Bundan sonra Ýsa, Celile (Taberiye) gölünün karþý yakasýna geçti. 2. Büyük bir kalabalýk O'nun ardýndan gidiyordu. Çünkü hastalar üzerinde yaptýðý mucizeleri* görmüþlerdi. 3. Ýsa daða çýkýp orada öðrencileriyle birlikte oturdu. 4. Yahudilerin Fýsýh* bayramý yakýndý.
5. Ýsa baþýný kaldýrýp büyük bir kalabalýðýn kendisine doðru geldiðini görünce Filipus'a, "Bunlarý doyurmak için nereden ekmek alalým?" diye sordu. 6. Bu sözü onu sýnamak için söyledi, kendisi ne yapacaðýný biliyordu.
7. Filipus O'na þu cevabý verdi: "Her birinin az bir þey yiyebilmesi için iki yüz dinarlýk* ekmek bile yetmez."
8-9. Öðrencilerinden biri, Simun Petrus'un kardeþi Andreya, Ýsa'ya dedi ki, "Burada beþ arpa ekmeðiyle iki balýðý olan bir çocuk var. Ama bu kadar adam için bunlar nedir ki?"
10. Ýsa, "Halký yere oturtun" dedi.
O yerde bol çimen vardý. Böylece halk yere oturdu. Oradaki erkeklerin sayýsý beþ bin kadardý. 11. Ýsa ekmekleri aldý, þükrettikten sonra oturanlara istedikleri kadar daðýttý. Balýklarla da ayný þeyi yaptý. 12. Herkes doyunca Ýsa öðrencilerine, "Artýklarý toplayýn, hiçbir þey ziyan olmasýn" dedi.
13. Beþ arpa ekmeðinden yiyenlerin býraktýðý artýklarý topladýlar ve bunlarla on iki sepet doldurdular. 14. Halk, Ýsa'nýn yaptýðý mucizeyi görünce, "Gerçekten dünyaya gelecek olan peygamber budur" dedi.
15. Ýsa onlarýn gelip kendisini kral yapmak üzere zorla götüreceklerini bildiðinden tek baþýna yine daða çekildi.
16. Akþam olunca öðrencileri göle indiler. 17. Bir kayýða binerek gölün karþý yakasýndaki Kefernahum'a doðru yol aldýlar. Karanlýk basmýþtý ve Ýsa henüz yanlarýna gelmemiþti. 18. Güçlü bir rüzgâr estiðinden göl kabarmaya baþladý. 19. Öðrenciler üç mil kadar (h) kürek çektikten sonra, Ýsa'nýn gölün üstünde yürüyerek kayýða yaklaþtýðýný görünce korktular. 20. Ama Ýsa onlara, "Ben'im, korkmayýn!" dedi. 21. Bunun üzerine O'nu kayýða almak istediler. O anda kayýk gitmekte olduklarý karaya vardý.
22. Ertesi gün, gölün karþý yakasýnda kalmýþ olan halk, önceden orada sadece bir tek kayýk bulunduðunu, Ýsa'nýn kendi öðrencileriyle birlikte bu kayýða binmediðini, öðrencilerinin yalnýz gittiklerini anladý. 23. Rab'bin þükretmesinden sonra halkýn ekmek yediði yerin yakýnýna Taberiye'den baþka kayýklar geldi. 24. Halk, Ýsa'nýn ve öðrencilerinin orada olmadýðýný görünce kayýklara binerek Kefernahum'a, Ýsa'yý aramaya gitti. 25. O'nu gölün karþý yakasýnda bulduklarý zaman, "Rabbî*, buraya ne zaman geldin?" diye sordular.
26. Ýsa þöyle cevap verdi: "Size doðrusunu söyleyeyim, mucizeler gördüðünüz için deðil, ekmeklerden yiyip doyduðunuz için beni arýyorsunuz. 27. Geçici olan yiyecek için deðil, sonsuz yaþam boyunca kalan yiyecek için çalýþýn. Bunu size Ýnsanoðlu* verecek. Çünkü Baba Tanrý O'na bu onayý vermiþtir."
28. Onlar da þunu sordular: "Tanrý'nýn iþlerini yapmak için ne yapmalýyýz?"
29. Ýsa, "Tanrý'nýn iþi O'nun gönderdiði kiþiye iman etmenizdir" diye cevap verdi.
30. Bunun üzerine, "Görüp sana iman etmemiz için nasýl bir mucize yaratacaksýn? Ne yapacaksýn?" dediler. 31. "Atalarýmýz çölde man* yediler. Yazýlmýþ olduðu gibi, 'Yemeleri için onlara gökten ekmek verdi.'"
32. Ýsa onlara dedi ki, "Size doðrusunu söyleyeyim, gökten ekmeði size Musa vermedi, gökten size gerçek ekmeði Babam verir. 33. Çünkü Tanrý'nýn ekmeði, gökten inen ve dünyaya yaþam verendir."
