Ýsa daðdan inince büyük bir kalabalýk O'nun ardýndan gitti. 2. Bu sýrada cüzamlý bir adam yaklaþýp O'nun önünde yere kapanarak, "Rab" dedi, "eðer istersen beni temiz kýlabilirsin."
3. Ýsa elini uzatýp adama dokundu, "Ýsterim, temiz ol!" dedi. Adam hemen o anda cüzamdan temizlendi. 4. Sonra Ýsa adama, "Sakýn kimseye bir þey söyleme!" dedi. "Git, kâhine görün ve cüzamdan temizlendiðini herkese kanýtlamak için Musa'nýn buyurduðu adaðý sun."
5- 6. Ýsa Kefernahum'a varýnca bir yüzbaþý O'na gelip, "Ya Rab" diye yalvardý, "felçli uþaðým korkunç acýlar içinde evde yatýyor."
7. Ýsa, "Gelip onu iyileþtireceðim" dedi.
8. Ama yüzbaþý, "Rab, ben layýk deðilim ki, damýmýn altýna giresin!" karþýlýðýný verdi. "Sen yeter ki bir söz söyle, uþaðým iyileþir. 9. Ben de buyruk altýnda bir adamým, benim de buyruðumda askerlerim var. Birine, 'Git' derim, gider; bir diðerine, 'Gel' derim, gelir; köleme, 'ßunu yap' derim, yapar."
10. Ýsa, duyduðu bu sözlere hayran kaldý. Ardýndan gelenlere, "Size doðrusunu söyleyeyim" dedi, "ben Ýsrail'de böyle imaný kimsede görmedim. 11. Size þunu söyleyeyim, doðudan ve batýdan birçok insan gelecek, Göklerin Egemenliðinde Ýbrahim, Ýshak ve Yakup'la birlikte sofraya oturacaklar. 12. Ama bu egemenliðin asýl mirasçýlarý dýþarýya, karanlýða atýlacak. Orada aðlayýþ ve diþ gýcýrtýsý olacaktýr." 13. Sonra Ýsa yüzbaþýya, "Git, inandýðýn gibi olsun" dedi.
Ve uþak o anda iyileþti.
14. Ýsa Petrus'un evine geldiðinde, onun kaynanasýnýn ateþler içinde yattýðýný gördü. 15. Ýsa kadýnýn eline dokununca ateþi düþüverdi. Kadýn kalkýp Ýsa'ya hizmet etmeye baþladý.
16. Akþam olunca cine tutsak birçok kiþiyi kendisine getirdiler. Ýsa onlardaki kötü ruhlarý bir sözle kovdu, hastalarýn hepsini iyileþtirdi. 17. Bu, Yeþaya peygamber aracýlýðýyla bildirilen þu söz yerine gelsin diye oldu:
"Zayýflýklarýmýzý O kaldýrdý,
hastalýklarýmýzý O yüklendi."
18. Ýsa, çevresindeki kalabalýðý görünce gölün karþý yakasýna geçilmesini buyurdu. 19. O sýrada din bilginlerinden biri gelip O'na þöyle dedi: "Öðretmenim, nereye gidersen, ben senin ardýndan geleceðim."
20. Ýsa ona, "Tilkilerin ini, gökte uçan kuþlarýn yuvasý var, ama Ýnsanoðlu'nun* baþýný yaslayacak bir yeri yok" dedi.
21. Bir diðer öðrencisi Ýsa'ya, "Rab, izin ver de önce gidip babamý gömeyim" dedi.
22. Ýsa ona, "Sen ardýmdan gel" dedi. "Ölüleri býrak, kendi ölülerini kendileri gömsünler."
23. Ýsa kayýða binince, ardýndan öðrencileri de bindi. 24. Gölde ansýzýn büyük bir fýrtýna koptu. Öyle ki, dalgalar kayýðýn üzerinden aþýyordu. Ýsa ise uykuya dalmýþtý. 25. Öðrenciler gidip O'nu uyandýrarak, "Rab, kurtar bizi, batýyoruz!" dediler.
26. Ýsa, "Ey imaný kýt olanlar, neden korkuyorsunuz?" dedi. Sonra kalkýp rüzgârý ve gölü azarladý. Ortalýk sütliman oldu.
27. Hepsi hayret içinde kaldý. "Bu nasýl bir adam ki, rüzgâr da göl de O'nun sözünü dinliyor?" dediler.
28. Ýsa gölün karþý yakasýnda Gadaralýlarýn memleketine vardýðýnda, cine tutsak iki kiþi mezarlýk maðaralardan çýkýp O'nu karþýladý. Bunlar öyle tehlikeliydi ki, o yoldan kimse geçemiyordu. 29. Ýsa'ya, "Ey Tanrý'nýn Oðlu, bizden ne istiyorsun?" diye baðýrdýlar. "Buraya, zaman dolmadan bize iþkence etmeye mi geldin?"
30. Onlardan uzakta otlamakta olan büyük bir domuz sürüsü vardý. 31. Cinler Ýsa'ya, "Bizi kovacaksan, þu domuz sürüsüne gönder" diye yalvardýlar.
32. Ýsa onlara, "Gidin!" dedi. Cinler de adamlardan çýkýp domuzlarýn içine girdiler. O anda bütün sürü dik yamaçtan aþaðý koþuþarak göle atlayýp boðuldu. 33. Domuzlarý güdenler ise kaçýp kente gittiler. Cinli adamlarla ilgili haberleri dahil, olup bitenlerin hepsini anlattýlar. 34. Bunun üzerine bütün kent halký Ýsa'yý karþýlamaya çýktý. O'nu görünce bölgelerinden ayrýlmasý için yalvardýlar.