milia virorum de electis Israhel ut quaereret David in
 deserto Ziph
26:3 et castrametatus est Saul in Gabaa Achilae quae erat ex
 adverso solitudinis in via David autem habitabat in deserto
 videns autem quod venisset Saul post se in desertum
26:4 misit exploratores et didicit quod venisset certissime
26:5 et surrexit David et venit ad locum ubi erat Saul cumque
 vidisset locum in quo dormiebat Saul et Abner filius Ner
 princeps militiae eius Saulem dormientem in tentorio et
 reliquum vulgus per circuitum eius
26:6 ait David ad Ahimelech Cettheum et Abisai filium Sarviae
 fratrem Ioab dicens quis descendet mecum ad Saul in castra
 dixitque Abisai ego descendam tecum
26:7 venerunt ergo David et Abisai ad populum nocte et
 invenerunt Saul iacentem et dormientem in tentorio et hastam
 fixam in terra ad caput eius Abner autem et populum dormientes
 in circuitu eius
26:8 dixitque Abisai ad David conclusit Deus hodie inimicum tuum
 in manus tuas nunc ergo perfodiam eum lancea in terra semel et
 secundo opus non erit
26:9 et dixit David ad Abisai ne interficias eum quis enim
 extendit manum suam in christum Domini et innocens erit
26:10 et dixit David vivit Dominus quia nisi Dominus percusserit
 eum aut dies eius venerit ut moriatur aut in proelium
 descendens perierit
26:11 propitius mihi sit Dominus ne extendam manum meam in
 christum Domini nunc igitur tolle hastam quae est ad caput eius
 et scyphum aquae et abeamus
26:12 tulit ergo David hastam et scyphum aquae qui erat ad caput
 Saul et abierunt et non erat quisquam qui videret et
 intellegeret et vigilaret sed omnes dormiebant quia sopor
 Domini inruerat super eos
26:13 cumque transisset David ex adverso et stetisset in vertice
 montis de longe et esset grande intervallum inter eos
26:14 clamavit David ad populum et ad Abner filium Ner dicens
 nonne respondebis Abner et respondens Abner ait quis es tu qui
 clamas et inquietas regem
26:15 et ait David ad Abner numquid non vir tu es et quis alius
 similis tui in Israhel quare ergo non custodisti dominum tuum
 regem ingressus est enim unus de turba ut interficeret regem
 dominum tuum
26:16 non est bonum hoc quod fecisti vivit Dominus quoniam filii
 mortis estis vos qui non custodistis dominum vestrum christum
 Domini nunc ergo vide ubi sit hasta regis et ubi scyphus aquae
 qui erat ad caput eius
26:17 cognovit autem Saul vocem David et dixit num vox tua est
 haec fili mi David et David vox mea domine mi rex
26:18 et ait quam ob causam dominus meus persequitur servum suum
 quid feci aut quod est in manu mea malum
26:19 nunc ergo audi oro domine mi rex verba servi tui si
 Dominus incitat te adversum me odoretur sacrificium si autem
 filii hominum maledicti sunt in conspectu Domini qui eiecerunt
 me hodie ut non habitem in hereditate Domini dicentes vade
 servi diis alienis
26:20 et nunc non effundatur sanguis meus in terra coram Domino
 quia egressus est rex Israhel ut quaerat pulicem unum sicut
 persequitur perdix in montibus
26:21 et ait Saul peccavi revertere fili mi David nequaquam enim
 ultra male tibi faciam eo quod pretiosa fuerit anima mea in
 oculis tuis hodie apparet quod stulte egerim et ignoraverim
 multa nimis
26:22 et respondens David ait ecce hasta regis transeat unus de
 pueris et tollat eam
26:23 Dominus autem retribuet unicuique secundum iustitiam suam
 et fidem tradidit enim te Dominus hodie in manu mea et nolui
 levare manum meam in christum Domini
26:24 et sicuti magnificata est anima tua hodie in oculis meis