34. Onlar da, "Efendimiz, bizlere her zaman bu ekmeði ver!" dediler.
35. Ýsa, "Yaþam ekmeði ben'im. Bana gelen asla acýkmaz, bana iman eden hiçbir zaman susamaz" dedi. 36. "Ama ben size dedim ki, 'Beni gördünüz, yine de iman etmiyorsunuz.' 37. Baba'nýn bana verdiklerinin hepsi bana gelecek ve bana geleni asla kovmam. 38. Çünkü kendi isteðimi deðil, beni gönderenin isteðini yerine getirmek için gökten indim. 39. Beni gönderenin isteði þudur: bana verdiklerinden hiçbirini yitirmeyeyim, ama son günde hepsini dirilteyim. 40. Çünkü Babamýn isteði, Oðul'u gören ve O'na iman eden herkesin sonsuz yaþama kavuþmasýdýr. Ben de böylelerini son günde dirilteceðim."
41. "Gökten inmiþ olan ekmek ben'im" dediði için Yahudiler O'na karþý söylenmeye baþladýlar. 42. "Yusuf'un oðlu Ýsa deðil mi bu?" diyorlardý. "Annesini de, babasýný da tanýyoruz. ßimdi nasýl oluyor da, 'gökten indim' diyor?"
43. Ýsa, "Aranýzda söylenmeyin" diye cevap verdi. 44. "Beni gönderen Baba bir kimseyi bana çekmezse, o kimse bana gelemez. Bana geleni de son günde dirilteceðim. 45. Peygamberlerin yazdýðý gibi, 'Tanrý onlarýn hepsine kendi yollarýný öðretecektir.' Baba'yý iþiten ve O'ndan öðrenen herkes bana gelir. 46. Bu, bir kimsenin Baba'yý gördüðü anlamýna gelmez. Sadece Tanrý'dan gelen, Baba'yý görmüþtür. 47. Size doðrusunu söyleyeyim, iman edenin sonsuz yaþamý vardýr. 48. Yaþam ekmeði ben'im. 49. Atalarýnýz çölde man yediler, yine de öldüler. 50. Gökten inen öyle bir ekmek var ki, ondan yiyen ölmeyecek. 51. Gökten inmiþ olan diri ekmek ben'im. Eðer bir kimse bu ekmekten yerse, sonsuza dek yaþayacak. Dünyanýn yaþamý uðruna vereceðim ekmek de benim bedenimdir."
52. Bunun üzerine Yahudiler, "Bu adam yememiz için bedenini bize nasýl verebilir?" diyerek birbirleriyle çekiþmeye baþladýlar.
53. Ýsa onlara þöyle dedi: "Size doðrusunu söyleyeyim, Ýnsanoðlu'nun bedenini yiyip kanýný içmedikçe, sizde yaþam olmaz. 54. Bedenimi yiyenin, kanýmý içenin sonsuz yaþamý vardýr ve ben onu son günde dirilteceðim. 55. Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kaným da gerçek içecektir. 56. Bedenimi yiyip kanýmý içen bende yaþar, ben de onda. 57. Yaþayan Baba beni gönderdiði ve ben Baba'nýn aracýlýðýyla yaþadýðým gibi, bedenimi yiyen de benim aracýlýðýmla yaþayacak. 58. Ýþte gökten inmiþ olan ekmek budur. Atalarýnýzýn yedikleri man gibi deðildir. Atalarýnýz öldüler. Bu ekmeði yiyen sonsuza dek yaþar." 59. Ýsa bu sözleri Kefernahum'da havrada ders verirken söyledi.
60. Öðrencilerinin birçoðu bunu iþitince, "Bu söz çetindir, bunu kim dinleyebilir?" dediler.
61. Öðrencilerinin buna karþý söylendiðini anlayan Ýsa, "Bu sizi þaþýrtýyor mu?" dedi. 62. "Ya Ýnsanoðlu'nun önceden bulunduðu yere yükseldiðini görürseniz...? 63. Yaþam veren Ruh'tur. Beden bir yarar saðlamaz. Sizlere söylediðim sözler ruhtur, yaþamdýr. 64. Yine de aranýzda iman etmeyenler var." Ýsa iman etmeyenlerin ve kendisini ele verecek olanýn kim olduðunu baþlangýçtan biliyordu. 65. "Sizlere, 'Baba'nýn bana yöneltmediði hiç kimse bana gelemez (ý)' dememin nedeni budur" dedi.
66. Bunun üzerine öðrencilerinin birçoðu geri dönüp artýk O'nunla dolaþmaz oldular. 67. Ýsa o zaman Onikilere, "Siz de mi ayrýlmak istiyorsunuz?" diye sordu.
68. Simun Petrus þu cevabý verdi: "Rab, biz kime gidelim? Sonsuz yaþamýn sözleri sendedir. 69. Ýman ediyor ve biliyoruz ki, sen Tanrý'nýn Kutsalýsýn."
70. Ýsa onlara þu karþýlýðý verdi: "Siz Onikileri seçen ben deðil miyim? Yine de aranýzdan biri iblistir." 71. Simun Ýskariyot'un oðlu Yahuda'dan söz ediyordu. Çünkü Yahuda Onikilerden biri olduðu halde Ýsa'yý ele verecekti.