1-2. Ýsa öðrencilerine, hiç usanmadan, her zaman dua etmeleri gerektiðini belirten þu benzetmeyi anlattý: "Kentin birinde Tanrý'dan korkmayan, insana saygý duymayan bir yargýç varmýþ. 3. Yine o kentte bir dul kadýn varmýþ. Yargýca sürekli gidip, 'Davacý olduðum kiþiden hakkýmý al' diyormuþ.
4-5. "Yargýç bir süre ilgisiz kalmýþ. Ama sonunda kendi kendine, 'Ben her ne kadar Tanrý'dan korkmaz, insana saygý duymazsam da, bu dul kadýn beni rahatsýz ettiði için onun hakkýný alacaðým. Yoksa tekrar tekrar gelip beni canýmdan bezdirecek' demiþ."
6. Rab þöyle devam etti: "Adaletsiz yargýcýn ne söylediðini duydunuz. 7. Tanrý da, gece gündüz kendisine yakaran seçilmiþlerinin hakkýný almayacak mý? Onlarý çok bekletecek mi? 8. Size þunu söyleyeyim, onlarýn hakkýný tez alacaktýr. Ama Ýnsanoðlu geldiði zaman acaba yeryüzünde iman bulacak mý?"
9-10. Kendi doðruluklarýna güvenip baþkalarýna tepeden bakan bazý kiþilere Ýsa þu benzetmeyi anlattý: "Biri Ferisi, öbürü vergi görevlisi iki kiþi dua etmek üzere tapýnaða çýkmýþ. 11. Ferisi ayakta dikilip kendi kendine þöyle dua etmiþ: 'Tanrým, diðer insanlar gibi soyguncu, hak yiyici ve zina edici olmadýðým için, hatta þu vergi görevlisi gibi olmadýðým için sana þükrederim. 12. Haftada iki gün oruç tutuyor, bütün kazancýmýn ondalýðýný veriyorum.'
13. "Vergi görevlisi ise uzakta durmuþ, gözlerini göðe doðru kaldýrmak bile istemiyor, ancak göðsünü döverek, 'Tanrým, ben günahkâra merhamet et' diyormuþ.
14. "Size þunu söyleyeyim, Ferisi'den çok, bu adam aklanmýþ olarak evine dönmüþ. Çünkü kendini yücelten herkes alçaltýlacak, kendini alçaltan ise yüceltilecektir."
15. Bazýlarý Ýsa'ya küçük çocuklarý da getiriyor, onlara dokunmasýný istiyorlardý. Bunu gören öðrenciler onlarý azarladýlar. 16. Ama Ýsa çocuklarý yanýna çaðýrarak, "Býrakýn, çocuklar bana gelsin, onlara engel olmayýn!" dedi. "Çünkü Tanrý'nýn Egemenliði böylelerinindir. 17. Size doðrusunu söyleyeyim, Tanrý'nýn Egemenliðini bir çocuk gibi kabul etmeyen, bu egemenliðe asla giremez."
18. Ýleri gelenlerden biri Ýsa'ya, "Ýyi öðretmenim, sonsuz yaþama kavuþmak için ne yapmalýyým?" diye sordu.
19. Ýsa ona, "Bana neden iyi diyorsun?" dedi. "Ýyi olan tek biri var, O da Tanrý'dýr. 20. O'nun buyruklarýný biliyorsun: 'Zina etme, adam öldürme, hýrsýzlýk yapma, yalan yere tanýklýk etme, annene babana saygý göster.'"
21. "Bunlarýn hepsini gençliðimden beri yerine getiriyorum" dedi adam.
22. Ýsa bunu duyunca ona, "Hâlâ bir eksiðin var" dedi. "Neyin varsa hepsini sat, parasýný yoksullara daðýt; böylece göklerde hazinen olur. Sonra gel, beni izle."
23. Adam bu sözleri duyunca çok üzüldü. Çünkü son derece zengindi. 24. Onun üzüntüsünü gören Ýsa, "Varlýklý kiþilerin Tanrý Egemenliðine girmesi ne kadar güç!" dedi. 25. "Nitekim devenin iðne deliðinden geçmesi, zenginin Tanrý Egemenliðine girmesinden daha kolaydýr."
26. Bunu iþitenler, "Öyleyse kim kurtulabilir?" dediler.
27. Ýsa, "Ýnsanlar için imkânsýz olan, Tanrý için mümkündür" dedi.
28. Petrus, "Bak, biz her þeyimizi býrakýp senin ardýndan geldik" dedi.
29-30. Ýsa onlara þöyle dedi: "Size doðrusunu söyleyeyim, Tanrý'nýn Egemenliði uðruna evini, karýsýný, kardeþlerini, anne babasýný ya da çocuklarýný býrakýp da bu çaðda bunlarýn kat kat fazlasýna ve gelecek çaðda sonsuz yaþama kavuþmayacak hiç kimse yoktur."
31. Ýsa, Onikileri bir yana çekip onlara þöyle dedi: "ßimdi Kudüs'e gidiyoruz. Peygamberlerin Ýnsanoðlu'yla ilgili yazdýklarýnýn tümü yerine gelecektir. 32-33. O, diðer uluslara teslim edilecek. O'nunla alay edecek, O'na hakaret edecekler; üzerine tükürecek ve O'nu kamçýlayýp öldürecekler. Ne var ki O, üçüncü gün dirilecek."
34. Öðrenciler bu sözlerden hiçbir þey anlamadýlar. Bu sözlerin anlamý onlardan gizlenmiþti ve anlatýlanlarý kavrayamýyorlardý.
35. Ýsa Eriha'ya yaklaþýrken kör bir adam yol kenarýnda oturmuþ dileniyordu. 36. Adam oradan geçen kalabalýðý duyunca, "Ne oluyor?" diye sordu.
37. Ona, "Nasýralý Ýsa geçiyor" diye açýklamada bulundular.
38. O da, "Ey Davut Oðlu Ýsa, halime acý!" diye baðýrdý. 39. Önden gidenler onu azarlayarak susturmak istedilerse de o, "Ey Davut Oðlu, halime acý!" diyerek daha çok baðýrdý.
40-41. Ýsa durdu, adamýn kendisine getirilmesini buyurdu. Adam yaklaþýnca Ýsa ona, "Senin için ne yapmamý istiyorsun?" diye sordu.
O da, "Rab, gözlerim görsün" dedi.
42. Ýsa ona, "Gözlerin görsün" dedi. "Ýmanýn seni kurtardý." 43. Adam o anda yeniden görmeye baþladý ve Tanrý'yý yücelterek Ýsa'nýn ardýndan gitti. Bunu gören bütün halk Tanrý'ya övgüler sundu.