 sic magnificetur anima mea in oculis Domini et liberet me de
 omni angustia
26:25 ait ergo Saul ad David benedictus tu fili mi David et
 quidem faciens facies et potens poteris abiit autem David in
 viam suam et Saul reversus est in locum suum
27:1 et ait David in corde suo aliquando incidam in uno die in
 manu Saul nonne melius est ut fugiam et salver in terra
 Philisthinorum ut desperet Saul cessetque me quaerere in
 cunctis finibus Israhel fugiam ergo manus eius
27:2 et surrexit David et abiit ipse et sescenti viri cum eo ad
 Achis filium Mahoc regem Geth
27:3 et habitavit David cum Achis in Geth ipse et viri eius vir
 et domus eius David et duae uxores eius Ahinoem Iezrahelites et
 Abigail uxor Nabal Carmeli
27:4 et nuntiatum est Saul quod fugisset David in Geth et non
 addidit ultra ut quaereret eum
27:5 dixit autem David ad Achis si inveni gratiam in oculis tuis
 detur mihi locus in una urbium regionis huius ut habitem ibi
 cur enim manet servus tuus in civitate regis tecum
27:6 dedit itaque ei Achis in die illa Siceleg propter quam
 causam facta est Siceleg regum Iuda usque in diem hanc
27:7 fuit autem numerus dierum quibus habitavit David in regione
 Philisthinorum quattuor mensuum
27:8 et ascendit David et viri eius et agebant praedas de Gesuri
 et de Gedri et de Amalechitis hii enim pagi habitabantur in
 terra antiquitus euntibus Sur usque ad terram Aegypti
27:9 et percutiebat David omnem terram nec relinquebat viventem
 virum et mulierem tollensque oves et boves et asinos et camelos
 et vestes revertebatur et veniebat ad Achis
27:10 dicebat autem ei Achis in quem inruisti hodie
 respondebatque David contra meridiem Iudae et contra meridiem
 Hiramel et contra meridiem Ceni
27:11 virum et mulierem non vivificabat David nec adducebat in
 Geth dicens ne forte loquantur adversum nos haec fecit David et
 hoc erat decretum illi omnibus diebus quibus habitavit in
 regione Philisthinorum
27:12 credidit ergo Achis David dicens multa mala operatus est
 contra populum suum Israhel erit igitur mihi servus sempiternus
28:1 factum est autem in diebus illis congregaverunt Philisthim
 agmina sua ut praepararentur ad bellum contra Israhel dixitque
 Achis ad David sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in
 castris tu et viri tui
28:2 dixitque David ad Achis nunc scies quae facturus est servus
 tuus et ait Achis ad David et ego custodem capitis mei ponam te
 cunctis diebus
28:3 Samuhel autem mortuus est planxitque eum omnis Israhel et
 sepelierunt eum in Rama urbe sua et Saul abstulit magos et
 ariolos de terra
28:4 congregatique sunt Philisthim et venerunt et castrametati
 sunt in Sunam congregavit autem et Saul universum Israhel et
 venit in Gelboe
28:5 et vidit Saul castra Philisthim et timuit et expavit cor
 eius nimis
28:6 consuluitque Dominum et non respondit ei neque per somnia
 neque per sacerdotes neque per prophetas
28:7 dixitque Saul servis suis quaerite mihi mulierem habentem
 pythonem et vadam ad eam et sciscitabor per illam et dixerunt
 servi eius ad eum est mulier habens pythonem in Aendor
28:8 mutavit ergo habitum suum vestitusque est aliis vestimentis
 abiit ipse et duo viri cum eo veneruntque ad mulierem nocte et
 ait divina mihi in pythone et suscita mihi quem dixero tibi
28:9 et ait mulier ad eum ecce tu nosti quanta fecerit Saul et
 quomodo eraserit magos et ariolos de terra quare ergo
 insidiaris animae meae ut occidar
28:10 et iuravit ei Saul in Domino dicens vivit Dominus quia non
