A mo┐e jednak chwila "nicnierobienia" te┐ jest potrzebna

Czy pamiΩtacie jeszcze Ma│ego KsiΩcia? A mo┐e jeszcze go nie znacie?

To niby taki zwyk│y m│odziutki ch│opiec, ale jednak zupe│nie wyj▒tkowy - bo umie dostrzec to, co dla wielu doros│ych ludzi pozostaje niewidzialne nawet do ko±ca ┐ycia.

Ma│y Ksi▒┐Ω kocha r≤┐Ω. Ale postanawia j▒ opu╢ciµ i udaµ siΩ w podr≤┐ po pobliskich planetach, aby znale╝µ przyjaciela. W czasie swej wΩdr≤wki odwiedza tak┐e i nasz▒ b│Ωkitn▒ ZiemiΩ, poczym wraca do swej ukochanej, zabieraj▒c ze sob▒ tylko baranka w pude│ku - tak pokr≤tce wygl▒da akcja utworu. Z pozoru banalna opowiastka, jest jedn▒ z najm▒drzejszych i najwspanialszych ksi▒┐ek, jakie zdarzy│o mi siΩ czytaµ.

To ksi▒┐ka o nauce ┐ycia; o mi│o╢ci i egoizmie, o przyja╝ni i oswajaniu siΩ, o tΩsknocie i odnajdywaniu w sobie dziecka, tej jak┐e wa┐nej czΩ╢ci naszej, ludzkiej natury, kt≤r▒ staramy siΩ za wszelk▒ cenΩ w sobie zdusiµ... A przecie┐ tylko dzieci maj▒ czas, by "zatrzymaµ siΩ choµ na chwilΩ pod gwiazd▒" i ┐yµ ciesz▒c siΩ z ma│ych rado╢ci, ufnie patrzeµ w przysz│o╢µ.

(Ma│y Ksi▒┐Ω - Antoine de Saint - Exupery)