 veniet tibi quicquam mali propter hanc rem
28:11 dixitque ei mulier quem suscitabo tibi qui ait Samuhelem
 suscita mihi
28:12 cum autem vidisset mulier Samuhelem exclamavit voce magna
 et dixit ad Saul quare inposuisti mihi tu es enim Saul
28:13 dixitque ei rex noli timere quid vidisti et ait mulier ad
 Saul deos vidi ascendentes de terra
28:14 dixitque ei qualis est forma eius quae ait vir senex
 ascendit et ipse amictus est pallio intellexit Saul quod
 Samuhel esset et inclinavit se super faciem suam in terra et
 adoravit
28:15 dixit autem Samuhel ad Saul quare inquietasti me ut
 suscitarer et ait Saul coartor nimis siquidem Philisthim
 pugnant adversum me et Deus recessit a me et exaudire me noluit
 neque in manu prophetarum neque per somnia vocavi ergo te ut
 ostenderes mihi quid faciam
28:16 et ait Samuhel quid interrogas me cum Dominus recesserit a
 te et transierit ad aemulum tuum
28:17 faciet enim Dominus tibi sicut locutus est in manu mea et
 scindet regnum de manu tua et dabit illud proximo tuo David
28:18 quia non oboedisti voci Domini neque fecisti iram furoris
 eius in Amalech idcirco quod pateris fecit tibi Dominus hodie
28:19 et dabit Dominus etiam Israhel tecum in manu Philisthim
 cras autem tu et filii tui mecum eritis sed et castra Israhel
 tradet Dominus in manu Philisthim
28:20 statimque Saul cecidit porrectus in terram extimuerat enim
 verba Samuhel et robur non erat in eo quia non comederat panem
 tota die illa
28:21 ingressa est itaque mulier ad Saul et ait conturbatus enim
 erat valde dixitque ad eum ecce oboedivit ancilla tua voci tuae
 et posui animam meam in manu mea et audivi sermones tuos quos
 locutus es ad me
28:22 nunc igitur audi et tu vocem ancillae tuae ut ponam coram
 te buccellam panis et comedens convalescas ut possis iter
 facere
28:23 qui rennuit et ait non comedam coegerunt autem eum servi
 sui et mulier et tandem audita voce eorum surrexit de terra et
 sedit super lectum
28:24 mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo et
 festinavit et occidit eum tollensque farinam miscuit eam et
 coxit azyma
28:25 et posuit ante Saul et ante servos eius qui cum
 comedissent surrexerunt et ambulaverunt per totam noctem illam
29:1 congregata sunt ergo Philisthim universa agmina in Afec sed
 et Israhel castrametatus est super fontem qui erat in Iezrahel
29:2 et satrapae quidem Philisthim incedebant in centuriis et
 milibus David autem et viri eius erant in novissimo agmine cum
 Achis
29:3 dixeruntque principes Philisthim quid sibi volunt Hebraei
 isti et ait Achis ad principes Philisthim num ignoratis David
 qui fuit servus Saul regis Israhel et est apud me multis diebus
 vel annis et non inveni in eo quicquam ex die qua transfugit ad
 me usque ad diem hanc
29:4 irati sunt autem adversus eum principes Philisthim et
 dixerunt ei revertatur vir et sedeat in loco suo in quo
 constituisti eum et non descendat nobiscum in proelium ne fiat
 nobis adversarius cum proeliari coeperimus quomodo enim aliter
 placare poterit dominum suum nisi in capitibus nostris
29:5 nonne iste est David cui cantabant in choro dicentes
 percussit Saul in milibus suis et David in decem milibus suis
29:6 vocavit ergo Achis David et ait ei vivit Dominus quia
 rectus es tu et bonus in conspectu meo et exitus tuus et
 introitus tuus mecum est in castris et non inveni in te
 quicquam mali ex die qua venisti ad me usque ad diem hanc sed
 satrapis non places
29:7 revertere ergo et vade in pace et non offendes oculos
 satraparum Philisthim
29:8 dixitque David ad Achis quid enim feci et quid invenisti in
 me servo tuo a die qua fui in conspectu tuo usque in diem hanc
 ut non veniam et pugnem contra inimicos domini mei regis
29:9 respondens autem Achis locutus est ad David scio quia bonus
 es tu in oculis meis sicut angelus Dei sed principes Philisthim
 dixerunt non ascendet nobiscum in proelium
29:10 igitur consurge mane tu et servi domini tui qui venerunt
 tecum et cum de nocte surrexeritis et coeperit dilucescere
 pergite
29:11 surrexit itaque de nocte David ipse et viri eius ut
 proficiscerentur mane et reverterentur ad terram Philisthim
 Philisthim autem ascenderunt in Iezrahel
30:1 cumque venissent David et viri eius in Siceleg die tertia
 Amalechitae impetum fecerant ex parte australi in Siceleg et
 percusserant Siceleg et succenderant eam igni
30:2 et captivas duxerant mulieres ex ea et a minimo usque ad
 magnum et non interfecerant quemquam sed secum duxerant et
 pergebant in itinere suo
30:3 cum ergo venisset David et viri eius ad civitatem et
 invenissent eam succensam igni et uxores suas et filios suos et
 filias ductas esse captivas
30:4 levaverunt David et populus qui erat cum eo voces suas et
 planxerunt donec deficerent in eis lacrimae
30:5 siquidem et duae uxores David captivae ductae fuerant
 Ahinoem Iezrahelites et Abigail uxor Nabal Carmeli
30:6 et contristatus est David valde volebat enim eum populus
 lapidare quia amara erat anima uniuscuiusque viri super filiis
 suis et filiabus confortatus est autem David in Domino Deo suo
30:7 et ait ad Abiathar sacerdotem filium Ahimelech adplica ad
 me ephod et adplicuit Abiathar ephod ad David
30:8 et consuluit David Dominum dicens persequar an non
 latrunculos hos et conprehendam eos dixitque ei persequere
 absque dubio enim conprehendes eos et excuties praedam
30:9 abiit ergo David ipse et sescenti viri qui erant cum eo et
 venerunt usque ad torrentem Besor et lassi quidam substiterunt
30:10 persecutus est autem David ipse et quadringenti viri
 substiterant enim ducenti qui lassi transire non poterant
 torrentem Besor
30:11 et invenerunt virum aegyptium in agro et adduxerunt eum ad
 David dederuntque ei panem ut comederet et ut biberet aquam
30:12 sed et fragmen massae caricarum et duas ligaturas uvae
 passae quae cum comedisset reversus est spiritus eius et
 refocilatus est non enim comederat panem neque biberat aquam
 tribus diebus et tribus noctibus
30:13 dixit itaque ei David cuius es tu vel unde quo pergis qui
 ait ei puer aegyptius ego sum servus viri amalechitae
 dereliquit autem me dominus meus quia aegrotare coepi nudius
 tertius
30:14 siquidem nos erupimus ad australem partem Cerethi et
 contra Iudam et ad meridiem Chaleb et Siceleg succendimus igni
30:15 dixitque ei David potes me ducere ad istum cuneum qui ait
 iura mihi per Deum quod non occidas me et non tradas me in manu
 domini mei et ducam te ad cuneum istum
30:16 qui cum duxisset eum ecce illi discumbebant super faciem
 universae terrae comedentes et bibentes et quasi festum
 celebrantes diem pro cuncta praeda et spoliis quae ceperant de
 terra Philisthim et de terra Iuda
30:17 et percussit eos David a vespere usque ad vesperam
 alterius diei et non evasit ex eis quisquam nisi quadringenti
 viri adulescentes qui ascenderant camelos et fugerant
30:18 eruit ergo David omnia quae tulerant Amalechitae et duas
 uxores suas eruit
30:19 nec defuit quicquam a parvo usque ad magnum tam de filiis
 quam de filiabus et de spoliis et quaecumque rapuerant omnia
 reduxit David
30:20 et tulit universos greges et armenta et minavit ante
 faciem suam dixeruntque haec est praeda David
30:21 venit autem David ad ducentos viros qui lassi substiterant
 nec sequi potuerant David et residere eos iusserat in torrente
 Besor qui egressi sunt obviam David et populo qui erat cum eo
 accedens autem David ad populum salutavit eos pacifice
30:22 respondensque omnis vir pessimus et iniquus de viris qui
 ierant cum David dixit quia non venerunt nobiscum non dabimus
 eis quicquam de praeda quam eruimus sed sufficiat unicuique
 uxor sua et filii quos cum acceperint recedant
30:23 dixit autem David non sic facietis fratres mei de his quae
 tradidit Dominus nobis et custodivit nos et dedit latrunculos
 qui eruperant adversum nos in manu nostra
30:24 nec audiet vos quisquam super sermone hoc aequa enim pars
 erit descendentis ad proelium et remanentis ad sarcinas et
 similiter divident
30:25 et factum est hoc ex die illa et deinceps constitutum et
 praefinitum et quasi lex in Israhel usque ad diem hanc
30:26 venit ergo David in Siceleg et misit dona de praeda
 senioribus Iuda proximis suis dicens accipite benedictionem de
 praeda hostium Domini
30:27 his qui erant in Bethel et qui in Ramoth ad meridiem et
 qui in Iether
30:28 et qui in Aroer et qui in Sefamoth et qui in Esthama
30:29 et qui in Rachal et qui in urbibus Ierameli et qui in
 urbibus Ceni
30:30 et qui in Arama et qui in lacu Asan et qui in Athac
30:31 et qui in Hebron et reliquis qui erant in his locis in
 quibus commoratus fuerat David ipse et viri eius
31:1 Philisthim autem pugnabant adversum Israhel et fugerunt
 viri Israhel ante faciem Philisthim et ceciderunt interfecti in
 monte Gelboe
31:2 inrueruntque Philisthim in Saul et filios eius et
 percusserunt Ionathan et Abinadab et Melchisue filios Saul
31:3 totumque pondus proelii versum est in Saul et consecuti
 sunt eum viri sagittarii et vulneratus est vehementer a
 sagittariis
31:4 dixitque Saul ad armigerum suum evagina gladium tuum et
 percute me ne forte veniant incircumcisi isti et interficiant
 me inludentes mihi et noluit armiger eius fuerat enim nimio
 timore perterritus arripuit itaque Saul gladium et inruit super
 eum
31:5 quod cum vidisset armiger eius videlicet quod mortuus esset
 Saul inruit etiam ipse super gladium suum et mortuus est cum eo
31:6 mortuus est ergo Saul et tres filii eius et armiger illius
 et universi viri eius in die illa pariter
31:7 videntes autem viri Israhel qui erant trans vallem et trans
 Iordanem quod fugissent viri israhelitae et quod mortuus esset
 Saul et filii eius reliquerunt civitates suas et fugerunt
 veneruntque Philisthim et habitaverunt ibi
31:8 facta autem die altera venerunt Philisthim ut spoliarent
 interfectos et invenerunt Saul et tres filios eius iacentes in
 monte Gelboe
31:9 et praeciderunt caput Saul et expoliaverunt eum armis et
 miserunt in terram Philisthinorum per circuitum ut
 adnuntiaretur in templo idolorum et in populis
31:10 et posuerunt arma eius in templo Astharoth corpus vero
 eius suspenderunt in muro Bethsan
31:11 quod cum audissent habitatores Iabesgalaad quaecumque
 fecerant Philisthim Saul
31:12 surrexerunt omnes viri fortissimi et ambulaverunt tota
 nocte et tulerunt cadaver Saul et cadavera filiorum eius de
 muro Bethsan veneruntque Iabes et conbuserunt ea ibi
31:13 et tulerunt ossa eorum et sepelierunt in nemore Iabes et
 ieiunaverunt septem diebus